สวัสดีค่ะแม่ๆพ่อๆทั้งหลาย บอกไว้ก่อนว่ายาวนะคะ ขี้เกียจอ่านกดปิดเลยค่ะ
เราเริ่มตั้งครรภ์ท้องแรก และเกิดปัญหามากมายระหว่างตั้งครรภ์ ทำให้ตระหนักได้ว่าถ้าลูกออกมาปลอดภัยแข็งแรง จะไม่มีการตั้งครรภ์อีกแล้ว
เริ่มจากการตัดสินใจมีลูกกับสามี เรากินยาคุมมานานมากกินติดต่อกันประมาณ7ปีได้ ไม่เคยมีเดือนไหนไม่กินยาคุมเลย ทำให้กังวลเรื่องการตั้งครรภ์เหมือนกัน กลัวว่าจะติดยาก กลัวไข่ฝ่อ กลัวไปหมด
แต่หลังจากปล่อยให้ท้องและหยุดกินยาคุม เพียง1เดือนเราก็ตั้งครรภ์สมปารถนา ก็มองหารพ.เพื่อฝากครรภ์ ณ.ตอนนี้ผ่านการฝากครรภ์ 3 รพ.
1. พระมงกุฎ
2. จุฬา
3. นพรัตน์(มีนบุรี)
เราเลยแชร์ประสบการณ์ฝากที่พระมงกุฎไปแล้วว่าเจอหมอแย่ๆ 2 ครั้ง ลาขาดเลยค่ะ
ที่จุฬาเราฝากคลีนิคนอกเวลากับอาจารย์หมอ ที่ต้องย้ายรพ.เพราะเราย้ายที่อยู่
ที่นพรัตย์เราย้ายมาอยู่แถวมีนบุรี รพ.นี้ชื่อเสียงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่เราเชื่อในตัวหมอมากกว่ารพ. ฝากพิเศษกับหมอ อวยชัยค่ะ ดูแลดีมาาาาาาก
ต่อแต่นี้เป็นเหตุการณ์ที่เจอมาตลอดการตั้งครรภ์
เหตุการณ์ที่ 1
ท้องได้ประมาณ 16 วีค เราเดินเล่นหน้าบ้าน เดินสะดุดขาตัวเองหกล้ม เข่าแตกทั้ง 2 ข้าง มือก็เป็นแผล ทันทีที่ล้มเรารีบลุกแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าไปรพ.ทันที่ ตอนนั้นเราฝากที่จุฬา(คลีนิคพิเศษ) หาหมอฉุกเฉินเพื่อตรวจร่างกายแบบเร่งด่วน หมอบอกเป็นการล้มที่แรงพอสมควรถึงขนาดเข่าแตก
ก็เช็คจนได้ข้อสรุปว่า เราและลูก"ยังปลอดภัยดี" และต้องมาหาหมอเช็คอีกทีเช้าวันรุ่งขึ้น แต่กลับมานอนสังเกตุตัวเองที่บ้านดูเรื่องมีเลือดไหลจากช่องคลอดหรือเปล่า ท้องแข็มมั้ย
เช้าวันรุ่งขึ้นก็มาหาหมอตามนัด ซาวน์อีกครั้ง เราและลูกก็ยังคง"ปกติดี"
เหตุการณ์ที่ 2 ห่างจากเหตุการณ์แรก 2 วัน
หลังจากหกล้มไปเราก็ใช้ชีวิตปกติดีก็รอวันไปหาหมอตามนัดปกติ แต่แล้วทำเรารีดผ้าที่บ้านอยู่ดีๆ จู่ๆรู้สึกถึงการไหลของของเหลวทางช่องคลอด เดินเข้าห้องน้ำเพื่อเช็คทันที ใช่ค่ะมันคือเลือดสดๆ ไหลออกเยอะมากเลอะกางเกงในชุ่มไปทั้งตัว เราตกใจมาก ทำไงดีๆ ตอนนั้นเกิดปวดฉี่เลยนั่งฉี่ เลือดออกมาพร้อมฉี่และเป็นเศษๆเลือกอีกประมาณ 1 แก้วได้
เปลี่ยนเสื้อผ้าไปรพ. พบหมอฉุกเฉิน ครั้งนี้ดูหมอจะค่อนข้างกังวลกว่าคราวก่อน เพราะเลือดยังไหลอยู่เรื่อยๆ แต่ไม่เยอะ
ผลซาวน์หมอบอกพบก้อนเลือดอยู่ระหว่างผนังมดลูกกับถุงน้ำคล่ำ แต่เด็กยังมีชีวิตอยู่ ต้องนอนรพ.เพื่อดูอาการ หมอที่จุฬาเขียนใบส่งตัวให้ไปนอนรพ.เลิศสิน (ประกันสังคม) หมอกลัวว่าจะมีค่าใช้จ่ายเยอะเพราะไม่รู้จะได้นอนนานแค่ไหน
มานอนรพ.เลิศสิน 3 คืน ในระหว่างนอนเลือดก็ยังคงไหลอยู่ แต่สีไม่ใช่สีแดงสดเป็นสีออกแดงดำๆ อธิบายไม่ถูก และลดน้อยลงเรื่อยๆจนไม่มีเปอะผ้าอนามัย ซาวน์กันทั้ง้เช้า-เย็น เพื่อเช็คก้อนเลือดและการอยู่ของเด็กในท้อง สรุปเด็กยัง"ปลอดภัย"และกลับบ้านได้
ที่เลิศสินไม่ได้นัดไปตรวจเพิ่มเติม เพราะให้เรามาตรวจตามนัดของหมอที่จุฬาปกติ
สิ่งที่ต้องระวังในระยะนี้คือ ห้ามลุกห้ามเดินห้ามทำกิจกรรมต่างๆ 1 วีค (ลุกไปเข้าห้องน้ำได้แค่นั้น) และยังคงเช็คตัวเองเรื่องเลือดไหล ท้องแข็งอยู่ แต่ก็ปกติดีจนวันที่ไปหาหมอจุฬา หมอจุฬาก็เช็คอีกทีให้แน่ใจว่าไม่มีเลือดค้างแล้ว เด็กยังปกติ
เหตุการณ์ที่ 3 (ย้ายบ้านแล้ว)
ย้ายมาฝากรพ.นพรัตน์กับหมออวยชัย บริการดีมากทั้งจนท. พยาบาลหน้าห้อง หมออวยชัย อาจเป็นเพราะฝากคลีนิคนอกเวลามั่ง(เราว่าบริการดีกว่าที่รพ.จุฬาซะอีก) ตอนนั้นเราตั้งครรภ์ได้ 31 วีค หมอนัดห่างกัน 2วีค
พอนัดต่อไปคือ 33 วีค ปัญหาเกิด ท้องเราเล็กกว่าปกติเด็กในท้องน้ำหนักไม่ถึงเกณ์ เราเคยตั้งกระทู้ในนี้เพื่อหาทางเพิ่มน้ำหนักลูก เราก็ทำตามคำแนะนำ หาหมออีก 2 วีคถัดมา น้ำหนักเราเพิ่มจากเดิม 3 โล ดีใจมากลูกเราคงหนักเพิ่มมากขึ้น แต่ความจริงคือไม่เลย เด็กหนักขึ้นแค่ 2 ขีดเอง หมอเริ่มใจไม่ดีล่ะ ส่งเราเข้าเครื่องวัดการดิ้นและเช็คการเต้นของหัวใจเด็ก หมอบอกไม่รู้สาเหตุว่าทำไมเด็กตัวเล็ก อาจจะเพราะหกล้ม อาจจะเพราะร่างกายเราดูดซึมสารอาหารไม่ได้ อาจจะๆ
นัดอีก 2 วีค แต่เราไปหาหมอก่อนกำหนดเพราะรู้สึกว่าเด็กดิ้นน้อยลง ดิ้นเบามาก นอนรพ. 1 คืนเพื่อเช็คร่างกาย สรุปเด็กปกติดี
อีก1วีคเราก็เจอหมออีกที 37 วีค +5 หมอเช็ดข้อมูลที่นอนรพ.คราวก่อน และดูผลซาวน์เครื่องใหญ่(ภาพชัดมาาาาาก) แล้วถามเราเรื่องการดิ้นเราก็ยังยื่นยันว่าดิ้นน้อยลง และดิ้นเบาๆ หมอตัดสินใจนัดผ่า บอกว่าน้ำคล่ำเราเหลือน้อยเด็กไม่รู้จะรอดถึงเมื่อไหร่ และยิ่งเราบอกหมอเรื่องการดิ้นหมอยิ่งกังวลมากขึ้น หาหมอวันอาทิตย์ หมอนัดผ่าวันพฤ.ซึ่งก็คือพรุ่งนี้ตอนเช้า เราก็ตกลงตามนั้น
มาต่อด้วยเรื่องชื่อของลูก
ชื่อเล่นเรามีในใจตั้งแต่ยังไม่ท้อง เราคิดเล่นๆกับแฟนไว้แล้ว ลูกชายจะชื่อ ไตตั้น ลูกสาวจะชื่อ ต้องตา (บ้านเราต่อเต่าหมดเลย)
ส่วนชื่อจริง คิดนานมากคิดจนจะบ้า ตัดสินใจไม่ถูก จนวันที่หมอนัดเราผ่านั้นแหละ
และแล้วเราก็ได้ชื่อลูกของเรา "ฤกษ์ดี" เราคิดกับแฟนว่าการที่ลูกต้องออกมาก่อนกำหนดมันไม่ใช่กำหนดจริงๆของลูกที่จะออกมา เราไม่ได้เลือกวันผ่าคลอดเอง หมอเป็นคนเลือกเพราะหมอคิวแน่น เรากับแฟนไม่ซีเรียสกับฤกษ์ผ่าอะไรมากมาย
จริงอยู่วันที่ 24/01/56 มันไม่ใช่ฤกษ์ปกติที่ลูกจะเกิด แต่มันเป็นฤกษ์ที่ดีที่สุดของลูกค่ะ จึงเป็นเหตุให้เราเลือกชื่อลูกว่า "ฤกษ์ดี"
จบแล้วค่ะขอบคุณที่ตามอ่าน เพราะเป็นกระทู้ที่ยาวมาาาาาาาาก
ปล. ลืมแจ้งเรื่องน้ำหนักลูก ตอนนี้ยังไม่แน่ใจว่าลูกหนักถึง2000กรัมหรือเปล่าค่ะ
จะผ่าคลอดพรุ่งนี้เช้า แชร์ประสบการณ์ที่เสี่ยงต่อการเสียลูกตลอดการตั้งครรภ์ และที่มาของชื่อฤกษ์ดี
เราเริ่มตั้งครรภ์ท้องแรก และเกิดปัญหามากมายระหว่างตั้งครรภ์ ทำให้ตระหนักได้ว่าถ้าลูกออกมาปลอดภัยแข็งแรง จะไม่มีการตั้งครรภ์อีกแล้ว
เริ่มจากการตัดสินใจมีลูกกับสามี เรากินยาคุมมานานมากกินติดต่อกันประมาณ7ปีได้ ไม่เคยมีเดือนไหนไม่กินยาคุมเลย ทำให้กังวลเรื่องการตั้งครรภ์เหมือนกัน กลัวว่าจะติดยาก กลัวไข่ฝ่อ กลัวไปหมด
แต่หลังจากปล่อยให้ท้องและหยุดกินยาคุม เพียง1เดือนเราก็ตั้งครรภ์สมปารถนา ก็มองหารพ.เพื่อฝากครรภ์ ณ.ตอนนี้ผ่านการฝากครรภ์ 3 รพ.
1. พระมงกุฎ
2. จุฬา
3. นพรัตน์(มีนบุรี)
เราเลยแชร์ประสบการณ์ฝากที่พระมงกุฎไปแล้วว่าเจอหมอแย่ๆ 2 ครั้ง ลาขาดเลยค่ะ
ที่จุฬาเราฝากคลีนิคนอกเวลากับอาจารย์หมอ ที่ต้องย้ายรพ.เพราะเราย้ายที่อยู่
ที่นพรัตย์เราย้ายมาอยู่แถวมีนบุรี รพ.นี้ชื่อเสียงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่เราเชื่อในตัวหมอมากกว่ารพ. ฝากพิเศษกับหมอ อวยชัยค่ะ ดูแลดีมาาาาาาก
ต่อแต่นี้เป็นเหตุการณ์ที่เจอมาตลอดการตั้งครรภ์
เหตุการณ์ที่ 1
ท้องได้ประมาณ 16 วีค เราเดินเล่นหน้าบ้าน เดินสะดุดขาตัวเองหกล้ม เข่าแตกทั้ง 2 ข้าง มือก็เป็นแผล ทันทีที่ล้มเรารีบลุกแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าไปรพ.ทันที่ ตอนนั้นเราฝากที่จุฬา(คลีนิคพิเศษ) หาหมอฉุกเฉินเพื่อตรวจร่างกายแบบเร่งด่วน หมอบอกเป็นการล้มที่แรงพอสมควรถึงขนาดเข่าแตก
ก็เช็คจนได้ข้อสรุปว่า เราและลูก"ยังปลอดภัยดี" และต้องมาหาหมอเช็คอีกทีเช้าวันรุ่งขึ้น แต่กลับมานอนสังเกตุตัวเองที่บ้านดูเรื่องมีเลือดไหลจากช่องคลอดหรือเปล่า ท้องแข็มมั้ย
เช้าวันรุ่งขึ้นก็มาหาหมอตามนัด ซาวน์อีกครั้ง เราและลูกก็ยังคง"ปกติดี"
เหตุการณ์ที่ 2 ห่างจากเหตุการณ์แรก 2 วัน
หลังจากหกล้มไปเราก็ใช้ชีวิตปกติดีก็รอวันไปหาหมอตามนัดปกติ แต่แล้วทำเรารีดผ้าที่บ้านอยู่ดีๆ จู่ๆรู้สึกถึงการไหลของของเหลวทางช่องคลอด เดินเข้าห้องน้ำเพื่อเช็คทันที ใช่ค่ะมันคือเลือดสดๆ ไหลออกเยอะมากเลอะกางเกงในชุ่มไปทั้งตัว เราตกใจมาก ทำไงดีๆ ตอนนั้นเกิดปวดฉี่เลยนั่งฉี่ เลือดออกมาพร้อมฉี่และเป็นเศษๆเลือกอีกประมาณ 1 แก้วได้
เปลี่ยนเสื้อผ้าไปรพ. พบหมอฉุกเฉิน ครั้งนี้ดูหมอจะค่อนข้างกังวลกว่าคราวก่อน เพราะเลือดยังไหลอยู่เรื่อยๆ แต่ไม่เยอะ
ผลซาวน์หมอบอกพบก้อนเลือดอยู่ระหว่างผนังมดลูกกับถุงน้ำคล่ำ แต่เด็กยังมีชีวิตอยู่ ต้องนอนรพ.เพื่อดูอาการ หมอที่จุฬาเขียนใบส่งตัวให้ไปนอนรพ.เลิศสิน (ประกันสังคม) หมอกลัวว่าจะมีค่าใช้จ่ายเยอะเพราะไม่รู้จะได้นอนนานแค่ไหน
มานอนรพ.เลิศสิน 3 คืน ในระหว่างนอนเลือดก็ยังคงไหลอยู่ แต่สีไม่ใช่สีแดงสดเป็นสีออกแดงดำๆ อธิบายไม่ถูก และลดน้อยลงเรื่อยๆจนไม่มีเปอะผ้าอนามัย ซาวน์กันทั้ง้เช้า-เย็น เพื่อเช็คก้อนเลือดและการอยู่ของเด็กในท้อง สรุปเด็กยัง"ปลอดภัย"และกลับบ้านได้
ที่เลิศสินไม่ได้นัดไปตรวจเพิ่มเติม เพราะให้เรามาตรวจตามนัดของหมอที่จุฬาปกติ
สิ่งที่ต้องระวังในระยะนี้คือ ห้ามลุกห้ามเดินห้ามทำกิจกรรมต่างๆ 1 วีค (ลุกไปเข้าห้องน้ำได้แค่นั้น) และยังคงเช็คตัวเองเรื่องเลือดไหล ท้องแข็งอยู่ แต่ก็ปกติดีจนวันที่ไปหาหมอจุฬา หมอจุฬาก็เช็คอีกทีให้แน่ใจว่าไม่มีเลือดค้างแล้ว เด็กยังปกติ
เหตุการณ์ที่ 3 (ย้ายบ้านแล้ว)
ย้ายมาฝากรพ.นพรัตน์กับหมออวยชัย บริการดีมากทั้งจนท. พยาบาลหน้าห้อง หมออวยชัย อาจเป็นเพราะฝากคลีนิคนอกเวลามั่ง(เราว่าบริการดีกว่าที่รพ.จุฬาซะอีก) ตอนนั้นเราตั้งครรภ์ได้ 31 วีค หมอนัดห่างกัน 2วีค
พอนัดต่อไปคือ 33 วีค ปัญหาเกิด ท้องเราเล็กกว่าปกติเด็กในท้องน้ำหนักไม่ถึงเกณ์ เราเคยตั้งกระทู้ในนี้เพื่อหาทางเพิ่มน้ำหนักลูก เราก็ทำตามคำแนะนำ หาหมออีก 2 วีคถัดมา น้ำหนักเราเพิ่มจากเดิม 3 โล ดีใจมากลูกเราคงหนักเพิ่มมากขึ้น แต่ความจริงคือไม่เลย เด็กหนักขึ้นแค่ 2 ขีดเอง หมอเริ่มใจไม่ดีล่ะ ส่งเราเข้าเครื่องวัดการดิ้นและเช็คการเต้นของหัวใจเด็ก หมอบอกไม่รู้สาเหตุว่าทำไมเด็กตัวเล็ก อาจจะเพราะหกล้ม อาจจะเพราะร่างกายเราดูดซึมสารอาหารไม่ได้ อาจจะๆ
นัดอีก 2 วีค แต่เราไปหาหมอก่อนกำหนดเพราะรู้สึกว่าเด็กดิ้นน้อยลง ดิ้นเบามาก นอนรพ. 1 คืนเพื่อเช็คร่างกาย สรุปเด็กปกติดี
อีก1วีคเราก็เจอหมออีกที 37 วีค +5 หมอเช็ดข้อมูลที่นอนรพ.คราวก่อน และดูผลซาวน์เครื่องใหญ่(ภาพชัดมาาาาาก) แล้วถามเราเรื่องการดิ้นเราก็ยังยื่นยันว่าดิ้นน้อยลง และดิ้นเบาๆ หมอตัดสินใจนัดผ่า บอกว่าน้ำคล่ำเราเหลือน้อยเด็กไม่รู้จะรอดถึงเมื่อไหร่ และยิ่งเราบอกหมอเรื่องการดิ้นหมอยิ่งกังวลมากขึ้น หาหมอวันอาทิตย์ หมอนัดผ่าวันพฤ.ซึ่งก็คือพรุ่งนี้ตอนเช้า เราก็ตกลงตามนั้น
มาต่อด้วยเรื่องชื่อของลูก
ชื่อเล่นเรามีในใจตั้งแต่ยังไม่ท้อง เราคิดเล่นๆกับแฟนไว้แล้ว ลูกชายจะชื่อ ไตตั้น ลูกสาวจะชื่อ ต้องตา (บ้านเราต่อเต่าหมดเลย)
ส่วนชื่อจริง คิดนานมากคิดจนจะบ้า ตัดสินใจไม่ถูก จนวันที่หมอนัดเราผ่านั้นแหละ
และแล้วเราก็ได้ชื่อลูกของเรา "ฤกษ์ดี" เราคิดกับแฟนว่าการที่ลูกต้องออกมาก่อนกำหนดมันไม่ใช่กำหนดจริงๆของลูกที่จะออกมา เราไม่ได้เลือกวันผ่าคลอดเอง หมอเป็นคนเลือกเพราะหมอคิวแน่น เรากับแฟนไม่ซีเรียสกับฤกษ์ผ่าอะไรมากมาย
จริงอยู่วันที่ 24/01/56 มันไม่ใช่ฤกษ์ปกติที่ลูกจะเกิด แต่มันเป็นฤกษ์ที่ดีที่สุดของลูกค่ะ จึงเป็นเหตุให้เราเลือกชื่อลูกว่า "ฤกษ์ดี"
จบแล้วค่ะขอบคุณที่ตามอ่าน เพราะเป็นกระทู้ที่ยาวมาาาาาาาาก
ปล. ลืมแจ้งเรื่องน้ำหนักลูก ตอนนี้ยังไม่แน่ใจว่าลูกหนักถึง2000กรัมหรือเปล่าค่ะ