“ชีวิต” กับ “ความจริง”

หน้าที่ของมนุษย์เราก็คือการแสวงหา “ความจริง” ในชีวิต
เพราะเมื่อคุณได้พบและได้ใช้ชีวิตอยู่กับ “ความจริง” คุณจะพบ “อิสระ”

ความจริงในบางครั้งก็นำพาคุณไปสู่ความเจ็บปวด
มันยากที่จะทำใจ “ยอมรับ”
แต่ท้ายสุดแล้ว มันไม่มีทางไหนที่คุณจะทำได้

คุณต้องค่อยๆ ฝึกเรียนรู้เพื่อที่สักวันหนึ่งคุณจะเกิด “ความเข้าใจ”
เพราะความเข้าใจนำมาซึ่งการ “ยอมรับ”

แน่นอน... มัน “ยาก”
หลายคนจึงสร้างข้ออ้างให้ตัวเอง และปิดกั้นโอกาสตัวเอง

เพราะมันไม่ง่าย เราจึงเห็นมนุษย์หลายคนพยายามที่จะแสวงหา
หลายคนพยามเรียนรู้และฝึกฝนอย่าง “อดทน”
หลายคน “ถอดใจ” ตั้งแต่ยังไม่เริ่มต้นเปิดใจ
หลายคนยอมรับว่า “รู้” แต่สร้างกำแพงให้ตัวเองว่า “ยังไม่สามารถทำได้”

สุดท้ายชีวิตมันต้องอยู่กับ “ความจริง"
แต่มนุษย์เราไม่ชอบ “ความจริง”
เพราะบ่อยครั้งที่ความจริงมันเจ็บปวด
มนุษย์ไม่ชอบความเจ็บปวด

มนุษย์เราชอบที่จะมีความสุขในทุกๆ วัน
ชอบดูละครที่สมหวังและจบแบบมีความสุข
มนุษย์เรามักเพ้อฝันถึงความจริงที่ไม่ใช่ความจริงแท้

ถึงเวลาหรือยังครับที่เราจะเปิดใจเรียนรู้และฝึกฝนตัวเอง
“ชีวิต” กับ “ความจริง” มันเป็นธรรมชาติที่อยู่คู่กัน

คุณหนีให้ตายยังไงก็หนีไม่พ้น

มันเหมือนคุณวิ่งซนแล้วหกล้มเป็นแผล
ถ้าคุณไม่ดูแลรักษาแผลคุณ
สักวันมันจะเน่าและยากต่อการรักษา
อย่ารอให้ถึงวันนั้นเลยครับ

เพราะความจริงแล้วชีวิตไม่ได้ลงโทษเราให้เราต้องเจ็บปวดกับความจริง
แต่ชีวิตกำลัง “สอน” เรา และปรับทิศทางให้กับตัวเราเอง

ไม่ว่าคุณจะผ่านความเจ็บปวดหรือความสุข
สุดท้ายแล้วทุกอย่างมันต้อง “ผ่านไป”
ชีวิตมันก็เท่านี้ ธรรมชาติมันมีอยู่เท่านี้
ที่เรายังทุกข์ เพราะเรายังไม่เข้าใจ “ธรรมชาติ” ของชีวิต ...

ที่มา https://www.facebook.com/heartsoulhol

ติดตามกระทู้เก่าได้ที่นี่ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://pantip.com/topic/32877700