[CR] [CR]กินตามใจ...ไปตามฝัน #บทที่ 6# ตระเวณกินเล็ก ๆ น้อย ๆ ... ช้ำใจมาก ๆ กับโชคดีติ่มซำ จุฬาฯ 12 T T

วันนี้ตอนแรกว่าจะมารีวิวอาหารสารพัดสารเพใน Wishing Tree หลังจากที่ครั้งก่อนรีวิวแอลกอฮอล์ไปแล้ว
แต่พอดีมีเรื่องให้ช๊อคและชอกช้ำระกำใจเล็กน้อยเมื่อวานนี้
กับร้านติ่มซำชื่อดังในซอยจุฬาฯ 12 โชคดีติ่มซำที่ผมกินมายาวนานตั้งแต่เป็นนิสิต
จำได้ว่าสมัยก่อนมันเข่งละ 15-16 บาท และอร่อยล้ำ บะกุ๊ดเต๋หอมชื่นใจ
ติ่มซำทำมาดี นึ่งมาร้อน ๆ ปกติผมกับคุณแฟนไปกินกันก็ 300 บวกลบ

เมื่อคืนนี้ไปรับคุณนายกลับมาจากติวหนังสือสอบ ตอนแรกว่าจะไปกินโจ๊กข้าวสารกัน
แต่พอดีเห็นว่าดึกมากแล้ว แล้วก็คนขับรถง่วงนอนสุด ๆ ก็เลยตัดสินใจแวะใกล้ ๆ
เลยกลายเป็นที่มาของความช้ำใจ...

สั่งอาหารตามปกติไม่ได้มากมาย เพราะว่าผมทานข้าวมาแล้วจากมอเตอร์โชว์
(อาหารจริง ๆ นะครับ ไม่ใช่อาหารตา อาหารเด็ก ที่เต็มเปี่ยมล้นงานแต่อย่างใด)
ตอนที่กินก็รู้สึกอาหารมันแปลก ๆ ไป ฮะเก๋านึ่งมานานเกิน แป้งเละติดกระดาษ
แฮ่กึ๋นทอดมาเกรียมจนขม แถมไส้มันรสชาติแย่ ๆ เหมือนมีถั่วผสมมาในแป้งด้วย
ยังแอบคุยกับแฟนว่าเดี๋ยวนี้อาหารมันแปลก ๆ แต่เราไม่มีห่อให้ดูส่วนผสมอาหาร
ซี่โครงหมูเต้าซี่รสออกเปรี้ยว ๆ อารมณ์ใกล้เคียงแหนมเข้าไปทุกขณะ
ปูจ๋า น่าจะเรียกหมูจ๋ายัดเปลือกปูมากกว่า แฟนผมถามว่าปกติต้องมีเนื้อปูด้วยไม่ใช่หรือ...

โดยสรุปแล้วแทบจะไม่ประทับใจอะไรสักอย่าง นอกจากเก๊กฮวยอร่อยมาก
คิดราคามาตามบิลข้างล่างครับ...



ไอ้ตอนคิดมา จ่ายไปก็ยังว่ามันทะ ๆ แพงแบบแปลก ๆ เพราะไม่ได้มากินนานแล้ว
เพิ่งได้มาสังเกตตอนอยู่ที่บ้านว่ามันแพงขึ้นแบบมหันต์เลย

ติ่มซำกลายเป็นราคาเริ่มต้น 30 บาท มันแพงไปนะ...
รับไม่ได้ สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ไปเหยียบร้านนี้อีกแล้ว

ที่บ่น ๆ มาแค่จะบอกว่าเสียดายร้านนี้มาก เพราะเป็นลูกค้ากันมานาน
จนไม่ได้ไปกินมาหลายเดือนอยู่ เจออีกทีถึงขั้นช๊อก...

จบเรื่องบ่นละครับ ไปหาอะไรอร่อย ๆ ทานต่อที่ด้านล่างดีกว่า มาแบบนิด ๆ หน่อย ๆ นะครับ
เดี๋ยวอารมณ์ดีค่อยมาจัดเต็มกับวิชชิ่งทรีกัน เพราะหลายเมนูชวนน้ำลายหกกันทั้งนั้นเลย