ผมติดตาม การทำโครงสร้างพื้นฐานของประเทศ ที่ใช้วงเงิน 2. 2 ล้าน ๆบาท
ก็เป้นไปในด้านคมนาคม เป็นส่วนใหญ่ ผมอยู่ต่างจังหวัด มากว่า สี่สิบปี มอง
วิถี ชาวบ้านอย่างทะลุตลอด เรื่องการคมนามคม ไม่ใช่ ปัญหาของชาวบ้าน
ครับ ในปัจจุบัน การเดินทางด้วย รถโดยสารของเอกชน มีความสะดวกสะบาย ปลอดภัย
ในระดับหนึ่ง แม้จะใช้เวลา นาน หลาย ชั่วโมง การขนสินค้า มาขายในที่ต่าง สะดวก
เพราะถนนหนทาง ปัจจุบัน เป็นลักษณะ สี่เลน เกือบหมด
ผมอ่านรายละเอียดของโครงการแล้ว มีเรื่องที่จะต้อง นำเสนอให้กับ รัฐบาล ผ่านห้องนี้
ปัญหาใหญ่สุดของ ชาวบ้าน ที่สำคัญ คือ แหล่งน้ำ ทั้ง ๆที่เรามี สายน้ำในประเทศ มากกว่า
ห้าสิบสาย แต่ชาวบ้าน ก็ประสพ ปัญหา นี้มาตลอดเวลา ความแห้งแล้ง ที่เกิดขึ้น จริง
ยู่เกิดจาก ภาวะ อากาศ แต่มันเป็นเช่นนี้ มากว่า ร้อยปีแล้ว เราไม่เคยทำแหล่งน้ำให้ชาวบ้านได้ อาศัย
เป็นหลัก หน้าฝน น้ำท่วม หน้าหนาว ต้องแจกผ้าห่ม หน้าแล้ง แจกน้ำ ไม่มีน้ำพอสำหรับ
การเกษตร วนเวียนกันอย่างนี้ ตลอด ไม่ว่ารัฐบาลไหนจะเข้ามา
ตัวอย่างที่เห็นชัด ลำน้ำโขง ไหลผ่านหลายจังหวัด หลายอำเภอ ในประเทศไทย หน้าน้ำ
แม่น้ำโขงท่วม ชาวบ้านเดือดร้อน หน้าแล้ง แทบจะเดินช้ามได้ ครับ เราเคยมีโครงการ
โขง ชี มูล แต่ มีนก็เงียบหายไป เจ้าของโครงการ ก็ไม่ได้ทำให้มันติดต่อกัน โครการนี้ ป็น
โครงการที่ดีมาก เขาจะเชื่อมลุ่มน้ำทั้งหมด ขุดคลอง เชื่อมต่อกัน ระบายน้ำในส่วนเกิน
ในหน้าน้ำ ไปไว้ ในส่วนที่เก็บได้ เพื่อให้ภาคอีสาณทั้งภาคมีน้ำหล่อเลี้ยง ทั้ง เกษตร และการบริโภค
อย่างสมบูรณ์
ในทุก อบต อบจ ถ้ามีการประสาน ทำพื้นที่เป็นแก้มลิง ทุกแห่ง ชาวบ้านจะมีน้ำใช้ ทุกฤดู อย่างสม่ำเสมอ
เมกกะโปรเจกค์ ที่รัฐทุ่มเท ดูเหมือน กับ จะเอาไปทำเพื่อความสะดวกสะบาย ของ คนเดินทาง
แต่ผ่านเรื่องพื้นฐาน ของชาวบ้านไป ลองไปถามชาวบ้านดู ว่า ระหว่าง รถไฟความเร็วสูง กับ แหล่งน้ำ
เขาต้องการอย่างไหน ผมไม่ได้ขัดขวางเรื่องคมนาคม เพราะ มันน่าจะทำมานานแล้ว รางรถไฟเดิม ขนาด
1 เมตร มันล้าสมัย ไม่สามารถ รับน้ำหนัก และความเร็วได้ ควรปรับปรุงตั้งนานมาแล้ว รางคู่ มันควรจะทำมา
กว่า ห้าสิบปีมาแล้ว คุณพ่อผม ท่านเป็น วิศวกรบำรีงทาง การรถไฟ ได้เคยบอกว่า ทุกอย่างมันติดขัด อยู่ที่
คอรัปชั่น เท่านั้น ทำให้ การพัฒนารถไฟ ทำไปไม่ได้ แล้ว ราง สแตนดารดเกจ ขนาด 1. 5 เมตร สามารถ วาง
ทับรางเดิมไปได้ ท่านเคยเสนอไป แต่ การรถไฟไม่เอาด้วย รัฐบาลไม่เอาด้วย
รถไฟความเร็วสูง กว่า 200 ก.ม. ต่อชั่วโมง ถามว่า มันจะต้องใช้พลังงาน อะไร ถ้าไม่ใช้ไฟฟ้า พลังงานอื่นอย่าไปพูดถีง
ปัญาเรื่องพลังงานไฟฟ้า บ้านเรามีปัญหาหรือไม่ สร้างโรงไฟฟ้า เพิ่มไม่ได้ ไม่ว่า เขื่อน ถ่านหิน น้ำมัน หรือแม้แต่
พลังงานนิวเคลียส์ ที่ประหยัดที่สุด ก็ต้อง อาศัย จากเพื่อนบ้าน ลาว พม่า กำพูชา เราอาศัยเขาหมด
ถ้าเมื่อใด เพื่อนบ้าน หยุดส่ง พลังงานให้เรา ไม่ต่ำกว่า 70 % อัมพาตทันที นี่ขนาด พม่าจะหยุด ซ่อม
ระบบส่งก๊าซแค่ อาทิตย์เดียว เราเกือบบ้าไปทั้ง ประเทศ
เรามีรถไฟความเร็วสูง แต่ ชาวบ้านยังต้อง หาน้ำมากิน มาทำเกษตร ชาวบ้านต้อง รับแจกน้ำ แจก ผ้าห่ม
แจกเรือ มันขัดกับวามรู้สึกอย่างเหลือประมาณ
ความเจริญ ทางวัตถุ มันต้องไปพร้อมกับ ความอยู่ดี ของประชาชนด้วย บ้านเมืองจึงจะมีความสุข ถ้าทุกอย่าง
ทุ่มเทให้กับ ชาวเมือง แต่ ชาวชนบท ยังต้องแบมือ อยุ่ทุกวัน มันเป็นไปไม่ได้
ครับ ถามชาวบ้าน หน่อยว่าเขาต้องการอะไร
โครสร้างพื้นฐาน ในมุมมองของ ชาวต่างจังหวัด
ก็เป้นไปในด้านคมนาคม เป็นส่วนใหญ่ ผมอยู่ต่างจังหวัด มากว่า สี่สิบปี มอง
วิถี ชาวบ้านอย่างทะลุตลอด เรื่องการคมนามคม ไม่ใช่ ปัญหาของชาวบ้าน
ครับ ในปัจจุบัน การเดินทางด้วย รถโดยสารของเอกชน มีความสะดวกสะบาย ปลอดภัย
ในระดับหนึ่ง แม้จะใช้เวลา นาน หลาย ชั่วโมง การขนสินค้า มาขายในที่ต่าง สะดวก
เพราะถนนหนทาง ปัจจุบัน เป็นลักษณะ สี่เลน เกือบหมด
ผมอ่านรายละเอียดของโครงการแล้ว มีเรื่องที่จะต้อง นำเสนอให้กับ รัฐบาล ผ่านห้องนี้
ปัญหาใหญ่สุดของ ชาวบ้าน ที่สำคัญ คือ แหล่งน้ำ ทั้ง ๆที่เรามี สายน้ำในประเทศ มากกว่า
ห้าสิบสาย แต่ชาวบ้าน ก็ประสพ ปัญหา นี้มาตลอดเวลา ความแห้งแล้ง ที่เกิดขึ้น จริง
ยู่เกิดจาก ภาวะ อากาศ แต่มันเป็นเช่นนี้ มากว่า ร้อยปีแล้ว เราไม่เคยทำแหล่งน้ำให้ชาวบ้านได้ อาศัย
เป็นหลัก หน้าฝน น้ำท่วม หน้าหนาว ต้องแจกผ้าห่ม หน้าแล้ง แจกน้ำ ไม่มีน้ำพอสำหรับ
การเกษตร วนเวียนกันอย่างนี้ ตลอด ไม่ว่ารัฐบาลไหนจะเข้ามา
ตัวอย่างที่เห็นชัด ลำน้ำโขง ไหลผ่านหลายจังหวัด หลายอำเภอ ในประเทศไทย หน้าน้ำ
แม่น้ำโขงท่วม ชาวบ้านเดือดร้อน หน้าแล้ง แทบจะเดินช้ามได้ ครับ เราเคยมีโครงการ
โขง ชี มูล แต่ มีนก็เงียบหายไป เจ้าของโครงการ ก็ไม่ได้ทำให้มันติดต่อกัน โครการนี้ ป็น
โครงการที่ดีมาก เขาจะเชื่อมลุ่มน้ำทั้งหมด ขุดคลอง เชื่อมต่อกัน ระบายน้ำในส่วนเกิน
ในหน้าน้ำ ไปไว้ ในส่วนที่เก็บได้ เพื่อให้ภาคอีสาณทั้งภาคมีน้ำหล่อเลี้ยง ทั้ง เกษตร และการบริโภค
อย่างสมบูรณ์
ในทุก อบต อบจ ถ้ามีการประสาน ทำพื้นที่เป็นแก้มลิง ทุกแห่ง ชาวบ้านจะมีน้ำใช้ ทุกฤดู อย่างสม่ำเสมอ
เมกกะโปรเจกค์ ที่รัฐทุ่มเท ดูเหมือน กับ จะเอาไปทำเพื่อความสะดวกสะบาย ของ คนเดินทาง
แต่ผ่านเรื่องพื้นฐาน ของชาวบ้านไป ลองไปถามชาวบ้านดู ว่า ระหว่าง รถไฟความเร็วสูง กับ แหล่งน้ำ
เขาต้องการอย่างไหน ผมไม่ได้ขัดขวางเรื่องคมนาคม เพราะ มันน่าจะทำมานานแล้ว รางรถไฟเดิม ขนาด
1 เมตร มันล้าสมัย ไม่สามารถ รับน้ำหนัก และความเร็วได้ ควรปรับปรุงตั้งนานมาแล้ว รางคู่ มันควรจะทำมา
กว่า ห้าสิบปีมาแล้ว คุณพ่อผม ท่านเป็น วิศวกรบำรีงทาง การรถไฟ ได้เคยบอกว่า ทุกอย่างมันติดขัด อยู่ที่
คอรัปชั่น เท่านั้น ทำให้ การพัฒนารถไฟ ทำไปไม่ได้ แล้ว ราง สแตนดารดเกจ ขนาด 1. 5 เมตร สามารถ วาง
ทับรางเดิมไปได้ ท่านเคยเสนอไป แต่ การรถไฟไม่เอาด้วย รัฐบาลไม่เอาด้วย
รถไฟความเร็วสูง กว่า 200 ก.ม. ต่อชั่วโมง ถามว่า มันจะต้องใช้พลังงาน อะไร ถ้าไม่ใช้ไฟฟ้า พลังงานอื่นอย่าไปพูดถีง
ปัญาเรื่องพลังงานไฟฟ้า บ้านเรามีปัญหาหรือไม่ สร้างโรงไฟฟ้า เพิ่มไม่ได้ ไม่ว่า เขื่อน ถ่านหิน น้ำมัน หรือแม้แต่
พลังงานนิวเคลียส์ ที่ประหยัดที่สุด ก็ต้อง อาศัย จากเพื่อนบ้าน ลาว พม่า กำพูชา เราอาศัยเขาหมด
ถ้าเมื่อใด เพื่อนบ้าน หยุดส่ง พลังงานให้เรา ไม่ต่ำกว่า 70 % อัมพาตทันที นี่ขนาด พม่าจะหยุด ซ่อม
ระบบส่งก๊าซแค่ อาทิตย์เดียว เราเกือบบ้าไปทั้ง ประเทศ
เรามีรถไฟความเร็วสูง แต่ ชาวบ้านยังต้อง หาน้ำมากิน มาทำเกษตร ชาวบ้านต้อง รับแจกน้ำ แจก ผ้าห่ม
แจกเรือ มันขัดกับวามรู้สึกอย่างเหลือประมาณ
ความเจริญ ทางวัตถุ มันต้องไปพร้อมกับ ความอยู่ดี ของประชาชนด้วย บ้านเมืองจึงจะมีความสุข ถ้าทุกอย่าง
ทุ่มเทให้กับ ชาวเมือง แต่ ชาวชนบท ยังต้องแบมือ อยุ่ทุกวัน มันเป็นไปไม่ได้
ครับ ถามชาวบ้าน หน่อยว่าเขาต้องการอะไร