Bike2Work

โดยปกติเวลาผมเห็นคนออกกำลังกายโดยการขี่จักรยานตามท้องถนนผมจะเฉยๆ เพราะผมก็เห็นว่า ก็เหมือนกับเราที่ออกกำลังโดยการวิ่งตามท้องถนนบ้างในสนามบ้างเป็นปกติ แต่เวลาผมเห็นคนปั่นจักรยานไปทำงานไม่ว่าคนนั้นจะปั่นจักรยานชนิดไหน ผมมีความรู้สึกว่า มันเท่มากๆ และมีความคิดว่าคนที่ใช้จักรยานมาทำงานเขาคิดอย่างไร และผมก็อยากจะทำอย่างนั้นบ้าง แต่ผมไม่กล้า ไม่ใช่ว่ากลัวรถชนหรือเกิดอุบัติเหตุ แต่กลัวอะไรหล่ะ....เลยมาคิดว่าเรากลัวอะไร............
คิดไปคิดมาคิดได้ว่า...เรากลัวคนอื่นว่า...ดูถูกว่า....
ทำไมมาปั่นจักรยาน....ขายรถไปแล้วหรือ.....ไปทำงานแต่งชุดอย่างไร มีที่อาบหรือเปล่า ปั่นให้เหนื่อยทำไม มีแรงทำงานหรือ ทำไมโง่วะมีรถยนต์ไม่ใช้ และสายตาที่มองเราเป็นตัวประหลาดไปเลย (ซึ่งก็มีคนถามจริงๆ)
ผมเลยมานั่งคิดว่า เราไปแคร์คนอื่นทำไม ไปยึดมั่นถือมั่นทำไม และก็มานั่งหงุดหงิดอยู่ในรถว่ามันจะติดอะไรกันนักหนา ระยะทางจากบ้านมาทำงาน แค่ 14-15 กม ใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ
วันหนึ่งเป็นวันเสาร์ตามปกติตอนเช้าจะออกไปวิ่งอยู่แล้ว แต่พอดีวันศุกร์ลืมแบบไว้ที่ทำงาน ก็เลยจะลองปั่นจักรยานแม่บ้านถือว่าเป็นการออกกำลังกายเหมือนกัน ปั่นจากบ้านมาเอาเอกสารที่ลืมไว้ที่ทำงาน ใช้เวลาไป-กลับ 120 นาที ระยะทาง 30 กม มันยอดมากแต่ว่าเหนื่อยใช้ได้เพราะเป็นรถแม่บ้าน แต่ว่าตื่นตาตื่นใจดีเพราะได้เห็นความเป็นไปของสิ่งต่างๆที่ขับผ่าน ซึ่งก็ผ่านทุกวันอยู่แล้วแต่ไม่เคยสังเกตุเพราะใช้รถยนต์
วันจันทร์ติดใจยืมรถเสือภูเขา น่าจะยี่ห้อ LA ของลูกเพื่อนบ้านปั่นมาทำงานดูสะพานเป้ไว้ข้างหลังแทบตายเพราะหนัก ตกใจใช้เวลา 30 นาทีถึงที่ทำงาน โดยยังได้แวะทานข้าวได้อีกต่างหาก วันนั้นเลยไม่ได้ทำงานเลย ( จะว่าไปอาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์ไม่ได้ทำงานเลยครับ) นั่งหาข้อมูลเกี่ยวจักรยานอย่างเดียว เพราะไม่มีความรู้เรื่องจักรยานเลย จนกระทั่งได้มาเป็น merida ตัวนี้ครับ
จากที่บอกการที่อยากจะใช้จักรยานปั่นมาทำงานแต่ไม่กล้าเพราะ ติดอีโก้อยู่นั้น เมื่อได้มาสลัดความคิดนี้ทิ้งรู้สึกว่ามันโล่ง ทำให้เรามีความสุขกับการปั่น มีเวลามากขึ้น การปั่นจักรยานทำให้ลดอัตตาของตัวเองลง เพราะเวลาปั่นเราต้องมีความอ่อนน้อมถ่อมตน เพราะมีความรุ้สึกว่าเราเป็นรถเล็กๆที่ขอมาใช้ถนนร่วมกับพี่ๆท่าน มีสัมมาคาราวะ ต้องมีการขอทาง ให้ทาง ค้อมหัว ยิ้มแย้มต่อรถใหญ่เพื่อขอทาง ก็เห็นว่าเราได้รับน้ำใจตอบมา หรือว่าสิ่งเหล่านี้ผมเคยทำมาก่อน ซึ่งเมื่อก่อนถ้าผมขับรถยนต์ผมก็ระวังรถจักรยานอยู่แล้ว เวลาเห็นจักรยานผมจะชอบมองหรือขับตามหลังเพื่อมองดู เพราะอย่างที่บอก มันเท่มากๆ และตอนนี้ผมก็ได้เป็นคนที่เท่แล้วครับ เพราะต่อไปนี้ผมจะใช้จักรยานเป็นพาหนะที่จะไปไหนต่อไหนตามใจผมแล้ว เรื่องสุขภาพไม่ต้องพูดถึงเพราะมันได้อยู่แล้ว แต่ที่ได้เลยตอนนี้เวลาปั่นจักรยานเจอคนที่ปั่นด้วยกัน สวนทางกันจะยิ้มแย้ม ผงกหัวทักทายกัน ซึ่งเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆครับ รู้ว่ามันเท่อย่างนี้ผมน่าจะใช้จักรยานมาทำงานตั้งนานแล้ว ถึงตอนนี้คงยังไม่สายเกินไปนะครับ....สวัสดีครับ