วันนี้เราสูญเสียลูกคนเดียวไปแล้วค่ะ

กระทู้สนทนา
วันนี้ท้อแท้ถึงที่สุดแล้วค่ะ. ขอพื้นที่ระบาย เพราะพูด ปรึกษากับใครไม่ได้เลย

เรามีลูกคนเดียวค่ะ เป็นลูกชาย อายุ 15 ปี เรียนม ต้นค่ะ
มีปัญหาเรื่องติดเกมมาก เลิกเรียนจะรีบกลับบ้านมาเล่นเกม
ไม่ทำการบ้านส่งเลย ไม่คิดที่จะทำด้วย ทั้ง ๆ ที่พ่อแม่ อาสาจะช่วยคิดช่วยทำ
ก็ไม่ทำ พอเปิดสมุดเรียน หรือเปิดคอมจะทำการบ้าน ก็จะหงุดหงิด ท้อแท้
จนล้มเลิกไปทุกครั้ง  

วัน ๆ จะหมกมุ่นที่จะเล่นเกมออนไลน์กับเพื่อน  เทอมนี้เป็นหนักมาก
หลาย ๆ ครั้งจะเล่นถึงเที่ยงคืน เช้าตื่นมาก็หงุดหงิด หาเรื่องทะเลาะกับแม่
แล้วก็ไม่ยอมไปเรียน  อยู่บ้านเล่นเกม

ครอบครัวเราจัดว่าอบอุ่นมาก เพราะธุรกิจส่วนตัว มีเวลาอยู่กับลูกตลอดเวา
ไปรับส่งลูกตลอด  แต่ลูกก็เอาแต่เล่นเกม  เอาคอมมานั่งเล่นข้าง ๆ โต๊ะทำงานแม่
ได้ยินเสียงคลิก ๆๆๆ แล้วประสาทเสียมาก ๆ ค่ะ

เคยขอร้องแล้วว่าขอให้เล่นน้อยลง  จำกัดเวลาวันละชั่วโมงก็แล้ว แต่ไม่เคยได้ผล
เพราะลูกจะหงุดหงิด  หาเรื่องให้เราโมโห แล้วสุดท้ายก็ไปเล่นเกม

ตอนนี้บังคับเรียนพิเศษทุกวันตอนเย็น  เพื่อให้มีเวลาว่างน้อยลง  ก็ยอมไปเรียนแต่โดยดี
แต่พอกลับบ้านมาก็เล่นเกมเหมือนเดิม

สุดท้าย วันนี้เราขอยกธงขาว ขอย้อมแพ้ให้กับเกม  ตัดสินใจแล้วว่า จะปล่อยให้ลูกเล่นเกมไปเรื่อย ๆ
วางข้าวไว้บนโต๊ะ ครบสามมื้อ  แล้วก็ปล่อยให้ลูกจมอยู่กับเกมไป  เลิกบังคับ  เลิกสนใจ
คิดซะว่า เสียลูกไปแล้ว  แค่ไม่ได้เสียชีวิตลูก  แต่เสียวิญญาณไปแล้ว  คิดแค่ว่าลูกเราจากเราไปแล้ว
ไอ้ที่นั่งเล่นเกมอยู่ เป็นแค่เจ้ากรรมนายเวรที่ชดใช้กรรมไป จนกว่าเราจะตายจากไปค่ะ

เสียใจมากมายที่สุดแล้วค่ะ  หมดสิ้นแล้วค่ะ ทุกสิ่งในชีวิต  ไม่รู้จะทนอยู่ได้แค่ไหนแล้ว  เศร้ามากจริง  ๆ ค่ะ
บอกใครไม่ได้เลย  วันไหนลูกหยุด ก็ต้องหลอกพ่อเค้าว่าวันนี้โรงเรียนหยุด  โชคดีที่พ่อต้องออกไปพบลูกค้าตลอด
ออกจากบ้านเช้า  กลับมาก็ค่ำ  บางวันพ่อก็ไม่รู้ว่าลูก หยุดอยู่บ้านเล่นเกม
ที่ไม่ได้บอกสามี เพราะสามีเครียดมาก เรื่องงานก็เครียดมาก และเรื่องครอบครัวเวลามีปํญหาสามีจะหงุดหงิด
และโมโหแรง เกรงว่าสามีโมโหแล้วจะหุนหันชอบขับรถออกไปจากบ้าน กลัวจะเกิดอุบัติเหตุ  แล้วสามีมีโรคประจำตัว
กลัวเส้นเลือดในสมองแตกอีก  
ทั้งหมดก็เลยต้องแบกรับไว้คนเดียว  พอสามีกลับมาก็เสแสร้งว่าไม่มีอะไร  เสแสร้งงว่าอารมณ์ดี
ยิ่งทำให้เราเครียดค่ะ  

ท้อแท้ค่ะ ไม่รู้ทำไงกับชีวิต ใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ เราไม่ไหวแล้วค่ะ เราเหนื่อยมาก ๆ แล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่