คือว่า...
เราเพิ่งอกหักจากคนๆนึง เราชอบเขา..แต่เขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา..ในขณะที่เรากำลังทำใจยอมรับความจริง ใครคนหนึ่งก็เข้ามา..
เขาเข้ามาในจังหวะที่ "ค่อนข้างเหมาะสม" เพราะปกติเราจะปิดกั้นตัวเองจากคนอื่น ถ้ามีคนมาชอบหรือเข้าหา เราจะปิดใจ ไม่คุยกับเขา ทำตัวกวนต. เย่อหยิ่ง ทั้งๆที่ไม่ใช่คนสวยอะไร บางคนทนไม่ไหว..เดินจากไป แต่คนนี้ทนได้..เขาบอกว่าเขาจะรอ
เรารู้ว่า..ทำแบบนี้ไม่ดีเลย เราคุยกับเขา ทั้งๆที่ไม่ได้คิดอะไร เหมือนให้ความหวังเขาไปเรื่อยๆ แต่เรารู้สึกว่า เราไม่อยากปิดใจตัวเองเพื่อรอคนที่เขาไม่ได้รักเรา
เราเคยคิดเสมอ..ระหว่างคนที่เรารักเขากับคนที่เขารักเรา ยังไงเราก็เลือกคนที่เรารักเขา เพราะไม่ว่าเขาจะทำยังไงเราก็ยังรักเขา แต่กับคนที่เขารักเรา ต่อให้เขาพยายามยังไง เราก็คงไม่คิดอะไรกับเขาอยู่้ดี
เราคิดแบบนี้มาตลอดจริงๆ..
แต่กับคนนี้เรารู้สึกอยากเปลี่ยนความคิด..เราอยากจะลอง "ให้โอกาสตัวเอง" ซึ่งมันอาจจะดูเหมือนเราให้ความหวังเขามากขึ้น
ไม่รู้ว่าเราทำแบบนี้ถูกหรือเปล่า.. แต่เราอยากจะเชื่อในความคิดของตัวเองดูสักครั้ง
ตอนนี้เราอาจจะยังไม่ได้คิดอะไรกับเขา แต่สักวันเราอาจจะคิดกับเขาก็ได้..อนาคตยังไม่แน่นอน
แต่เรากลัวว่าถ้าเราไม่คิดอะไรกับเขา เราจะทำร้ายเขาไปเรื่อยๆ..
แต่ถ้าเรารู้สึกเหมือนเขา มันก็คงจะดี เราอาจจะคบกัน..แต่นั่นก็เป็นเรื่องของอนาคต
สับสนแฮะ...ไม่รู้จะทำยังไง
แต่เราเชื่อว่าความรักต้องการ "ความเสี่ยง" ผลมันจะเป็นยังไง สุดท้ายเราก็ต้องยอมรับมัน..ถูกมั้ย??
ขอบคุณทุกคนที่ทนอ่าน (^/\^)
ทำแบบนี้..จะดีหรอ??
เราเพิ่งอกหักจากคนๆนึง เราชอบเขา..แต่เขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา..ในขณะที่เรากำลังทำใจยอมรับความจริง ใครคนหนึ่งก็เข้ามา..
เขาเข้ามาในจังหวะที่ "ค่อนข้างเหมาะสม" เพราะปกติเราจะปิดกั้นตัวเองจากคนอื่น ถ้ามีคนมาชอบหรือเข้าหา เราจะปิดใจ ไม่คุยกับเขา ทำตัวกวนต. เย่อหยิ่ง ทั้งๆที่ไม่ใช่คนสวยอะไร บางคนทนไม่ไหว..เดินจากไป แต่คนนี้ทนได้..เขาบอกว่าเขาจะรอ
เรารู้ว่า..ทำแบบนี้ไม่ดีเลย เราคุยกับเขา ทั้งๆที่ไม่ได้คิดอะไร เหมือนให้ความหวังเขาไปเรื่อยๆ แต่เรารู้สึกว่า เราไม่อยากปิดใจตัวเองเพื่อรอคนที่เขาไม่ได้รักเรา
เราเคยคิดเสมอ..ระหว่างคนที่เรารักเขากับคนที่เขารักเรา ยังไงเราก็เลือกคนที่เรารักเขา เพราะไม่ว่าเขาจะทำยังไงเราก็ยังรักเขา แต่กับคนที่เขารักเรา ต่อให้เขาพยายามยังไง เราก็คงไม่คิดอะไรกับเขาอยู่้ดี
เราคิดแบบนี้มาตลอดจริงๆ..
แต่กับคนนี้เรารู้สึกอยากเปลี่ยนความคิด..เราอยากจะลอง "ให้โอกาสตัวเอง" ซึ่งมันอาจจะดูเหมือนเราให้ความหวังเขามากขึ้น
ไม่รู้ว่าเราทำแบบนี้ถูกหรือเปล่า.. แต่เราอยากจะเชื่อในความคิดของตัวเองดูสักครั้ง
ตอนนี้เราอาจจะยังไม่ได้คิดอะไรกับเขา แต่สักวันเราอาจจะคิดกับเขาก็ได้..อนาคตยังไม่แน่นอน
แต่เรากลัวว่าถ้าเราไม่คิดอะไรกับเขา เราจะทำร้ายเขาไปเรื่อยๆ..
แต่ถ้าเรารู้สึกเหมือนเขา มันก็คงจะดี เราอาจจะคบกัน..แต่นั่นก็เป็นเรื่องของอนาคต
สับสนแฮะ...ไม่รู้จะทำยังไง
แต่เราเชื่อว่าความรักต้องการ "ความเสี่ยง" ผลมันจะเป็นยังไง สุดท้ายเราก็ต้องยอมรับมัน..ถูกมั้ย??
ขอบคุณทุกคนที่ทนอ่าน (^/\^)