เราคบกับเเฟนมา อีกประมาณ 15วันจะ สองปีเเล้วค่ะ ถ้านับช่วงเวลาที่จีบกันด้วยก็เป็น สามปีพอดี ระหว่างทางเราคบกันดีมาก เขาคอยเอาใจใส่เราเรื่องส่วนตัว เค้าเป็นฝ่ายยอมค่อนข้างตลอด ด้วยความที่เราเอาเเต่ใจ อารมณ์ร้าย
สองสามวันมานี้เราทะเลาะกันบ่อยเพราะเราเอาเเต่ใจที่เขาไม่มีเวลา เราจึงท้าเลิก ตัดพ้อต่างๆด้วยคำว่า "เธอไม่รักชั้นเเ้ล้ว"
เขาจึงบอกว่า เขาสับสน ตั้งเเต่สอง ถึงสามเดือนที่ผ่านมาที่เราไม่ค่อยมีเวลาเจอกัน เนื่องจากตารางเรียนไม่ตรงกัน (ก่อนหน้านั้นก็ไม่ค่อยได้เจอกันอยู่เเล้วนะคะ ส่วนตัวคิดว่าเวลาไม่ค่อยห่างกันมากเลย เรายังผ่านมากันได้เป็นปีๆ เราไม่ค่อยได้เจอกันอยู่เเล้วเพราะเรียนคนละที่ เราเรียนถึงต่างจังหวัด) เขาบอกว่าไม่รู้ว่ารัก หรือเเค่ผูกพันกันเเน่ เเละเขาก็ไม่ยื้อ ไม่อยากให้เรามาทนกับเขา เขาร้องไห้ เเละขอโทษเราด้วย เขาเหมือนกลัวเรายอมรับไม่ได้ เขากลัวเราเจ็บ ขนาดเราจะขอเจอเขาบอกยังไม่กล้าเจอหน้า กลัวร้องไห้
เหมือนเราโดนเซอไพรส์เสียเองค่ะ ช็อค ชา กลางอากาศ เหมือนจะยอมรับได้เด็ดขาด ตัดเขาได้เพียง สองชั่วโมง ก็ต้องง้อเขา ขอจูน ขอปรับเข้าหากัน ถ้าหากเป็นเพราะว่าการห่างกันมันทำให้ใจเปลี่ยน เราสามารถเเก้ได้ใช่ไหม(เขาบอกว่าไม่มีคนอื่น) เขาให้โอกาสเเละขอเวลาคิด อยู่กับตัวเอง สองสามวัน
เพืือนกับเเม่ก็คิดเเล้วหละค่ะว่าเขาต้องมีคนอื่นเเน่ๆ เรื่องเเค่นี้ไม่น่าสับสน
สุดท้ายนะคะ คนนิสัยไม่ดีขี้วีนคนนี้ พอจะมีโอกาสได้เขากลับคืนมาไหมคะ คุณคิดว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า ถ้าเราได้ใกล้ชิดกัน มันจะกู้หรือเเก้อะไรได้ดีขึ้นไหมคะ เขาเป็นคนดีมาก เราไม่อยากเสียเขาไป ผู้มีประสบการณ์ช่วยเเนะนำเคสของท่าน ให้คำปรึกษา ว่าเราควรทำอย่างไร เเละทำยังไงถึงจะยอมรับได้ เเละผ่านมันไปได้คะ ขอบคุณนะคะ
เมื่ออยู่ดีๆความรักก็จบลงด้วยคำว่ารักหรือผูกพัน กันเเน่
สองสามวันมานี้เราทะเลาะกันบ่อยเพราะเราเอาเเต่ใจที่เขาไม่มีเวลา เราจึงท้าเลิก ตัดพ้อต่างๆด้วยคำว่า "เธอไม่รักชั้นเเ้ล้ว"
เขาจึงบอกว่า เขาสับสน ตั้งเเต่สอง ถึงสามเดือนที่ผ่านมาที่เราไม่ค่อยมีเวลาเจอกัน เนื่องจากตารางเรียนไม่ตรงกัน (ก่อนหน้านั้นก็ไม่ค่อยได้เจอกันอยู่เเล้วนะคะ ส่วนตัวคิดว่าเวลาไม่ค่อยห่างกันมากเลย เรายังผ่านมากันได้เป็นปีๆ เราไม่ค่อยได้เจอกันอยู่เเล้วเพราะเรียนคนละที่ เราเรียนถึงต่างจังหวัด) เขาบอกว่าไม่รู้ว่ารัก หรือเเค่ผูกพันกันเเน่ เเละเขาก็ไม่ยื้อ ไม่อยากให้เรามาทนกับเขา เขาร้องไห้ เเละขอโทษเราด้วย เขาเหมือนกลัวเรายอมรับไม่ได้ เขากลัวเราเจ็บ ขนาดเราจะขอเจอเขาบอกยังไม่กล้าเจอหน้า กลัวร้องไห้
เหมือนเราโดนเซอไพรส์เสียเองค่ะ ช็อค ชา กลางอากาศ เหมือนจะยอมรับได้เด็ดขาด ตัดเขาได้เพียง สองชั่วโมง ก็ต้องง้อเขา ขอจูน ขอปรับเข้าหากัน ถ้าหากเป็นเพราะว่าการห่างกันมันทำให้ใจเปลี่ยน เราสามารถเเก้ได้ใช่ไหม(เขาบอกว่าไม่มีคนอื่น) เขาให้โอกาสเเละขอเวลาคิด อยู่กับตัวเอง สองสามวัน
เพืือนกับเเม่ก็คิดเเล้วหละค่ะว่าเขาต้องมีคนอื่นเเน่ๆ เรื่องเเค่นี้ไม่น่าสับสน
สุดท้ายนะคะ คนนิสัยไม่ดีขี้วีนคนนี้ พอจะมีโอกาสได้เขากลับคืนมาไหมคะ คุณคิดว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า ถ้าเราได้ใกล้ชิดกัน มันจะกู้หรือเเก้อะไรได้ดีขึ้นไหมคะ เขาเป็นคนดีมาก เราไม่อยากเสียเขาไป ผู้มีประสบการณ์ช่วยเเนะนำเคสของท่าน ให้คำปรึกษา ว่าเราควรทำอย่างไร เเละทำยังไงถึงจะยอมรับได้ เเละผ่านมันไปได้คะ ขอบคุณนะคะ