คือเราเปิดกิจการที่พักเล็กๆในเชียงใหม่ค่ะ แล้วเมื่อเดือน ต.ค.ที่ผ่านมามีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาพักแบบรายวัน ชื่อเช็คอิน ตามบัตร นายสมชาย อุ้ยสีหา
เป็นคนขอนแก่น มาพัก3 วันแล้วก็เช็คเอาท์ออกตามกำหนด หลังจากนั้นภายในวันเดียว เพื่อนของนายคนนี้ก็โทรมาหาเราบอกว่า นายคนนี้ ทำกระเป๋าตังค์หาย ไม่สามารถกลับบ้านที่ขอนแก่นได้เพราะไม่มีเงินสักบาท บัตรประชาชนก็หาย แล้วไม่รู้จักใครเลย แล้วเราก็ถามว่าจะให้ทางเราช่วยอย่างไร เพื่อนเขาก็บอกเราว่าให้พักอยู่ที่เราสักสามสี่คืนก่อนได้ไหม เพราะว่าเดี๋ยวตัวเขา(เพื่อน)ซึ่งตอนนี้กำลังประชุมอยู่บนดอยที่เชียงราย และจะมาชำระเงินค่าห้องทีหลัง ซึ่งอาชีพของคนกลุ่มนี้ที่อ้างขณะนั้นคือเป็นครูค่ะ อันนี้เป็นสนทนาคร่าวๆ ในช่วงแรกค่ะ คุยกันทางโทรศัพท์
เพื่อนนายสมชาย: เออที่นั่น(ชื่อที่พัก) ผมเป็นเพื่อนกับอาจารย์สมชายนะ พอดีเพื่อนผมเค้าได้โทรหาคุณหรือยัง
เรา: ค่ะ เรืองอะไรเหรอคะ
เพื่อนนายสมชาย: พอดีเพื่อนผมเค้าทำกระเป๋าสตางค์หายขณะกำลังจะไปชำระเงินค่าจองไอแพดและก็ของแถม(ซัมซุงกางแล็กซี่เอส3) และไม่มีเงินสักบาท ผมอยากให้ทางคุณช่วยไปเช็คเค้าให้หน่อยได้ไหม เพราะตอนนี้ผมอยู่ที่เชียงราย บนดอยหน่ะ และก็คลื่นไม่ค่อยมีด้วย
เรา: แล้วเพื่อนคุณตอนนี้อยู่ไหนคะ
เพื่อนนายสมชาย: เมื่อกี้ผมถามเค้าแล้วเค้าบอกว่าอยู่ปั๊มน้ำมัน ปตท.ตรงสะพานนวรัฐ หน่ะ และตอนนี้ผมก็ติดต่อเค้าไม่ได้แล้วไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง ช่วยเช็คให้ผมหน่อยนะ
เรา: เดี๋ยวดิฉันจะให้น้องสาวขับมอเตอร์ไซด์ไปเช็คให้อีกทีค่ะ
เพื่อนนายสมชาย: เดี๋ยวผมจะรอข้างล่าง(ดอย)ก็แล้วกันเพราะถ้าขึ้นไปแล้วไม่มีคลื่น ยังไงโทรหาผมด้วย
จากนั้นก็ให้น้องไปหาค่ะ ก็เจอจริงๆ ด้วย และก็พากลับมาที่พักค่ะ
เรื่องมันก็ผ่านมาสองเดือนแล้ว คงสงสัยว่าเราทำไมไม่มาเล่าทีแรก ทำไมมาเล่าตอนนี้ เดี๋ยวจะกลับมาเล่าต่อนะคะ
ระวังผู้ชายคนนี้ให้ดีค่ะ เพราะคุณอาจโดนหลอกได้
เป็นคนขอนแก่น มาพัก3 วันแล้วก็เช็คเอาท์ออกตามกำหนด หลังจากนั้นภายในวันเดียว เพื่อนของนายคนนี้ก็โทรมาหาเราบอกว่า นายคนนี้ ทำกระเป๋าตังค์หาย ไม่สามารถกลับบ้านที่ขอนแก่นได้เพราะไม่มีเงินสักบาท บัตรประชาชนก็หาย แล้วไม่รู้จักใครเลย แล้วเราก็ถามว่าจะให้ทางเราช่วยอย่างไร เพื่อนเขาก็บอกเราว่าให้พักอยู่ที่เราสักสามสี่คืนก่อนได้ไหม เพราะว่าเดี๋ยวตัวเขา(เพื่อน)ซึ่งตอนนี้กำลังประชุมอยู่บนดอยที่เชียงราย และจะมาชำระเงินค่าห้องทีหลัง ซึ่งอาชีพของคนกลุ่มนี้ที่อ้างขณะนั้นคือเป็นครูค่ะ อันนี้เป็นสนทนาคร่าวๆ ในช่วงแรกค่ะ คุยกันทางโทรศัพท์
เพื่อนนายสมชาย: เออที่นั่น(ชื่อที่พัก) ผมเป็นเพื่อนกับอาจารย์สมชายนะ พอดีเพื่อนผมเค้าได้โทรหาคุณหรือยัง
เรา: ค่ะ เรืองอะไรเหรอคะ
เพื่อนนายสมชาย: พอดีเพื่อนผมเค้าทำกระเป๋าสตางค์หายขณะกำลังจะไปชำระเงินค่าจองไอแพดและก็ของแถม(ซัมซุงกางแล็กซี่เอส3) และไม่มีเงินสักบาท ผมอยากให้ทางคุณช่วยไปเช็คเค้าให้หน่อยได้ไหม เพราะตอนนี้ผมอยู่ที่เชียงราย บนดอยหน่ะ และก็คลื่นไม่ค่อยมีด้วย
เรา: แล้วเพื่อนคุณตอนนี้อยู่ไหนคะ
เพื่อนนายสมชาย: เมื่อกี้ผมถามเค้าแล้วเค้าบอกว่าอยู่ปั๊มน้ำมัน ปตท.ตรงสะพานนวรัฐ หน่ะ และตอนนี้ผมก็ติดต่อเค้าไม่ได้แล้วไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง ช่วยเช็คให้ผมหน่อยนะ
เรา: เดี๋ยวดิฉันจะให้น้องสาวขับมอเตอร์ไซด์ไปเช็คให้อีกทีค่ะ
เพื่อนนายสมชาย: เดี๋ยวผมจะรอข้างล่าง(ดอย)ก็แล้วกันเพราะถ้าขึ้นไปแล้วไม่มีคลื่น ยังไงโทรหาผมด้วย
จากนั้นก็ให้น้องไปหาค่ะ ก็เจอจริงๆ ด้วย และก็พากลับมาที่พักค่ะ
เรื่องมันก็ผ่านมาสองเดือนแล้ว คงสงสัยว่าเราทำไมไม่มาเล่าทีแรก ทำไมมาเล่าตอนนี้ เดี๋ยวจะกลับมาเล่าต่อนะคะ