น้องผมเป็นเด็กดี เรียบร้อย ติ๋มๆ อยู่ ม.1 พ่อกับแม่ผมเลิกกันตอนตั้งท้องมัน แม่ผมต้องทำงาน และผมก็ต้องทำงาน ส่วนพ่อไปอยู่กับเมียใหม่ นานๆ ทีจะมาเยี่ยมบ้าง ส่วนน้องนั้นยายเป็นคนเลี้ยงอยู่ที่บ้าน ส่วนผมกับแม่อาศัยอยู่ที่ร้านในตัวเมือง จะกลับไปบ้านก็วันเสาร์ - อาทิตย์
เมื่อวานผมกลับร้านไป ร้านปิด เลยโทรหาแม่ แม่บอกว่ากลับมาบ้านเพราะน้องหนีออกจากบ้าน ผมก็ตกใจ แม่บอกกำลังจะกลับแล้ว ผมรอแม่กลับมา แม่ก็ร้องไห้ใหญ่เลย แล้วเล่าให้ฟังบอกว่า...
น้องผมมันกลับมา มันก็บอกว่า มันอยากได้หุ่นยนต์ ถ้ายายไม่ซื้อให้มันจะไม่ไปโรงเรียน แล้วมันก็โทรไปบอกรถประจำว่าไม่ต้องมารับมันแล้วมันไม่ไปโรงเรียน ยายผมแกเลี้ยงมันแบบตามใจ เลี้ยงอย่างกับลูกเทวดา แต่มันก็ไม่เคยเอาแต่ใจจนกระทั่งเมื่อวาน ยายผมก็บอกว่าไว้วันเสาร์แล้วเดี๋ยวพาไปซื้อ มันบอกว่ามันจะเอาเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ (ประมาณ 5 โมงเย็น กับบ้านนอกๆ ไม่มีรถเมล์ ที่บ้านผมไม่มีรถส่วนตัวด้วยครับ) ยายก็บอกว่ามันเย็นแล้วจะไปซื้อยังไง มันก็เถียงยายบอกว่า " คนอย่างมันอยากได้อะไรแล้วต้องได้เดี๋ยวนี้ " ยายผมก็ยังใจเย็นพูดกับมันดีๆ บอกไปเรียนอีกสองวันเดี๋ยววันหยุดพาไปซื้อ มันก็บอกว่า มันไม่ไปเรียนใครจะทำไม แล้วมันก็ทำท่าจะเดินออกจากบ้านไป
ยายผมเลยไปกันประตูไว้แล้วรีบโทรหาพ่อ มันก็ผลักยายแล้วก็เดินออกไปเลย พ่อมาตามหาก้ไม่เจอ แม่ผม เพื่อนๆ มันก็ช่วยกันตามหาก็ไม่เจอ แม่ผมเลยถามเพื่อนน้องผมว่า น้องอยู่โรงเรียนเป็นไงบ้าง เพื่อนมันก็บอก อยู่โรงเรียนชอบโดนเพื่อนแกล้ง ขนาดคนตัวเล็ฏกว่ายังแกล้งมันเลย น้องผมมันไม่สู้คน มันเป็นเด็กอ่อนแอ ผมก็เคยสอนมัน บอกใครแกล้ง ต่อยไปเลย แต่มันก็ไม่กล้า
เมื่อวานแม่ผมร้องไห้ใหญ่เลย ไม่คิดว่าน้องมันจะเป็นแบบนี้ ทั้งๆ ที่มันเป็นเด็กเรียบร้อย เงียบๆ ผมก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ กล้าพูดแบบนี้เหมือนกัน ผมกับแม่ทำกรรมอะไรว้หรือเปล่าทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ
จนกลางคืนมันถึงเดินกลับมา ยายก็โทรมาบอก แม่ผมถึงได้หยุดร้อง พ่อก็ยังอยู่ที่บ้าน ผมฏ็ไม่รู้ว่าพ่อจะสอนอะไรมันบ้าง แต่แม่พูดกับผมว่า มีครั้งแรกเดี๋ยวก็มีอีก...
ผมไม่เคยเห็นแม่ร้องไห้เลย จนกระทั่งเมื่อวาน แม่ผมร้องไห้หนักมาก ผมสงสารแม่มาก ได้แต่ปลอบ ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ทำไม่น้องผมถึงเป็นแบบนี้
จะสอนมันยังไง จะว่ามันยังไง มันทำตัวเหมือนเด็กมีปัญหา ไปว่ามัน มันจะฆ่าตัวตายไหม พี่ๆ ชานเรือน ผมขอคำปรึกษาหน่อยนะครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับทุกๆ คำตอบ ขอบคุณครับที่ช่วยเหลือผม
ไม่คิดเลยว่าน้องผมจะเป็นแบบนี้ ขอคำปรึกษาหน่อยครับ
เมื่อวานผมกลับร้านไป ร้านปิด เลยโทรหาแม่ แม่บอกว่ากลับมาบ้านเพราะน้องหนีออกจากบ้าน ผมก็ตกใจ แม่บอกกำลังจะกลับแล้ว ผมรอแม่กลับมา แม่ก็ร้องไห้ใหญ่เลย แล้วเล่าให้ฟังบอกว่า...
น้องผมมันกลับมา มันก็บอกว่า มันอยากได้หุ่นยนต์ ถ้ายายไม่ซื้อให้มันจะไม่ไปโรงเรียน แล้วมันก็โทรไปบอกรถประจำว่าไม่ต้องมารับมันแล้วมันไม่ไปโรงเรียน ยายผมแกเลี้ยงมันแบบตามใจ เลี้ยงอย่างกับลูกเทวดา แต่มันก็ไม่เคยเอาแต่ใจจนกระทั่งเมื่อวาน ยายผมก็บอกว่าไว้วันเสาร์แล้วเดี๋ยวพาไปซื้อ มันบอกว่ามันจะเอาเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ (ประมาณ 5 โมงเย็น กับบ้านนอกๆ ไม่มีรถเมล์ ที่บ้านผมไม่มีรถส่วนตัวด้วยครับ) ยายก็บอกว่ามันเย็นแล้วจะไปซื้อยังไง มันก็เถียงยายบอกว่า " คนอย่างมันอยากได้อะไรแล้วต้องได้เดี๋ยวนี้ " ยายผมก็ยังใจเย็นพูดกับมันดีๆ บอกไปเรียนอีกสองวันเดี๋ยววันหยุดพาไปซื้อ มันก็บอกว่า มันไม่ไปเรียนใครจะทำไม แล้วมันก็ทำท่าจะเดินออกจากบ้านไป
ยายผมเลยไปกันประตูไว้แล้วรีบโทรหาพ่อ มันก็ผลักยายแล้วก็เดินออกไปเลย พ่อมาตามหาก้ไม่เจอ แม่ผม เพื่อนๆ มันก็ช่วยกันตามหาก็ไม่เจอ แม่ผมเลยถามเพื่อนน้องผมว่า น้องอยู่โรงเรียนเป็นไงบ้าง เพื่อนมันก็บอก อยู่โรงเรียนชอบโดนเพื่อนแกล้ง ขนาดคนตัวเล็ฏกว่ายังแกล้งมันเลย น้องผมมันไม่สู้คน มันเป็นเด็กอ่อนแอ ผมก็เคยสอนมัน บอกใครแกล้ง ต่อยไปเลย แต่มันก็ไม่กล้า
เมื่อวานแม่ผมร้องไห้ใหญ่เลย ไม่คิดว่าน้องมันจะเป็นแบบนี้ ทั้งๆ ที่มันเป็นเด็กเรียบร้อย เงียบๆ ผมก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ กล้าพูดแบบนี้เหมือนกัน ผมกับแม่ทำกรรมอะไรว้หรือเปล่าทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ
จนกลางคืนมันถึงเดินกลับมา ยายก็โทรมาบอก แม่ผมถึงได้หยุดร้อง พ่อก็ยังอยู่ที่บ้าน ผมฏ็ไม่รู้ว่าพ่อจะสอนอะไรมันบ้าง แต่แม่พูดกับผมว่า มีครั้งแรกเดี๋ยวก็มีอีก...
ผมไม่เคยเห็นแม่ร้องไห้เลย จนกระทั่งเมื่อวาน แม่ผมร้องไห้หนักมาก ผมสงสารแม่มาก ได้แต่ปลอบ ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ทำไม่น้องผมถึงเป็นแบบนี้
จะสอนมันยังไง จะว่ามันยังไง มันทำตัวเหมือนเด็กมีปัญหา ไปว่ามัน มันจะฆ่าตัวตายไหม พี่ๆ ชานเรือน ผมขอคำปรึกษาหน่อยนะครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับทุกๆ คำตอบ ขอบคุณครับที่ช่วยเหลือผม