ใครเบื่อพวกเดินตามฟุตบาธแบบ อยากจะเลี้ยวก็เลี้ยว อยากจะหยุดก็หยุดบ้างครับ

ผมเดินไปทำงานตอนเช้า สิ่งที่เห็นจนชินตาคือ
1) ออกจากรถไฟฟ้าใต้ดิน แล้วกรุอยากจะยืนบันไดเลื่อนตรงไหนก็ยืน คนหน้ายืนซ้าย คุณยืนขวา แล้วคนรีบจะเดินช่องไหน? สิงคโปร ฮ่องกง ชั่วโมงเร่งด่วน เขายังเว้นช่องนึงให้คนรีบเลย แล้วกลายเป็นว่า ใครรีบ ต้องขอโทษครับๆ ขอโทษค่ะๆ เพื่อขอให้คนไม่มีระเบียบวินัยหลบให้ผม(ให้หนู)ไปหน่อยนะ


2) ออกมาเสร็จ คุณจะเจอคนตามฟุตบาธหลากหลายประเภท ดังต่อไปนี้
2.1) ชาติที่แล้วเป็นหอยทาก เดินช้ายังกะหอยทาก ชีวิตนี้ไม่มีอะไรที่ต้องรีบอีกต่อไป..... สบาย... สบาย....(คุณคนเดียวอะสิ)


2.2) ชาติที่แล้วเป็นแมลงสาบ เคยมั๊ยครับ เหตุการณ์จริง ที่สีลม ผมเห็นคนหน้าเดินช้า อยากเดินแซง เห็นช่องซ้ายว่าง กดคันเร่ง เร่งแซง แต่!! ทันใดนั้นนางที่อยู่ตรงหน้าเกิดอยากกินกาแฟขึ้นมาหักพวงมาลัยซ้ายพรึ่บ !! หัวหล่อนชนไหล่ผมดังตึง!! ชนเสร็จมองหน้าผมแบบอย่างเคืองอีกต่างหาก จนผมต้องพูดขอโทษ แล้วคิดในใจ (กรุผิดใช่มั๊ยเนี่ย.... แง่ง ไม่ยุติธรรม!!)

2.3) ชาติที่แล้วเป็นแมว จะหยุดก็ไม่หยุด จะชิดซ้ายชิดขวาดูของข้างทางก็ไม่ทำ ชะลอความเร็ว ลังเลอยู่กลางเลน แต่ตาเหลือบมองเสื้อ กระโปรง ที่ขายตามข้างทาง แล้วไม่ไปซักที จ้องเพ่งยังกับแมวจ้องตู้ปลา


2.4 ชาติที่แล้ว เป็นรถ ผมนี่แหละ เดินด้วยความเร็ว 180 km/h ช่วยๆหลบผมหน่อย ถึงไม่รีบผมก็เดินเร็ว เพราะขาผมยาว อย่างอื่นก็ยาว!! หลบๆให้หน่อยเถอะ ถ้าผมเบรกไม่อยู่แล้วชน อย่าจ้องหน้าผมแบบยัยเจ๊ที่จะหักพวงมาลัยไปซื้อกาแฟนะ


ขอบคุณที่เข้าใจ
แทงยู!!