น้องคับ พี่รู้ว่าน้องคงไม่ได้เล่นพันทิพที่ห้องเฉลิมไทยแห่งนี้
แต่น้องคับ พี่มีความในใจอยากจะกระซิบให้ก้องบ้องหูของน้องว่า ... พี่ประทับใจกับการได้นั่งประคองกล่องป๊อกกี้สตอเบอแหล เอ้ย ...รสสตรอเบอรี่ น้องกับพี่ช่วยกันประคอยกล่อง แล้วช่วยกันกัดคนละป๊อกคนละป๊อกกับน้องตลอดเวลา มันเป็นป๊อกกี้ที่อร่อยที่สุดในสามโลกแล้วละน้องรู้มั้ย แม้ว่ามันจะมีกลิ่นราดหน้านายอ้วนที่ติดจากปากน้องมากระจายที่ก้านป๊อกกี้ทุกก้านก้อตาม แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับพี่ เพราะรักแท้ของพี่ไม่มีแพ้กลิ่นใดๆ อยู่แล้ว
เพียงแต่พี่ไม่มั่นใจในกลิ่นสุกี้ไก่น้ำร้านเดียวกัน พี่จึงแอบไปบรรเลงกลั้วปากด้วยโบตันรสดั้งเดิม แล้วเติมด้วยเดนทีนสีเขียวไปอีกสองแผ่น พี่จึงมั่นใจได้เลยว่าน้องจะไม่มีวันได้กลิ่นอันใดจากปากพี่ นอกเสียจากกลิ่นป๊อกกี้ผสมโบตันเท่านั้นเอง
.
.
และที่พี่ประทับใจมากๆ อีกอย่างนึงก้อคือ พี่สามารถตามล่าหาความฝันที่เคยมโนเอาไว้เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนได้สำเร็จ ตอนนั้นพี่มิกล้าที่จะเอื้อนเอ่ยเพื่อเชยชมน้องไปนั่งจ้อง .. ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ .. อย่าว่าแต่ชวนเลย ทักษิณพี่ก้อยังไม่กล้าคิด เพราะอภิสิทธิ์ของพี่มิมีแม้แต่เพียงน้อยนิด แม้ว่าพี่จะยิ่งรักน้องเท่าใดก้อตาม พี่ก้อมิกล้าที่จะเอ่ยคำชวน
... จนกระทั่งในวันนี้ แม้พี่หลิวจะยังคงหล่อไม่เหมือนเดิม อู่ม่งต๊ะแ่ก่ลงแต่ก้อยังไม่ตาย อู๋เชี่ยนเหลียนหย่อนคล้อยเป็นสาวใหญ่ และแม้โรงหนังเพชรธานีจะเจ๊งไปแล้ว แต่สิ่งเดียวที่ยังเหมือนเดิมเสมอก้อคือ ... พี่ยังตั้งหน้าตั้งตาชวนน้องไปจ้องหนังอยู่ดังเดิม
เช้าสายบ่ายเย็นที่ได้เห็นหน้าน้องที่โรงเรียนมันเป็นสิ่งเดียวที่พี่ทำได้ หลายครั้งที่พี่อยากจะเดินลุยเข้าไปคุยกับน้อง แต่พอตาน้องจ้องมาเท่านั้นแหล่ะ ต่อมต้มเลือดหมูปอดล้วนของพี่มันทำงานทันทีเลยอ่ะ พี่ไม่กล้าที่จะคุย สบตา หรือแม้กระทั่งเดินเฉียดเข้าไปใกล้ๆ พี่ก้อไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
.
โฆษณาบ้าเลือดในโรงหนังจบลงพอดีกับที่พี่นึกถึงความหลัง
.
นาทีนี้พี่มีความสุขไม่แพ้เหล่าเดอะสตาร์ที่สามารถตามหาความฝันจนเจอด้วยมือตัวเอง อันที่่จิงหนังเรื่องนี้เป็นหนังที่เข้าขั้นดี แม้จะผ่าเหล่าผ่ากอบทประพันธ์ซะจนพี่มากจ๋าคนเดิมแทบโดดคลองพระขโนงตาย แต่สาบานได้ว่า...อาอิ๊บอ๋ายเอยอ่ะ อิงอิงอ๊ะ"
- พี่มากขา เวอร์ชั่นม้ากคึ . . ตีความใหม่ซะจนรายได้กระฉูดอย่างไม่น่าเชื่อ ผกก.ฉลาดมากที่ตีความเยี่ยงนี้ พี่ชักอยากเห็นแกไปกำกับคู่กรรมเป็นที่สุด
- ความขำ พี่ขำจนเหงื่อแตก ไม่รู้โรงหนังเปิดแอร์เบา หรือคนดูเยอะเกิ้นซะจนแอร์โหลดน้ำยาไม่ทันกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ..อ๋ำอุดอุดออนไอ้อำอ้า อิอ้ากเอ็นอี๋...
- ความซึ้ง นอกจากเสียงหวานๆ และดวงตาซึ้งๆของน้องนากคนสวยที่ตีบทนางนากซะจนกระชายยยย แต่บทพูดในตอนเกือบจะจบเหมือนกับไม่ค่อยจะสุด คือซึ้งแต่ไม่อินอ่ะ พลังดารานำมันไม่แบแล๊นซ์กันมั้งคับ
- ความน่ากลัว มีอยู่เจือจาง อาจด้วยการตีความโดยเน้นความรักของพี่มากเป็นหลักมั้ง ตรงนี้พี่ไม่สนใจเท่าใดนัก
.
จนป๊อกกี้สองกล่องหมดลง พี่สังเกตว่าน้องกระแอมเบาๆ อยู่เป็นระยะ จนพี่อดทึกทักเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่า ...อย่าบอกนะว่าไอเสร็จ แล้วจะเลิฟยู พี่แอบยิ้มเบาๆ ในใจ จนต้องหุบยิ้มลงเพราะน้องหันมาบอกว่า สงสัยคอแห้งเพราะทานป๊อกกี้เยอะไปน้องเลยหิวน้ำ ... อืมมม มือกรูไม่ได้ยาวเหมือนแขนอินาคนะ สาดดดดดดน้ำเอ้ย
หลังจากได้น้ำ ... น้องขำกับมุกอ้อนแบบไม่กลัวเสียแมนของพ่อมากซะจนพี่อดสงสัยไม่ได้ว่า นี่ถ้าพี่พูดเลียนแบบมาริโอ้ผ่านใบหน้าของพี่ที่ระดับมาริยาน เฟลไลนี่ละก้อ น้องจะขำแบบนี้หรือเปล่านะ
จนสุดท้าย น้องมาเฉลยตอนขับรถกลับบ้านว่า ที่ขำน่ะ . . ขำตรงอิพี่มากเน่ามาก และบทพูดเน่าๆอย่าง "เค้ารักตัวเองนะ" "คิดถึ้งคิดถึง" . . มันช่างเหมือนกับประโยคเลี่ยนๆ เชยๆ ของอิแว่นที่นั่งดูอยู่ข้างๆ มันคอยหยอดวันละบ่อยหนอย่างกะคนเดียวกันเลย ... โฮะๆๆ
หนังจบลงพร้องกับบทจบที่ตราตรึงใจพี่มาก (หมายถึงประทับใจผมเอามากๆ) เพราะพี่เคยสัญญาว่า จะรักและคิดถึงน้องไปจนกว่าน้องจะตาย น้องเคยถามพี่ว่า ถ้าวันนึงน้องตายไปก่อน พี่จะอยู่คนเดียวได้มั้ย
พี่ขอตอบน้องให้กู่ก้องห้องพันทิพแห่งนี้เลยว่า แม้ความรักของพี่จะไม่เป็นตำนานอย่างพี่มากและน้องนาคแห่งทุ่งพระขโนง และแม้พี่จะทำพลาดครั้งใหญ่ด้วยการละทิ้งโอกาสที่จะสร้างตำนานรักลุ่มแม่น้ำป่าสักกับน้องเมื่อครั้งนู้นนนนนน
วันใดที่น้องตายจนกลายเป็นผี และแม้นว่าพี่คนนี้จะกลัวผีอิ๊บอ๋าย พี่จะไม่มีวันปล่อยวันคืนให้เลืื่อนลอยไปเลยแม้แต่วินาทีเดียว เพราะพี่จะพิสูจน์ให้น้องได้รับรู้เอาไว้ว่า ... คนกับผีก้อเสียวไปด้วยกันได้ ... ก่อนหลับพี่ก้อจะฟัด และจะรัดทุกครั้งหลังตื่นนอน ... พี่จะไม่มีวันปล่อยให้หมอผีจับน้องลงหม้อ และจะไม่มีวันปล่อยให้น้องไปลอยเท้งเต้งอยู่ที่ทางช้างเผือกโดยลำพังอย่างแน่นอน
และแม้นน้องกับพี่จะไม่มีประสบการณ์ตับย่างติดฟันกันในแบบผู้หญิงคนอื่นที่พี่เคยผ่านมา แต่พี่ขอลั่นวาจาเอาไว้ตรงนี้อีกครั้งนึงว่า ... เค้าอ่ะรักตัวเองนะ ร้ากๆๆๆๆๆ... รักน้องแค่ไหนน่ะเหรอ บอกได้สั้นๆ ว่า คนอื่นอาจจะหายใจเข้าเป็นพุท หายใจออกเป็นโท ... แต่พี่จะหายใจเข้าว่า ..รัก // และหายใจออกเป็น ..จัง
ป.ล. เนื้อหามีสปอยด์ ใครนอยน์ต้องขออภัย
ถึงน้องผู้หญิงที่นั่งแถวB เลขที่12 โรง6 ... เมเจอร์ เซงท่าน เจียงใหม่
แต่น้องคับ พี่มีความในใจอยากจะกระซิบให้ก้องบ้องหูของน้องว่า ... พี่ประทับใจกับการได้นั่งประคองกล่องป๊อกกี้สตอเบอแหล เอ้ย ...รสสตรอเบอรี่ น้องกับพี่ช่วยกันประคอยกล่อง แล้วช่วยกันกัดคนละป๊อกคนละป๊อกกับน้องตลอดเวลา มันเป็นป๊อกกี้ที่อร่อยที่สุดในสามโลกแล้วละน้องรู้มั้ย แม้ว่ามันจะมีกลิ่นราดหน้านายอ้วนที่ติดจากปากน้องมากระจายที่ก้านป๊อกกี้ทุกก้านก้อตาม แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับพี่ เพราะรักแท้ของพี่ไม่มีแพ้กลิ่นใดๆ อยู่แล้ว
เพียงแต่พี่ไม่มั่นใจในกลิ่นสุกี้ไก่น้ำร้านเดียวกัน พี่จึงแอบไปบรรเลงกลั้วปากด้วยโบตันรสดั้งเดิม แล้วเติมด้วยเดนทีนสีเขียวไปอีกสองแผ่น พี่จึงมั่นใจได้เลยว่าน้องจะไม่มีวันได้กลิ่นอันใดจากปากพี่ นอกเสียจากกลิ่นป๊อกกี้ผสมโบตันเท่านั้นเอง
.
.
และที่พี่ประทับใจมากๆ อีกอย่างนึงก้อคือ พี่สามารถตามล่าหาความฝันที่เคยมโนเอาไว้เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนได้สำเร็จ ตอนนั้นพี่มิกล้าที่จะเอื้อนเอ่ยเพื่อเชยชมน้องไปนั่งจ้อง .. ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ .. อย่าว่าแต่ชวนเลย ทักษิณพี่ก้อยังไม่กล้าคิด เพราะอภิสิทธิ์ของพี่มิมีแม้แต่เพียงน้อยนิด แม้ว่าพี่จะยิ่งรักน้องเท่าใดก้อตาม พี่ก้อมิกล้าที่จะเอ่ยคำชวน
... จนกระทั่งในวันนี้ แม้พี่หลิวจะยังคงหล่อไม่เหมือนเดิม อู่ม่งต๊ะแ่ก่ลงแต่ก้อยังไม่ตาย อู๋เชี่ยนเหลียนหย่อนคล้อยเป็นสาวใหญ่ และแม้โรงหนังเพชรธานีจะเจ๊งไปแล้ว แต่สิ่งเดียวที่ยังเหมือนเดิมเสมอก้อคือ ... พี่ยังตั้งหน้าตั้งตาชวนน้องไปจ้องหนังอยู่ดังเดิม
เช้าสายบ่ายเย็นที่ได้เห็นหน้าน้องที่โรงเรียนมันเป็นสิ่งเดียวที่พี่ทำได้ หลายครั้งที่พี่อยากจะเดินลุยเข้าไปคุยกับน้อง แต่พอตาน้องจ้องมาเท่านั้นแหล่ะ ต่อมต้มเลือดหมูปอดล้วนของพี่มันทำงานทันทีเลยอ่ะ พี่ไม่กล้าที่จะคุย สบตา หรือแม้กระทั่งเดินเฉียดเข้าไปใกล้ๆ พี่ก้อไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
.
โฆษณาบ้าเลือดในโรงหนังจบลงพอดีกับที่พี่นึกถึงความหลัง
.
นาทีนี้พี่มีความสุขไม่แพ้เหล่าเดอะสตาร์ที่สามารถตามหาความฝันจนเจอด้วยมือตัวเอง อันที่่จิงหนังเรื่องนี้เป็นหนังที่เข้าขั้นดี แม้จะผ่าเหล่าผ่ากอบทประพันธ์ซะจนพี่มากจ๋าคนเดิมแทบโดดคลองพระขโนงตาย แต่สาบานได้ว่า...อาอิ๊บอ๋ายเอยอ่ะ อิงอิงอ๊ะ"
- พี่มากขา เวอร์ชั่นม้ากคึ . . ตีความใหม่ซะจนรายได้กระฉูดอย่างไม่น่าเชื่อ ผกก.ฉลาดมากที่ตีความเยี่ยงนี้ พี่ชักอยากเห็นแกไปกำกับคู่กรรมเป็นที่สุด
- ความขำ พี่ขำจนเหงื่อแตก ไม่รู้โรงหนังเปิดแอร์เบา หรือคนดูเยอะเกิ้นซะจนแอร์โหลดน้ำยาไม่ทันกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ..อ๋ำอุดอุดออนไอ้อำอ้า อิอ้ากเอ็นอี๋...
- ความซึ้ง นอกจากเสียงหวานๆ และดวงตาซึ้งๆของน้องนากคนสวยที่ตีบทนางนากซะจนกระชายยยย แต่บทพูดในตอนเกือบจะจบเหมือนกับไม่ค่อยจะสุด คือซึ้งแต่ไม่อินอ่ะ พลังดารานำมันไม่แบแล๊นซ์กันมั้งคับ
- ความน่ากลัว มีอยู่เจือจาง อาจด้วยการตีความโดยเน้นความรักของพี่มากเป็นหลักมั้ง ตรงนี้พี่ไม่สนใจเท่าใดนัก
.
จนป๊อกกี้สองกล่องหมดลง พี่สังเกตว่าน้องกระแอมเบาๆ อยู่เป็นระยะ จนพี่อดทึกทักเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่า ...อย่าบอกนะว่าไอเสร็จ แล้วจะเลิฟยู พี่แอบยิ้มเบาๆ ในใจ จนต้องหุบยิ้มลงเพราะน้องหันมาบอกว่า สงสัยคอแห้งเพราะทานป๊อกกี้เยอะไปน้องเลยหิวน้ำ ... อืมมม มือกรูไม่ได้ยาวเหมือนแขนอินาคนะ สาดดดดดดน้ำเอ้ย
หลังจากได้น้ำ ... น้องขำกับมุกอ้อนแบบไม่กลัวเสียแมนของพ่อมากซะจนพี่อดสงสัยไม่ได้ว่า นี่ถ้าพี่พูดเลียนแบบมาริโอ้ผ่านใบหน้าของพี่ที่ระดับมาริยาน เฟลไลนี่ละก้อ น้องจะขำแบบนี้หรือเปล่านะ
จนสุดท้าย น้องมาเฉลยตอนขับรถกลับบ้านว่า ที่ขำน่ะ . . ขำตรงอิพี่มากเน่ามาก และบทพูดเน่าๆอย่าง "เค้ารักตัวเองนะ" "คิดถึ้งคิดถึง" . . มันช่างเหมือนกับประโยคเลี่ยนๆ เชยๆ ของอิแว่นที่นั่งดูอยู่ข้างๆ มันคอยหยอดวันละบ่อยหนอย่างกะคนเดียวกันเลย ... โฮะๆๆ
หนังจบลงพร้องกับบทจบที่ตราตรึงใจพี่มาก (หมายถึงประทับใจผมเอามากๆ) เพราะพี่เคยสัญญาว่า จะรักและคิดถึงน้องไปจนกว่าน้องจะตาย น้องเคยถามพี่ว่า ถ้าวันนึงน้องตายไปก่อน พี่จะอยู่คนเดียวได้มั้ย
พี่ขอตอบน้องให้กู่ก้องห้องพันทิพแห่งนี้เลยว่า แม้ความรักของพี่จะไม่เป็นตำนานอย่างพี่มากและน้องนาคแห่งทุ่งพระขโนง และแม้พี่จะทำพลาดครั้งใหญ่ด้วยการละทิ้งโอกาสที่จะสร้างตำนานรักลุ่มแม่น้ำป่าสักกับน้องเมื่อครั้งนู้นนนนนน
วันใดที่น้องตายจนกลายเป็นผี และแม้นว่าพี่คนนี้จะกลัวผีอิ๊บอ๋าย พี่จะไม่มีวันปล่อยวันคืนให้เลืื่อนลอยไปเลยแม้แต่วินาทีเดียว เพราะพี่จะพิสูจน์ให้น้องได้รับรู้เอาไว้ว่า ... คนกับผีก้อเสียวไปด้วยกันได้ ... ก่อนหลับพี่ก้อจะฟัด และจะรัดทุกครั้งหลังตื่นนอน ... พี่จะไม่มีวันปล่อยให้หมอผีจับน้องลงหม้อ และจะไม่มีวันปล่อยให้น้องไปลอยเท้งเต้งอยู่ที่ทางช้างเผือกโดยลำพังอย่างแน่นอน
และแม้นน้องกับพี่จะไม่มีประสบการณ์ตับย่างติดฟันกันในแบบผู้หญิงคนอื่นที่พี่เคยผ่านมา แต่พี่ขอลั่นวาจาเอาไว้ตรงนี้อีกครั้งนึงว่า ... เค้าอ่ะรักตัวเองนะ ร้ากๆๆๆๆๆ... รักน้องแค่ไหนน่ะเหรอ บอกได้สั้นๆ ว่า คนอื่นอาจจะหายใจเข้าเป็นพุท หายใจออกเป็นโท ... แต่พี่จะหายใจเข้าว่า ..รัก // และหายใจออกเป็น ..จัง
ป.ล. เนื้อหามีสปอยด์ ใครนอยน์ต้องขออภัย