ระหว่างรอคิม พลอยและหญิง ซันมีเวลาที่จะถามรอนเกี่ยวกับข้อสงสัยต่างๆ
“ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ได้ นายบอกฉันมาหน่อยดิ”
รอนค่อยๆตอบ
“จริงๆโฟตอนไม่ได้ขยายหรอกครับ สมัยก่อนโฟตอนยังอยู่ในโลก แต่ตอนนี้ผมทำให้โฟตอนเป็นจุดเชื่อมระหว่างมิติ”
ซันมีสีหน้าเคร่งเครียด
“นายหมายความว่า ตัวพระราชวังกับจักรวาลที่คน 135 คนอยู่คือจักรวาลอีกแห่งนึงเหรอ”
“ใช่แล้วครับ” รอนตอบด้วยความมั่นใจ
คำตอบของรอนทำให้ซันนึกถึงโรงแรมประหลาด โรงแรมที่มี 10 ชั้นๆละ 50 ห้อง แต่ละห้องคือจักรวาล 1 จักรวาล
พอเข้าไปในห้องที่เป็นจักรวาลของเรา ก็จะเห็นห้องย่อยอีก 3 ห้องที่อยู่ห่างกันมาก มีชื่อระบุห้องย่อยดังนี้คือ M39 M40 และ M41
โลกของเราเป็นที่รู้จักในนาม M40
สิ่งที่รอนทำก็คือการเชื่อมโลกของจักรวาลหนึ่งกับโลกอีกจักรวาลหนึ่งด้วยโฟตอนที่ทำหน้าที่ต่างออกไปจากเมื่อก่อน
เมื่อก่อนโฟตอนทำหน้าที่เหมือนห้องประหลาดที่อยู่ในห้องย่อยของ M40
แต่ปัจจุบัน โฟตอนทำหน้าที่เหมือนกับประตูระหว่างห้องที่บังเอิญเชื่อมห้องย่อย M40 กับ M อื่นๆ
สิ่งที่ซันอยากรู้คือใครคือเจ้าของโรงแรมหรือผู้ที่สร้างทุกอย่างขึ้นมา และกฎแห่งกรรมครอบคลุมระบบทั้งหมดรึเปล่า
ซันเริ่มสงสัยว่าเมื่อมี M39 มันก็น่าจะต้องมี M1-M38 ก่อนหน้านี้ เพียงแต่เราไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน แต่ถ้าลองเทียบกับตำนานพระพุทธเจ้า 28 พระองค์
มันก็พอจะเดาได้ว่า M1-M38 เคยอยู่ที่ไหนมาบ้าง
เมื่อคิม พลอยและหญิงมากันพร้อมแล้วโดยการประสานของเชน เชนก็เล่าเรื่องราวต่างๆให้ทั้ง 3 คนฟัง
ตอนนั้นซันกำลังใช้ความคิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาคิดในใจว่า
“เป็นไปได้ว่าจะมีหลายจักรวาล เรื่องพวกนี้มันเป็นไปได้ โฟตอนน่าจะเป็นอุปกรณ์ในอนาคตที่จะสามารถปรับกฎฟิสิกส์ได้ และนิวตรอนละคืออะไร นิวตรอนไม่น่าจะเป็นอุปกรณ์แบบโฟตอน แต่น่าจะเป็นอีกโลกหนึ่งในจักรวาลหนึ่ง มันน่าจะเป็นอย่างนั้น แล้วอาณาจักรโพซิตรอนล่ะคืออะไร มันน่าจะเป็นชื่อเรียกของคนที่มีการ์ดแดงหรืออะไรที่มันคล้ายๆกันและสามารถติดต่อกันได้โดยใช้โฟตอน การ์ดแดงหรืออุปกรณ์อื่นๆที่มันคล้ายๆกัน
งั้นคงจะพอสรุปได้ว่า พวกอาณาจักรโฟซิตรอนคือพวกที่เดินทางข้ามจักรวาลได้โดยใช้อุปกรณ์ต่างๆที่ผลิตในอนาคต เจ้าของร้านประหลาดนั่นน่าจะมีส่วนสำคัญที่ทำให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นได้”
ตอนนั้นซันกำลังนั่งคิดอะไรคนเดียว เชน คิม พลอยและหญิงกำลังนั่งคุยกันด้วยความตื่นเต้น ส่วนรอนกำลังเล่นเกมคอมพิวเตอร์ด้วยความเมามันส์
เจ้าของร้านประหลาดโผล่มาทางประตูเดิม
“สวัสดีครับ ตอนนี้พวกท่านอยู่กันพร้อมหน้าเลย ตอนนี้ทหารแอนดรอยด์ของผมกำลังดูแลประชาชนของท่านทั้ง 135 คนอยู่ครับ พวกท่าไม่ต้องเป็นห่วงไปนะ”
ทุกคนนั่งฟังเจ้าของร้านพูดอย่างตั้งใจ
“เอาล่ะ ตอนนี้ที่ห้องประชุมคงจะพร้อมแล้ว เชิญพวกท่านไปที่ห้องประชุมวงรีที่ตรงกลางพระราชวังกันเถอะครับ”
ทุกคนเดินตามเจ้าของร้านประหลาดไปที่ห้องประชุมวงรี
ตอนนั้นในห้องประชุมมีผู้อื่นอยู่แล้วประมาณ 12 คน
เจ้าของร้านแนะให้กลุ่มของซันอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
หลังจากนั้นเขาก็แนะนำตัวเองให้ที่ประชุมได้รู้จัก
“หลายท่านในที่นี้คงรู้จักผมแล้ว ผมชื่อเฉินนะครับ เป็นเจ้าของร้านค้าที่ชื่อว่ากาแล็คซี่ ผมมีสาขาอยู่ทั้ง 7 อาณาจักรที่เราค้นพบได้ ทั้ง 7 อาณาจักรได้แก่อาณาจักรวีนัส อาณาจักรโลก อาณาจักรแอล อาณาจักรเวด้า อาณาจักรน้ำ อาณาจักรแลมด้า และอาณาจักรนิวตรอน ส่วนอีก 3 อาณาจักรที่ทางโพซิตรอนค้นพบแต่ยังไม่มีการเผยแสดงได้แก่ อาณาจักรเงา อาณาจักรสวรรค์และอาณาจักรนรก ส่วนอาณาจักรโพซิตรอนเป็นอาณาจักรพิเศษที่เป็นจุดเชื่อมของคนในอาณาจักรต่างๆ”
ซันฟังที่เฉินพูดอย่างตั้งใจ ตอนนี้เขามองเห็นภาพบางอย่างในหัว
พอเฉินแนะนำตัวเองแล้ว เขาก็หันมาแนะนำกลุ่มของซัน เขาแนะนำตามลำดับการนั่ง
“ตอนนี้ผมจะขอแนะนำกลุ่มที่ถือได้ว่าเป็นเจ้าของจักรวาลนี้โดยสมบูรณ์นะครับ เอ ... ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าท่านซันกับท่านรอน และกลุ่มของท่านได้ค้นพบอาณาจักรใหม่ ซึ่งพวกท่านจะเป็นเจ้าของ อาณาจักรนี้คืออาณาจักรแอลฟ่า ส่วนพระราชวังแห่งนี้ชื่อพระราชวังวิเวียน โดยจะมีกลุ่มของท่านซันเป็นเจ้าของโดยสมบูรณ์”
คนทั้ง 12 คนมองกลุ่มของซันด้วยความเป็นมิตร
“ผมขอแนะนำเจ้าของจักรวาลนี้เลยนะครับ คนแรกที่อยู่ทางซ้ายมือของผมคือท่านคิม ผู้เชี่ยวชาญทางด้านวิทยาศาสตร์ ถัดมาคือท่านหญิง ผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนาของอาณาจักรโลก ท่านพลอยผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนาจักรวาล ท่านเชน ผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์และภาษา ท่านรอน ผู้เชี่ยวชาญด้านคณิตศาสตร์ และท่านสุดท้ายคือท่านซัน ผู้เชี่ยวชาญด้านปรัชญา ตรรกวิทยา ระบบจักรวาลหลากมิติ ทฤษฎีวิทยา ฟิสิกส์จักรวาลและคณิตตรรกศาสตร์”
เฉินหันมาอีกฝั่ง
“ผมจะขอแนะนำคนสำคัญของอาณาจักรโพซิตรอนให้ทุกท่านทราบดังนี้นะครับ ทางขวามือผมนะครับ ท่านแรกคือโจชัวจากอาณาจักรนิวตรอน ท่านที่สอง อาราม จากอาณาจักรแลมด้า ท่านที่สาม เจ้าหญิงเฟด้าจากอาณาจักรแอล ท่านที่ 4 เจ้าชายเชิร์ช จากอาณาจักรแอล ท่านที่ห้า อุรุเวลา จากอาณาจักรโลก ท่านที่หก จอห์น จากอาณาจักรโลก ท่านที่เจ็ด จอมพลรานส์ จากอาณาจักรวีนัส ท่านที่แปด ราชินีเดสดราน จากอาณาจักรวีนัส ท่านที่เก้า ราชาดาสการ์ดจากอาณาจักรวีนัส ท่านที่สิบ พอลจากอาณาจักรเวด้า ท่านที่สิบเอ็ด เพน จากอาณาจักรเวด้า และท่านสุดท้าย เดรน จากอาณาจักรน้ำ”
ซันพยายามจำหน้าและข้อมูลของทุกคน
“ทั้ง 12 ท่านเป็นคณะบริหารงานของอาณาจักรโพซิตรอน เป็นผู้มีอำนาจเต็ม เป็นรองก็แค่ราชาและราชินีแห่งโพซิตรอน”
ซันตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
“วันนี้ทุกท่านจากเจ็ดอาณาจักรมารวมตัวกันเพื่อต้อนรับอาณาจักรใหม่ที่เพิ่งกำเนิดขึ้น และถือเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรโพซิตรอนด้วย แต่เนื่องจากคณะผู้บริหารของอาณาจักรแอลฟ่าอายุยังน้อย คณะทำงานจากโพซิตรอนและผมจะต้องมีส่วนช่วยในการบริหารงานไปก่อน การปกครองของอาณาจักนแอลฟ่าในช่วงแรกก็คงต้องใช้ระบบกษัตริย์เหมือนกับหลายๆอาณาจักร ซึ่งทางคณะผู้บริหารของโพซิตรอนได้ลงมติก่อนหน้าไปแล้วว่าราชาของแอลฟ่าคือท่านซัน ส่วนราชินีคือท่านพลอย”
ซันกับพลอยหันมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ แต่คนที่หัวใจแตกสลายคือเชน
“องค์ราชาและราชินีคงยังไม่มีพระนาม เราจะให้ผู้นำของประชาชนทั้ง 135 คนเป็นคนเอ่ยพระนาม เทพพยากรณ์ของอาณาจักรนิวตรอนได้ทำนายไว้ว่าอีกประมาณ 7 ชั่วโมงนับจากนี้จะมีการเอ่ยพระนาม ในการนี้จะมีชาวโพซิตรอนทั้ง 7 อาณาจักรจะเข้าร่วมพิธีด้วยประมาณ 700 คน พิธีนี้จะจัดขึ้นที่ท้องพระโรงของพระราชวังวิเวียน”
เฉินหันไปหาซันเพื่อถามคำถามซัน
“องค์ราชาแห่งอาณาจักรแอลฟ่า ผมอยากจะถามอะไรหน่อย ทำไมพระองค์จึงกล้าช่วยคน 135 คนในทำนองนี้ละครับ”
ซันตอบคำถามของเฉิน
“ในโลกที่ผมอยู่ ผมเห็นคนยากไร้ พิการ ขอทาน และคนที่โดนกระทำอย่างไม่เป็นธรรมมากมาย ทั้งเห็นเองและผ่านโทรทัศน์ ลึกๆแล้วผมอยากช่วยคนเหล่านี้ แต่ไม่มีโอกาสและเครื่องมือที่จะช่วยเหลือพวกเขา แต่วันนั้นถ้าผมไม่ช่วยคนทั้ง 135 คน พวกเขาจะต้องตายแน่ๆ และผมก็มีเครื่องมือที่จะช่วยพวกเขา ผมจึงตัดสินใจทำอย่างไม่รีรอ ผมคิดว่าน่าจะช่วยพวกเขาได้”
โปรดติดตามตอนต่อไป
นิวตรอน : โลกที่ไม่มีอยู่กับศัตรูที่ไม่มีเงา ตอนที่ 18
“ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ได้ นายบอกฉันมาหน่อยดิ”
รอนค่อยๆตอบ
“จริงๆโฟตอนไม่ได้ขยายหรอกครับ สมัยก่อนโฟตอนยังอยู่ในโลก แต่ตอนนี้ผมทำให้โฟตอนเป็นจุดเชื่อมระหว่างมิติ”
ซันมีสีหน้าเคร่งเครียด
“นายหมายความว่า ตัวพระราชวังกับจักรวาลที่คน 135 คนอยู่คือจักรวาลอีกแห่งนึงเหรอ”
“ใช่แล้วครับ” รอนตอบด้วยความมั่นใจ
คำตอบของรอนทำให้ซันนึกถึงโรงแรมประหลาด โรงแรมที่มี 10 ชั้นๆละ 50 ห้อง แต่ละห้องคือจักรวาล 1 จักรวาล
พอเข้าไปในห้องที่เป็นจักรวาลของเรา ก็จะเห็นห้องย่อยอีก 3 ห้องที่อยู่ห่างกันมาก มีชื่อระบุห้องย่อยดังนี้คือ M39 M40 และ M41
โลกของเราเป็นที่รู้จักในนาม M40
สิ่งที่รอนทำก็คือการเชื่อมโลกของจักรวาลหนึ่งกับโลกอีกจักรวาลหนึ่งด้วยโฟตอนที่ทำหน้าที่ต่างออกไปจากเมื่อก่อน
เมื่อก่อนโฟตอนทำหน้าที่เหมือนห้องประหลาดที่อยู่ในห้องย่อยของ M40
แต่ปัจจุบัน โฟตอนทำหน้าที่เหมือนกับประตูระหว่างห้องที่บังเอิญเชื่อมห้องย่อย M40 กับ M อื่นๆ
สิ่งที่ซันอยากรู้คือใครคือเจ้าของโรงแรมหรือผู้ที่สร้างทุกอย่างขึ้นมา และกฎแห่งกรรมครอบคลุมระบบทั้งหมดรึเปล่า
ซันเริ่มสงสัยว่าเมื่อมี M39 มันก็น่าจะต้องมี M1-M38 ก่อนหน้านี้ เพียงแต่เราไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน แต่ถ้าลองเทียบกับตำนานพระพุทธเจ้า 28 พระองค์
มันก็พอจะเดาได้ว่า M1-M38 เคยอยู่ที่ไหนมาบ้าง
เมื่อคิม พลอยและหญิงมากันพร้อมแล้วโดยการประสานของเชน เชนก็เล่าเรื่องราวต่างๆให้ทั้ง 3 คนฟัง
ตอนนั้นซันกำลังใช้ความคิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาคิดในใจว่า
“เป็นไปได้ว่าจะมีหลายจักรวาล เรื่องพวกนี้มันเป็นไปได้ โฟตอนน่าจะเป็นอุปกรณ์ในอนาคตที่จะสามารถปรับกฎฟิสิกส์ได้ และนิวตรอนละคืออะไร นิวตรอนไม่น่าจะเป็นอุปกรณ์แบบโฟตอน แต่น่าจะเป็นอีกโลกหนึ่งในจักรวาลหนึ่ง มันน่าจะเป็นอย่างนั้น แล้วอาณาจักรโพซิตรอนล่ะคืออะไร มันน่าจะเป็นชื่อเรียกของคนที่มีการ์ดแดงหรืออะไรที่มันคล้ายๆกันและสามารถติดต่อกันได้โดยใช้โฟตอน การ์ดแดงหรืออุปกรณ์อื่นๆที่มันคล้ายๆกัน
งั้นคงจะพอสรุปได้ว่า พวกอาณาจักรโฟซิตรอนคือพวกที่เดินทางข้ามจักรวาลได้โดยใช้อุปกรณ์ต่างๆที่ผลิตในอนาคต เจ้าของร้านประหลาดนั่นน่าจะมีส่วนสำคัญที่ทำให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นได้”
ตอนนั้นซันกำลังนั่งคิดอะไรคนเดียว เชน คิม พลอยและหญิงกำลังนั่งคุยกันด้วยความตื่นเต้น ส่วนรอนกำลังเล่นเกมคอมพิวเตอร์ด้วยความเมามันส์
เจ้าของร้านประหลาดโผล่มาทางประตูเดิม
“สวัสดีครับ ตอนนี้พวกท่านอยู่กันพร้อมหน้าเลย ตอนนี้ทหารแอนดรอยด์ของผมกำลังดูแลประชาชนของท่านทั้ง 135 คนอยู่ครับ พวกท่าไม่ต้องเป็นห่วงไปนะ”
ทุกคนนั่งฟังเจ้าของร้านพูดอย่างตั้งใจ
“เอาล่ะ ตอนนี้ที่ห้องประชุมคงจะพร้อมแล้ว เชิญพวกท่านไปที่ห้องประชุมวงรีที่ตรงกลางพระราชวังกันเถอะครับ”
ทุกคนเดินตามเจ้าของร้านประหลาดไปที่ห้องประชุมวงรี
ตอนนั้นในห้องประชุมมีผู้อื่นอยู่แล้วประมาณ 12 คน
เจ้าของร้านแนะให้กลุ่มของซันอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
หลังจากนั้นเขาก็แนะนำตัวเองให้ที่ประชุมได้รู้จัก
“หลายท่านในที่นี้คงรู้จักผมแล้ว ผมชื่อเฉินนะครับ เป็นเจ้าของร้านค้าที่ชื่อว่ากาแล็คซี่ ผมมีสาขาอยู่ทั้ง 7 อาณาจักรที่เราค้นพบได้ ทั้ง 7 อาณาจักรได้แก่อาณาจักรวีนัส อาณาจักรโลก อาณาจักรแอล อาณาจักรเวด้า อาณาจักรน้ำ อาณาจักรแลมด้า และอาณาจักรนิวตรอน ส่วนอีก 3 อาณาจักรที่ทางโพซิตรอนค้นพบแต่ยังไม่มีการเผยแสดงได้แก่ อาณาจักรเงา อาณาจักรสวรรค์และอาณาจักรนรก ส่วนอาณาจักรโพซิตรอนเป็นอาณาจักรพิเศษที่เป็นจุดเชื่อมของคนในอาณาจักรต่างๆ”
ซันฟังที่เฉินพูดอย่างตั้งใจ ตอนนี้เขามองเห็นภาพบางอย่างในหัว
พอเฉินแนะนำตัวเองแล้ว เขาก็หันมาแนะนำกลุ่มของซัน เขาแนะนำตามลำดับการนั่ง
“ตอนนี้ผมจะขอแนะนำกลุ่มที่ถือได้ว่าเป็นเจ้าของจักรวาลนี้โดยสมบูรณ์นะครับ เอ ... ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าท่านซันกับท่านรอน และกลุ่มของท่านได้ค้นพบอาณาจักรใหม่ ซึ่งพวกท่านจะเป็นเจ้าของ อาณาจักรนี้คืออาณาจักรแอลฟ่า ส่วนพระราชวังแห่งนี้ชื่อพระราชวังวิเวียน โดยจะมีกลุ่มของท่านซันเป็นเจ้าของโดยสมบูรณ์”
คนทั้ง 12 คนมองกลุ่มของซันด้วยความเป็นมิตร
“ผมขอแนะนำเจ้าของจักรวาลนี้เลยนะครับ คนแรกที่อยู่ทางซ้ายมือของผมคือท่านคิม ผู้เชี่ยวชาญทางด้านวิทยาศาสตร์ ถัดมาคือท่านหญิง ผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนาของอาณาจักรโลก ท่านพลอยผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนาจักรวาล ท่านเชน ผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์และภาษา ท่านรอน ผู้เชี่ยวชาญด้านคณิตศาสตร์ และท่านสุดท้ายคือท่านซัน ผู้เชี่ยวชาญด้านปรัชญา ตรรกวิทยา ระบบจักรวาลหลากมิติ ทฤษฎีวิทยา ฟิสิกส์จักรวาลและคณิตตรรกศาสตร์”
เฉินหันมาอีกฝั่ง
“ผมจะขอแนะนำคนสำคัญของอาณาจักรโพซิตรอนให้ทุกท่านทราบดังนี้นะครับ ทางขวามือผมนะครับ ท่านแรกคือโจชัวจากอาณาจักรนิวตรอน ท่านที่สอง อาราม จากอาณาจักรแลมด้า ท่านที่สาม เจ้าหญิงเฟด้าจากอาณาจักรแอล ท่านที่ 4 เจ้าชายเชิร์ช จากอาณาจักรแอล ท่านที่ห้า อุรุเวลา จากอาณาจักรโลก ท่านที่หก จอห์น จากอาณาจักรโลก ท่านที่เจ็ด จอมพลรานส์ จากอาณาจักรวีนัส ท่านที่แปด ราชินีเดสดราน จากอาณาจักรวีนัส ท่านที่เก้า ราชาดาสการ์ดจากอาณาจักรวีนัส ท่านที่สิบ พอลจากอาณาจักรเวด้า ท่านที่สิบเอ็ด เพน จากอาณาจักรเวด้า และท่านสุดท้าย เดรน จากอาณาจักรน้ำ”
ซันพยายามจำหน้าและข้อมูลของทุกคน
“ทั้ง 12 ท่านเป็นคณะบริหารงานของอาณาจักรโพซิตรอน เป็นผู้มีอำนาจเต็ม เป็นรองก็แค่ราชาและราชินีแห่งโพซิตรอน”
ซันตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
“วันนี้ทุกท่านจากเจ็ดอาณาจักรมารวมตัวกันเพื่อต้อนรับอาณาจักรใหม่ที่เพิ่งกำเนิดขึ้น และถือเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรโพซิตรอนด้วย แต่เนื่องจากคณะผู้บริหารของอาณาจักรแอลฟ่าอายุยังน้อย คณะทำงานจากโพซิตรอนและผมจะต้องมีส่วนช่วยในการบริหารงานไปก่อน การปกครองของอาณาจักนแอลฟ่าในช่วงแรกก็คงต้องใช้ระบบกษัตริย์เหมือนกับหลายๆอาณาจักร ซึ่งทางคณะผู้บริหารของโพซิตรอนได้ลงมติก่อนหน้าไปแล้วว่าราชาของแอลฟ่าคือท่านซัน ส่วนราชินีคือท่านพลอย”
ซันกับพลอยหันมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ แต่คนที่หัวใจแตกสลายคือเชน
“องค์ราชาและราชินีคงยังไม่มีพระนาม เราจะให้ผู้นำของประชาชนทั้ง 135 คนเป็นคนเอ่ยพระนาม เทพพยากรณ์ของอาณาจักรนิวตรอนได้ทำนายไว้ว่าอีกประมาณ 7 ชั่วโมงนับจากนี้จะมีการเอ่ยพระนาม ในการนี้จะมีชาวโพซิตรอนทั้ง 7 อาณาจักรจะเข้าร่วมพิธีด้วยประมาณ 700 คน พิธีนี้จะจัดขึ้นที่ท้องพระโรงของพระราชวังวิเวียน”
เฉินหันไปหาซันเพื่อถามคำถามซัน
“องค์ราชาแห่งอาณาจักรแอลฟ่า ผมอยากจะถามอะไรหน่อย ทำไมพระองค์จึงกล้าช่วยคน 135 คนในทำนองนี้ละครับ”
ซันตอบคำถามของเฉิน
“ในโลกที่ผมอยู่ ผมเห็นคนยากไร้ พิการ ขอทาน และคนที่โดนกระทำอย่างไม่เป็นธรรมมากมาย ทั้งเห็นเองและผ่านโทรทัศน์ ลึกๆแล้วผมอยากช่วยคนเหล่านี้ แต่ไม่มีโอกาสและเครื่องมือที่จะช่วยเหลือพวกเขา แต่วันนั้นถ้าผมไม่ช่วยคนทั้ง 135 คน พวกเขาจะต้องตายแน่ๆ และผมก็มีเครื่องมือที่จะช่วยพวกเขา ผมจึงตัดสินใจทำอย่างไม่รีรอ ผมคิดว่าน่าจะช่วยพวกเขาได้”
โปรดติดตามตอนต่อไป