เมื่อคืนเว้นวรรคไปหนึ่งคืนเพื่อหลีกทางให้ดราม่าคะแนนกลางสัปดาห์ครับ ๕๕๕+++ งวดนี้เลยขอลงตอนกลางวันแสกๆเลยละกัน (นี่ผีหรือไรหว่า)
ตอนที่ ๑ ครับผม
http://pantip.com/topic/30200565
ตอนที่ ๒ ครับผม
http://pantip.com/topic/30207243
ตอนที่ ๓ ครับผม
http://pantip.com/topic/30211397
ตอนที่ ๔ ครับผม
http://pantip.com/topic/30215296
--------------------------------------------------------------------------
บอกกล่าว : นิยายฉบับนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวตนจริงๆของ THE STAR 9 ทั้ง ๘ คนแต่อย่างใด...กรุณารับชม(อ่าน) เพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ
--------------
ตอนที่ ๕
--------------
เช้าวันใหม่
อ้นที่เริ่มจะตื่ินๆก็ค่อยๆขยับหัวไปมา ทำให้
ดิวที่เป็นหมอนให้อ้นมาทั้งคืนพลอยตื่นขึ้นมาด้วยอีกคน
"ตื่นกันแล้วเหรอคู่หวานชนะเลิศ" เสียงกวนๆของ
ตั้มดังออกมาจากข้างใน ทำให้ทั้งสองคนหันไปมอง และพวกเขาก็ต้องตกใจ เพรานอกจากตั้มแล้ว
บูรณ์และ
คริสต่างก็มาออดูพวกเขากันที่หน้าระเบียง โดยที่ไม่รู้ว่ามองกันอยู่นานเท่าไหร่แล้ว
"เอ่อ คือว่า.." อ้นและดิวหันมามองหน้ากันแบบไม่รู้จะอธิบายยังไง ส่วนที่เหลือก็ยิ้มกริ่ม ท่าทางว่าข่าวนี้จะต้องกระจายไปทั่วบ้านแน่ๆ
"พี่อ้น...ได้ข่าวว่าไปสวีตกับดิวมาเหรอคะ?"
เชอรีนเอ่ยถามด้วยเสียงใสๆที่แฝงไปด้วยเลศนัย
"ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ แบบว่า..." อ้นยังไม่ทันเล่าแต่สาวเจ้าก็ชิงขู่ซะก่อน
"ถ้าเล่าแบบกั๊กล่ะก็ จะโดนไม่ใช่น้อยนะพี่อ้น" เชอรีนจิ้มๆที่จมูกของอ้นเป็นการเตือน
"ค่ะๆ...ก็แบบว่าเมื่อคืนตอนดึกพี่ออกมาเห็นดิวมันอยู่ตรงระเบียงคนเดียวก็เลยเข้าไปทัก แล้วพี่ก็แกล้งไปขอนอนตักดิวเหมือนที่คริสทำมั่ง แล้วพี่กับดิวก็ดันเผลอหลับไปทั้งคู่อ่ะ กว่าจะตื่นก็เช้าเลย..."
อ้นเล่าแบบไม่หมกเม็ดตามที่เชอรีนต้องการ แต่นั่นทำให้เชอรีนอึ้งๆไปนิดหนึ่งก่อนจะเปลี่ยนมายิ้มแย้มเหมือนเดิม
"แหมๆพี่อ้น สวีตกันขนาดนี้เปิดตัวเลยมั้ยคะ?"
"เปิดตงเปิดตัวอะไรล่ะคะ พี่ไม่ได้อะไรกับดิวมันซะหน่อย" อ้นตอบปฏิเสธสีหน้าจริงจัง
"ค่า เชื่อก็ได้คะ" เชอรีนทำหน้าเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะค่อยๆขยับไปกระซิบที่ข้างหูอ้นว่า
"แต่คนอื่นหนูไม่รู้ด้วยน้า" พูดจบเชอรีนก็ถอยออกไปพร้อมรอยยิ้มที่สดใสเหมือนปกติ ปล่อยให้อ้นที่ยังทำหน้าอึ้งอยู่ๆนั่งอยู่คนเดียวต่อไป
อีกมุมหนึ่งไม่ห่างกันนัก ดิวมองดูอ้นและเชอรีนคุยกันมาตั้งแต่ต้น และเมื่อเขาได้เห็นแก้มของเชอรีนแนบกับแก้มของอ้นตอนกระซิบข้างหู มันก็ทำให้ดิวรู้สึกแปล๊ปขึ้นมาที่หัวใจในทันที
"ตัดใจเถอะดิว"
"พี่บูรณ์" ดิวเรียกชื่อบูรณ์ที่ลงมานั่งข้างๆเขาด้วยสีหน้าเห็นใจ ก่อนที่บูรณ์จะพูดต่อว่า
"เราชอบอ้นใช่มั้ยล่ะ?"
"พี่...คือ ผม..." ดิวอยากจะตอบแต่ก็ไม่กล้าจะพูดความรู้สึกออกไป
"พี่เข้าใจดิวนะ...แต่ดิวก็ต้องยอมรับนะว่าสองคนนั้นเค้าสนิทกัน"
"ครับพี่ ผมรู้ดี..." ดิวตอบด้วยสีหน้าที่เศร้าไปถนัดตา ทำให้บูรณ์ต้องขยับไปเข้าไปโอบดิวไว้
"ไม่ต้องเศร้าไปนะดิว ตัดใจตอนนี้จะได้ไม่ต้องเสียใจมาก...อีกอย่าง คนที่พร้อมจะรักดิวน่ะมีเยอะแยะจะตายไป เดี๋ยวดิวก็ต้องเจอคนที่ใช่เองล่้ะ"
"แล้วเมื่อไหร่ผมจะเจอล่ะพี่...?" ดิวทำเสียงนอยด์ๆ อ้อนๆ เหมือนเด็กๆ พร้อมกับเอนมาซบที่หน้าอกของบูรณ์
"ไม่แน่นะ ดิวอาจจะเจอแล้วก็ได้" บูรณ์ตอบพร้อมกับลูบหัวของดิวด้วยรอยยิ้ม ซึ่งก็ไม่รู้ว่า เขากำลังยิ้มด้วยเรื่องอะไรกันแน่
"เป็นไงบ้างคริส ครูแหม่มว่าไงมั่งล่ะ?" ตั้มเอ่ยถามคริสที่เพิ่งจะเสร็จการซ้อมจากครูแหม่มเป็นคนที่สอง
"ก็มีเรื่องออกเสียงให้ชัดน่ะ ครูแหม่มบอกว่า ร้องก็ต้องให้ชัดเหมือนตอนพูด" คริสตอบพร้อมกับนั่งลงข้างๆตั้มด้วยสีหน้าเนือยๆ
"เฮ้ย คริส ไม่ต้องคิดมากหรอก นายทำได้อยู่แล้วน่า" ตั้มตบบ่าคริสเพื่อให้กำลังใจ
"ขอบคุณครับพี่ แต่ผมไม่ได้คิดมากอะไรเลยจริงๆนะ หน้าผมก็เป็นแบบนี้ล่ะพี่" คริสหันมาตั้มตอบด้วยสีหน้าเหมือนเดิมเป๊ะ
"โอเค...ถ้างั้นคริสเคยคิดอะไรมากๆบ้างมั้ยเนี่ย?" ตั้มชักเริ่มสงสัย
"ก็ไม่ค่อยนะครับ ผมง่ายๆ สบายๆอยู่แล้ว คิดมากไปก็เครียดเปล่าๆ"
"แล้วที่ไปจิ๊จ๊ะกับคนนั้นทีคนนี้ทีเนี่ย ก็ไม่ได้คิดอะไรเรอะ?"
"ก็ไม่่อะครับ พี่บูรณ์ยังเคยบอกเลยว่าเค้าไม่คิดกันหรอก" คริสตอบด้วยสีหน้าที่เริ่มมีประเด็น
"แต่คนอื่นเค้าอาจจะคิดน่ะสิคริส" ตั้มสรุปให้คริสเห็นภาพชัดๆ ทำเอาคริสถึงกับต้องคิ้วขมวด
"จริงเหรอพี่...แล้วงี้ผมควรเลิกทำงี้ดีมั้ย?"
"ก็ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก ถ้าเราไม่คิดอะไรมันก็ไม่มีอะไรอยู่แล้วนี่...ว่าแต่คริสไม่คิดอะไรเลยจริงๆเหรอ?" ตั้มถามอย่างสงสัย
"ไม่ได้คิดจริงๆพี่" คริสยังคงยืนยันคำเดิม
"แล้วถ้าต้องคิดล่ะคริส?" ตั้มยื่นหน้าเข้าไปถามอย่างมีนัยยะ ทำให้คริสเองที่ไม่เคยคิดอะไรก็เหมือนจะเริ่มสงสัย และเริ่มหันมาถามตัวเองถึงความรู้สึกที่มี...เป็นครั้งแรก
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วครับกับตอนที่ ๕...ตอนนี้อาจไม่หวือหวามาก (หรือเปล่า) แต่ก็น่าจะเริ่มส่งสัญญาณอะไรบางอย่างออกมาแล้วนะครับ ^^
อ่านแล้วช่วยคอมเม้นท์ กดไลค์ เพื่อเป็นกำลังใจให้้ด้วยนะคร้าบบบ
โดย เบน คนรักอ้น-คริส-ดิว
Fanfic : นิยายฉบับ THE STAR 9 ตอนที่ ๕ : ความในใจที่เริ่มเปิดเผย...
ตอนที่ ๑ ครับผม http://pantip.com/topic/30200565
ตอนที่ ๒ ครับผม http://pantip.com/topic/30207243
ตอนที่ ๓ ครับผม http://pantip.com/topic/30211397
ตอนที่ ๔ ครับผม http://pantip.com/topic/30215296
--------------------------------------------------------------------------
บอกกล่าว : นิยายฉบับนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวตนจริงๆของ THE STAR 9 ทั้ง ๘ คนแต่อย่างใด...กรุณารับชม(อ่าน) เพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ
--------------
ตอนที่ ๕
--------------
เช้าวันใหม่ อ้นที่เริ่มจะตื่ินๆก็ค่อยๆขยับหัวไปมา ทำให้ดิวที่เป็นหมอนให้อ้นมาทั้งคืนพลอยตื่นขึ้นมาด้วยอีกคน
"ตื่นกันแล้วเหรอคู่หวานชนะเลิศ" เสียงกวนๆของตั้มดังออกมาจากข้างใน ทำให้ทั้งสองคนหันไปมอง และพวกเขาก็ต้องตกใจ เพรานอกจากตั้มแล้ว บูรณ์และคริสต่างก็มาออดูพวกเขากันที่หน้าระเบียง โดยที่ไม่รู้ว่ามองกันอยู่นานเท่าไหร่แล้ว
"เอ่อ คือว่า.." อ้นและดิวหันมามองหน้ากันแบบไม่รู้จะอธิบายยังไง ส่วนที่เหลือก็ยิ้มกริ่ม ท่าทางว่าข่าวนี้จะต้องกระจายไปทั่วบ้านแน่ๆ
"พี่อ้น...ได้ข่าวว่าไปสวีตกับดิวมาเหรอคะ?" เชอรีนเอ่ยถามด้วยเสียงใสๆที่แฝงไปด้วยเลศนัย
"ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ แบบว่า..." อ้นยังไม่ทันเล่าแต่สาวเจ้าก็ชิงขู่ซะก่อน
"ถ้าเล่าแบบกั๊กล่ะก็ จะโดนไม่ใช่น้อยนะพี่อ้น" เชอรีนจิ้มๆที่จมูกของอ้นเป็นการเตือน
"ค่ะๆ...ก็แบบว่าเมื่อคืนตอนดึกพี่ออกมาเห็นดิวมันอยู่ตรงระเบียงคนเดียวก็เลยเข้าไปทัก แล้วพี่ก็แกล้งไปขอนอนตักดิวเหมือนที่คริสทำมั่ง แล้วพี่กับดิวก็ดันเผลอหลับไปทั้งคู่อ่ะ กว่าจะตื่นก็เช้าเลย..."
อ้นเล่าแบบไม่หมกเม็ดตามที่เชอรีนต้องการ แต่นั่นทำให้เชอรีนอึ้งๆไปนิดหนึ่งก่อนจะเปลี่ยนมายิ้มแย้มเหมือนเดิม
"แหมๆพี่อ้น สวีตกันขนาดนี้เปิดตัวเลยมั้ยคะ?"
"เปิดตงเปิดตัวอะไรล่ะคะ พี่ไม่ได้อะไรกับดิวมันซะหน่อย" อ้นตอบปฏิเสธสีหน้าจริงจัง
"ค่า เชื่อก็ได้คะ" เชอรีนทำหน้าเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะค่อยๆขยับไปกระซิบที่ข้างหูอ้นว่า
"แต่คนอื่นหนูไม่รู้ด้วยน้า" พูดจบเชอรีนก็ถอยออกไปพร้อมรอยยิ้มที่สดใสเหมือนปกติ ปล่อยให้อ้นที่ยังทำหน้าอึ้งอยู่ๆนั่งอยู่คนเดียวต่อไป
อีกมุมหนึ่งไม่ห่างกันนัก ดิวมองดูอ้นและเชอรีนคุยกันมาตั้งแต่ต้น และเมื่อเขาได้เห็นแก้มของเชอรีนแนบกับแก้มของอ้นตอนกระซิบข้างหู มันก็ทำให้ดิวรู้สึกแปล๊ปขึ้นมาที่หัวใจในทันที
"ตัดใจเถอะดิว"
"พี่บูรณ์" ดิวเรียกชื่อบูรณ์ที่ลงมานั่งข้างๆเขาด้วยสีหน้าเห็นใจ ก่อนที่บูรณ์จะพูดต่อว่า
"เราชอบอ้นใช่มั้ยล่ะ?"
"พี่...คือ ผม..." ดิวอยากจะตอบแต่ก็ไม่กล้าจะพูดความรู้สึกออกไป
"พี่เข้าใจดิวนะ...แต่ดิวก็ต้องยอมรับนะว่าสองคนนั้นเค้าสนิทกัน"
"ครับพี่ ผมรู้ดี..." ดิวตอบด้วยสีหน้าที่เศร้าไปถนัดตา ทำให้บูรณ์ต้องขยับไปเข้าไปโอบดิวไว้
"ไม่ต้องเศร้าไปนะดิว ตัดใจตอนนี้จะได้ไม่ต้องเสียใจมาก...อีกอย่าง คนที่พร้อมจะรักดิวน่ะมีเยอะแยะจะตายไป เดี๋ยวดิวก็ต้องเจอคนที่ใช่เองล่้ะ"
"แล้วเมื่อไหร่ผมจะเจอล่ะพี่...?" ดิวทำเสียงนอยด์ๆ อ้อนๆ เหมือนเด็กๆ พร้อมกับเอนมาซบที่หน้าอกของบูรณ์
"ไม่แน่นะ ดิวอาจจะเจอแล้วก็ได้" บูรณ์ตอบพร้อมกับลูบหัวของดิวด้วยรอยยิ้ม ซึ่งก็ไม่รู้ว่า เขากำลังยิ้มด้วยเรื่องอะไรกันแน่
"เป็นไงบ้างคริส ครูแหม่มว่าไงมั่งล่ะ?" ตั้มเอ่ยถามคริสที่เพิ่งจะเสร็จการซ้อมจากครูแหม่มเป็นคนที่สอง
"ก็มีเรื่องออกเสียงให้ชัดน่ะ ครูแหม่มบอกว่า ร้องก็ต้องให้ชัดเหมือนตอนพูด" คริสตอบพร้อมกับนั่งลงข้างๆตั้มด้วยสีหน้าเนือยๆ
"เฮ้ย คริส ไม่ต้องคิดมากหรอก นายทำได้อยู่แล้วน่า" ตั้มตบบ่าคริสเพื่อให้กำลังใจ
"ขอบคุณครับพี่ แต่ผมไม่ได้คิดมากอะไรเลยจริงๆนะ หน้าผมก็เป็นแบบนี้ล่ะพี่" คริสหันมาตั้มตอบด้วยสีหน้าเหมือนเดิมเป๊ะ
"โอเค...ถ้างั้นคริสเคยคิดอะไรมากๆบ้างมั้ยเนี่ย?" ตั้มชักเริ่มสงสัย
"ก็ไม่ค่อยนะครับ ผมง่ายๆ สบายๆอยู่แล้ว คิดมากไปก็เครียดเปล่าๆ"
"แล้วที่ไปจิ๊จ๊ะกับคนนั้นทีคนนี้ทีเนี่ย ก็ไม่ได้คิดอะไรเรอะ?"
"ก็ไม่่อะครับ พี่บูรณ์ยังเคยบอกเลยว่าเค้าไม่คิดกันหรอก" คริสตอบด้วยสีหน้าที่เริ่มมีประเด็น
"แต่คนอื่นเค้าอาจจะคิดน่ะสิคริส" ตั้มสรุปให้คริสเห็นภาพชัดๆ ทำเอาคริสถึงกับต้องคิ้วขมวด
"จริงเหรอพี่...แล้วงี้ผมควรเลิกทำงี้ดีมั้ย?"
"ก็ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก ถ้าเราไม่คิดอะไรมันก็ไม่มีอะไรอยู่แล้วนี่...ว่าแต่คริสไม่คิดอะไรเลยจริงๆเหรอ?" ตั้มถามอย่างสงสัย
"ไม่ได้คิดจริงๆพี่" คริสยังคงยืนยันคำเดิม
"แล้วถ้าต้องคิดล่ะคริส?" ตั้มยื่นหน้าเข้าไปถามอย่างมีนัยยะ ทำให้คริสเองที่ไม่เคยคิดอะไรก็เหมือนจะเริ่มสงสัย และเริ่มหันมาถามตัวเองถึงความรู้สึกที่มี...เป็นครั้งแรก
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วครับกับตอนที่ ๕...ตอนนี้อาจไม่หวือหวามาก (หรือเปล่า) แต่ก็น่าจะเริ่มส่งสัญญาณอะไรบางอย่างออกมาแล้วนะครับ ^^
อ่านแล้วช่วยคอมเม้นท์ กดไลค์ เพื่อเป็นกำลังใจให้้ด้วยนะคร้าบบบ
โดย เบน คนรักอ้น-คริส-ดิว