สมัยผมยังเด็ก ถูกใช้ไปซื้อกาแฟร้อนที่ตลาด มองดูคนขายเขาตักกาแฟกระป๋องใหญ่ใส่ถุงชง แล้วตักน้ำร้อนใส่ แป๊บเดียวก็ได้กาแฟแล้ว ใส่กระป๋องนมข้นหวาน เทนมลงไป ๑ ใน ๔ แล้วแต่ลูกค้าจะสั่ง ก่อนเอาเชือกตอกร้อนฝากระป๋องยื่นให้ผมหิ้วกลับบ้าน
ตอนทำงาน ไปอบรมที่กรุงเทพฯ เคยไปนั่งกินกาแฟ ที่ร้านแถวแยกวิสุทธิกษัตริย์ เสียดายที่จำชื่อร้านไม่ได้ แทบไม่น่าเชื่อครับว่ากาแฟแค่แก้วเดียว ตาแจ้งถึงครึ่งวัน
นมข้นหวานสมัยนั้นนอกจากจะมีตราหมีที่ราคาค่อนข้างสูงกว่าเพื่อนแล้ว ยังมีตราแหม่มทูนหัว นกเหยี่ยว เด็กอนามัย และนมข้นจืดตรานกเหยี่ยวซึ่งตอนนั้นยังไม่สนใจทำนมข้นหวานครับ ส่วนตรามะลินั้นเพิ่งมาทำตลาดทีหลัง
คนที่รู้จักกันเคยเล่าให้ฟังว่า แกไปนั่งที่ร้านกาแฟแบบนี้ที่ตลาดแล้วมีคนแอบดูแกว่าทำอย่างไรบ้าง แกหยิบพริกไทยเทลงในแก้ว เขาก็ใส่บ้าง แกใส่แม็กกี้ เขาก็ใส่บ้าง แกรีบซดแล้วรีบจ่ายสตางค์ก่อนเดินออกนอกร้าน แล้วแอบไปขำกลิ้งตรงมุมตึก
มันต่างกันตรงที่แกสั่งไข่ลวก ส่วนคนนั้นสั่งกาแฟร้อนมากินครับ
ภาพเก่าเล่าเรื่อง (๗๑)
สมัยผมยังเด็ก ถูกใช้ไปซื้อกาแฟร้อนที่ตลาด มองดูคนขายเขาตักกาแฟกระป๋องใหญ่ใส่ถุงชง แล้วตักน้ำร้อนใส่ แป๊บเดียวก็ได้กาแฟแล้ว ใส่กระป๋องนมข้นหวาน เทนมลงไป ๑ ใน ๔ แล้วแต่ลูกค้าจะสั่ง ก่อนเอาเชือกตอกร้อนฝากระป๋องยื่นให้ผมหิ้วกลับบ้าน
ตอนทำงาน ไปอบรมที่กรุงเทพฯ เคยไปนั่งกินกาแฟ ที่ร้านแถวแยกวิสุทธิกษัตริย์ เสียดายที่จำชื่อร้านไม่ได้ แทบไม่น่าเชื่อครับว่ากาแฟแค่แก้วเดียว ตาแจ้งถึงครึ่งวัน
นมข้นหวานสมัยนั้นนอกจากจะมีตราหมีที่ราคาค่อนข้างสูงกว่าเพื่อนแล้ว ยังมีตราแหม่มทูนหัว นกเหยี่ยว เด็กอนามัย และนมข้นจืดตรานกเหยี่ยวซึ่งตอนนั้นยังไม่สนใจทำนมข้นหวานครับ ส่วนตรามะลินั้นเพิ่งมาทำตลาดทีหลัง
คนที่รู้จักกันเคยเล่าให้ฟังว่า แกไปนั่งที่ร้านกาแฟแบบนี้ที่ตลาดแล้วมีคนแอบดูแกว่าทำอย่างไรบ้าง แกหยิบพริกไทยเทลงในแก้ว เขาก็ใส่บ้าง แกใส่แม็กกี้ เขาก็ใส่บ้าง แกรีบซดแล้วรีบจ่ายสตางค์ก่อนเดินออกนอกร้าน แล้วแอบไปขำกลิ้งตรงมุมตึก
มันต่างกันตรงที่แกสั่งไข่ลวก ส่วนคนนั้นสั่งกาแฟร้อนมากินครับ