สวัสดีคะ ยาวหน่อยนะคะ เพ้อรำพันคะ ก่อนอื่นเลยอยากบอกว่าไม่เคยตั้งกระทู้เองเลยซักครั้งเดียว คราวนี้อึดอัดมากจิงๆ ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ
เราเป็นนักศึกษาเรียนมหาลัยเรียนปี 4 คะ อายุ 24 แล้วนะคะ คือซิ่วมาสองปี ช่วงชีวิตที่ผ่านมาอยู่กับเพื่อน ทำกิจกรรมกับเพื่อนมาตลอด
ไม่คิดที่จะคบใคร ใช้ชีวิตโสดมาสองปีเต็ม ด้วยความที่เป็นเด็กซิ่วเรียนมหาลัย คนมาจีบส่วนใหญ่จะอายุน้อยกว่าทั้งนั้น
คือเป็นรุ่นน้องในมหาลัยส่วนใหญ่ ด้วยความที่สังคมเรายังอยู่ตรงนี้ด้วยมั้ง ก็ลองคุยดูแล้วมันก็ไม่ใช่อ่าคะ
ไม่ได้หมายความว่าอายุน้อยกว่าคบกันไม่ได้นะคะ คือคนเราไม่ชอบยังไงมันก็ไม่ใช่อะคะ ก็อยู่ของเรามาเรื่อยๆ
จนมาเจอผู้ชายคนหนึ่ง พี่เค้าอายุ 30 แล้วคะ แรกๆเราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ด้วยความที่เจอกันในสถานที่กลางคืนรึป่าว
คือบ้านเราเป็นห้องซ้อมดนตรีอยู่ใกล้กับสถานบันเทิง คืนนั้นน้องๆเป็นเด็กห้องซ้อมบ้านเราประกวดมาชนะก็เลยนั่งฉลองกันหน้าร้าน
จังหวะผับปิด คนก็ทยอยๆกันออกมา ก็พี่คนนี้เค้าเดินเมาๆมาจากไหนก็ไม่รุ้ เดินเข้ามาถามเลยคะ ท่าทางดูปกติ ไม่มีพิษมีภัย
หน้าตาไม่ใช่ว่าหล่อ ก็ถือว่าใช้ได้ เข้ามาถามเราว่าไม่เคยเห็นเลย คนที่นี่รึป่าว ก็เลยตอบใช่คะคนที่นี่ แต่ไม่ค่อยไปเที่ยวกลางคืน
เค้าบอกเค้าไม่เคยเห็นเรา ก็ไม่ได้แปลกใจอะไร ท่าทางสุภาพ เป็นมิตร เหมือนกับว่าเวลาเราปิ๊งใคร เราก็คุยด้วยได้มั้ง
ก็แค่เห็นแว๊บแรกก็รุ้แล้วไงคะ เหมือนคนเรามีสเป็ก 555 เค้าขอเบอร์เลยคะ ไอ่เราก็ไม่กล้าให้ ก็เลยให้เป็นไอดีไลน์ไปคะ
วันต่อมาพี่เค้าก็ทักมา พอคุยกันทุกวันๆ ความสัมพันก็เริ่มดีคะ แต่ไม่เคยได้เจอกันซักทีหลังจากวันนั้น คุยกันได้ซักอาทิต พี่เค้าก็ขอเบอ
เราก้อเลยให้ไปคะ ก็คุยกันปกติ ถามว่าทำอะไรเค้าก็บอกทำงานที่ร้านคะ เราก็ไม่ได้ใส่ใจว่าเป็นร้านอะไร ธุรกิจอะไร
ทุกวันพี่เค้าจะชอบทักไลน์มาไปกินข้าวไหม แต่เราก็ยังไม่กล้าคะ จนเมื่อวานก่อน เราไปออกค่ายที่ต่างอำเภอ
แล้วมีอาจารย์ที่มหาลัยตามตัวให้กลับไปเพราะเอกสารทำเรื่องจบของเราผิดพลาดคะ ซึ่งทางท่าน่าจะด่วนมาก
เราก็ไม่รู้จะทำไงคะ ก็เลยเล่าเรื่องให้พี่เค้าฟังผ่านไลน์ เค้าก็บอก ให้พี่ไปรับไหม ว่างพอดี
ด้วยความที่ไม่มีทางออกแล้วคะ เวลาเที่ยงวันนั้น พอสิ้นประโยคสนทนาว่ามารับจิงหรอเค้าก็เงียบไปเลยคะ
เราก็ทักไป ในใจคิดคงไม่มาหรอก ซักพักก็โทมาคะ ถามแค่ว่าเราอยู่ตรงไหนพี่จะถึงแล้วนะคับ
เราก็เลยนัดสถานที่เจอคะ ก่อนวางสายเราถามแค่ว่า รถพี่สีอะไรคะ จะได้รู้ว่าคันไหน
อ่อ รถสีเหลือครับ พี่นั่งแท็กซี่มา ในใจเราก็อ้าวหรอ ไม่น่าลำบากเลย
ซักพักไม่ถึงสามนาทีเลย รถสปอตหรูสองประตูคันสีเหลืองขับมา สายตาคนพักเที่ยงเยอะๆตอนนั้นจับจ้องคะ
ซึ่งรวมทั้งเรา ประตูฝั่งด้านข้างคนขับเปิดออกพร้อมกับผู้ชายคนที่เราคุ้นหน้าชะโงกหน้าออกมา แล้วพูดคำว่ามาสิ
เราอึ้งคะ เดินไปใกล้ๆ ไม่รู้จะพูดอะไร ในใจคิด รวยขนาดนี้ทำไมไม่บอกวะ แต่ปากพูดไปว่า ไม่รู้ว่าขับรถหรูขนาดนี้ T T
พี่เค้าตอบมาแค่ว่า หรูอะไรพี่แค่ชอบ โหหหหหหหห หรูมากคะ เหยียบสิบล้าน T^T บุญวาสนาเลยคะ เรา งง คะ อึ้งคะ
ความรุ้สึกเปลี่ยนทันที จากที่คุยมารู้สึกดี กลายเปนไอ้หมอนี่มันคิดจิงจังรึป่าวนะ อาจเพราะเราดูละครมากไปคะ เลยคิดแบบนี้กับพวกคนที่รวยมากๆ
ซึ่งตอนนั้นไม่รุ้ว่ารวยมากแค่ไหนเอาเปนว่ารู้แค่ว่ามีรถสปอต วันนั้นไปส่งที่มหาลัย สายตาคนมองเราเปลี่ยนไปคะ คนอื่นคงจะคิดว่าเราเป็นเด็กเสี่ยละมั้ง
เราก็กลัวแค่ตรงนี้หละ ก่อนหน้านี้รู้สึกชอบพี่เค้าไปแล้ว ตอนนี้กลายเปนว่ารู้สึกกลัวโดนหลอก จากวันนั้นเราก็เริ่มสืบคะ
ถามเพื่อนบ้าง ถามคนรุ้จักบ้าง ก้อพอได้ได้ข้อมูลมาว่าชื่อร้านอะไรก็เลยเซิทกูเกิ้ลเลยคะ ขึ้นมาเปนเฟสบุ๊คของร้านคะ
กดเข้าไปดูรูปถ่าย พี่เค้าเปนคนสนิทของนักการเมืองระดับประเทศคะ T__T ยิ่งไปกันใหญ่คะ คือ โคตรวยแล้วคะ
เราไม่รุ้จะทำไง ก็ได้แต่คุยปกติ ไปกินข้าว ไปส่งที่ ม. สถานะความสัมพันก็ดีคะ พี่เค้าก็ดูเทคแคร์และเหมือนชอบเราจิงๆ
เราคุยกับเพื่อนเรื่องนี้ตลอด คนอื่นทุกคนให้ความเห็นว่าระวังมืงโดนหลอกฟันนะ ซึ่งเราก็คิดแบบนั้น
จนกระทั่งเมื่อคืนที่ 24 เรามีนัดปาร์ตี้กับเพื่อนคืนคริตมาสอีฟคะ พี่เค้าก็ไปคะ ไปกับพวกรวยๆนั่นแหละ ใครจะไปกล้าทักหละ
แค่สังคมก็ต่างกันแล้ว น่ากลัวจุงเบย ตลอดเวลาที่อยู่ในผับ เค้ามองมาทางเราตลอดคะ มองเหมือนอยากเดินมาแต่ไม่กล้า
เราก็อยากเดินไปทักนะ แต่ก็ไม่กล้าเหมือนกัน สุดท้ายวันนั้นเราก็กลับออกมาก่อน เมาคะ พอเมาก็ดราม่า
พี่เค้าทักมาเหมือนเดิมคะ ในไลน์ ทักมาว่าอยู่ไหนแล้ว ไอ่เราเมาดราม่าอยู่แล้วก็ใส่เลยคะ พี่อะไม่น่าเป็นคนรวยขนาดนี้เลย พี่รุ้ไม๊ว่าหนูรู้สึกยังไง
ทำไมพี่ต้องรวยขนาดนี้ด้วย คือเราเวิ้นไปเยอะมาก คำพูดเดิมๆซ้ำๆว่า ทำไมเทอต้องเปนคนรวยด้วย
เค้าไม่พิมอะไรมากคะ เค้าตอบกลับมาแค่ว่าเดี๋ยวส่งเพื่อนเส็ดไปหาหน้าบ้าน ซึ่งเปนหน้าร้านที่ตอนเจอกันครั้งแรกคะ
ไม่ถึงสิบนาทีก็มาจิงๆคะ เราก็เดินออกไป เค้าก็บอก ขึ้นรถมาก่อนหนาว เราก็ขึ้นไป ก็บ่นๆๆ คะตามภาษาคนเมา
เค้าให้คำตอบว่า รวยอะไร พี่ก็แค่คนทำธุรกิจ รถก็แค่ชอบก็ผ่อนเอาหนี้สินก็มี เราก็เถียงคะคือภาพที่เห็นมันเวอร์แล้วคะ
ธรุกิจของพี่ล้านสองล้านหรอไง สุดท้ายก็พูดได้คำเดียวว่าทำไมต้องรวยด้วย - -" พี่เค้าเมามากเลยคะ ขับรถเลี้ยวไปเลี้ยวมา
เราก็ถามจะไปไหน ไปบ้านพี่ไง อ้าว ไปทำไม ไปกินยาปวดท้อง เค้าเดินขดเลยคะ ไม่รุ้มารยารึป่าว
ไปถึงประตูบ้าน:-)ก็รีโมท มืงจารวยไปไหน T^T เค้าเดินมาเปิดประตูรถแล้วบอกลงมาก่อน วินาทีนั้นนึกถึงคำพูดเพื่อนเลย มืงโดนหลอกฟันแน่ๆ
เราก็ไม่ลงคะพี่ไปกินยาแล้วไปส่งเถอะ คนอื่นจะเป็นห่วง พี่เค้าก้อคะยั้นคะยอ คือตอนนั้นรุ้แล้วคะว่าเวลานั้นโดนแน่ๆ
พี่เค้าดึงลงคะด้วยความเมามากพูดไม่รุ้เรื่องเลยคะ เค้าเดินข้างหลังก้อผลักเราเดินๆเข้าไปในบ้าน
เอ่อนะ เราก็จากลับๆ สรุปคือวันนั้นพี่เค้าตั้งใจพาไปนอนด้วยเลย แต่เราขัดขืนสุดชีวิต จนเราโมโหมากทั้งจะร้องไห้
พูดแค่ว่าทำไมเปนคนแบบนี้ ทำไมเปนคนแบบนี้ เค้าจับกดคะ เราตะโกนขึ้นมาประโยคหนึ่ง :-)!พวกคนรวยมันก็เป็นแบบนี้
หมดแหละ พี่เค้าก็หยุดชะงัก เหมือนคิดได้ เราก็ดันตัวออกมาได้ มือไวมากคะ ตบหน้าเค้าอย่างแรง ปลายเล็บโดนลูกกะตาเลย เจ็บตาเลยคะ
ตกใจมาก เราก็พูดแค่เห้ย โดนตาหรอ ขอโทดคะเจ็บมั้ย พี่เค้าตอบมา ทำไมต้องตบด้วย ปะเดี๋ยวไปส่ง
เค้าก็เดินทำท่าโมโหออกไปเลยคะ แล้วก็ไปส่งจิงๆ เรารุ้สึกว่าเค้าโกดแหละ เมาทั้งคู่เนอะ พอไปถึงหน้าบ้าน เค้าก็พูดว่า จิงๆไปนอนบ้านพี่ก็ได้นะ
ดูแลหน่อยปวดท้องมากเลย คือเค้าปวดท้องจิงๆคะ เราสงสานรึรักเค้าก็ไม่รุ้ เราก้อพูดไปได้แต่ห้ามทำอะไรนะ เค้าก็โอเค
สุดท้ายก็กลับไปห้องนั้น พี่เค้าก้อนอนขด สงสัยปวดท้องจิงๆ ก็นอนคะต่างคนต่างนอน พี่เค้าก็นอนกอดเฉยๆ เราก็คิดว่า เฮ้อ คงไม่มีอะไรแล้ว
เราก็รุ้สึกดีกับเค้านะ ชอบพี่เค้าเลยเพราะชอบมาตั้งแต่แรก แต่มาเจอเหตุการนั้นความรุ้สึกกลัวแค่คนรวยฟันแล้วทิ้ง คือกลัวแค่นี้ตอนนั้น -_-
พอเช้ามาก็อาบน้ำคะ เราเหนเค้านอนก็เลยไปห่มผ้าให้ แล้วพี่เค้าก็ดึงไปกอด รุ้สึกดีมากเลย เหมือนเปนแฟนคบกันแล้ว
สุดท้ายแล้วเช้าวันนั้นก็มีความสัมพันลึกซึ้งแบบนั้นจนได้ ก็เรารู้สึกว่าเรารักไปแล้วอะ T^T
เช้าวันนั้นเค้าก้อเอารถสปอตหรูขับไปส่งอยุ่ดี พอถึงหน้าตึก ก่อนลงรถเราเรยพูดว่า
ทีหลังอย่าเอารถคันนี้มารับเรานะ เอารถคันอื่นมาก็ได้เค้าก็โอเค เราก็เรียนปกติทั้งวันเค้าก็เงียบไปเลย บอกแค่ว่าปวดท้องมากขอนอนก่อนนะ
ความรู้สึกเราคือพี่เค้าเริ่มหายไปแล้ว T__T เรารักแล้วคะ ไม่ใช่รักที่สิ่งของเลยนะ เรารักตั้งแต่แรก เราอายด้วยซ้ำที่ต้องนั่งรถหรูๆ
หลายๆคนอย่างได้แฟนรวยๆ แต่ทำไมเราไม่เปนแบบนั้นนะ ทั้งวันนี้พี่เค้าไม่ค่อยทักมาเหมือนเดิมเลยคะ
เราเลยรู้ว่าเราน่าจะโดนหลอกแล้วหละ แต่เราก็ยังไม่รุ้ว่าพุ่งนี้จะเป็นยังไง ตอนนี้ก็ได้แค่คิดไปว่าเค้าปวดท้องกินยานอน ก็แค่พิมเมสเสจไปขอให้หายไวๆ คิดถึงคะ
ถึงพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ถ้าพี่เค้าจะหายไปจิงๆ เราอยากบอกว่าเรารักพี่เค้าไปแล้วคะ เราไม่ได้ต้องการทรัพย์สินเงินทอง
เราแค่อยากให้คุยกับเราปกติเหมือนที่เคยพูดเคยคุย เรื่องคนนั้นที่เกิดขึ้นเราจะให้อภัยเพราะอาการเมา
และพี่เค้าก็ผุ้ชายคนหนึ่งซึ่งไปกับผุ้ ญ สองต่อสองก็คงจะคิดแบบนั้น ถ้าพรุ่งนี้ไม่เป็นเหมือนเมื่อวาน เราคงโดนทิ้งคะ โดนฟันแล้วทิ้ง
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อะไรที่มันได้มาง่ายๆ ก็เสียมันไปง่ายๆเหมือนกัน เรานอนกับเค้าไปแล้ว เค้าก็คงได้สิ่งที่เค้าต้องการ เค้าถึงหายไปแบบนี้ "พุ่งนี้ติดต่อมาคุยกันเหมือนเดิมได้มั้ยคะ คิดถึงมากเลย T T"
ถ้าคนรวยคนไหนมาอ่าน อย่าเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นเลยนะคะ อย่าคิดว่าเค้าเปนของเล่น เค้าอาจไม่ได้รักที่ทรัพย์สินของคุณก็ได้ เราเจ็บมากคะ บทเรียนนี้
จากคุณ ฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดา ( Ticket ID : 386636)
มีความรักกับคนรวย ใครเคยเจอบ้าง ชีวิตที่แตกต่าง สังคมที่แตกต่าง
เราเป็นนักศึกษาเรียนมหาลัยเรียนปี 4 คะ อายุ 24 แล้วนะคะ คือซิ่วมาสองปี ช่วงชีวิตที่ผ่านมาอยู่กับเพื่อน ทำกิจกรรมกับเพื่อนมาตลอด
ไม่คิดที่จะคบใคร ใช้ชีวิตโสดมาสองปีเต็ม ด้วยความที่เป็นเด็กซิ่วเรียนมหาลัย คนมาจีบส่วนใหญ่จะอายุน้อยกว่าทั้งนั้น
คือเป็นรุ่นน้องในมหาลัยส่วนใหญ่ ด้วยความที่สังคมเรายังอยู่ตรงนี้ด้วยมั้ง ก็ลองคุยดูแล้วมันก็ไม่ใช่อ่าคะ
ไม่ได้หมายความว่าอายุน้อยกว่าคบกันไม่ได้นะคะ คือคนเราไม่ชอบยังไงมันก็ไม่ใช่อะคะ ก็อยู่ของเรามาเรื่อยๆ
จนมาเจอผู้ชายคนหนึ่ง พี่เค้าอายุ 30 แล้วคะ แรกๆเราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ด้วยความที่เจอกันในสถานที่กลางคืนรึป่าว
คือบ้านเราเป็นห้องซ้อมดนตรีอยู่ใกล้กับสถานบันเทิง คืนนั้นน้องๆเป็นเด็กห้องซ้อมบ้านเราประกวดมาชนะก็เลยนั่งฉลองกันหน้าร้าน
จังหวะผับปิด คนก็ทยอยๆกันออกมา ก็พี่คนนี้เค้าเดินเมาๆมาจากไหนก็ไม่รุ้ เดินเข้ามาถามเลยคะ ท่าทางดูปกติ ไม่มีพิษมีภัย
หน้าตาไม่ใช่ว่าหล่อ ก็ถือว่าใช้ได้ เข้ามาถามเราว่าไม่เคยเห็นเลย คนที่นี่รึป่าว ก็เลยตอบใช่คะคนที่นี่ แต่ไม่ค่อยไปเที่ยวกลางคืน
เค้าบอกเค้าไม่เคยเห็นเรา ก็ไม่ได้แปลกใจอะไร ท่าทางสุภาพ เป็นมิตร เหมือนกับว่าเวลาเราปิ๊งใคร เราก็คุยด้วยได้มั้ง
ก็แค่เห็นแว๊บแรกก็รุ้แล้วไงคะ เหมือนคนเรามีสเป็ก 555 เค้าขอเบอร์เลยคะ ไอ่เราก็ไม่กล้าให้ ก็เลยให้เป็นไอดีไลน์ไปคะ
วันต่อมาพี่เค้าก็ทักมา พอคุยกันทุกวันๆ ความสัมพันก็เริ่มดีคะ แต่ไม่เคยได้เจอกันซักทีหลังจากวันนั้น คุยกันได้ซักอาทิต พี่เค้าก็ขอเบอ
เราก้อเลยให้ไปคะ ก็คุยกันปกติ ถามว่าทำอะไรเค้าก็บอกทำงานที่ร้านคะ เราก็ไม่ได้ใส่ใจว่าเป็นร้านอะไร ธุรกิจอะไร
ทุกวันพี่เค้าจะชอบทักไลน์มาไปกินข้าวไหม แต่เราก็ยังไม่กล้าคะ จนเมื่อวานก่อน เราไปออกค่ายที่ต่างอำเภอ
แล้วมีอาจารย์ที่มหาลัยตามตัวให้กลับไปเพราะเอกสารทำเรื่องจบของเราผิดพลาดคะ ซึ่งทางท่าน่าจะด่วนมาก
เราก็ไม่รู้จะทำไงคะ ก็เลยเล่าเรื่องให้พี่เค้าฟังผ่านไลน์ เค้าก็บอก ให้พี่ไปรับไหม ว่างพอดี
ด้วยความที่ไม่มีทางออกแล้วคะ เวลาเที่ยงวันนั้น พอสิ้นประโยคสนทนาว่ามารับจิงหรอเค้าก็เงียบไปเลยคะ
เราก็ทักไป ในใจคิดคงไม่มาหรอก ซักพักก็โทมาคะ ถามแค่ว่าเราอยู่ตรงไหนพี่จะถึงแล้วนะคับ
เราก็เลยนัดสถานที่เจอคะ ก่อนวางสายเราถามแค่ว่า รถพี่สีอะไรคะ จะได้รู้ว่าคันไหน
อ่อ รถสีเหลือครับ พี่นั่งแท็กซี่มา ในใจเราก็อ้าวหรอ ไม่น่าลำบากเลย
ซักพักไม่ถึงสามนาทีเลย รถสปอตหรูสองประตูคันสีเหลืองขับมา สายตาคนพักเที่ยงเยอะๆตอนนั้นจับจ้องคะ
ซึ่งรวมทั้งเรา ประตูฝั่งด้านข้างคนขับเปิดออกพร้อมกับผู้ชายคนที่เราคุ้นหน้าชะโงกหน้าออกมา แล้วพูดคำว่ามาสิ
เราอึ้งคะ เดินไปใกล้ๆ ไม่รู้จะพูดอะไร ในใจคิด รวยขนาดนี้ทำไมไม่บอกวะ แต่ปากพูดไปว่า ไม่รู้ว่าขับรถหรูขนาดนี้ T T
พี่เค้าตอบมาแค่ว่า หรูอะไรพี่แค่ชอบ โหหหหหหหห หรูมากคะ เหยียบสิบล้าน T^T บุญวาสนาเลยคะ เรา งง คะ อึ้งคะ
ความรุ้สึกเปลี่ยนทันที จากที่คุยมารู้สึกดี กลายเปนไอ้หมอนี่มันคิดจิงจังรึป่าวนะ อาจเพราะเราดูละครมากไปคะ เลยคิดแบบนี้กับพวกคนที่รวยมากๆ
ซึ่งตอนนั้นไม่รุ้ว่ารวยมากแค่ไหนเอาเปนว่ารู้แค่ว่ามีรถสปอต วันนั้นไปส่งที่มหาลัย สายตาคนมองเราเปลี่ยนไปคะ คนอื่นคงจะคิดว่าเราเป็นเด็กเสี่ยละมั้ง
เราก็กลัวแค่ตรงนี้หละ ก่อนหน้านี้รู้สึกชอบพี่เค้าไปแล้ว ตอนนี้กลายเปนว่ารู้สึกกลัวโดนหลอก จากวันนั้นเราก็เริ่มสืบคะ
ถามเพื่อนบ้าง ถามคนรุ้จักบ้าง ก้อพอได้ได้ข้อมูลมาว่าชื่อร้านอะไรก็เลยเซิทกูเกิ้ลเลยคะ ขึ้นมาเปนเฟสบุ๊คของร้านคะ
กดเข้าไปดูรูปถ่าย พี่เค้าเปนคนสนิทของนักการเมืองระดับประเทศคะ T__T ยิ่งไปกันใหญ่คะ คือ โคตรวยแล้วคะ
เราไม่รุ้จะทำไง ก็ได้แต่คุยปกติ ไปกินข้าว ไปส่งที่ ม. สถานะความสัมพันก็ดีคะ พี่เค้าก็ดูเทคแคร์และเหมือนชอบเราจิงๆ
เราคุยกับเพื่อนเรื่องนี้ตลอด คนอื่นทุกคนให้ความเห็นว่าระวังมืงโดนหลอกฟันนะ ซึ่งเราก็คิดแบบนั้น
จนกระทั่งเมื่อคืนที่ 24 เรามีนัดปาร์ตี้กับเพื่อนคืนคริตมาสอีฟคะ พี่เค้าก็ไปคะ ไปกับพวกรวยๆนั่นแหละ ใครจะไปกล้าทักหละ
แค่สังคมก็ต่างกันแล้ว น่ากลัวจุงเบย ตลอดเวลาที่อยู่ในผับ เค้ามองมาทางเราตลอดคะ มองเหมือนอยากเดินมาแต่ไม่กล้า
เราก็อยากเดินไปทักนะ แต่ก็ไม่กล้าเหมือนกัน สุดท้ายวันนั้นเราก็กลับออกมาก่อน เมาคะ พอเมาก็ดราม่า
พี่เค้าทักมาเหมือนเดิมคะ ในไลน์ ทักมาว่าอยู่ไหนแล้ว ไอ่เราเมาดราม่าอยู่แล้วก็ใส่เลยคะ พี่อะไม่น่าเป็นคนรวยขนาดนี้เลย พี่รุ้ไม๊ว่าหนูรู้สึกยังไง
ทำไมพี่ต้องรวยขนาดนี้ด้วย คือเราเวิ้นไปเยอะมาก คำพูดเดิมๆซ้ำๆว่า ทำไมเทอต้องเปนคนรวยด้วย
เค้าไม่พิมอะไรมากคะ เค้าตอบกลับมาแค่ว่าเดี๋ยวส่งเพื่อนเส็ดไปหาหน้าบ้าน ซึ่งเปนหน้าร้านที่ตอนเจอกันครั้งแรกคะ
ไม่ถึงสิบนาทีก็มาจิงๆคะ เราก็เดินออกไป เค้าก็บอก ขึ้นรถมาก่อนหนาว เราก็ขึ้นไป ก็บ่นๆๆ คะตามภาษาคนเมา
เค้าให้คำตอบว่า รวยอะไร พี่ก็แค่คนทำธุรกิจ รถก็แค่ชอบก็ผ่อนเอาหนี้สินก็มี เราก็เถียงคะคือภาพที่เห็นมันเวอร์แล้วคะ
ธรุกิจของพี่ล้านสองล้านหรอไง สุดท้ายก็พูดได้คำเดียวว่าทำไมต้องรวยด้วย - -" พี่เค้าเมามากเลยคะ ขับรถเลี้ยวไปเลี้ยวมา
เราก็ถามจะไปไหน ไปบ้านพี่ไง อ้าว ไปทำไม ไปกินยาปวดท้อง เค้าเดินขดเลยคะ ไม่รุ้มารยารึป่าว
ไปถึงประตูบ้าน:-)ก็รีโมท มืงจารวยไปไหน T^T เค้าเดินมาเปิดประตูรถแล้วบอกลงมาก่อน วินาทีนั้นนึกถึงคำพูดเพื่อนเลย มืงโดนหลอกฟันแน่ๆ
เราก็ไม่ลงคะพี่ไปกินยาแล้วไปส่งเถอะ คนอื่นจะเป็นห่วง พี่เค้าก้อคะยั้นคะยอ คือตอนนั้นรุ้แล้วคะว่าเวลานั้นโดนแน่ๆ
พี่เค้าดึงลงคะด้วยความเมามากพูดไม่รุ้เรื่องเลยคะ เค้าเดินข้างหลังก้อผลักเราเดินๆเข้าไปในบ้าน
เอ่อนะ เราก็จากลับๆ สรุปคือวันนั้นพี่เค้าตั้งใจพาไปนอนด้วยเลย แต่เราขัดขืนสุดชีวิต จนเราโมโหมากทั้งจะร้องไห้
พูดแค่ว่าทำไมเปนคนแบบนี้ ทำไมเปนคนแบบนี้ เค้าจับกดคะ เราตะโกนขึ้นมาประโยคหนึ่ง :-)!พวกคนรวยมันก็เป็นแบบนี้
หมดแหละ พี่เค้าก็หยุดชะงัก เหมือนคิดได้ เราก็ดันตัวออกมาได้ มือไวมากคะ ตบหน้าเค้าอย่างแรง ปลายเล็บโดนลูกกะตาเลย เจ็บตาเลยคะ
ตกใจมาก เราก็พูดแค่เห้ย โดนตาหรอ ขอโทดคะเจ็บมั้ย พี่เค้าตอบมา ทำไมต้องตบด้วย ปะเดี๋ยวไปส่ง
เค้าก็เดินทำท่าโมโหออกไปเลยคะ แล้วก็ไปส่งจิงๆ เรารุ้สึกว่าเค้าโกดแหละ เมาทั้งคู่เนอะ พอไปถึงหน้าบ้าน เค้าก็พูดว่า จิงๆไปนอนบ้านพี่ก็ได้นะ
ดูแลหน่อยปวดท้องมากเลย คือเค้าปวดท้องจิงๆคะ เราสงสานรึรักเค้าก็ไม่รุ้ เราก้อพูดไปได้แต่ห้ามทำอะไรนะ เค้าก็โอเค
สุดท้ายก็กลับไปห้องนั้น พี่เค้าก้อนอนขด สงสัยปวดท้องจิงๆ ก็นอนคะต่างคนต่างนอน พี่เค้าก็นอนกอดเฉยๆ เราก็คิดว่า เฮ้อ คงไม่มีอะไรแล้ว
เราก็รุ้สึกดีกับเค้านะ ชอบพี่เค้าเลยเพราะชอบมาตั้งแต่แรก แต่มาเจอเหตุการนั้นความรุ้สึกกลัวแค่คนรวยฟันแล้วทิ้ง คือกลัวแค่นี้ตอนนั้น -_-
พอเช้ามาก็อาบน้ำคะ เราเหนเค้านอนก็เลยไปห่มผ้าให้ แล้วพี่เค้าก็ดึงไปกอด รุ้สึกดีมากเลย เหมือนเปนแฟนคบกันแล้ว
สุดท้ายแล้วเช้าวันนั้นก็มีความสัมพันลึกซึ้งแบบนั้นจนได้ ก็เรารู้สึกว่าเรารักไปแล้วอะ T^T
เช้าวันนั้นเค้าก้อเอารถสปอตหรูขับไปส่งอยุ่ดี พอถึงหน้าตึก ก่อนลงรถเราเรยพูดว่า
ทีหลังอย่าเอารถคันนี้มารับเรานะ เอารถคันอื่นมาก็ได้เค้าก็โอเค เราก็เรียนปกติทั้งวันเค้าก็เงียบไปเลย บอกแค่ว่าปวดท้องมากขอนอนก่อนนะ
ความรู้สึกเราคือพี่เค้าเริ่มหายไปแล้ว T__T เรารักแล้วคะ ไม่ใช่รักที่สิ่งของเลยนะ เรารักตั้งแต่แรก เราอายด้วยซ้ำที่ต้องนั่งรถหรูๆ
หลายๆคนอย่างได้แฟนรวยๆ แต่ทำไมเราไม่เปนแบบนั้นนะ ทั้งวันนี้พี่เค้าไม่ค่อยทักมาเหมือนเดิมเลยคะ
เราเลยรู้ว่าเราน่าจะโดนหลอกแล้วหละ แต่เราก็ยังไม่รุ้ว่าพุ่งนี้จะเป็นยังไง ตอนนี้ก็ได้แค่คิดไปว่าเค้าปวดท้องกินยานอน ก็แค่พิมเมสเสจไปขอให้หายไวๆ คิดถึงคะ
ถึงพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ถ้าพี่เค้าจะหายไปจิงๆ เราอยากบอกว่าเรารักพี่เค้าไปแล้วคะ เราไม่ได้ต้องการทรัพย์สินเงินทอง
เราแค่อยากให้คุยกับเราปกติเหมือนที่เคยพูดเคยคุย เรื่องคนนั้นที่เกิดขึ้นเราจะให้อภัยเพราะอาการเมา
และพี่เค้าก็ผุ้ชายคนหนึ่งซึ่งไปกับผุ้ ญ สองต่อสองก็คงจะคิดแบบนั้น ถ้าพรุ่งนี้ไม่เป็นเหมือนเมื่อวาน เราคงโดนทิ้งคะ โดนฟันแล้วทิ้ง
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อะไรที่มันได้มาง่ายๆ ก็เสียมันไปง่ายๆเหมือนกัน เรานอนกับเค้าไปแล้ว เค้าก็คงได้สิ่งที่เค้าต้องการ เค้าถึงหายไปแบบนี้ "พุ่งนี้ติดต่อมาคุยกันเหมือนเดิมได้มั้ยคะ คิดถึงมากเลย T T"
ถ้าคนรวยคนไหนมาอ่าน อย่าเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นเลยนะคะ อย่าคิดว่าเค้าเปนของเล่น เค้าอาจไม่ได้รักที่ทรัพย์สินของคุณก็ได้ เราเจ็บมากคะ บทเรียนนี้
จากคุณ ฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดา ( Ticket ID : 386636)