อยากจะเล่าประสบการ์ณสมัยยังเรียนฟังแบบว่า มันคันมือมากๆ นึกขึ้นมาแล้วแม่ม ทำไมต้องเป็นกุด้วยว้า
คือเราเป็นรุ่นพี่ เพื่อนโทรมาบอกให้ไปงานรับน้องที่จังหวัดระยอง เดี๋ยวมันขับรถมารับ
ผมก็ไปกับแฟน เพื่อนมันก็ขับรถมารับ พร้อมแฟนมัน
กว่าจะถึงก็มืดแล้ว ไปถึงก็เจอเพื่อนๆนั่งกินเหล้าริมทะเล ที่นั่งก็เป็นแบบที่มีหลังคาใบจากและเป็นโต๊ะไม้
ไม่เจอเพื่อนนาน เลยนั่งคุยกันสักพักใหญ่ จนเวลาปาเข้าไปตี 2 เราง่วง ก็เลยขอตัวไปนอน
บางกะโล จะมีหน้าต่าง 2-3 บาน ไม่ได้ปิด ส่วนตรงกลางห้องเป็นพื้นโล่งๆ มีคนนอนในบางกะโลหลังนั้นอยู่แล้ว 2-3 คน
เป็นรุ่นพี่ทั้งนั้น เรานอนเตียงในสุดของห้องซึ่งเหลืออยู่เตียงเดียว ผมให้แฟนนอนอยู่ติดกำแพง ซึ่งมีหน้าต่างเปิดอยู่
ผมนอนริมๆเตียง
ผมตื่นเมื่อไรไม่รู้ ยังไม่สว่างนักแต่พอมีแสงจากข้างนอก ทำให้เห็นภาพข้างในห้องชัดอยู่ พลิกตัวมองไปที่พื้นเห็นผ้าห่มสีเขียว
คลุมอะไรอยู่ที่พื้นห้องใกล้เตียงผม ผ้ามันขยับไปมา ผมสะกิดแฟนบอกให้ตื่นได้แล้ว พร้อมกับมองไปรอบๆห้อง
ซึ่งไม่มีใครอยู่แล้วนี่หว่า ยกเว้นไอ้ที่มันคลุมโปงกันอยู่ไม่รู้ว่าใคร แต่ยังไม่ทันได้ลุกเลย
ได้ยินเสียงคนกระซิบคุยกัน (
มันคลุมโปงเลยไม่รู้สินะว่า ที่นอนกันอยู่น่ะมันติดใต้เตียงกุเลยนะโว้ย )
สักพักเสียงครางมาแระ
สุดท้าย ผ้า!!! ผ้าห่ม ผ้าห่มแมร่งขยับขึ้นๆลง พร้อมเสียง ครางของหญิงสาวร้องดังขึ้น
งานเข้าเลยผม จะข้ามไอ้ผีผ้าห่มไปก็ไม่ได้ แมร่งขยับๆขึ้นลง ไม่รู้ตรงไหนหัวตรงไหนหาง กลัวไปโดนมันแล้วของเข้าตัว
จะขยับตัวเสียงดังก็ไม่กล้า จะเป็นการไปทำให้มันเสียจังหวะ สรุป ผมกับแฟนนอนแข้งทื่อ รอ....รอ...เมื่อไรผีมันจะออกไปจากห้องสักที
คิดในใจ ทำไมต้องเป็นกุด้วย ไอ้หร่านเอ้ย ทำไมต้องเป็นกุกับแฟนที่ต้องเกร็ง และเกรงใจผีอย่างพวกเมิงวะ ทำไมผีไม่อยู่ส่วนผี
หาที่มืดๆเล่นกันวะ เชรี่ย
สักพัก ผ้าห่มมันขยับถี่ขึ้น เร็วขึ้น ๆ แต่เสียงหญิงสาวครางไม่ลดลงเลย เสียงมันชัดมาก เอาแล้ว แมร่งบางจังหวะ เห็นมือเล็บสีแดงมา
ดึงผ้าห่มด้วยน่ากลัวมาก เสียงผ้าดังผั่บๆๆ ถี่ขึ้น จนในที่สุดมันก็หยุด
เฮ้อ...สงสัยผีคงออกแล้วล่ะ แน่ละแมร่งจะสว่างแล้วนี่ มันคงกลัวแสงแดด แมร่งโดนแดดเผาแน่ถ้ายังไม่หยุดหลอกกุ
เมื่อผ้าห่มหยุดเคลื่อนไหว ผมก็ค่อยๆก้าวลงจากเตียง พยายามไม่ให้ขาไปโดนผีผ้าห่มที่นอนอยู่ ค่อยๆย่องออกจากห้องพร้อมกับ
แฟน พอพ้นประตู แฟนผมแมร่ง วิ่งแจ้นเลย ร้องยี้ๆๆๆๆๆๆๆ ผมค่อยเดินเร็วตามไป นั่งที่ริมทะเล ที่นั่งกินเหล้ากันเมื่อคืน
ปรากฏว่ามีเพื่อนนั่งอยู่ก่อนแล้ว มันหัวเราะ แล้วบอกว่า "ก็โดนเหมือนกันใช่มั้ย กุรีบออกมาก่อนเลย"
เราไปล้างหน้าล้างตา ทานอะไรสักพัก เห็นหญิงสาวนางหนึ่ง พร้อมเพื่อนผมอีกคนเดินมานั่งด้วย เพื่อทานอาหารเช้า
เชรี่ย..ผมรู้แล้ว เพื่อนผมเป็นผีดูดเลือด แต่แมร่งใจไม่ถึง ไม่กล้ากัด ดูดเลือดคอเหยื่อสาวของมัน
มันเลยแค่ทำให้เป็นแค่ดวงๆ แดงๆ แทน รอบคอเลย น่าสงสารจัง
แล้วผมก็อยู่ทำกิจกรรมนิดหน่อย ก่อนจะแยกย้ายกลับบ้าน เอฺ้อ น่ากลัวจริงๆ ผีดูดเลือด ใต้ผ้าห่มเนี่ย
ประสบการ์ณขนหัวลุก ตอนไปรับน้อง
คือเราเป็นรุ่นพี่ เพื่อนโทรมาบอกให้ไปงานรับน้องที่จังหวัดระยอง เดี๋ยวมันขับรถมารับ
ผมก็ไปกับแฟน เพื่อนมันก็ขับรถมารับ พร้อมแฟนมัน
กว่าจะถึงก็มืดแล้ว ไปถึงก็เจอเพื่อนๆนั่งกินเหล้าริมทะเล ที่นั่งก็เป็นแบบที่มีหลังคาใบจากและเป็นโต๊ะไม้
ไม่เจอเพื่อนนาน เลยนั่งคุยกันสักพักใหญ่ จนเวลาปาเข้าไปตี 2 เราง่วง ก็เลยขอตัวไปนอน
บางกะโล จะมีหน้าต่าง 2-3 บาน ไม่ได้ปิด ส่วนตรงกลางห้องเป็นพื้นโล่งๆ มีคนนอนในบางกะโลหลังนั้นอยู่แล้ว 2-3 คน
เป็นรุ่นพี่ทั้งนั้น เรานอนเตียงในสุดของห้องซึ่งเหลืออยู่เตียงเดียว ผมให้แฟนนอนอยู่ติดกำแพง ซึ่งมีหน้าต่างเปิดอยู่
ผมนอนริมๆเตียง
ผมตื่นเมื่อไรไม่รู้ ยังไม่สว่างนักแต่พอมีแสงจากข้างนอก ทำให้เห็นภาพข้างในห้องชัดอยู่ พลิกตัวมองไปที่พื้นเห็นผ้าห่มสีเขียว
คลุมอะไรอยู่ที่พื้นห้องใกล้เตียงผม ผ้ามันขยับไปมา ผมสะกิดแฟนบอกให้ตื่นได้แล้ว พร้อมกับมองไปรอบๆห้อง
ซึ่งไม่มีใครอยู่แล้วนี่หว่า ยกเว้นไอ้ที่มันคลุมโปงกันอยู่ไม่รู้ว่าใคร แต่ยังไม่ทันได้ลุกเลย
ได้ยินเสียงคนกระซิบคุยกัน (
สักพักเสียงครางมาแระ
งานเข้าเลยผม จะข้ามไอ้ผีผ้าห่มไปก็ไม่ได้ แมร่งขยับๆขึ้นลง ไม่รู้ตรงไหนหัวตรงไหนหาง กลัวไปโดนมันแล้วของเข้าตัว
จะขยับตัวเสียงดังก็ไม่กล้า จะเป็นการไปทำให้มันเสียจังหวะ สรุป ผมกับแฟนนอนแข้งทื่อ รอ....รอ...เมื่อไรผีมันจะออกไปจากห้องสักที
คิดในใจ ทำไมต้องเป็นกุด้วย ไอ้หร่านเอ้ย ทำไมต้องเป็นกุกับแฟนที่ต้องเกร็ง และเกรงใจผีอย่างพวกเมิงวะ ทำไมผีไม่อยู่ส่วนผี
หาที่มืดๆเล่นกันวะ เชรี่ย
สักพัก ผ้าห่มมันขยับถี่ขึ้น เร็วขึ้น ๆ แต่เสียงหญิงสาวครางไม่ลดลงเลย เสียงมันชัดมาก เอาแล้ว แมร่งบางจังหวะ เห็นมือเล็บสีแดงมา
ดึงผ้าห่มด้วยน่ากลัวมาก เสียงผ้าดังผั่บๆๆ ถี่ขึ้น จนในที่สุดมันก็หยุด
เฮ้อ...สงสัยผีคงออกแล้วล่ะ แน่ละแมร่งจะสว่างแล้วนี่ มันคงกลัวแสงแดด แมร่งโดนแดดเผาแน่ถ้ายังไม่หยุดหลอกกุ
เมื่อผ้าห่มหยุดเคลื่อนไหว ผมก็ค่อยๆก้าวลงจากเตียง พยายามไม่ให้ขาไปโดนผีผ้าห่มที่นอนอยู่ ค่อยๆย่องออกจากห้องพร้อมกับ
แฟน พอพ้นประตู แฟนผมแมร่ง วิ่งแจ้นเลย ร้องยี้ๆๆๆๆๆๆๆ ผมค่อยเดินเร็วตามไป นั่งที่ริมทะเล ที่นั่งกินเหล้ากันเมื่อคืน
ปรากฏว่ามีเพื่อนนั่งอยู่ก่อนแล้ว มันหัวเราะ แล้วบอกว่า "ก็โดนเหมือนกันใช่มั้ย กุรีบออกมาก่อนเลย"
เราไปล้างหน้าล้างตา ทานอะไรสักพัก เห็นหญิงสาวนางหนึ่ง พร้อมเพื่อนผมอีกคนเดินมานั่งด้วย เพื่อทานอาหารเช้า
เชรี่ย..ผมรู้แล้ว เพื่อนผมเป็นผีดูดเลือด แต่แมร่งใจไม่ถึง ไม่กล้ากัด ดูดเลือดคอเหยื่อสาวของมัน
มันเลยแค่ทำให้เป็นแค่ดวงๆ แดงๆ แทน รอบคอเลย น่าสงสารจัง
แล้วผมก็อยู่ทำกิจกรรมนิดหน่อย ก่อนจะแยกย้ายกลับบ้าน เอฺ้อ น่ากลัวจริงๆ ผีดูดเลือด ใต้ผ้าห่มเนี่ย