เริ่มเลยละกันนะครับ
คือผมกับแฟนคบกันมาเเล้ว จะ 1ปีเเล้ว
ก็มีสุขทุกข์เคล้ากันไป แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเธอจะร้องไห้เยอะเเล้วเป็นคนที่
ร้องไห้เเล้วจาจะบวมมาก จนไปถึงอีกวันเลยเเล้วทุกครั้งแม่เธอจะถามว่าเป็น
อะไร ทุกครั่งเธอจะบอกว่าปล่าว เเต่เเม่เธอก็จะรู้ว่า เมื่อคืนทะเลาะกับผม
จนวันนี้ เราทะเลาะกัน เธอร้องไห้ .....แล้วเเม่เธอเห็น เเม่จึงเรียกเธอเข้าไป
คุย เเม่เธอพูดว่า แม่เข้าใจเรื่องความรักนะ เเม่รู้เเม่สงสารลูก ไม่อยากให้ลูก
ต้องมา 3 วันดี 4วันเศร้า ไม่อยากให้ลูกร้องไห้เสียใจกับเรื่องไร้สาระแบบนี้ แม่
ว่าเอาเวลาไปทำอะไรดีๆ ได้เยอะ เเม่รู้ เข้าใจว่า มันตัดใจยาก แต่ถ้าตัดได้ก็
ให้ตัดนะ.......................เเล้วเเม่เธอร้องไห้ เพราะสงสารลูกสาว........
เธอโทรมาเล่าให้ผมฟัง
ผมช้อคมาก ......................................................................................................................................จนพูดไรไม่ออก
เธอบอกว่าให้เคารพการตัดสินใจเธอนะ ซึ่งผมเคยสัญญากับเธอว่า ไม่ว่าจะเป็
ยังไงผมยอมเธอ ผมจะเคารพการตัดสินใจเธอไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ช่าง ผมยอมเพราะผมรักเธอ
แต่กว่าผมจะยอมผมขอโอกาสเธอให้ผมพิสูจน์ ให้เธอรู้ว่าผมจะไม่ทำให้เธอเเละแม่เธอต้องเสียใจ..................................
สุดท้ายผมก็ต้องยอมรับมันทั้งที่ใจไม่อยาก
เหมือนสวรรคฺ์ช่วย ก่อนจบการพูดคุย เธอบอกผมว่าที่บอกจะพยายามจะทำยังไง จะทำได้หรอ เหมือนผมมีหวังครับ ผมก็บอกเหตุผลเธอไป ...................................................................................................................ประโยคสุดท้ายให้ผมมีหวังคือเธอพูดว่า ขอเวลาคิดนะ เธอไม่อยากรับ
ตัดสินใจอะไรเร็วเกินไป เพราะเธอก็รักเเม่เธอมากเพราะถ้าผมทำเธอเสียใจ เเม่เธอก็เสียใจด้วยเช่นกัน
แต่ปกติสัจจริงเเล้ว ผมนั้นทำให้เธอเสียใจไม่บ่อยเเต่ที่ทำให้เราทะเลาะกัน
บ่อยเพราะคือผมอยู้ไกลจากเธอ เราเจอกันน้อย บางวันคุยกันน้อย ทำให้เธอ
นอยเเล้วก็ เศร้า บางครั้งทำให้ทะเลาะกันได้ เธอบอกว่า เธอไม่อยากเลิก
เพราะผมไม่ได้เป็นคนไม่ดี เเต่เธอเองที่ งี่เง่าบ่อย สุดท้ายก็เจ็บเอง ร้องไห้
โดยที่บางทีผมไม่ได้ทำไรเลย ส่วนใหญ่เเล้ว บางทีเธอนอนร้องไห้เพราะเรา
ไม่ได้คุยกัน บางทีผมติดดเรียน ช่วยงาน เธอบอกว่าเธอก็เข้าใจนะเเต่บางที ก็
ทนไม่ได้ ก็ร้องไห้ ตื่นมาตาบวม เเล้วเเม่ก็คิดว่าทะเลาะกับผม ซึ้งเธอเป็นแบบนี่บ่อย สุดท้ายจนทำให้มีเรื่องราวถึงวันนี้
ผมเข้าใจเหตุผลที่เธอขอเลิก เธอเป็นคนดีมาก น่ารักมากแต่ผมทำใจไม่ได้ที่
ต้องเลิกกับเธอ ผมว่าปัญหามันใหญ่นะ เป็นใครก็รักเเม่แหละครับผมว่า ....แต่
ขอให้ผมได้พิสูจน์ให้เเม่พลอยได้เห็นได้มั้ยว่า ผมนี่แหละเป็นคนทีททำให้ลูก
สาวเเม่มีความสุขที่สุดครับ
ผมแค่ขอพื้นที่ระบายความในใจนะครับ อาจยาวเเละ งงบ้างขอโทษด้วย
ผมได้เเต่หวังว่าขอโอกาสให้ผมได้พิสูจน์ทีเถอะ
ขอบคุณครับ เค้ารักพลอยนะ
แฟนขอเลิกกระทันหันครับ
คือผมกับแฟนคบกันมาเเล้ว จะ 1ปีเเล้ว
ก็มีสุขทุกข์เคล้ากันไป แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเธอจะร้องไห้เยอะเเล้วเป็นคนที่
ร้องไห้เเล้วจาจะบวมมาก จนไปถึงอีกวันเลยเเล้วทุกครั้งแม่เธอจะถามว่าเป็น
อะไร ทุกครั่งเธอจะบอกว่าปล่าว เเต่เเม่เธอก็จะรู้ว่า เมื่อคืนทะเลาะกับผม
จนวันนี้ เราทะเลาะกัน เธอร้องไห้ .....แล้วเเม่เธอเห็น เเม่จึงเรียกเธอเข้าไป
คุย เเม่เธอพูดว่า แม่เข้าใจเรื่องความรักนะ เเม่รู้เเม่สงสารลูก ไม่อยากให้ลูก
ต้องมา 3 วันดี 4วันเศร้า ไม่อยากให้ลูกร้องไห้เสียใจกับเรื่องไร้สาระแบบนี้ แม่
ว่าเอาเวลาไปทำอะไรดีๆ ได้เยอะ เเม่รู้ เข้าใจว่า มันตัดใจยาก แต่ถ้าตัดได้ก็
ให้ตัดนะ.......................เเล้วเเม่เธอร้องไห้ เพราะสงสารลูกสาว........
เธอโทรมาเล่าให้ผมฟัง
ผมช้อคมาก ......................................................................................................................................จนพูดไรไม่ออก
เธอบอกว่าให้เคารพการตัดสินใจเธอนะ ซึ่งผมเคยสัญญากับเธอว่า ไม่ว่าจะเป็
ยังไงผมยอมเธอ ผมจะเคารพการตัดสินใจเธอไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ช่าง ผมยอมเพราะผมรักเธอ
แต่กว่าผมจะยอมผมขอโอกาสเธอให้ผมพิสูจน์ ให้เธอรู้ว่าผมจะไม่ทำให้เธอเเละแม่เธอต้องเสียใจ..................................
สุดท้ายผมก็ต้องยอมรับมันทั้งที่ใจไม่อยาก
เหมือนสวรรคฺ์ช่วย ก่อนจบการพูดคุย เธอบอกผมว่าที่บอกจะพยายามจะทำยังไง จะทำได้หรอ เหมือนผมมีหวังครับ ผมก็บอกเหตุผลเธอไป ...................................................................................................................ประโยคสุดท้ายให้ผมมีหวังคือเธอพูดว่า ขอเวลาคิดนะ เธอไม่อยากรับ
ตัดสินใจอะไรเร็วเกินไป เพราะเธอก็รักเเม่เธอมากเพราะถ้าผมทำเธอเสียใจ เเม่เธอก็เสียใจด้วยเช่นกัน
แต่ปกติสัจจริงเเล้ว ผมนั้นทำให้เธอเสียใจไม่บ่อยเเต่ที่ทำให้เราทะเลาะกัน
บ่อยเพราะคือผมอยู้ไกลจากเธอ เราเจอกันน้อย บางวันคุยกันน้อย ทำให้เธอ
นอยเเล้วก็ เศร้า บางครั้งทำให้ทะเลาะกันได้ เธอบอกว่า เธอไม่อยากเลิก
เพราะผมไม่ได้เป็นคนไม่ดี เเต่เธอเองที่ งี่เง่าบ่อย สุดท้ายก็เจ็บเอง ร้องไห้
โดยที่บางทีผมไม่ได้ทำไรเลย ส่วนใหญ่เเล้ว บางทีเธอนอนร้องไห้เพราะเรา
ไม่ได้คุยกัน บางทีผมติดดเรียน ช่วยงาน เธอบอกว่าเธอก็เข้าใจนะเเต่บางที ก็
ทนไม่ได้ ก็ร้องไห้ ตื่นมาตาบวม เเล้วเเม่ก็คิดว่าทะเลาะกับผม ซึ้งเธอเป็นแบบนี่บ่อย สุดท้ายจนทำให้มีเรื่องราวถึงวันนี้
ผมเข้าใจเหตุผลที่เธอขอเลิก เธอเป็นคนดีมาก น่ารักมากแต่ผมทำใจไม่ได้ที่
ต้องเลิกกับเธอ ผมว่าปัญหามันใหญ่นะ เป็นใครก็รักเเม่แหละครับผมว่า ....แต่
ขอให้ผมได้พิสูจน์ให้เเม่พลอยได้เห็นได้มั้ยว่า ผมนี่แหละเป็นคนทีททำให้ลูก
สาวเเม่มีความสุขที่สุดครับ
ผมแค่ขอพื้นที่ระบายความในใจนะครับ อาจยาวเเละ งงบ้างขอโทษด้วย
ผมได้เเต่หวังว่าขอโอกาสให้ผมได้พิสูจน์ทีเถอะ
ขอบคุณครับ เค้ารักพลอยนะ