ไม่มีที่ลง
ถนนนักเขียนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
ที่เคยเข้ามาเดินผ่านนานหนักหนา
เดี๋ยวนี้ทิ้งห่างไปไม่ได้มา
เหตุเพราะว่าไม่มีที่ให้ลง
ได้แต่งกลอนแต่ไม่เขียนเรื่องนิยาย
มีเรื่องสั้นมากมายเคยมาส่ง
อีกบันทึกของผู้เฒ่าที่เจาะจง
จะวางลงตรงไหนไม่มีที่
เลยต้องมารำพันฝากกันไว้
เรื่องไม่ใช่สี่ข้อนั้นท่านไล่หนี
ผมอึดอัดขัดใจไร้เวที
เพื่อนผมมีเขียนไม่ตรงคงไม่เจอ
อาจารย์จี รุริกะ และแอนู
คุณโซ-อิ ยังอยู่หรือเราเซ่อ
อีกหลายคนนึกไม่ทันเพราะฉันเบลอ
คิดถึงเธอทุกคืนวันฝันค้างเอย.
วางเมื่อ ๑๔ ม.ค.๕๖ เวลาใกล้ค่ำย่ำสนธยา
ไม่มีที่ลง
ถนนนักเขียนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
ที่เคยเข้ามาเดินผ่านนานหนักหนา
เดี๋ยวนี้ทิ้งห่างไปไม่ได้มา
เหตุเพราะว่าไม่มีที่ให้ลง
ได้แต่งกลอนแต่ไม่เขียนเรื่องนิยาย
มีเรื่องสั้นมากมายเคยมาส่ง
อีกบันทึกของผู้เฒ่าที่เจาะจง
จะวางลงตรงไหนไม่มีที่
เลยต้องมารำพันฝากกันไว้
เรื่องไม่ใช่สี่ข้อนั้นท่านไล่หนี
ผมอึดอัดขัดใจไร้เวที
เพื่อนผมมีเขียนไม่ตรงคงไม่เจอ
อาจารย์จี รุริกะ และแอนู
คุณโซ-อิ ยังอยู่หรือเราเซ่อ
อีกหลายคนนึกไม่ทันเพราะฉันเบลอ
คิดถึงเธอทุกคืนวันฝันค้างเอย.
วางเมื่อ ๑๔ ม.ค.๕๖ เวลาใกล้ค่ำย่ำสนธยา