ไม่ใช่เฟลเรื่องความรักหรืออะไรหรอกค่ะ
แต่คือพี่ที่เราสนิทเค้าเป็นสัตวแพทย์
วันนี้ผู้ช่วยเค้าขาด เราก็เลยไปช่วยเค้าจับๆจัดการนู้นนี่นั่น
แต่เคสสุดท้ายที่เข้ามาคือหมาเป็นไข้หัด
อาการน้องแย่มากๆแล้ว หมอช่วยอะไรไม่ได้ อยู่ต่อก็ทรมาน
เจ้าของเลยตัดสินใจให้หมอ put to sleep
ทีแรกเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะไม่ได้ผูกพันธ์อะไรเป็นพิเศษกับน้องหมา
แต่ในช่วงวินาทีที่หัวใจน้องหยุดเต้นเราน้ำตาจะไหลค่ะ เศร้ามาก
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเราเชื่อว่าเจ้าของตัดสินใจเลือกทางที่ดีที่สุดแล้ว
สุดท้ายน้องผู้ช่วยอีกคนที่ช่วยเราจับก็ร้องไห้ ส่วนหมอเองก็ตาแดงๆทั้งสองคน เจ้าของร้องไห้และไม่ขออยู่ดู กลับเข้ามาตอนน้องหลับไปแล้ว
และเตรียมผ้ามารับน้องกลับบ้าน ถ้าเป็นไปได้คงไม่มีใครอยากเลือกทำแบบนี้...
ปกติเราค่อยข้างชินชากับการเห็นสัตว์เสียชีวิต
ด้วยความที่เลี้ยงเยอะ เห็นมาเยอะ แต่กับหมาที่แบบว่าเค้าไปคามือเราแบบนี้ไม่เคยเลยค่ะ
แม้แต่ตอนนี้ยังรู้สึกถึงสัมผัสของขนเค้าได้อยู่เลย :(
วันนี้เราเฟลมากเลย อยากได้กำลังใจกองโตๆจากเพื่อนๆห้องนี้
แต่คือพี่ที่เราสนิทเค้าเป็นสัตวแพทย์
วันนี้ผู้ช่วยเค้าขาด เราก็เลยไปช่วยเค้าจับๆจัดการนู้นนี่นั่น
แต่เคสสุดท้ายที่เข้ามาคือหมาเป็นไข้หัด
อาการน้องแย่มากๆแล้ว หมอช่วยอะไรไม่ได้ อยู่ต่อก็ทรมาน
เจ้าของเลยตัดสินใจให้หมอ put to sleep
ทีแรกเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะไม่ได้ผูกพันธ์อะไรเป็นพิเศษกับน้องหมา
แต่ในช่วงวินาทีที่หัวใจน้องหยุดเต้นเราน้ำตาจะไหลค่ะ เศร้ามาก
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเราเชื่อว่าเจ้าของตัดสินใจเลือกทางที่ดีที่สุดแล้ว
สุดท้ายน้องผู้ช่วยอีกคนที่ช่วยเราจับก็ร้องไห้ ส่วนหมอเองก็ตาแดงๆทั้งสองคน เจ้าของร้องไห้และไม่ขออยู่ดู กลับเข้ามาตอนน้องหลับไปแล้ว
และเตรียมผ้ามารับน้องกลับบ้าน ถ้าเป็นไปได้คงไม่มีใครอยากเลือกทำแบบนี้...
ปกติเราค่อยข้างชินชากับการเห็นสัตว์เสียชีวิต
ด้วยความที่เลี้ยงเยอะ เห็นมาเยอะ แต่กับหมาที่แบบว่าเค้าไปคามือเราแบบนี้ไม่เคยเลยค่ะ
แม้แต่ตอนนี้ยังรู้สึกถึงสัมผัสของขนเค้าได้อยู่เลย :(