เมื่อวานเราไป รพ รัฐ ไปตรวจภายในเนื่องจากมีเนื้องอกในมดลูก
ไปตั้งแต่หกโมงเช้า ได้คิวที่ 2 พยาบาลก็ตรวจอะไรเสร็จแล้วรอพอหมอที่นัดไว้ ยังไม่ 8 โมงคนเต็มห้องคิวเต็มแล้ว ห้องใหญ่พอประมาณ คนเยอะมากๆ
ตอนที่นั่งรอมีผู้หญิงท้องคนหนึ่งเดินยิ้มเข้ามาให้พยาบาล และก็คุยกับพยาบาลตอนนั้นเราไ่ม่สงสัยอะไรคิดว่ามาตรวจธรรมดา เพราะคนท้องเยอะมากๆ
ในใจคิดว่าผู้หญิงคนนี้อารมณ์ดีเนอะยิ้มร่ามาเลย เค้ามาคนเดียวกับถุงพลาสติก 1 ใบ
เสร็จแล้วพยาบาลบอกว่าไม่ต้องไปนั่งไกลนะ เราก็เลยขยับให้นั่งใกล้ๆเรา เราจึงชวนคุยเค้าบอกว่าเค้าเจ็บท้องหน่วงๆ แต่น้ำัยังไม่เดิน
อีก 8 วันได้ 9 เดือนแล้ว ตามที่นัดคลอด
แป็บเดียวพยาบาลก็เรียกเค้าเข้าห้องตรวจ
พยาบาลลัดคิวให้ ถ้าให้รอคงเป็นช่วงบ่ายได้ตรวจ เพราะเค้ามาสาย ถ้าไป รพ.นี้ ใครอาการที่หนักๆที่น่าเป็นห่วงที่นี่จะลัดคิวให้ก่อนเลย
พอดีถึงคิวเราเข้าตรวจแล้วเหมือนกัน
เราจึงไปนั่งรอข้างในโซนรอหมอ นั่งรอเรียกชื่อหน้าห้อง เจอพี่เค้าอีกเราถามว่าเป็นอย่างไงบ้าง เค้าบอกว่าหมอให้นอนรอดูอาการ
คุณหมอจะดูอีกทีว่าให้คลอดเอง หรือผ่า แล้วเค้าก็เดินไปหาพยาบาลเพื่อพาไปห้องพัก
ในขณะที่พูดกับเราเค้ายิ้มตลอด ไม่มีทุกข์เลย เดินเองคล่องเชียวเหมือนคนไม่ท้อง ดูจากลักษณะท่าทางเหมือนเป็นชาวสวน
เรามีความรู้สึกว่าเค้าจริงใจจังเวลาที่คุยกับเรา ยิ้มแบบไม่มีเล่ห์เหลี่ยม คุยแบบชาวบ้านแบบบ้านๆ แต่งตัวธรรมดามากๆ
นี่คือสิ่งประทับใจเราที่เจอมาเมื่อวานแม้นช่วงเวลาไ่ม่นาน
อยากเล่า ถึงความประทับใจของผู้หญิงคนหนึ่ง
ไปตั้งแต่หกโมงเช้า ได้คิวที่ 2 พยาบาลก็ตรวจอะไรเสร็จแล้วรอพอหมอที่นัดไว้ ยังไม่ 8 โมงคนเต็มห้องคิวเต็มแล้ว ห้องใหญ่พอประมาณ คนเยอะมากๆ
ตอนที่นั่งรอมีผู้หญิงท้องคนหนึ่งเดินยิ้มเข้ามาให้พยาบาล และก็คุยกับพยาบาลตอนนั้นเราไ่ม่สงสัยอะไรคิดว่ามาตรวจธรรมดา เพราะคนท้องเยอะมากๆ
ในใจคิดว่าผู้หญิงคนนี้อารมณ์ดีเนอะยิ้มร่ามาเลย เค้ามาคนเดียวกับถุงพลาสติก 1 ใบ
เสร็จแล้วพยาบาลบอกว่าไม่ต้องไปนั่งไกลนะ เราก็เลยขยับให้นั่งใกล้ๆเรา เราจึงชวนคุยเค้าบอกว่าเค้าเจ็บท้องหน่วงๆ แต่น้ำัยังไม่เดิน
อีก 8 วันได้ 9 เดือนแล้ว ตามที่นัดคลอด
แป็บเดียวพยาบาลก็เรียกเค้าเข้าห้องตรวจ
พยาบาลลัดคิวให้ ถ้าให้รอคงเป็นช่วงบ่ายได้ตรวจ เพราะเค้ามาสาย ถ้าไป รพ.นี้ ใครอาการที่หนักๆที่น่าเป็นห่วงที่นี่จะลัดคิวให้ก่อนเลย
พอดีถึงคิวเราเข้าตรวจแล้วเหมือนกัน
เราจึงไปนั่งรอข้างในโซนรอหมอ นั่งรอเรียกชื่อหน้าห้อง เจอพี่เค้าอีกเราถามว่าเป็นอย่างไงบ้าง เค้าบอกว่าหมอให้นอนรอดูอาการ
คุณหมอจะดูอีกทีว่าให้คลอดเอง หรือผ่า แล้วเค้าก็เดินไปหาพยาบาลเพื่อพาไปห้องพัก
ในขณะที่พูดกับเราเค้ายิ้มตลอด ไม่มีทุกข์เลย เดินเองคล่องเชียวเหมือนคนไม่ท้อง ดูจากลักษณะท่าทางเหมือนเป็นชาวสวน
เรามีความรู้สึกว่าเค้าจริงใจจังเวลาที่คุยกับเรา ยิ้มแบบไม่มีเล่ห์เหลี่ยม คุยแบบชาวบ้านแบบบ้านๆ แต่งตัวธรรมดามากๆ
นี่คือสิ่งประทับใจเราที่เจอมาเมื่อวานแม้นช่วงเวลาไ่ม่นาน