(ยาวมากกกกกกกกนะยะ ชั้นเตือนแล้ว)
สวัสดีค่ะ ท่านผู้ชมทั้งหลาย ดิชั้นไม่ได้ตั้งกระทู้มาเป็นเวลาโกฎิปี ไม่ทราบว่าจะยังมีใครจำดิชั้นได้หรือไม่ แต่ในเมื่อกดเข้ามากันแล้วก็อ่านกันไป ok นะคะ [กรุณาทำท่าแคทอิงลิชประกอบเพลงใครคิดไม่ออกหรือเกิดไม่ทัน (ซึ่งชั้นเชื่อว่าไม่มี)จงไปเปิด J20 ดูอีกรอบ]
เรื่องมันเริ่มต้นมาจากกิจกรรม *12389 โทรออก ได้ลุ้นเป็นผู้โชคดีไปมีตแอนกรี๊ดกับดาวแปด ที่ประโคมโปรโมทกันตั้งแต่เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว เมื่อถึงวันเปิดให้เล่นเกม ดิชั้นไม่รอช้ารีบกดไปเล่นทันที ฟังกติกา อืมมม ให้ตอบคำถาม หาแฟนพันธุ์แท้ เอาวะ กรูก็ไม่รู้ว่ากรูพันธุ์แท้ พันธุ์ทางหรือพันธุ์ผสมหรือผสมพันธุ์ (ว้าย ไม่ใช่แระ) แต่จุดๆ นี้เราต้องลองดูซักตั้ง ในเมื่อรักสองคนก็ต้องเล่นแม่มทั้งของหมีพี่ หมีน้อง เผื่อจะได้ลุ้นกับเขาสักคน คำถามแต่ละคำถามนี่โคตรละเอียดยิบย่อยราวกับคนตั้งคำถามคิดว่าคนตอบสามารถถอดวิญญาณลอยละล่องตามอิหมีได้ทุกวันหรืออย่างไร เช่น วันที่เดอะสตาร์ทำเซอร์ไพรส์วันเกิดแกงส้ม ฮั่นใส่กางเกงสีอะไร, ออกไปเล่นน้ำปืนฉีดน้ำสีอะไร, ฮั่นเดินออกจากเวทีข้างไหน, ใส่ถุงมือข้างไหน, จับหูฟังข้างไหน, ฮั่นโขลกพริกแกงได้กี่กรัมโน่น นี่ นั่น สุดจะขุดมาถาม (ทำไมไม่ถามไอ้คำถามที่ดิชั้นรู้แน่ๆ บ้าง เช่นวันที่น้องฮั่นว่ายน้ำใส่กางเกงว่ายน้ำสีอะไร หรือมี event ไหนที่หมีโชว์ขอบบ๊อกเซอร์สีเขียว เป็นต้น มันต้องแบบนี้ซิ กรูตอบได้หมด)
หมายเหตุ: ชั้นรู้นะยะ พวกหร่อนก็ตอบได้ boxer สีเขียววันไหน รวมทั้งสีชมพูวันไหน และสีอื่นๆ กรุณาอย่าทำแบ๊ว!!!
คำถามของหมีน้องก็ละเอียดพอกันทั้งสมัยเรียนแกงส้มแต่งเพลงอะไรในวันปิดการศึกษา (กรูเคยอยู่ รร เดียวกะน้องแกงตั้งกะเมื่อไหร่?) แกงส้มชอบฤดูอะไร แกงส้มชอบกินอะไร ถ่ายแบบเล่มนี้ยืนติดใคร ต่างๆ นาๆ เป็นเวลาร่วม 3 เดือนที่ดิชั้นว่างเมื่อไหร่เป็นต้องนั่งกด กด และกด จนคำถามเหล่านี้ซึมซับเข้าไปอยู่ในหัวสมอง กดจนหลับคาโทรศัพท์ไปก็เคยมี ยิ่งสัปดาห์ท้ายๆ ดิชั้นยิ่งฮึดสู้ เอาวะ ไหนๆ เล่นมาขนาดนี้กรูต้องเล่นให้ได้! (จิตใจฮึกเหิมมาก โปรดคิดภาพประกอบเป็นดิชั้นยืนโพสท่าแบบบัวขาวกำหมัดสู้ตาย!) กดจนนาทีสุดท้าย แล้วก็ได้แต่ฝากความหวังไว้ว่า หากดิชั้นมีวาสนากับสองหมีแล้วขอให้ได้เป็นผู้โชคดีกับเขาด้วยเถิดดดดดดดดดด
และแล้วในวันหนึ่ง โทรศัพท์ก็ส่งเสียงดังระรัว มองดูหน้าจอเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย "สวัสดีค่ะ โทรจากแกรมมี่นะคะ คุณคือผู้โชคดีได้ร่วมกิจกรรม...." ถึงตอนนี้ดิชั้นฟังไม่ได้ศัพท์เพราะสติหลุดลอย ได้แต่กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ (เพราะไม่กล้ากรี๊ดใส่หูทีมงานที่โทรมาบอก) แต่ก็ยังมีสติถามไป "นี่ได้ของใครคะ เล่นเกมของทั้ง 2 คน" ทีมงานตอบ "แกงส้มค่ะ" ไม่ว่าจะได้ของใครป้าก็ปลื้มปริ่มยิ่งนักแล้ว "กิจกรรมคือโยนโบว์นะคะ" หาาาา อะไรนะคะ (หูได้ยินเป็นไฮโล แต่คิดว่าคงไม่ใช่และไม่ควรจะใช่) "โยนโบว์ค่ะ วันที่ 17 นะคะว่างไหมคะ" โอย ต่อให้วันนั้นกรูต้องผ่าคลอดกรูก็ว่างค่ะ "ไปได้ค่ะ" นัดแนะเสร็จเรียบร้อยเมื่อเค้าวางหูไป ดิชั้นก็กรีดร้องโหยหวนด้วยเสียงทรงพลังที่โค้ชคิ้มจะต้องอาย "กรูได้แล้วววววววววววโว้ยยยยยยยยย!!!"
และแล้วเมื่อฤกษ์งามยามดีมาถึง เขานัด 17.00 BluO เมื่อดิชั้นไปถึงก็พบปะ HFC กลุ่มหนึ่งมาจองเลนโยนโบว์เพื่อคอยหมี สอบถามได้ความว่าน้องๆ มาถึงแล้วและเก็บตัวอยู่ในห้องร้องคาราโอเกะติดลานโบว์ซึ่งผนังเป็นกระจกฝ้า HFC กลุ่มนั้นก็โยนโบว์ไปและคอยดูเงาหมีและน้องๆ ที่กระจกว่าทำอะไรอยู่ ให้อรรถรสและความเพลิดเพลินในระดับหนึ่งคล้ายๆ กับการดูหนังตะลุงอย่างไรก็อย่างนั้น
ส่วนดิชั้นและผู้โชคดีอื่นๆ ก็ลงทะเบียน แล้วเขาก็อัญเชิญเข้าห้องส่วนตัวไป ในห้องประกอบด้วยกลุ่มโซฟา+เวทีเล็ก และเลนโยนโบว์ 4 เลน แถมมีไลน์บุฟเฟต์จัดวางไว้พร้อมสรรพด้วยทีมงานคงเกรงว่าแฟนคลับจะเป็นลมเป็นแล้งไปหากต้องออกกำลังกายหักโหมโดยไม่ได้เติมพลังซะก่อน เหล่าผู้โชคดีสิริรวม 24 ชีวิตก็รับประทานอาหารกันเงียบๆ แล้วก็นั่งรอกันเรียบร้อยสงบเสงี่ยมราวกับรอฟังสวดทำวัตรเย็น และเมื่อพวกเรานั่งคอยจนตบยุงพารากอนตายไปคนละสามสี่ตัวก็ได้เวลา คุณพิธีกรกล่าวเปิดงาน แล้วน้องๆ ก็เดินแถวเข้ามาในห้องและขึ้นเวทีกล่าวทักทาย ศิลปินแต่ละคนก็ฉีกยิ้มบ้างยักคิ้วหลิ่วตาให้แฟนคลับบ้างตามอัธยาศัย มีการบลัฟกันบ้างเล็กน้อยเช่นน้องแกงบอกว่าทีมผมเน้นลีลา ส่วนฮั่นบอกว่าวันนี้ทีมผมมาเพื่อชนะ (ชนะศึกหรือเปล่า แอร๊ยส) แล้วพิธีกรก็ให้น้องๆ จับขวดพินที่วางอยู่ เพื่อจับคู่แบ่งทีม เลขที่ออกได้แก่ หมีใหญ่คู่หมีกลาง หมีน้องคู่ร็อคคิตตี้ พ่อสามารถคู่แม่สายหยุด น้องทิกเกอร์คู่มังกร (ป้ามโนดับเล็กน้อย เพราะหวังให้หมีใหญ่หมีเล็กคู่กัน) แล้วทุกคนก็เดินลงไปที่ลานโบว์ เมื่อพ่อหมีใหญ่เดินผ่านดิชั้นก็ยกมือไหว้อย่างงดงามด้วยความเคารพเมียชรา (ในใจคงคิดว่าอิป้านี่มาหลอกหลอนกรูอีกแล้ว!) ดิชั้นชูป้ายห้อยคอดิชั้น (ซึ่งมีรูปน้องแกงหราอยู่) ให้หมีดูแล้วบอก วันนี้พี่อยู่ทีมแกงส้มนะ (ซึ่งต้องขอโทษด้วยนะยะทราย ชั้นว่าหมีดูหึงหวงชั้นอยู่มากทีเดียว แววตามันฟ้องเหมือนคิดในใจว่าเมียพี่มีชู้) (แต่เรื่องจริงที่เกิดคืออิหมียิ้มแล้วบอกโอเคครับ ในใจอาจจะด่า อิป้าหลายใจวันนี้ไปหลอนน้องกรูเรอะ อะไรทำนองนี้) ส่วนน้องแกงฉ้มของป้าส่งยิ้มตาหยีกระชากใจมาให้และไหว้เช่นกัน "สวัสดีคร้าบบบพี่" (ขอบคุณน้องแกงมากที่ยังเรียกดิชั้นว่าพี่อยู่) แล้วน้องแกงก็บอกลูกทีม "ไม่ต้องห่วงครับ เรามั่นใจ เราบ๊วยอย่างเดียว" (น้องคงมองสังขารลูกทีมแล้วถอดใจ) จากนั้นศิลปินต่างเข้าประจำที่แล้วก็เริ่มโยนโบว์ลิ่งกันด้วยความไม่ชำนาญ ล้างท่อกันบ้างอะไรบ้าง แล้วก็มาคะยั้นคะยอให้ฟค ลงไปเล่น แต่ ฟค ส่วนมากไม่ค่อยเล่น แต่ละนางถือโทรศัพท์ถือกล้องส่องแต่ศิลปิน ดิชั้นนั้นอยากมีสัก 10 มือเพราะทวิตก็ต้องพิมพ์ คลิปก็ต้องถ่าย หมีพี่กรูก็อยากถ่าย หมีน้องกรูก็อยากถ่าย จะไปยืนใกล้มากกรูก็ติดในกล้องรายการ (ที่ยกกันมาไม่รู้กี่กล้อง พยายามหลบกล้องจนปลง กรูไม่หลบแม่มแล้วก็ได้ ยอมหน้าด้านวะ) หมีน้องหันมาเห็นดิชั้นกำลังเล็งกล้องใส่หมีพี่ซึ่งตั้งท่าโยนอยู่ น้องพูดกับดิชั้นว่า "มา เดี๋ยวผมถ่ายให้แล้วพี่ไปเล่น" แอร๊ยยย ใครจะไปกล้า (แล้วก็มาคิดเสียดายทีหลังถ้าใช้น้องแกงถ่ายคลิปฮั่นจริงๆ คงกลายเป็นคลิปโคตรฟินแห่งชาติ) ดิชั้นก็เลยต้องไปโยนบ้าง ล้างท่ออย่างสวยงามแต่มีรางวัลปลอบใจเป็นน้องแกงเข้ามาโอบบอกว่าไม่เป็นไรนะพี่ (กรี๊ดดดดดดดดด คุ้มมหาคุ้มที่เล่นเกมมาสามเดือน กรูฟินตายอย่างสงบ) ในใจคิดว่าถ้าโยนล้างท่อแล้วน้องจะกอดพี่แบบนี้พี่อยากขอโยนอีก 28 ที เฮือกกกกกก น้องเฟรมก็น่ารักกับป้ามากเช่นกัน ประทับใจสุดๆ แฟนคลับน้องเฟรมเป็นตัวทำแต้มทีมนี้เลย เพราะ ฟค น้องแกง 3 คนเป็นคนรักสะอาด โยนเท่าไหร่ก็ล้างท่อๆ นับว่าเป็นพลเมืองกรุงเทพที่ผู้ว่าสุขุมพันธ์จะต้องภูมิใจมากและควรนำประกาศนียบัตรมามอบให้
เกมการโยนโบว์ก็ผ่านไปอย่างสนุกสนาน คุณอิสริยะมีความเกรียนเล็กๆ เช่นพอเห็นทีมน้องฮัทได้สไตรค์ คุณเธอก็โวยว่าทีมผมได้สไตรค์หลายรอบมากแต่คะแนนไม่ขึ้น ระบบเสีย อะไรทำนองนั้น (โม้ทั้งเพ) รวมทั้งเดินไปทำท่าหาเรื่องใส่ทีมชนะ เป็นต้น (มีผู้ร่วมเดินไปหาเรื่องเป็นหมีกลางหมีเล็ก เดินตามหัวหน้าแกงค์ไป) ถัดจากเกมโยนโบว์ เมื่อทุกคนนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว (แม่เหล็กสองหมีปฎิบัติการตามเคย ตัวติดกันตลอดๆ) พิธีกรก็ประกาศว่าช่วงต่อไปจะให้ ฟค และ ศลป ขึ้นมาร่วมทำภารกิจ บนเวที (ตอนนี้ผู้โชคดีเริ่มไม่แน่ใจว่าตกลงกรูโชคดีหรือร้าย) โดย ฟค ที่ได้ขึ้นมาคือคนที่ด้านหลังป้ายห้อยคอมีคำว่าเดอะสตาร์8 ดิชั้นรีบพลิกดูด้วยความตระหนก แล้วก็โล่งไปเล็กๆ วะฮะฮ่ากรูรอด แต่ภารกิจที่ให้ทำก็น่ารักดี ขอชื่นชม ฟค น้องฮัทที่ทุ่มทุนสร้างมากได้ภารกิจต้องทำท่าอะไรก็ได้ให้ฮัทหัวเราะ คุณน้องคนที่ได้ขึ้นไปออกท่าทางได้สุดๆ ส่วนภารกิจของฮั่นคือให้แข่งจ้องตา HFC คนที่ได้คือพี่นุ้ยสาวสวยจากเมืองชล คุณพี่มีความสามารถมากจ้องตาหมีได้นานพอสมควร (ถ้าเป็นดิชั้นคงตายไปตั้งกะ 2 วิแรก หรือไม่ก็อาจจะตั้งท้อง เพราะดิชั้นมีบรรพบุรุษเป็นปลากัด) ส่วนภารกิจของฟค น้องแกงนั้นง่ายสุด ไม่ต้องทำอะไรเลยและได้เป็นผู้โชคดีได้รับไวนิลขนาด 3 เมตรรูปดาวแปดพร้อมลายเซ็น กลับบ้าน คาดว่าคุณพี่สนามแองเจโลผู้ที่ได้ไปคงสามารถเอาไปใช้กางแทนเต็นท์ได้
ปิดท้ายด้วยช่วงมินิคอน เพลงรวมเพลงแรกคือเพื่อดาวดวงนั้น ขอบอกว่าตอนนี้ดิชั้นแอบรู้สึกซึ้งเบาๆ เกือบจะครบปีแล้วที่ได้ยินเพลงนี้จากดาวแปด และไม่รู้จะได้ยินเพลงนี้จากดาวแปดแบบครบๆ อีกเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะวันพรุ่งนี้ไม่ว่าจะเดือนปีไหน (ยืมเพลงหน่อยนะน้องฮัท) ดาวแปดรุ่นนี้ก็จะเป็นรุ่นที่อยู่ในใจป้าคนนี้ไปอีกนาน (ปาดน้ำตาด้วยท่านางงามก่อนรับมงกุฎและสายสะพาย) ต่อด้วยเพลงเดี่ยวๆ ของน้องๆ ทีละคน น้องทีเหลือก็จะยืนดูเพื่อนและมีส่วนร่วมเป็นอย่างมาก เช่นช่วงน้องแคนร้อง คุณสองหมี ทำหน้าเนือยๆ อินๆ แล้วโบกมือตาม (กวนโคตร) ส่วนตอนที่มันส์ที่สุดจะเป็นอะไรไม่ได้นอกจากอย่ามองตรงนั้น (กรุณาอย่าลืมกดโหลด*123 1033158 3) น้องๆ พร้อมใจกันเด้งและร้องเอิ้ววววว!!! อย่างพร้อมเพรียง ดูประหนึ่งเชียร์มวยหรือเชียร์บอลอยู่ ปิดท้ายเพลงเดี่ยวด้วย I love your smile (เพราะมาก กรุณากดโหลดที่ *123 1033324 3) (ช่วยขายของให้น้องๆบ้างอะไรบ้าง) แล้วน้องๆ ทั้งแปดก็ขึ้นไปบนเวทีอีกครั้ง พูดขอบคุณ (ซึ้งมาก ไม่บรรยายนะ ไปดูคลิปเอง) และปิดท้ายด้วยเพลงคนไหนโสด และแล้วเวลาแห่งความสุขของดิชั้นก็จบลง ออกมาลานโบว์ด้านนอกมีเหล่า ฟค มารอน้องๆ กันคับคั่ง และ HFC กลุ่มเดิมก็ยังคงโยนโบว์กันอย่างเมามันส์ แถมด้วยมีการเอาซีดี live to dance ไปให้เค้าเปิด พอช่วงเด็ด HFC ก็ร้องเอิ้ววว!!! พร้อมกันเสียงดังยังความตกใจให้กับ ฟค บ้านอื่นและผู้มาใช้ลานโบว์ยิ่งนัก ช่วงน้ีน้องๆ ให้สัมภาษณ์สื่อ เป็นเวลานานพอสมควร (ยุงพารากอนโดนผู้มารอตบตายไปอีกนับร้อยทางผู้บริหารควรมาขอบคุณที่ช่วยกำจัดแมลง) แล้วพอได้เวลากลับ ฟค ก็ตั้งขบวน 2 ข้างให้น้องๆ เดินผ่านไปตรงกลางด้วยความไวกว่าแสงใครมีอะไรจะให้น้องก็ต้องรีบนิมนต์และใส่บาตรกันอย่างไว (ซึ่งทุกคนคงชินเพราะพวกเราเจอแบบนี้มา 8 เดือนแล้ว) และน้องๆ ก็กลับไปขึ้นรถ จบการรายงานข่าวแต่เพียงเท่านี้
สุดท้าย ดิชั้นในฐานะผู้โชคดีคนนึงขอขอบคุณทีมงานที่จัดกิจกรรมดีๆ แบบนี้มาให้ เป็น Meet& Greet ที่ Exclusive จริงๆ และรู้สึกดีใจมากๆ ที่ได้ไปร่วม และขอขอบคุณน้องๆ ดาวแปดทุกคนโดยเฉพาะสองหมี ที่รักของป้าที่เป็นกันเองและน่ารักกับแฟนคลับมากๆไม่ใช่เฉพาะแค่วันนี้แต่ตลอดมาตั้งแต่ที่เคยได้สัมผัส (สัมผัสอะไรคิดเอาเองนะยะ) ในวันนี้ที่ดาว 9 กำลังจะโคจรมาอยู่มะรอมมะร่อ (สำนวนบ่งบอกวัยมาก) ดิชั้นเชื่อว่าหลายๆ คนก็คงรู้สึกใจหายเช่นกันและคนที่รู้สึกเหมือนเราก็คือน้องๆ ทุกคน อยากจะขอให้คนรักน้องๆ อยู่กับพวกเค้าไปนานๆ นะคะ ถึงแม้ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา แต่สิ่งหนึ่งที่จะไม่มีวันเปลี่ยนเลยไม่ว่าจะมีเดอะสตาร์มาอีกสักกี่รุ่นก็คือเดอะสตาร์ 8 จะยังคงเป็นความทรงจำที่สวยงามและแจ่มชัดตลอดไป
Thank you The Star8 for bringing us all the very best of happiness and beautiful memories
กระทู้เรื่องยาวและเว่ินเว้อ: เมื่อฉันเป็นผู้โชคดีได้ไป Meet& Greet กับ The Star8
สวัสดีค่ะ ท่านผู้ชมทั้งหลาย ดิชั้นไม่ได้ตั้งกระทู้มาเป็นเวลาโกฎิปี ไม่ทราบว่าจะยังมีใครจำดิชั้นได้หรือไม่ แต่ในเมื่อกดเข้ามากันแล้วก็อ่านกันไป ok นะคะ [กรุณาทำท่าแคทอิงลิชประกอบเพลงใครคิดไม่ออกหรือเกิดไม่ทัน (ซึ่งชั้นเชื่อว่าไม่มี)จงไปเปิด J20 ดูอีกรอบ]
เรื่องมันเริ่มต้นมาจากกิจกรรม *12389 โทรออก ได้ลุ้นเป็นผู้โชคดีไปมีตแอนกรี๊ดกับดาวแปด ที่ประโคมโปรโมทกันตั้งแต่เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว เมื่อถึงวันเปิดให้เล่นเกม ดิชั้นไม่รอช้ารีบกดไปเล่นทันที ฟังกติกา อืมมม ให้ตอบคำถาม หาแฟนพันธุ์แท้ เอาวะ กรูก็ไม่รู้ว่ากรูพันธุ์แท้ พันธุ์ทางหรือพันธุ์ผสมหรือผสมพันธุ์ (ว้าย ไม่ใช่แระ) แต่จุดๆ นี้เราต้องลองดูซักตั้ง ในเมื่อรักสองคนก็ต้องเล่นแม่มทั้งของหมีพี่ หมีน้อง เผื่อจะได้ลุ้นกับเขาสักคน คำถามแต่ละคำถามนี่โคตรละเอียดยิบย่อยราวกับคนตั้งคำถามคิดว่าคนตอบสามารถถอดวิญญาณลอยละล่องตามอิหมีได้ทุกวันหรืออย่างไร เช่น วันที่เดอะสตาร์ทำเซอร์ไพรส์วันเกิดแกงส้ม ฮั่นใส่กางเกงสีอะไร, ออกไปเล่นน้ำปืนฉีดน้ำสีอะไร, ฮั่นเดินออกจากเวทีข้างไหน, ใส่ถุงมือข้างไหน, จับหูฟังข้างไหน, ฮั่นโขลกพริกแกงได้กี่กรัมโน่น นี่ นั่น สุดจะขุดมาถาม (ทำไมไม่ถามไอ้คำถามที่ดิชั้นรู้แน่ๆ บ้าง เช่นวันที่น้องฮั่นว่ายน้ำใส่กางเกงว่ายน้ำสีอะไร หรือมี event ไหนที่หมีโชว์ขอบบ๊อกเซอร์สีเขียว เป็นต้น มันต้องแบบนี้ซิ กรูตอบได้หมด)
หมายเหตุ: ชั้นรู้นะยะ พวกหร่อนก็ตอบได้ boxer สีเขียววันไหน รวมทั้งสีชมพูวันไหน และสีอื่นๆ กรุณาอย่าทำแบ๊ว!!!
คำถามของหมีน้องก็ละเอียดพอกันทั้งสมัยเรียนแกงส้มแต่งเพลงอะไรในวันปิดการศึกษา (กรูเคยอยู่ รร เดียวกะน้องแกงตั้งกะเมื่อไหร่?) แกงส้มชอบฤดูอะไร แกงส้มชอบกินอะไร ถ่ายแบบเล่มนี้ยืนติดใคร ต่างๆ นาๆ เป็นเวลาร่วม 3 เดือนที่ดิชั้นว่างเมื่อไหร่เป็นต้องนั่งกด กด และกด จนคำถามเหล่านี้ซึมซับเข้าไปอยู่ในหัวสมอง กดจนหลับคาโทรศัพท์ไปก็เคยมี ยิ่งสัปดาห์ท้ายๆ ดิชั้นยิ่งฮึดสู้ เอาวะ ไหนๆ เล่นมาขนาดนี้กรูต้องเล่นให้ได้! (จิตใจฮึกเหิมมาก โปรดคิดภาพประกอบเป็นดิชั้นยืนโพสท่าแบบบัวขาวกำหมัดสู้ตาย!) กดจนนาทีสุดท้าย แล้วก็ได้แต่ฝากความหวังไว้ว่า หากดิชั้นมีวาสนากับสองหมีแล้วขอให้ได้เป็นผู้โชคดีกับเขาด้วยเถิดดดดดดดดดด
และแล้วในวันหนึ่ง โทรศัพท์ก็ส่งเสียงดังระรัว มองดูหน้าจอเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย "สวัสดีค่ะ โทรจากแกรมมี่นะคะ คุณคือผู้โชคดีได้ร่วมกิจกรรม...." ถึงตอนนี้ดิชั้นฟังไม่ได้ศัพท์เพราะสติหลุดลอย ได้แต่กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ (เพราะไม่กล้ากรี๊ดใส่หูทีมงานที่โทรมาบอก) แต่ก็ยังมีสติถามไป "นี่ได้ของใครคะ เล่นเกมของทั้ง 2 คน" ทีมงานตอบ "แกงส้มค่ะ" ไม่ว่าจะได้ของใครป้าก็ปลื้มปริ่มยิ่งนักแล้ว "กิจกรรมคือโยนโบว์นะคะ" หาาาา อะไรนะคะ (หูได้ยินเป็นไฮโล แต่คิดว่าคงไม่ใช่และไม่ควรจะใช่) "โยนโบว์ค่ะ วันที่ 17 นะคะว่างไหมคะ" โอย ต่อให้วันนั้นกรูต้องผ่าคลอดกรูก็ว่างค่ะ "ไปได้ค่ะ" นัดแนะเสร็จเรียบร้อยเมื่อเค้าวางหูไป ดิชั้นก็กรีดร้องโหยหวนด้วยเสียงทรงพลังที่โค้ชคิ้มจะต้องอาย "กรูได้แล้วววววววววววโว้ยยยยยยยยย!!!"
และแล้วเมื่อฤกษ์งามยามดีมาถึง เขานัด 17.00 BluO เมื่อดิชั้นไปถึงก็พบปะ HFC กลุ่มหนึ่งมาจองเลนโยนโบว์เพื่อคอยหมี สอบถามได้ความว่าน้องๆ มาถึงแล้วและเก็บตัวอยู่ในห้องร้องคาราโอเกะติดลานโบว์ซึ่งผนังเป็นกระจกฝ้า HFC กลุ่มนั้นก็โยนโบว์ไปและคอยดูเงาหมีและน้องๆ ที่กระจกว่าทำอะไรอยู่ ให้อรรถรสและความเพลิดเพลินในระดับหนึ่งคล้ายๆ กับการดูหนังตะลุงอย่างไรก็อย่างนั้น
ส่วนดิชั้นและผู้โชคดีอื่นๆ ก็ลงทะเบียน แล้วเขาก็อัญเชิญเข้าห้องส่วนตัวไป ในห้องประกอบด้วยกลุ่มโซฟา+เวทีเล็ก และเลนโยนโบว์ 4 เลน แถมมีไลน์บุฟเฟต์จัดวางไว้พร้อมสรรพด้วยทีมงานคงเกรงว่าแฟนคลับจะเป็นลมเป็นแล้งไปหากต้องออกกำลังกายหักโหมโดยไม่ได้เติมพลังซะก่อน เหล่าผู้โชคดีสิริรวม 24 ชีวิตก็รับประทานอาหารกันเงียบๆ แล้วก็นั่งรอกันเรียบร้อยสงบเสงี่ยมราวกับรอฟังสวดทำวัตรเย็น และเมื่อพวกเรานั่งคอยจนตบยุงพารากอนตายไปคนละสามสี่ตัวก็ได้เวลา คุณพิธีกรกล่าวเปิดงาน แล้วน้องๆ ก็เดินแถวเข้ามาในห้องและขึ้นเวทีกล่าวทักทาย ศิลปินแต่ละคนก็ฉีกยิ้มบ้างยักคิ้วหลิ่วตาให้แฟนคลับบ้างตามอัธยาศัย มีการบลัฟกันบ้างเล็กน้อยเช่นน้องแกงบอกว่าทีมผมเน้นลีลา ส่วนฮั่นบอกว่าวันนี้ทีมผมมาเพื่อชนะ (ชนะศึกหรือเปล่า แอร๊ยส) แล้วพิธีกรก็ให้น้องๆ จับขวดพินที่วางอยู่ เพื่อจับคู่แบ่งทีม เลขที่ออกได้แก่ หมีใหญ่คู่หมีกลาง หมีน้องคู่ร็อคคิตตี้ พ่อสามารถคู่แม่สายหยุด น้องทิกเกอร์คู่มังกร (ป้ามโนดับเล็กน้อย เพราะหวังให้หมีใหญ่หมีเล็กคู่กัน) แล้วทุกคนก็เดินลงไปที่ลานโบว์ เมื่อพ่อหมีใหญ่เดินผ่านดิชั้นก็ยกมือไหว้อย่างงดงามด้วยความเคารพเมียชรา (ในใจคงคิดว่าอิป้านี่มาหลอกหลอนกรูอีกแล้ว!) ดิชั้นชูป้ายห้อยคอดิชั้น (ซึ่งมีรูปน้องแกงหราอยู่) ให้หมีดูแล้วบอก วันนี้พี่อยู่ทีมแกงส้มนะ (ซึ่งต้องขอโทษด้วยนะยะทราย ชั้นว่าหมีดูหึงหวงชั้นอยู่มากทีเดียว แววตามันฟ้องเหมือนคิดในใจว่าเมียพี่มีชู้) (แต่เรื่องจริงที่เกิดคืออิหมียิ้มแล้วบอกโอเคครับ ในใจอาจจะด่า อิป้าหลายใจวันนี้ไปหลอนน้องกรูเรอะ อะไรทำนองนี้) ส่วนน้องแกงฉ้มของป้าส่งยิ้มตาหยีกระชากใจมาให้และไหว้เช่นกัน "สวัสดีคร้าบบบพี่" (ขอบคุณน้องแกงมากที่ยังเรียกดิชั้นว่าพี่อยู่) แล้วน้องแกงก็บอกลูกทีม "ไม่ต้องห่วงครับ เรามั่นใจ เราบ๊วยอย่างเดียว" (น้องคงมองสังขารลูกทีมแล้วถอดใจ) จากนั้นศิลปินต่างเข้าประจำที่แล้วก็เริ่มโยนโบว์ลิ่งกันด้วยความไม่ชำนาญ ล้างท่อกันบ้างอะไรบ้าง แล้วก็มาคะยั้นคะยอให้ฟค ลงไปเล่น แต่ ฟค ส่วนมากไม่ค่อยเล่น แต่ละนางถือโทรศัพท์ถือกล้องส่องแต่ศิลปิน ดิชั้นนั้นอยากมีสัก 10 มือเพราะทวิตก็ต้องพิมพ์ คลิปก็ต้องถ่าย หมีพี่กรูก็อยากถ่าย หมีน้องกรูก็อยากถ่าย จะไปยืนใกล้มากกรูก็ติดในกล้องรายการ (ที่ยกกันมาไม่รู้กี่กล้อง พยายามหลบกล้องจนปลง กรูไม่หลบแม่มแล้วก็ได้ ยอมหน้าด้านวะ) หมีน้องหันมาเห็นดิชั้นกำลังเล็งกล้องใส่หมีพี่ซึ่งตั้งท่าโยนอยู่ น้องพูดกับดิชั้นว่า "มา เดี๋ยวผมถ่ายให้แล้วพี่ไปเล่น" แอร๊ยยย ใครจะไปกล้า (แล้วก็มาคิดเสียดายทีหลังถ้าใช้น้องแกงถ่ายคลิปฮั่นจริงๆ คงกลายเป็นคลิปโคตรฟินแห่งชาติ) ดิชั้นก็เลยต้องไปโยนบ้าง ล้างท่ออย่างสวยงามแต่มีรางวัลปลอบใจเป็นน้องแกงเข้ามาโอบบอกว่าไม่เป็นไรนะพี่ (กรี๊ดดดดดดดดด คุ้มมหาคุ้มที่เล่นเกมมาสามเดือน กรูฟินตายอย่างสงบ) ในใจคิดว่าถ้าโยนล้างท่อแล้วน้องจะกอดพี่แบบนี้พี่อยากขอโยนอีก 28 ที เฮือกกกกกก น้องเฟรมก็น่ารักกับป้ามากเช่นกัน ประทับใจสุดๆ แฟนคลับน้องเฟรมเป็นตัวทำแต้มทีมนี้เลย เพราะ ฟค น้องแกง 3 คนเป็นคนรักสะอาด โยนเท่าไหร่ก็ล้างท่อๆ นับว่าเป็นพลเมืองกรุงเทพที่ผู้ว่าสุขุมพันธ์จะต้องภูมิใจมากและควรนำประกาศนียบัตรมามอบให้
เกมการโยนโบว์ก็ผ่านไปอย่างสนุกสนาน คุณอิสริยะมีความเกรียนเล็กๆ เช่นพอเห็นทีมน้องฮัทได้สไตรค์ คุณเธอก็โวยว่าทีมผมได้สไตรค์หลายรอบมากแต่คะแนนไม่ขึ้น ระบบเสีย อะไรทำนองนั้น (โม้ทั้งเพ) รวมทั้งเดินไปทำท่าหาเรื่องใส่ทีมชนะ เป็นต้น (มีผู้ร่วมเดินไปหาเรื่องเป็นหมีกลางหมีเล็ก เดินตามหัวหน้าแกงค์ไป) ถัดจากเกมโยนโบว์ เมื่อทุกคนนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว (แม่เหล็กสองหมีปฎิบัติการตามเคย ตัวติดกันตลอดๆ) พิธีกรก็ประกาศว่าช่วงต่อไปจะให้ ฟค และ ศลป ขึ้นมาร่วมทำภารกิจ บนเวที (ตอนนี้ผู้โชคดีเริ่มไม่แน่ใจว่าตกลงกรูโชคดีหรือร้าย) โดย ฟค ที่ได้ขึ้นมาคือคนที่ด้านหลังป้ายห้อยคอมีคำว่าเดอะสตาร์8 ดิชั้นรีบพลิกดูด้วยความตระหนก แล้วก็โล่งไปเล็กๆ วะฮะฮ่ากรูรอด แต่ภารกิจที่ให้ทำก็น่ารักดี ขอชื่นชม ฟค น้องฮัทที่ทุ่มทุนสร้างมากได้ภารกิจต้องทำท่าอะไรก็ได้ให้ฮัทหัวเราะ คุณน้องคนที่ได้ขึ้นไปออกท่าทางได้สุดๆ ส่วนภารกิจของฮั่นคือให้แข่งจ้องตา HFC คนที่ได้คือพี่นุ้ยสาวสวยจากเมืองชล คุณพี่มีความสามารถมากจ้องตาหมีได้นานพอสมควร (ถ้าเป็นดิชั้นคงตายไปตั้งกะ 2 วิแรก หรือไม่ก็อาจจะตั้งท้อง เพราะดิชั้นมีบรรพบุรุษเป็นปลากัด) ส่วนภารกิจของฟค น้องแกงนั้นง่ายสุด ไม่ต้องทำอะไรเลยและได้เป็นผู้โชคดีได้รับไวนิลขนาด 3 เมตรรูปดาวแปดพร้อมลายเซ็น กลับบ้าน คาดว่าคุณพี่สนามแองเจโลผู้ที่ได้ไปคงสามารถเอาไปใช้กางแทนเต็นท์ได้
ปิดท้ายด้วยช่วงมินิคอน เพลงรวมเพลงแรกคือเพื่อดาวดวงนั้น ขอบอกว่าตอนนี้ดิชั้นแอบรู้สึกซึ้งเบาๆ เกือบจะครบปีแล้วที่ได้ยินเพลงนี้จากดาวแปด และไม่รู้จะได้ยินเพลงนี้จากดาวแปดแบบครบๆ อีกเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะวันพรุ่งนี้ไม่ว่าจะเดือนปีไหน (ยืมเพลงหน่อยนะน้องฮัท) ดาวแปดรุ่นนี้ก็จะเป็นรุ่นที่อยู่ในใจป้าคนนี้ไปอีกนาน (ปาดน้ำตาด้วยท่านางงามก่อนรับมงกุฎและสายสะพาย) ต่อด้วยเพลงเดี่ยวๆ ของน้องๆ ทีละคน น้องทีเหลือก็จะยืนดูเพื่อนและมีส่วนร่วมเป็นอย่างมาก เช่นช่วงน้องแคนร้อง คุณสองหมี ทำหน้าเนือยๆ อินๆ แล้วโบกมือตาม (กวนโคตร) ส่วนตอนที่มันส์ที่สุดจะเป็นอะไรไม่ได้นอกจากอย่ามองตรงนั้น (กรุณาอย่าลืมกดโหลด*123 1033158 3) น้องๆ พร้อมใจกันเด้งและร้องเอิ้ววววว!!! อย่างพร้อมเพรียง ดูประหนึ่งเชียร์มวยหรือเชียร์บอลอยู่ ปิดท้ายเพลงเดี่ยวด้วย I love your smile (เพราะมาก กรุณากดโหลดที่ *123 1033324 3) (ช่วยขายของให้น้องๆบ้างอะไรบ้าง) แล้วน้องๆ ทั้งแปดก็ขึ้นไปบนเวทีอีกครั้ง พูดขอบคุณ (ซึ้งมาก ไม่บรรยายนะ ไปดูคลิปเอง) และปิดท้ายด้วยเพลงคนไหนโสด และแล้วเวลาแห่งความสุขของดิชั้นก็จบลง ออกมาลานโบว์ด้านนอกมีเหล่า ฟค มารอน้องๆ กันคับคั่ง และ HFC กลุ่มเดิมก็ยังคงโยนโบว์กันอย่างเมามันส์ แถมด้วยมีการเอาซีดี live to dance ไปให้เค้าเปิด พอช่วงเด็ด HFC ก็ร้องเอิ้ววว!!! พร้อมกันเสียงดังยังความตกใจให้กับ ฟค บ้านอื่นและผู้มาใช้ลานโบว์ยิ่งนัก ช่วงน้ีน้องๆ ให้สัมภาษณ์สื่อ เป็นเวลานานพอสมควร (ยุงพารากอนโดนผู้มารอตบตายไปอีกนับร้อยทางผู้บริหารควรมาขอบคุณที่ช่วยกำจัดแมลง) แล้วพอได้เวลากลับ ฟค ก็ตั้งขบวน 2 ข้างให้น้องๆ เดินผ่านไปตรงกลางด้วยความไวกว่าแสงใครมีอะไรจะให้น้องก็ต้องรีบนิมนต์และใส่บาตรกันอย่างไว (ซึ่งทุกคนคงชินเพราะพวกเราเจอแบบนี้มา 8 เดือนแล้ว) และน้องๆ ก็กลับไปขึ้นรถ จบการรายงานข่าวแต่เพียงเท่านี้
สุดท้าย ดิชั้นในฐานะผู้โชคดีคนนึงขอขอบคุณทีมงานที่จัดกิจกรรมดีๆ แบบนี้มาให้ เป็น Meet& Greet ที่ Exclusive จริงๆ และรู้สึกดีใจมากๆ ที่ได้ไปร่วม และขอขอบคุณน้องๆ ดาวแปดทุกคนโดยเฉพาะสองหมี ที่รักของป้าที่เป็นกันเองและน่ารักกับแฟนคลับมากๆไม่ใช่เฉพาะแค่วันนี้แต่ตลอดมาตั้งแต่ที่เคยได้สัมผัส (สัมผัสอะไรคิดเอาเองนะยะ) ในวันนี้ที่ดาว 9 กำลังจะโคจรมาอยู่มะรอมมะร่อ (สำนวนบ่งบอกวัยมาก) ดิชั้นเชื่อว่าหลายๆ คนก็คงรู้สึกใจหายเช่นกันและคนที่รู้สึกเหมือนเราก็คือน้องๆ ทุกคน อยากจะขอให้คนรักน้องๆ อยู่กับพวกเค้าไปนานๆ นะคะ ถึงแม้ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา แต่สิ่งหนึ่งที่จะไม่มีวันเปลี่ยนเลยไม่ว่าจะมีเดอะสตาร์มาอีกสักกี่รุ่นก็คือเดอะสตาร์ 8 จะยังคงเป็นความทรงจำที่สวยงามและแจ่มชัดตลอดไป
Thank you The Star8 for bringing us all the very best of happiness and beautiful memories