สำหรับผู้ที่ไม่ได้ แปลงร่างเป็น จิ้งจก สายลับ อย่างป้า แล้วเกิดสงสัยว่า ในคืนเมาเหล้า เมารัก โยอิจิ จากบนฝากฟ้า ล่วงลง
สู่โลก กลายเป็นผีพุ่งไต้ เข้าไปสิงสถิตย์ อยุ่ในท้อง อังซัง เลยหรือ? ( พ่อโกของป้า แรงส์ๆๆ ได้ใจมากๆๆ)
หลังจากที่ ผกก . สั่งคัตแล้ว ไม่มีใครรู้หรอกว่า เช้ามืดวันนั้น จิ้งจกสายลับ ไม่ได้อ่อนเพลีย หมดเรี่ยวแรง อย่างบรรดา คุณ คาน และอีก
หลายคุณๆ ที่อดหลับอดนอน เฝ้าซุ่มโป่ง สอด ส่อง คู่ข้าวใหม่ปลามัน จนขอบตาเป็นหมีแพนด้า บางคนถึงกับยอมลางานมา ซุ่ม
เช้ามืดวันนั้น ตื่นมา อังซังก็พบว่า แขนข้างที่เหยียดยาวมีรอยถูกกดจนเป็นผื่นแดง ทรวงอกกว้างผิวขาวเหนียน ที่เธอแอบซุกอยู่ เมื่อ
สักครู่ สะท้อนขึ้นลงเป็นระยะ ใบหน้าวางตะแครงอย่างหมิ่น มีริ้วรอยสงบสุขสดใส อ่อนเยาว์คล้ายดวงหน้าของเด็กหนุ่ม ริมฝีปากดูเหมือนจะ
ปรากฏรอยยิ้มนิดๆ อย่างพึงใจในสิ่งหนึ่งสิ่งใดด้วยซ้ำไป.........
" เช้าแล้วหรือ "
"ยังมืดอยู่เลย คุณจะรีบลุกไปทำไม "
" หุงข้าวค่ะ "
"หุงทำไมแต่เช้า?"
" ก็....ไว้ใส่บาตร แล้วก็กิน "
" เช้าขึ้นทุกคนก็ต้องกินข้าวไม่ใช่หรือค่ะ "
"ผมยังไม่กินก็ได้ "
" แต่คนอื่นเขาต้องกินนี่คะ"
" ช่างคนอื่นปะไร " ( อ้าวพ่อโก เล่น ซะแล้้ว ก็พ่อโก อิ่มในรสรัก จนนอนยิ้มกริ่ม แลัว แต่จิ้งจก อย่างป้าและมวลสมาชิก ซุ่มโป่ง
อดนอนกันทั้งคืน รอกินข้าวก้นบาตร อยู่ นา พ่อ นา ) แล้วดูซิ
พูดไม่พูดเปล่า ยังดึงแขนที่อีกฝ่ายหนึ่งใช้ยันตัวไว้โดยแรง ให้ล้มลงมาจนได้
" คุยกันก่อนเถอะ เพราะ.......คุณ กับผมไม่เคยคุยกันดีๆสักที เผื่อเวลาข้างหน้าที่ผมออกสนามรบ.....ไม่ว่าจะนอนอยู่ที่ไหน พอท้องฟ้า
เริ่มขาว อย่างนี้ ผมจะได้คิดถึงวันนี้....วันที่ผมเคยนอนอยู่บนฟูกนุ่มๆ มีคุณหนุนแขนอยู่ใกล้ๆ"
" ข้อนี่ไม่ได้อยู่ในสัญญาด้วยนี่นา "
" แต่ห้ามเพิ่มเติม ข้ออื่นๆอีก ตกลงไหมค่ะ"
" ฮื้อ.....แต่มันก็อยู่ในสาระสำคัญที่ว่า คุณจะให้ความผาสุขแก่ผมเหมือนกันนี่"
อากาศเช้ามืดนี่มันดีจริงๆ จิ้งจกสปาย แก่ๆ อย่างป้า ก็แพ้ภัยตัวเอง วูบหลับไป ตอนไหนนี่ (ขอโทษด้วยน่ะ ปฏิบัติหน้าที่บกพร่อง )พลาด
ช๊อตเด็ด ไปได้ มารู้ต้วอีกที ได้เสียงแม่อ้ง ครวญคราง บ่นพรึมพร่ำ แว่วๆว่า
" อ้าอะรุณแอร่มระเรื่อรุจี
ประดุจมะโนภิรมระตี ณ แรกรัก
แสงอะรุณวิโรจน์นะภะประจักษ์
แฉล้มเฉลาและโศภินักนะฉันใด
หญิงและชายณะยามระตีอุทัย
สว่าง ณ กลางกะมลละไมก็ฉันนั้น "
เก้าเดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก โยอิจิ ก็ถือกำเนิดเกิดมา ให้ป้าๆ น้าๆ ยายๆ ได้ชื่นชม
กระทู้นี้สำหรับคนที่สงสัยว่าพ่อโก ของป้าเก็บกด หรือไม่
สู่โลก กลายเป็นผีพุ่งไต้ เข้าไปสิงสถิตย์ อยุ่ในท้อง อังซัง เลยหรือ? ( พ่อโกของป้า แรงส์ๆๆ ได้ใจมากๆๆ)
หลังจากที่ ผกก . สั่งคัตแล้ว ไม่มีใครรู้หรอกว่า เช้ามืดวันนั้น จิ้งจกสายลับ ไม่ได้อ่อนเพลีย หมดเรี่ยวแรง อย่างบรรดา คุณ คาน และอีก
หลายคุณๆ ที่อดหลับอดนอน เฝ้าซุ่มโป่ง สอด ส่อง คู่ข้าวใหม่ปลามัน จนขอบตาเป็นหมีแพนด้า บางคนถึงกับยอมลางานมา ซุ่ม
เช้ามืดวันนั้น ตื่นมา อังซังก็พบว่า แขนข้างที่เหยียดยาวมีรอยถูกกดจนเป็นผื่นแดง ทรวงอกกว้างผิวขาวเหนียน ที่เธอแอบซุกอยู่ เมื่อ
สักครู่ สะท้อนขึ้นลงเป็นระยะ ใบหน้าวางตะแครงอย่างหมิ่น มีริ้วรอยสงบสุขสดใส อ่อนเยาว์คล้ายดวงหน้าของเด็กหนุ่ม ริมฝีปากดูเหมือนจะ
ปรากฏรอยยิ้มนิดๆ อย่างพึงใจในสิ่งหนึ่งสิ่งใดด้วยซ้ำไป.........
" เช้าแล้วหรือ "
"ยังมืดอยู่เลย คุณจะรีบลุกไปทำไม "
" หุงข้าวค่ะ "
"หุงทำไมแต่เช้า?"
" ก็....ไว้ใส่บาตร แล้วก็กิน "
" เช้าขึ้นทุกคนก็ต้องกินข้าวไม่ใช่หรือค่ะ "
"ผมยังไม่กินก็ได้ "
" แต่คนอื่นเขาต้องกินนี่คะ"
" ช่างคนอื่นปะไร " ( อ้าวพ่อโก เล่น ซะแล้้ว ก็พ่อโก อิ่มในรสรัก จนนอนยิ้มกริ่ม แลัว แต่จิ้งจก อย่างป้าและมวลสมาชิก ซุ่มโป่ง
อดนอนกันทั้งคืน รอกินข้าวก้นบาตร อยู่ นา พ่อ นา ) แล้วดูซิ
พูดไม่พูดเปล่า ยังดึงแขนที่อีกฝ่ายหนึ่งใช้ยันตัวไว้โดยแรง ให้ล้มลงมาจนได้
" คุยกันก่อนเถอะ เพราะ.......คุณ กับผมไม่เคยคุยกันดีๆสักที เผื่อเวลาข้างหน้าที่ผมออกสนามรบ.....ไม่ว่าจะนอนอยู่ที่ไหน พอท้องฟ้า
เริ่มขาว อย่างนี้ ผมจะได้คิดถึงวันนี้....วันที่ผมเคยนอนอยู่บนฟูกนุ่มๆ มีคุณหนุนแขนอยู่ใกล้ๆ"
" ข้อนี่ไม่ได้อยู่ในสัญญาด้วยนี่นา "
" แต่ห้ามเพิ่มเติม ข้ออื่นๆอีก ตกลงไหมค่ะ"
" ฮื้อ.....แต่มันก็อยู่ในสาระสำคัญที่ว่า คุณจะให้ความผาสุขแก่ผมเหมือนกันนี่"
อากาศเช้ามืดนี่มันดีจริงๆ จิ้งจกสปาย แก่ๆ อย่างป้า ก็แพ้ภัยตัวเอง วูบหลับไป ตอนไหนนี่ (ขอโทษด้วยน่ะ ปฏิบัติหน้าที่บกพร่อง )พลาด
ช๊อตเด็ด ไปได้ มารู้ต้วอีกที ได้เสียงแม่อ้ง ครวญคราง บ่นพรึมพร่ำ แว่วๆว่า
" อ้าอะรุณแอร่มระเรื่อรุจี
ประดุจมะโนภิรมระตี ณ แรกรัก
แสงอะรุณวิโรจน์นะภะประจักษ์
แฉล้มเฉลาและโศภินักนะฉันใด
หญิงและชายณะยามระตีอุทัย
สว่าง ณ กลางกะมลละไมก็ฉันนั้น "
เก้าเดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก โยอิจิ ก็ถือกำเนิดเกิดมา ให้ป้าๆ น้าๆ ยายๆ ได้ชื่นชม