ตอนที่ 32: การประชุมบนผาครุฑ (ครึ่งแรก)
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13043889/W13043889.htmlคุยกันก่อนนะคะ
คุณ Scottie: อ้าว ลำเอียงนี่นา
คุณ ซาลาสซา: อารมันซะอย่างต้องแสบสะใจแน่ค่ะ ^^,
คุณ Psycho man: คราวที่แล้วตอบกันยาวเลย สนุกจัง
คุณ kiikifon: คนเขียนเองพยายามหาเหยื่อ เอ้ย...หามุขใหม่ๆ มาเล่าค่ะ ส่วนจะออกมาดีหรือไม่ดีอย่างไร ก็ต้องเพิ่งปลา เอ้ย...คนอ่านมาแลกเปลี่ยนความเห็นกันค่ะ
คุณ ลูนาติก: อ้าว...เป็นตาอยู่นี่นา (ใครรับมุขบ้าง?)
คุณน้องอัญญ์ (เจ้าหญิงหลงฤดู): คำถามนี้ต้องตอบกันยาวเลยทีเดียว แต่อธิบายง่ายๆ อย่างนี้ค่ะ ชาวเทวะในเรื่องนี้ถือว่า ชาวเทพยุคหลัง (วะ-เกาหัว -- อะไรของมัน?) พูดง่ายๆ ว่าเป็นเทพยุคหลังบรรพกาลที่กำเนิดในแดนบุราทิศ และจะมีความสามารถหลายอย่างที่ไม่เทียบเท่าเทพโบราณค่ะ หากอธิบายก็ยาวอีก เอาเป็นว่า อายุขัยของเทพบุราทิศ ไม่ยาวขนาดอมตะแน่ ส่วนยืนยาวนานเท่าใดเป็นไปตามตระกูลเทพแต่ละวงศ์ค่ะ มีตั้งแต่เกินสองร้อยปีอย่างเทพมังกรไปจนถึงเทียบเคียงมนุษย์สามัญ แต่ส่วนใหญ่จะมีอายุขัยเฉลี่ยแล้วมากกว่าวงชีวิตของมนุษยประมาณสองเท่าค่ะ
แล้วป๋าวิษฯ เราอายุเท่าไร? ความจริงคนเขียนมีลำดับอายุอยู่แล้ว แต่บอกไปเดี๋ยวต๊กกะใจ จะทำเอาแฟนๆ ป๋าฯ โอดครวญ ขออนุญาตตอบแบบเทียบกับอายุของมนุษย์นะคะ ตอนนี้ป๋าวิษฯ อยู่ในวัยกลางคนแล้วค่ะ (แน่ล่ะ) แต่เนื่องจากแกยังโสด ปิ๊ง เลยยังทำให้ดูเกรียน เอ้ย...ยังฟอร์มสดอยู่ค่ะ
แต่ขึ้นชื่อว่าแฟนตาซีแล้ว ในเรื่องนี้ยังมีเผ่าพันธุ์อื่นๆ ที่มี่อายุขัยยาวนานกว่าชาวเทวะแน่ ยกตัวอย่างง่ายๆ เลย คือ ไมยราญ (หรือชาวนาคาบุราณ) นั้นเป็นระดับพันปี แถมมีออฟชั่นพิเศษหลับจำศีลยืดอายุได้ด้วย รวมไปถึงเผ่ายักษ์จะมีอายุขัยยาวนานเช่นกันค่ะ พูดง่ายๆ ว่าเผ่าพันธุ์ใดสามารถรักษาความเป็นอมตะจากยุคโบราณของตนได้มากเท่าใด ก็จะมีอายุที่ยืนยาวตามกันไปด้วยค่ะ
ความจริงแล้วมันมีเหตุการณ์หนึ่งที่ส่งผลทำให้วงชีวิตของชาวเอนลงอย่างมากจากยุคบรรพกาล แต่ขอออนุญาตยังไม่เล่านะคะ
และขอขอบคุณผู้ให้ Give นะคะ: คุณ ซาลาสซา, คุณ Psycho man, คุณ zoi, คุณ Phoenixorus, คุณ ชัดเจนน้องนาง และ คุณ ลูนาติกค่ะ
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
อารมันเดินทางมาถึงผาครุฑในเวลาเดียวกันกับการประชุมปัญจยุทธของเผ่านักรบในวิหารสูง อารมันพบกันศนิกะในเมืองและเข้าขัดขวางที่ฝ่ายตรงข้ามพยายามจะลงโทษขอทานอย่างเกินกว่าเหตุ ศนิกะโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเมื่อโดนลูบคมคาดโทษอารมันว่าหากเจอกันอีกครั้งจะต้องซัดให้น่วม หากฝ่ายนักรบผาครุฑไม่ได้กังวลใจในเหตุนั้นเลย
*****
32. การประชุมบนผาครุฑ (ครี่งหลัง)
แท้จริงผู้ที่หลบอยู่ข้างหลังของเทวะหนุ่มที่มีนามว่าไกรสรนี้คือชายขอทานที่ก่อเรื่องเมื่อครู่ หากทว่าเวลานี้เจ้าตัวกลับไม่แสดงอาการหวาดกลัวต่อเผ่าคารูณแบบที่แสดงต่อหน้าสาธารณชน จากนั้นขอทานปลอมจึงถอดเสื้อคลุมสกปรกตัวนอกออกแล้วสวมทับด้วยชุดนักรบรัดกุม รวบผมเผ้ารุงรังผูกไว้ด้านหลัง เช็ดคราบไคลสกปรกออกจากใบหน้าจนดูไม่เหมือนชายขอทานคนเดิมเลย
ข้าไม่เป็นไรหรอก เพียงแต่ประมาทเจ้าศนิกะไปหน่อย เขาตอบขณะเหน็บกริชของตนไว้ที่เข็มขัด มันเป็นกริชแบบเดียวกันกับของคู่สนทนา ว่าแต่...ท่านมาอยู่ที่นี่คงไม่ได้ไปประชุมที่วิหารสูงพร้อมกับท่านทันวาล่ะสิ?
อารมันไม่ได้ตอบในทันทีเพราะเขากำลังมองผ่านช่องแคบๆ และเห็นว่าหัวหน้านักรบเผ่าคารูณยังวนเวียนอยู่รอบๆ จึงตอบเลี่ยงว่าเขาประสบปัญหาตอนขากลับมาที่ผาครุฑ จึงทำให้ล่าช้า แต่ได้ส่งข่าวล่วงหน้าแจ้งไปยังท่านทันวาแล้ว
ข้าก็ได้ยินมาเหมือนกัน มิน่าเล่า...หลายวันที่ผ่านมานี่ ท่านหัวหน้าเผ่าดูอารมณ์ไม่ดีเลย ไกรสรว่าแล้วเอามือกอดอก พยักหน้าเห็นด้วย
เออ...ว่าไป ความจริงแล้วท่านน่าจะมาถึงผาครุฑตั้งแต่อาทิตย์ก่อน มีเรื่องอะไรหรือถึงมาล่าช้าเช่นนี้? งานที่วิหารไหมก็ดูเหมือนจะเรียบร้อยราบรื่นดีนี่นา ไม่อย่างนั้นข้าคงไม่เห็นเจ้าศนิกะมาทำกร่างอยู่ท>
เรื่องมันยาวขอรับ อารมันตัดบทคล้ายไม่อยากอธิบายมากความในตอนนี้ จากนั้นเก็บสิ่งของที่มีลักษณะคล้ายกล่องบางๆ หรือสาส์นปกแข็งที่มีตราดวงเนตรที่ได้รับมาจากขอทานแปลงใส่ลงในกระเป๋าเหมือนกับว่ามันเป็นสิ่งของๆ ตัวเองแม้แต่เจ้าฟูเองก็เหลือบตามองอย่างสนใจ ลักษณะท่าทางของอารมันทำให้ไกรสรออกปากถามด้วยผิดสังเกตว่ามันคืออะไร
หากข้าจำไม่ผิด นั่นคือสัญลักษณ์หอพยากรณ์ของวิหารไหม...เออ..แปลกจริง แล้วทำไมไปอยู่กับศนิกะได้?
เมื่อนั้นอารมันทำท่ากระสับกระส่ายอย่างมีพิรุธ ทว่าแกล้งกลบเกลื่อนด้วยการยกมือเกาหลังคอ ในใจอยากจะสารภาพบางอย่างหากสุดท้ายกลับเปลี่ยนหัวข้อสนทนาง่ายๆ
การประชุมมีปัญหาใดหรือไม่ขอรับ?
ไกรสรขยับไหล่และไม่ได้ซักไซ้เรื่องที่ถามค้างไว้ให้มากความ คล้ายเชื่อใจฝ่ายตรงข้ามว่าคงไม่ได้ทำสิ่งใดผิดอย่างแน่นอน ตอนนี้ท่านหัวหน้าเผ่ายุ่งมากเพราะงานประชุมที่วิหารครุฑ คงต้องรอให้พ้นไปก่อนจึงค่อยมาว่ากัน แต่จะว่าไปงานนี้มีอะไรแปลกๆ
อย่างเช่น?
งานปัญจยุทธปกติเป็นงานของถิ่นนักรบ แต่มติที่ประชุมบนผาครุฑคราวนี้กลับอนุญาตให้เทพจากทิศอื่นเข้ามาร่วมประลองได้ ท่านว่าแปลกไหมเล่า?
อารมันเพียงแค่พยักหน้ารับช้าๆ ทว่าดวงตาไม่แสดงถึงความแปลกใจ
*****
จ้าวจตุรทิศ ภาคจัณฑวาตา: ตอนที่ 32 การประชุมบนผาครุฑ (ครึ่งหลัง)
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13043889/W13043889.html
คุยกันก่อนนะคะ
คุณ Scottie: อ้าว ลำเอียงนี่นา
คุณ ซาลาสซา: อารมันซะอย่างต้องแสบสะใจแน่ค่ะ ^^,
คุณ Psycho man: คราวที่แล้วตอบกันยาวเลย สนุกจัง
คุณ kiikifon: คนเขียนเองพยายามหาเหยื่อ เอ้ย...หามุขใหม่ๆ มาเล่าค่ะ ส่วนจะออกมาดีหรือไม่ดีอย่างไร ก็ต้องเพิ่งปลา เอ้ย...คนอ่านมาแลกเปลี่ยนความเห็นกันค่ะ
คุณ ลูนาติก: อ้าว...เป็นตาอยู่นี่นา (ใครรับมุขบ้าง?)
คุณน้องอัญญ์ (เจ้าหญิงหลงฤดู): คำถามนี้ต้องตอบกันยาวเลยทีเดียว แต่อธิบายง่ายๆ อย่างนี้ค่ะ ชาวเทวะในเรื่องนี้ถือว่า ชาวเทพยุคหลัง (วะ-เกาหัว -- อะไรของมัน?) พูดง่ายๆ ว่าเป็นเทพยุคหลังบรรพกาลที่กำเนิดในแดนบุราทิศ และจะมีความสามารถหลายอย่างที่ไม่เทียบเท่าเทพโบราณค่ะ หากอธิบายก็ยาวอีก เอาเป็นว่า อายุขัยของเทพบุราทิศ ไม่ยาวขนาดอมตะแน่ ส่วนยืนยาวนานเท่าใดเป็นไปตามตระกูลเทพแต่ละวงศ์ค่ะ มีตั้งแต่เกินสองร้อยปีอย่างเทพมังกรไปจนถึงเทียบเคียงมนุษย์สามัญ แต่ส่วนใหญ่จะมีอายุขัยเฉลี่ยแล้วมากกว่าวงชีวิตของมนุษยประมาณสองเท่าค่ะ
แล้วป๋าวิษฯ เราอายุเท่าไร? ความจริงคนเขียนมีลำดับอายุอยู่แล้ว แต่บอกไปเดี๋ยวต๊กกะใจ จะทำเอาแฟนๆ ป๋าฯ โอดครวญ ขออนุญาตตอบแบบเทียบกับอายุของมนุษย์นะคะ ตอนนี้ป๋าวิษฯ อยู่ในวัยกลางคนแล้วค่ะ (แน่ล่ะ) แต่เนื่องจากแกยังโสด ปิ๊ง เลยยังทำให้ดูเกรียน เอ้ย...ยังฟอร์มสดอยู่ค่ะ
แต่ขึ้นชื่อว่าแฟนตาซีแล้ว ในเรื่องนี้ยังมีเผ่าพันธุ์อื่นๆ ที่มี่อายุขัยยาวนานกว่าชาวเทวะแน่ ยกตัวอย่างง่ายๆ เลย คือ ไมยราญ (หรือชาวนาคาบุราณ) นั้นเป็นระดับพันปี แถมมีออฟชั่นพิเศษหลับจำศีลยืดอายุได้ด้วย รวมไปถึงเผ่ายักษ์จะมีอายุขัยยาวนานเช่นกันค่ะ พูดง่ายๆ ว่าเผ่าพันธุ์ใดสามารถรักษาความเป็นอมตะจากยุคโบราณของตนได้มากเท่าใด ก็จะมีอายุที่ยืนยาวตามกันไปด้วยค่ะ
ความจริงแล้วมันมีเหตุการณ์หนึ่งที่ส่งผลทำให้วงชีวิตของชาวเอนลงอย่างมากจากยุคบรรพกาล แต่ขอออนุญาตยังไม่เล่านะคะ
และขอขอบคุณผู้ให้ Give นะคะ: คุณ ซาลาสซา, คุณ Psycho man, คุณ zoi, คุณ Phoenixorus, คุณ ชัดเจนน้องนาง และ คุณ ลูนาติกค่ะ
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
อารมันเดินทางมาถึงผาครุฑในเวลาเดียวกันกับการประชุมปัญจยุทธของเผ่านักรบในวิหารสูง อารมันพบกันศนิกะในเมืองและเข้าขัดขวางที่ฝ่ายตรงข้ามพยายามจะลงโทษขอทานอย่างเกินกว่าเหตุ ศนิกะโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเมื่อโดนลูบคมคาดโทษอารมันว่าหากเจอกันอีกครั้งจะต้องซัดให้น่วม หากฝ่ายนักรบผาครุฑไม่ได้กังวลใจในเหตุนั้นเลย
*****
32. การประชุมบนผาครุฑ (ครี่งหลัง)
แท้จริงผู้ที่หลบอยู่ข้างหลังของเทวะหนุ่มที่มีนามว่าไกรสรนี้คือชายขอทานที่ก่อเรื่องเมื่อครู่ หากทว่าเวลานี้เจ้าตัวกลับไม่แสดงอาการหวาดกลัวต่อเผ่าคารูณแบบที่แสดงต่อหน้าสาธารณชน จากนั้นขอทานปลอมจึงถอดเสื้อคลุมสกปรกตัวนอกออกแล้วสวมทับด้วยชุดนักรบรัดกุม รวบผมเผ้ารุงรังผูกไว้ด้านหลัง เช็ดคราบไคลสกปรกออกจากใบหน้าจนดูไม่เหมือนชายขอทานคนเดิมเลย
ข้าไม่เป็นไรหรอก เพียงแต่ประมาทเจ้าศนิกะไปหน่อย เขาตอบขณะเหน็บกริชของตนไว้ที่เข็มขัด มันเป็นกริชแบบเดียวกันกับของคู่สนทนา ว่าแต่...ท่านมาอยู่ที่นี่คงไม่ได้ไปประชุมที่วิหารสูงพร้อมกับท่านทันวาล่ะสิ?
อารมันไม่ได้ตอบในทันทีเพราะเขากำลังมองผ่านช่องแคบๆ และเห็นว่าหัวหน้านักรบเผ่าคารูณยังวนเวียนอยู่รอบๆ จึงตอบเลี่ยงว่าเขาประสบปัญหาตอนขากลับมาที่ผาครุฑ จึงทำให้ล่าช้า แต่ได้ส่งข่าวล่วงหน้าแจ้งไปยังท่านทันวาแล้ว
ข้าก็ได้ยินมาเหมือนกัน มิน่าเล่า...หลายวันที่ผ่านมานี่ ท่านหัวหน้าเผ่าดูอารมณ์ไม่ดีเลย ไกรสรว่าแล้วเอามือกอดอก พยักหน้าเห็นด้วย
เออ...ว่าไป ความจริงแล้วท่านน่าจะมาถึงผาครุฑตั้งแต่อาทิตย์ก่อน มีเรื่องอะไรหรือถึงมาล่าช้าเช่นนี้? งานที่วิหารไหมก็ดูเหมือนจะเรียบร้อยราบรื่นดีนี่นา ไม่อย่างนั้นข้าคงไม่เห็นเจ้าศนิกะมาทำกร่างอยู่ท>
เรื่องมันยาวขอรับ อารมันตัดบทคล้ายไม่อยากอธิบายมากความในตอนนี้ จากนั้นเก็บสิ่งของที่มีลักษณะคล้ายกล่องบางๆ หรือสาส์นปกแข็งที่มีตราดวงเนตรที่ได้รับมาจากขอทานแปลงใส่ลงในกระเป๋าเหมือนกับว่ามันเป็นสิ่งของๆ ตัวเองแม้แต่เจ้าฟูเองก็เหลือบตามองอย่างสนใจ ลักษณะท่าทางของอารมันทำให้ไกรสรออกปากถามด้วยผิดสังเกตว่ามันคืออะไร
หากข้าจำไม่ผิด นั่นคือสัญลักษณ์หอพยากรณ์ของวิหารไหม...เออ..แปลกจริง แล้วทำไมไปอยู่กับศนิกะได้?
เมื่อนั้นอารมันทำท่ากระสับกระส่ายอย่างมีพิรุธ ทว่าแกล้งกลบเกลื่อนด้วยการยกมือเกาหลังคอ ในใจอยากจะสารภาพบางอย่างหากสุดท้ายกลับเปลี่ยนหัวข้อสนทนาง่ายๆ
การประชุมมีปัญหาใดหรือไม่ขอรับ?
ไกรสรขยับไหล่และไม่ได้ซักไซ้เรื่องที่ถามค้างไว้ให้มากความ คล้ายเชื่อใจฝ่ายตรงข้ามว่าคงไม่ได้ทำสิ่งใดผิดอย่างแน่นอน ตอนนี้ท่านหัวหน้าเผ่ายุ่งมากเพราะงานประชุมที่วิหารครุฑ คงต้องรอให้พ้นไปก่อนจึงค่อยมาว่ากัน แต่จะว่าไปงานนี้มีอะไรแปลกๆ
อย่างเช่น?
งานปัญจยุทธปกติเป็นงานของถิ่นนักรบ แต่มติที่ประชุมบนผาครุฑคราวนี้กลับอนุญาตให้เทพจากทิศอื่นเข้ามาร่วมประลองได้ ท่านว่าแปลกไหมเล่า?
อารมันเพียงแค่พยักหน้ารับช้าๆ ทว่าดวงตาไม่แสดงถึงความแปลกใจ
*****