แบบว่า จะไปเที่ยวก็ไม่ได้ เที่ยว ตจว ก็ไม่ได้ เที่ยว ตปท ก็ยิ่งยาก
เคยเบื่อกันบ้างไหมครับ วางแผน หรือแก้ปัญหาพวกนี้ยังไงกันครับ
เพราะเคยคุยกับเพื่อนอยู่ 2 กลุ่ม
กลุ่มแรก เปิดบริษัท ออกแนวซื้อมาขายไป ไปส่งให้ลูกค้า (โรงงานถึงที่)
พวกนี้ สบายมากกกกกกกก กำไร ต่อหน่วยดี เพราะเงินเชื่อ จึงคิดกำไรต่อหน่วยได้เยอะ พอกำไรเป็นที่น่าพอใจ นึกจะเทียวก็เทียว
จะ ตปท ตจว ไปหมด ลูกค้าโทรเข้ามา หรือแฟล๊กมา ก็จะบอกว่า ของหมด ไม่มีของ หรือไม่ก็จะส่งออร์เดอร์ต่อให้ บริษัทเพื่อนๆที่รู้จักกัน เขาก็จะแบ่ง % ให้
เห็นแล้วอิจฉา มาก
.................
กับอีก กลุ่ม ออกแนว เปิดหน้าร้านขายของ ตั้งแต่ของกิน ยัน เครื่องเพชร
กลุ่มนี้ บอกว่าจะไปไหนที่ แสนลำบาก ไม่ไว้ใจ พนง บ้างละ ธุรกิจบางอย่าง เช็คยอดขายไม่ได้บ้างละ ถ้าไม่เฝ้าเอง
เช่น ขายอาหาร เครื่องดืม กาแฟ พวกนี้ถ้าไม่เฝ้า รายได้หายแน่ๆ
กับพวกเสื้อผ้า เครื่องเพชร พวกนี้ก็เหมือนกัน วันๆนั่งแต่อยู่ในร้าน ยิ่งในห้างไม่ต้องพูดถึง
บังคับเปิดทุกวัน เปิดปิด ตามเวลาห้าง ไปไหนไม่ได้ จะได้ก็ต่อเมือ ห้างปิด หรือถ้าเป็นร้านข้างนอก ก็ต้องคอยให้ปิดร้าน
ถึงจะไปได้ ทุ่ม สองทุ่ม หรือเย็นๆ ก็ว่ากันไป แต่ไอ้จะหยุดยาว 4-5 วัน นั้นยาก ไหนจะค่าเช่า ไหนจะลุกจ้าง หยุดก็ต้องจ่ายเงินลูกจ้างเขา เพราะเขาก็ต้องกินต้องใช้ ไหนจะลูกค้า หยุดบ่อยๆลูกค้าหายอีก
ยิ่งร้านอาหาร เปลี่ยนคนทำ รสมือเปลี่ยน ลูกค้าหายอีก
มีวิธีการจัดการกันอย่างไงครับ
...................
เท่าที่ถาม เพื่อนๆกลุ่มนี้ คือ หยุด อาทิตย์ละ 1 วัน ยอมไม่งก อย่างน้อยยังพอมีเวลาเทียวบ้าง ใกล้ๆ เดินห้าง ดูหนัง ก็ยังดี ถ้าเป็นวันที่ไม่หยุด ต้องนู่น หนังรอบสุดท้าย 3 ทุ่มเลิกเที่ยงคืน อะไรแบบนั้น
นัดเพื่อนฝูง ต้องหลังปิดร้าน จะได้เทียวยาวๆ ก็แค่ เทศกาล เท่านั้น นอกนั้นอด
บางคนก็ขยาดเหมือนกัน เห็นพยายาม เบนไปหาธุรกิจ อะไรที่สามารถวางระบบได้
เท่าที่เห็น ก็ เปลี่ยนจากขายอาหาร ไปเป็น อย่างอื่น เช่น เครื่องสำอางค์ ยิ่งบาร์โคต เช็คสต๊อกสินค้าจากคอม อะไรประมาณนี้
พอมีวิธีอื่นอีกไหมครับ
คนทำมาค้าขาย มีหน้าร้าน เบื่อบ้างไหมครับ
เคยเบื่อกันบ้างไหมครับ วางแผน หรือแก้ปัญหาพวกนี้ยังไงกันครับ
เพราะเคยคุยกับเพื่อนอยู่ 2 กลุ่ม
กลุ่มแรก เปิดบริษัท ออกแนวซื้อมาขายไป ไปส่งให้ลูกค้า (โรงงานถึงที่)
พวกนี้ สบายมากกกกกกกก กำไร ต่อหน่วยดี เพราะเงินเชื่อ จึงคิดกำไรต่อหน่วยได้เยอะ พอกำไรเป็นที่น่าพอใจ นึกจะเทียวก็เทียว
จะ ตปท ตจว ไปหมด ลูกค้าโทรเข้ามา หรือแฟล๊กมา ก็จะบอกว่า ของหมด ไม่มีของ หรือไม่ก็จะส่งออร์เดอร์ต่อให้ บริษัทเพื่อนๆที่รู้จักกัน เขาก็จะแบ่ง % ให้
เห็นแล้วอิจฉา มาก
.................
กับอีก กลุ่ม ออกแนว เปิดหน้าร้านขายของ ตั้งแต่ของกิน ยัน เครื่องเพชร
กลุ่มนี้ บอกว่าจะไปไหนที่ แสนลำบาก ไม่ไว้ใจ พนง บ้างละ ธุรกิจบางอย่าง เช็คยอดขายไม่ได้บ้างละ ถ้าไม่เฝ้าเอง
เช่น ขายอาหาร เครื่องดืม กาแฟ พวกนี้ถ้าไม่เฝ้า รายได้หายแน่ๆ
กับพวกเสื้อผ้า เครื่องเพชร พวกนี้ก็เหมือนกัน วันๆนั่งแต่อยู่ในร้าน ยิ่งในห้างไม่ต้องพูดถึง
บังคับเปิดทุกวัน เปิดปิด ตามเวลาห้าง ไปไหนไม่ได้ จะได้ก็ต่อเมือ ห้างปิด หรือถ้าเป็นร้านข้างนอก ก็ต้องคอยให้ปิดร้าน
ถึงจะไปได้ ทุ่ม สองทุ่ม หรือเย็นๆ ก็ว่ากันไป แต่ไอ้จะหยุดยาว 4-5 วัน นั้นยาก ไหนจะค่าเช่า ไหนจะลุกจ้าง หยุดก็ต้องจ่ายเงินลูกจ้างเขา เพราะเขาก็ต้องกินต้องใช้ ไหนจะลูกค้า หยุดบ่อยๆลูกค้าหายอีก
ยิ่งร้านอาหาร เปลี่ยนคนทำ รสมือเปลี่ยน ลูกค้าหายอีก
มีวิธีการจัดการกันอย่างไงครับ
...................
เท่าที่ถาม เพื่อนๆกลุ่มนี้ คือ หยุด อาทิตย์ละ 1 วัน ยอมไม่งก อย่างน้อยยังพอมีเวลาเทียวบ้าง ใกล้ๆ เดินห้าง ดูหนัง ก็ยังดี ถ้าเป็นวันที่ไม่หยุด ต้องนู่น หนังรอบสุดท้าย 3 ทุ่มเลิกเที่ยงคืน อะไรแบบนั้น
นัดเพื่อนฝูง ต้องหลังปิดร้าน จะได้เทียวยาวๆ ก็แค่ เทศกาล เท่านั้น นอกนั้นอด
บางคนก็ขยาดเหมือนกัน เห็นพยายาม เบนไปหาธุรกิจ อะไรที่สามารถวางระบบได้
เท่าที่เห็น ก็ เปลี่ยนจากขายอาหาร ไปเป็น อย่างอื่น เช่น เครื่องสำอางค์ ยิ่งบาร์โคต เช็คสต๊อกสินค้าจากคอม อะไรประมาณนี้
พอมีวิธีอื่นอีกไหมครับ