สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ครับ......
ปกติไม่เคยเข้ามาตอบกับกระทู้เหล่านี้
แต่บังเอิญโดยตรง ที่เข้าข่ายผู้ถูกพาดพิง
:::
ผู้ที่มารีวิว ในหน้าเวปสาธารณะ บ่อยๆ รู้มั๊ยว่า คนกลุ่มนี้ เจตนาทำเพื่ออะไร?
:::
นั่นดิ! บางครั้งเคยถามตัวเองว่าเพื่ออะไร?
แต่ก็มีและได้รับคือ
การกินเป็นหนึ่งในปัจจัยสี่ แต่บังเอิญเรามีโอกาส แสวงหาสิ่งที่เราชอบ มีปัจจัยที่ไม่เป็นอุปสรรค
มีการเรียนรู้และวิธี(การลงภาพในกระทู้)ที่สามารถไม่ทำให้เบียดบังเวลาตัวเองมากไปนักและสนุกกับการทำ
พอเข้ามาในวงจร(ก้นครัว)เหมือนเสพติด กลายเป็นว่าจะกินอะไรก็อยากมาเล่า(แม้แต่กลืนน้ำลายถ้าถ่ายได้จะเอามลงให้ดู!)
พอมาเล่าก็บ้ายอ มีเพื่อน มีมิตร มีคนที่รักในการเสพ เข้ามาพูดคุย มากระซิบบอกร้านโน้นดิ ร้านนี้ดิ ให้ไปลอง
เลยกลายเป็นต้องหาอุปกรณ์(ซื้อเองนะ)มาตอบสนองตัวเอง
คุณ จขกท. ทราบมั้ยการทำรีวิว บางครั้งไม่ง่ายอย่างที่คิด ไม่ใช่นึกอะไรออกให้ รกสมอง ก็ขึ้นจั่วกระทู้ พิมพ์ๆๆๆๆ ออกมาได้เลย
ยิ่งรีวิวการทำอาหาร คุณทนายฯ คุณมัสหมั่น คุณตะโก คุณประสาน สล่าฯ SWIN คุณพิมฯลฯ และอีกหลายท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม
กว่าจะได้ภาพออกมานั้น ไม่ใช่ง่ายดายอย่างที่คุณคิด. แต่เพื่ออะไรละ ก็ความสุขไงละ
พอมาเรื่องร้านอาหาร ปกติชอบทานนอกบ้านอยู่แล้วขี้เกียจทำกินเอง
กินแต่ร้านเดิมๆที่ชอบ แต่พอมาทำรีวิว!
ก็กลายเป็นว่าไหนๆก็ต้องกินไปหาร้านดีๆๆๆๆๆๆกินดีกว่า จะได้มีเรื่องมาเล่า มาคุยให้ฟัง
ตอนถ่ายภาพคุณรู้มั้ย. ว่าบางทีต้องอาศัยความหน้าด้านต่อสายตาที่มองมารอบทิศที่ว่า
(ตัวเราเอง) ทำไรฟระ บ้าป่าว ถ่ายแมร่งอยู่ได้
แต่ตอนนี้ชินแล้ว ไม่สนใจ แต่จะมีรมย์บ้าง กับพวกที่พยายามจับผิดแบบไร้สาระ(แต่เฉยๆนะชินแล้ว)
ส่วนเรื่องผลประโยชน์ กินฟรี อันนี้ไม่ทราบ ให้ท่านเหล่านั้นมาตอบเอง
ส่วนเราขอตอบในส่วนของ พวก
:::::::
ผู้ที่มารีวิว ในหน้าเวปสาธารณะ บ่อยๆ รู้มั๊ยว่า คนกลุ่มนี้ เจตนาทำเพื่ออะไร?
::::::::
ก็แล้วกันครับ
เอออถามหน่อย แล้วกระทู้อย่างคุณ. เพื่ออะไรครับ?
ปกติไม่เคยเข้ามาตอบกับกระทู้เหล่านี้
แต่บังเอิญโดยตรง ที่เข้าข่ายผู้ถูกพาดพิง
:::
ผู้ที่มารีวิว ในหน้าเวปสาธารณะ บ่อยๆ รู้มั๊ยว่า คนกลุ่มนี้ เจตนาทำเพื่ออะไร?
:::
นั่นดิ! บางครั้งเคยถามตัวเองว่าเพื่ออะไร?
แต่ก็มีและได้รับคือ
การกินเป็นหนึ่งในปัจจัยสี่ แต่บังเอิญเรามีโอกาส แสวงหาสิ่งที่เราชอบ มีปัจจัยที่ไม่เป็นอุปสรรค
มีการเรียนรู้และวิธี(การลงภาพในกระทู้)ที่สามารถไม่ทำให้เบียดบังเวลาตัวเองมากไปนักและสนุกกับการทำ
พอเข้ามาในวงจร(ก้นครัว)เหมือนเสพติด กลายเป็นว่าจะกินอะไรก็อยากมาเล่า(แม้แต่กลืนน้ำลายถ้าถ่ายได้จะเอามลงให้ดู!)
พอมาเล่าก็บ้ายอ มีเพื่อน มีมิตร มีคนที่รักในการเสพ เข้ามาพูดคุย มากระซิบบอกร้านโน้นดิ ร้านนี้ดิ ให้ไปลอง
เลยกลายเป็นต้องหาอุปกรณ์(ซื้อเองนะ)มาตอบสนองตัวเอง
คุณ จขกท. ทราบมั้ยการทำรีวิว บางครั้งไม่ง่ายอย่างที่คิด ไม่ใช่นึกอะไรออกให้ รกสมอง ก็ขึ้นจั่วกระทู้ พิมพ์ๆๆๆๆ ออกมาได้เลย
ยิ่งรีวิวการทำอาหาร คุณทนายฯ คุณมัสหมั่น คุณตะโก คุณประสาน สล่าฯ SWIN คุณพิมฯลฯ และอีกหลายท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม
กว่าจะได้ภาพออกมานั้น ไม่ใช่ง่ายดายอย่างที่คุณคิด. แต่เพื่ออะไรละ ก็ความสุขไงละ
พอมาเรื่องร้านอาหาร ปกติชอบทานนอกบ้านอยู่แล้วขี้เกียจทำกินเอง
กินแต่ร้านเดิมๆที่ชอบ แต่พอมาทำรีวิว!
ก็กลายเป็นว่าไหนๆก็ต้องกินไปหาร้านดีๆๆๆๆๆๆกินดีกว่า จะได้มีเรื่องมาเล่า มาคุยให้ฟัง
ตอนถ่ายภาพคุณรู้มั้ย. ว่าบางทีต้องอาศัยความหน้าด้านต่อสายตาที่มองมารอบทิศที่ว่า

แต่ตอนนี้ชินแล้ว ไม่สนใจ แต่จะมีรมย์บ้าง กับพวกที่พยายามจับผิดแบบไร้สาระ(แต่เฉยๆนะชินแล้ว)
ส่วนเรื่องผลประโยชน์ กินฟรี อันนี้ไม่ทราบ ให้ท่านเหล่านั้นมาตอบเอง
ส่วนเราขอตอบในส่วนของ พวก
:::::::
ผู้ที่มารีวิว ในหน้าเวปสาธารณะ บ่อยๆ รู้มั๊ยว่า คนกลุ่มนี้ เจตนาทำเพื่ออะไร?
::::::::
ก็แล้วกันครับ
เอออถามหน่อย แล้วกระทู้อย่างคุณ. เพื่ออะไรครับ?
ความคิดเห็นที่ 4
คนเราเคยชินกับของฟรีค่ะ
ทุกอย่างล้วนมีประโยชน์แฝง
ไม่ว่าจะเป็นประโยชน์ที่เป็นตัวเงินหรือมูลค่า
เช่น บางคนได้รับค่าตอบแทนจากร้านอาหาร
บางคนได้ทานอาหารฟรี
ประโยชน์ที่เป็นคุณค่า เช่น
ได้เพื่อนใหม่ ได้แสดงความคิดเห็น
ได้แสดงตัวตนของเราให้คนอื่นรู้จัก
ได้ความภูมิใจที่คนอื่นชอบผลงานของเรา
ได้ชื่อเสียง
แม้กระทั่ง Google Facebook หรือ Pantip
คนที่ทำขึ้นมาก็ได้ประโยชน์ตอบแทนทั้งนั้น
เพิ่มเติมค่ะ บางคนช่างเขียนช่างเล่า
สมัยก่อนนี้ ก็มีช่องทางแค่หน้าหนังสือ
ไม่ว่าจะหนังสือพิมพ์ หนังสือนิตยสารหรือหนังสือเป็นเล่มๆ
ให้ได้เล่า ทุกวันนี้ คนอยากเขียนนิยาย
ก็เขียน ไม่มีใครพิมพ์แต่อยากเผยแพร่ก็เอามาลงเว็บได้
เขียนดี มีคนอ่าน ก็ปลื้มใจกันไป
บางคนก็มีสนพ. มาติดต่อ เอาไปตีพิมพ์
คนเขียนรีวิวบางท่าน ก็ทำเพราะใจรัก อยากแบ่งปัน
เบื้องหลังก็มีทั้ง มิตรภาพ หาเพื่อนเพิ่ม ทำเป็นงานอดิเรก
ทำแก้เหงา อยากมีชื่อเสียงอย่างที่บอก
คิมเคยทำรีวิวบ้าง ไม่กี่ครั้ง และยังทำได้ไม่เก่ง
แต่ทุกครั้งที่ทำ คือไปทานหรือไปเห็นอะไรมา
แล้วอยากแบ่งปัน เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนอื่นบ้าง
แล้วก็เผื่อได้เพื่อนใหม่ๆ ค่ะ
อธิบายเพิ่มเติมอีกนิด ที่เริ่มต้นคคห. ว่าคนเราเคยชินกับของฟรี
ไม่ได้หมายถึงผู้รีวิวนะคะ หมายถึงมนุษย์ในยุคอินเตอร์เน็ตนี่ละค่ะ
เราชินกับของฟรี เช่น หาข้อมูลไม่อยากเสียเงินก็ Google
ฟังเพลงไม่อยากเสียเงินก็โหลด mp3
ดูหนังไม่อยากเสียเงินก็โหลดบิท
ทำให้ไม่อยากตอบแทนอะไรใคร
คิมไม่ได้พูดถึงผลตอบแทนที่เป็นตัวเงินอย่างเดียวนะคะ
อย่างเช่น ท่านที่ทำ SR ขอเพียงบอกชัดเจนว่าทำ SR
คิมว่าก็โอเค สำหรับท่านที่ทำ CR สิ่งตอบแทนก็คือกดไลค์หรือกดโหวต
เป็นการแสดงความขอบคุณที่ท่านเหล่านั้น สละเวลาและกำลังทรัพย์
ไปชมหรือไปชิม
หากท่านไหนทำ CR จนโด่งดัง มีร้านมาเชิญไปทำ SR บ้าง
คิมก็ไม่เห็นผิดกติกาแต่อย่างใด ตราบใดที่ระบุชัดเจนว่า
รีวิวไหนเป็น SR หรือ CR
ช่องทางเหล่านี้เปิดกว้างให้สาธารณะ
ผู้บริโภคก็ต้องบริโภคข่าวสารอย่างมีสติ
รู้จักกลั่นกรอง เห็นม้าหรือเห็นรีวิวไหนไม่ชอบมาพากล
ก็ควรช่วยกันแจ้ง ช่วยกันแย้ง
ถ้าเราบอกว่าที่นี่เป็น "สังคม" ทุกคนก็เป็นส่วนหนึ่งของสังคม
จะไม่ช่วยกันบ้างหรือคะ
นอกเรื่องไปเรื่องม้าอีกแล้ว อิๆ
รำคาญม้าน่ะค่ะ
รีวิวคุณภาพก็มี รีวิวเพื่อผลประโยชน์ก็มี
เห็นอะไรก็ช่วยๆ บอกกล่าวกัน
รู้สึกอย่างไรกับคนกลุ่มนี้ คิมติดตามรีวิวของสมาชิกหลายท่านค่ะ
ก็ชอบ อยู่ไกลบ้าน ได้อ่านก็รู้สึกได้ใกล้ชิดเมืองไทย อาหารไทย
หรืออาหารจีนมากขึ้น
ถ้าม้าจ๋ามาเลย คิมมักจะเข้าไปหาทางจับม้าหรือแสดงความคิดเห็น
ไม่แน่ใจว่าม้าหรือเปล่า
ทุกอย่างล้วนมีประโยชน์แฝง
ไม่ว่าจะเป็นประโยชน์ที่เป็นตัวเงินหรือมูลค่า
เช่น บางคนได้รับค่าตอบแทนจากร้านอาหาร
บางคนได้ทานอาหารฟรี
ประโยชน์ที่เป็นคุณค่า เช่น
ได้เพื่อนใหม่ ได้แสดงความคิดเห็น
ได้แสดงตัวตนของเราให้คนอื่นรู้จัก
ได้ความภูมิใจที่คนอื่นชอบผลงานของเรา
ได้ชื่อเสียง
แม้กระทั่ง Google Facebook หรือ Pantip
คนที่ทำขึ้นมาก็ได้ประโยชน์ตอบแทนทั้งนั้น
เพิ่มเติมค่ะ บางคนช่างเขียนช่างเล่า
สมัยก่อนนี้ ก็มีช่องทางแค่หน้าหนังสือ
ไม่ว่าจะหนังสือพิมพ์ หนังสือนิตยสารหรือหนังสือเป็นเล่มๆ
ให้ได้เล่า ทุกวันนี้ คนอยากเขียนนิยาย
ก็เขียน ไม่มีใครพิมพ์แต่อยากเผยแพร่ก็เอามาลงเว็บได้
เขียนดี มีคนอ่าน ก็ปลื้มใจกันไป
บางคนก็มีสนพ. มาติดต่อ เอาไปตีพิมพ์
คนเขียนรีวิวบางท่าน ก็ทำเพราะใจรัก อยากแบ่งปัน
เบื้องหลังก็มีทั้ง มิตรภาพ หาเพื่อนเพิ่ม ทำเป็นงานอดิเรก
ทำแก้เหงา อยากมีชื่อเสียงอย่างที่บอก
คิมเคยทำรีวิวบ้าง ไม่กี่ครั้ง และยังทำได้ไม่เก่ง
แต่ทุกครั้งที่ทำ คือไปทานหรือไปเห็นอะไรมา
แล้วอยากแบ่งปัน เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนอื่นบ้าง
แล้วก็เผื่อได้เพื่อนใหม่ๆ ค่ะ
อธิบายเพิ่มเติมอีกนิด ที่เริ่มต้นคคห. ว่าคนเราเคยชินกับของฟรี
ไม่ได้หมายถึงผู้รีวิวนะคะ หมายถึงมนุษย์ในยุคอินเตอร์เน็ตนี่ละค่ะ
เราชินกับของฟรี เช่น หาข้อมูลไม่อยากเสียเงินก็ Google
ฟังเพลงไม่อยากเสียเงินก็โหลด mp3
ดูหนังไม่อยากเสียเงินก็โหลดบิท
ทำให้ไม่อยากตอบแทนอะไรใคร
คิมไม่ได้พูดถึงผลตอบแทนที่เป็นตัวเงินอย่างเดียวนะคะ
อย่างเช่น ท่านที่ทำ SR ขอเพียงบอกชัดเจนว่าทำ SR
คิมว่าก็โอเค สำหรับท่านที่ทำ CR สิ่งตอบแทนก็คือกดไลค์หรือกดโหวต
เป็นการแสดงความขอบคุณที่ท่านเหล่านั้น สละเวลาและกำลังทรัพย์
ไปชมหรือไปชิม
หากท่านไหนทำ CR จนโด่งดัง มีร้านมาเชิญไปทำ SR บ้าง
คิมก็ไม่เห็นผิดกติกาแต่อย่างใด ตราบใดที่ระบุชัดเจนว่า
รีวิวไหนเป็น SR หรือ CR
ช่องทางเหล่านี้เปิดกว้างให้สาธารณะ
ผู้บริโภคก็ต้องบริโภคข่าวสารอย่างมีสติ
รู้จักกลั่นกรอง เห็นม้าหรือเห็นรีวิวไหนไม่ชอบมาพากล
ก็ควรช่วยกันแจ้ง ช่วยกันแย้ง
ถ้าเราบอกว่าที่นี่เป็น "สังคม" ทุกคนก็เป็นส่วนหนึ่งของสังคม
จะไม่ช่วยกันบ้างหรือคะ
นอกเรื่องไปเรื่องม้าอีกแล้ว อิๆ
รำคาญม้าน่ะค่ะ
รีวิวคุณภาพก็มี รีวิวเพื่อผลประโยชน์ก็มี
เห็นอะไรก็ช่วยๆ บอกกล่าวกัน
รู้สึกอย่างไรกับคนกลุ่มนี้ คิมติดตามรีวิวของสมาชิกหลายท่านค่ะ
ก็ชอบ อยู่ไกลบ้าน ได้อ่านก็รู้สึกได้ใกล้ชิดเมืองไทย อาหารไทย
หรืออาหารจีนมากขึ้น
ถ้าม้าจ๋ามาเลย คิมมักจะเข้าไปหาทางจับม้าหรือแสดงความคิดเห็น
ไม่แน่ใจว่าม้าหรือเปล่า
แสดงความคิดเห็น
ผู้ที่มารีวิว ในหน้าเวปสาธารณะ บ่อยๆ รู้มั๊ยว่า คนกลุ่มนี้ เจตนาทำเพื่ออะไร?
ทำให้ มีคนจำนวนมาก มารีวิว แนะนำร้านอาหารบ้าง หรือ เชิญชวนไปดมไปชิมกันบ้าง ก็สุดแท้แต่การลงเนื้อหา
แต่สิ่งที่เราไม่ควรมองข้ามไป นั่นคือ เจตนาของนักรีวิว ทำเพื่ออะไร?
เพราะเจตนา คือตัวสะท้อนว่า ข้อมูลที่ส่งผ่านมาให้ ผู้บริโภคได้เสพ ที่ได้รับ จากหน้าสื่อสาธารณะ เป็นข้อมูลอันบริสุทธิ์หรือไม่
และจะเป็นประโยชน์ต่อผู้บริโภคมากน้อยแค่ไหน?
เพื่อมิตรภาพ สังคม แบ่งปัน จิตอาสา ส่วนรวม ฯลฯ
เพื่อตัวเอง ชื่อเสียง สนองตัณหา คลายเหงา พวกพ้อง เครือญาติ ผลประโยชน์ทางธุรกิจ ฯลฯ
และรู้สึกกับคนกลุ่มนี้อย่างไรกัน
จะได้เพิ่มความระมัดระวัง ไม่เสพสื่อที่ผิดพลาด ดังเช่น เหตุการณ์ที่หลายคนไปใช้บริการแล้วไม่ได้เป็นไปตามที่คาดหวัง
เนื่องจากข้อมูลที่ได้รับ กับข้อมูลที่เจอ แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ไม่ว่าจะเรื่องคุณภาพ ราคา การบริการ ความสะอาด ฯลฯ ของ ร้านอาหาร ภัตตาคาร โรงแรม สถานที่พักผ่อน ในสถานที่ต่างๆ