หายไปแล้ว ย่านไม้แบดข้างสนามศุภฯ

วันนี้แอบหนีเด็กๆ ไปเดินเล่น ว่าจะไปดูไม้แบดดีๆถูกๆ แถวย่านขายเครื่องกีฬา ข้างๆสนามศุภสักหน่อย หลังจากที่ตากแดดแรงๆตอนเที่ยงวันไปถึง ก็พบว่า อ้าวเฮ้ย ปิดร้านกันหมดแล้ว โดยเฉพาะร้านที่อยู่ตรงข้ามโลตัส ทั้งแถบนั้นแทบจะไม่มีร้านไหนเหลือเลย ก่อนที่ผมจะเดินไปเจอป้ายโปรเตอร์ขนาดใหญ่แจ้งขอคืนพื้นที่ (T_T) ผมจึงต้องเดินข้ามถนนบรรทัดทองมาดูร้านอีกฟากถนน(ที่ราคาก็ไม่ต่างจากซื้อในห้าง) ก่อนที่จะเดินกลับโรงเรียน ด้วยความรู้สึกแปลกๆ ในมือผมว่างเปล่า ไม่ได้ซื้ออะไรติดไม้ติดมือมาทั้งๆที่ตั้งใจว่าจะให้ได้อะไรมาสักอย่าง ไม่ถุงก็ไม้แบดใหม่ แต่ผมไม่รู้จะซื้ออะไรครับ มันไม่มีอะไรให้ซื้อให้หา ราวกับว่าที่ตรงนี้กำลังจะหายไป สิ่งที่ผมเห็นคือ คุณลุงที่ปีนเก้าอี้ขึ้นไปปลดป้ายชื่อร้านของตัวเอง ป้าแก่ๆที่นั่งอยู่ในคูหาท่ามกลางกล่องกระดาษที่วางระเกะระกะ รถขนของที่กำลังลำเรียงของใส่หลังรถ และร้านค้าที่ปิดสนิทโดยไม่มีทีท่าว่าจะเปิดอีกชั่วนิรันดร์ ไม่รู้ว่าที่เห็นนั้นคือทั้งหมดไหม ร้านหลายร้านอาจย้ายไปไม่ห่างไกลนัก แต่ก็มีหลายร้านที่ย้ายไปคนละส่วนของประเทศ ซึ่งหลังจากนี้ ที่นี่มันคงจะเรียกว่าเป็นย่านไม่ได้ เพราะต่างคนต่างก็กระจัดกระจายไปคนละที่ ผมว่าคงถึงเวลาแล้วที่มันจะต้องหายไปจริงๆ แล้วผมเชื่อว่าหลายคนคงจะคิดถึงมัน...