ปิติเท้าแพลงจ๊ะ..
เมื่อคืน เป็นคืนที่น่าตกอกตกใจอยู่พอสมควรสำหรับปิติเลยล่ะ หลังจากที่ผมใช้วิชาตัวเบาหลบหนีออกจากบ้าน เพื่อไปหาแมวรุ่นใหญ่ ที่มีนามว่า ชูใจ (ก็ไม่ได้ใหญ่มากหรอกน่า แค่โตกว่านิดหน่อยเท่านั้นเอง)
ตอนที่ผมไปเจอชูใจ มันก็เป็นเวลามืดมากแล้ว ผมเดินบนหลังคาไปประมาณ 15 หลังเห็นจะได้ แล้วก็ไปหยุดอยู่ที่ตรอกแคบๆตรอกหนึ่ง แถวนั้นมืดมากๆเลยล่ะ ไฟก็ไม่ค่อยมี แต่ด้วยดวงตาของผมที่สามารถมองเห็นในที่มืดได้อย่างถนัด ทำให้ความมืดนั้นเป็นเรื่องจิ๊บๆเชียวล่ะ มิ๊วว
อยู่ไหนหนอ ชูใจ เมี๊ยว… ผมเรียกเบาๆด้วยความหวั่นวิตกเล็กน้อย เกรงว่าหากจำสถานที่ผิดอาจจะเจอแมวตัวอื่น ที่ไม่ใช่ชูใจ (หรือไม่ใช่แมว) ผมย่องๆเลียบกำแพงบ้านไปอย่างช้าๆ และข้างหน้าห่างออกไปเล็กน้อยนั้น..
โอ๊ะ! นั่น.. ตรงนั้นไง! แผ่นหลังสีส้มของชูใจ ทำให้ผมจำเธอได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน คาดว่าเธอกำลังจ้องมองดวงดาว ชูใจจ้ะ ปิติมาแล้วจ่ะ เมี๊ยวววววววววววววว
ชู่ววว……………………….
ดูเหมือนว่า ชูใจจะไม่มั่นใจว่าผมคือใคร บางทีเธออาจจะคิดว่าผมเป็นแมวที่มาจากโต๊ะบอล หรือมาเก็บส่วยทวงหนี้ อะไรแบบนั้น …มแววววว ชูใจครางเสียงต่ำในลำคอ เธอเหลียวหลังมามองผมด้วยสายตาของผู้ชำนาญในการศึก ดวงตาของเธอหรี่ลง หางของเธอชี้ฟู แสดงถึงสัญญาณแห่งการประลองยุทธ์
ฟ่ออ ฟ่อออ… (เอ่าละสิ ทำไงดี) เธอแยกเขี้ยว ปิติพยายามเพ่งไปที่เขี้ยว สีแดงมาก ดูน่ากลัวมากๆจ๊ะ
ชูใจหันมาอย่างเชื่องช้า แต่หนักแน่น ตอนนั้นผมรับรู้ได้เลยว่าเธอต้องจำผมไม่ได้แน่ๆล่ะ แย่แล้ว ทำยังไงดี ช่วยแมวคิดหน่อยสิ เอิ่ม ชู้.เอ้ยไม่ใช่…ชูใจ จำเราได้มั้ย เอ่อ… เอ่อ… เราคือ ปิติไงจ้ะ ที่มี จุด จุด ไง ไม่เชื่อถามครูอังคะน๊าาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!
คะน้ายังไม่ทันขาดคำ (ดีว่าแค่คำขาด ยังไม่ถึงกับคอขาด) เธอกระโจนเข้ามาที่ผมอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบเลย แม๊ววว อยู่ไม่ได้แล้วว ผมเสียหลักร่วง
ลงไปบนพื้นด้านล่าง ขาพลิก อ่ออยยย เจ็บบบอะ เมี๊ยววว น้ำตาแมวหนุ่มรินไหล
แล้วผมก็มองขึ้นไปบนกำแพง สิ่งที่ผมเห็นทำให้ผมจ้องมองอย่างไม่ละสายตา เธอกำลังวิวาทกับแมวสีดำอีกตัวหนึ่งอย่างสุดชีวิต เค้ามาอยู่หลังผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เลย
ทั้งคู่สู้กันอย่างสูสี ชูใจเปิดฉากตบๆๆๆ แมวสีดำก็พยายามถีบๆๆๆ กลับเช่นกัน แต่ด้วยทักษะและความแม่นยำของชูใจที่มีมากกว่า เธอนำไปหลายแต้ม ป้าบ ป้าบ !
ผั่วะ ผั่วะ !
เพี่ยะ เพี่ยะ !
พ๊วด พ๊วด ! พอเห้อะ..
เมี๊ยวววว แม๊วววว ม๊วยยยย มว๊ากกกก (ใครก็ได้ช่วยแปลให้แมวฟังที)
สู้เค้าน๊ะ เมี๊ยวว
อีกฝ่ายพลาดท่า ร่วงลงไปที่พื้น และวิ่งหายไปในความมืดอย่างรวดเร็วเยี่ยงผู้ปราชัย
แมวฮันเตอร์! ชูใจเอ่ยขึ้นเยี่ยงผู้ชนะ เก็กสวยเล็กน้อยประหนึ่งชีวิตรอดพ้นจากชะตาอันแร้นแค้น (หรือผมคิดไปเอง เมี๊ยว) เธอบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย (ว่าแต่แมวเบอร์เกอร์คืออะไรน๊ะ เมี๊ยว)
เจ้านี้มาป้วนเปี้ยนแถวนี้ได้สองวันแล้ว มันคงเคยเห็นเธอมาพบฉันแถวนี้ เธอต้องระวังเอาไว้ให้ดี พวกนี้หมายหัวพวกมือใหม่อย่างเธอนะจ๊ะ ชูใจกล่าว และยิ้มให้ผมในที่สุด
จริงหรอจ๊ะ น่ากลัวจังเลยจ๊ะ แมววว เอ่อ…ว่าแต่ ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยจ๊ะ ทำไมฟันแดงจังเลย
อ่อ ฉันไปสู้รบตบแป๊ะมามากมายน่ะจ๊ะ พอดีเป็นแมวชอบสร้างศัตรูร้อยเอ็ดเจ็ดหลังคา ก็จะมีเลือดติดมาบ้าง หุหุหุ
โห เยี่ยมเลย!!! เลือดศัตรูสินะจ๊ะ??
เลือดช้านนนี่แหละ!!!! ฮือออ! ฮืออออ!
ผมก็เลิกถาม เกรงว่าถามผิดจังหวะเดี๋ยวเลือดผมได้ไปติดที่เขี้ยวชูใจเพิ่ม
ในคืนนั้น ชูใจสอนวิธีจับหนูให้ผม เธอสอนว่า ผมไม่สามารถย่อตัวต่ำแล้วขยับก้นซ้ายทีขวาทีเหมือนที่ผมทำ แต่จะต้องขยับก้นด้วยและย่องอย่างเงียบกริบราวไร้ตัวตนด้วย หนึ่ง… สอง… หนึ่ง… สอง… เขยิบเข้าใกล้เหยื่อผู้กำลังโซ้ยขนมปังอย่างหิวโหย อา นั่นไง หนูน้อยตัวนั้น..กำลังอร่อยเลยใช่มั้ยล่ะครับ สายตาจ้องไปที่เป้าหมายอย่างไม่กะพริบสายตา จากนั้น ใช้กำลังขาหลังทั้งสองถีบส่งลำตัว กระโจนเข้าไปที่เหยื่ออย่างรวดเร็ว อุ้งเท้าหน้ากางกรงเล็บออกมา เล็งที่หนูผู้เคราะห์ร้ายอย่างแม่นยำ และจากนั้น!!!!!
อ่าว…มันหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เมี๊ยว
โชคดีว่าขนมปังไม่ได้หายไปด้วย คืนนั้นเลยได้กินขนมปังเย็นชืดๆแทน
ชูใจบอกว่า แมวอย่างเรา ถ้าจะมีเรื่องน่าเสียใจเพียงเรื่องเดียว ก็คือการที่แมวจรจัดต้องออกล่าหาอาหารเอง จะเป็นนก หนู จิ้งจก แมลงสาบ วันไหนเนื้อไม่ตกถึงท้อง ก็มีซากขนมปังนี่แหละ ที่ต้องกล้ำกลืนฝืนกินลงไป สุดท้ายแล้วก็ต้องทำเพื่อมีชีวิตรอดไปวันๆ
ต่างจากมนุษย์ ที่มีทุกอย่างเพียบพร้อมรับประทานไปตลอดชีวิต แต่ก็ยังออกล่ากันเองไม่เลิก เพียงเพื่อสนองกิเลสตัณหาที่ไม่มีวันอิ่ม
แมวด้อยประสบการณ์อย่างผมฟังแล้วก็อดสมเพชเวทนามนุษย์พวกนั้นไม่ได้เลย เมี๊ยว (โชคยังดีที่เจ้านายผมใจดี ล่าแต่หวยเฉยๆ )
ชูใจบอกว่า การฝึกขยำเชือกเป็นสิ่งที่ดี และควรฝึกทุกวัน รองท้งรองเท้าอะไรก็อย่าให้เหลือ เธอบอกว่ารองเท้าคนสัมผัสคล้ายๆเนื้อ (อันนี้ผมว่าไม่ดีแน่ๆเลยจ๊ะ เดี๋ยวจะถูกตีก้นลายอีก ขนาดวันก่อนแค่ทำท่าจะแทะ นายหญิงรีบเข้ามาบอกเลย “ไม่เอาน๊ะปิติ คู่นี้เฟคฟลอบเลยนะจ๊ะ โน่น ไปกัดคู่นั้นของคุณชายสิ คู่ละ 99 เอง ของถูกแบบนั้น ใส่แล้วคันแย่เลยจ๊ะ” (คงเป็นความหวังดีของนายหญิง แต่ไม่เอาหรอก เพราะคนที่ถูกตีมันจะไม่ใช่นายหญิง แต่เป็นปิตินี่สิ เฮ้อ แมวเพลีย)
อย่างไรก็ดี เคล็ดลับของชูใจ ก็ทำให้ผมพัฒนาทักษะการจู่โจมได้ดีขึ้นมากเลยล่ะ ชูใจบอกว่ามันจำเป็นที่แมวอย่างเราต้องรู้ทักษะการเอาตัวรอดไว้ให้มากที่สุด เพราะแมวเหมียวอย่างพวกเรามีศัตรูเยอะจ๊ะ ทั้งจากแมวด้วยกันเองหรือสัตว์อื่นๆ ผมก็มีความมุ่งมั่นมากๆว่าจะต้องเท่ห์แบบชูใจให้ได้ แต่ไม่เอาฟันแดงนะ ดูน่ากลัวมากๆ บังเอิญผมก็เกิดมาหน้าตาดีพอสมควรตามที่คุณ Sorceressnt ชมไว้เลยจ๊ะ จะทำอะไรก็ต้องระวังกันนิดนึง ว่าไหมจ๊ะ
เจ็บข้อเท้าจัง เดี๋ยวต้องไปยืดเส้นยืดสายกันหน่อยล่ะ ง่วงอีกต่างหาก เมี๊ยว เจ้านายดูเหมือนกำลังจะมาเล่น (ไม่รู้ทำไมพักนี้นายผู้ชายชอบเข้าห้องสยามจังนะ ตั้งกระทู้ โสดมั่ง เหงามั่ง เมี๊ยว สงสัยสาวๆจะเยอะ ผมก็แปลกใจว่ามีแฟนแล้วจะหาสาวอื่นคุยทำไมน๊อคนเรา เมี๊ยว)
///////////
แมวพิมพ์
-----------------------------------
EP 1.
http://pantip.com/topic/31937190
EP 2.
http://pantip.com/topic/31940541
[นิยายโลกสวย] ชีวิตของแมวชื่อปิติ EP.3 – ชูใจ จอมแมวแห่งวังหลวง
เมื่อคืน เป็นคืนที่น่าตกอกตกใจอยู่พอสมควรสำหรับปิติเลยล่ะ หลังจากที่ผมใช้วิชาตัวเบาหลบหนีออกจากบ้าน เพื่อไปหาแมวรุ่นใหญ่ ที่มีนามว่า ชูใจ (ก็ไม่ได้ใหญ่มากหรอกน่า แค่โตกว่านิดหน่อยเท่านั้นเอง)
ตอนที่ผมไปเจอชูใจ มันก็เป็นเวลามืดมากแล้ว ผมเดินบนหลังคาไปประมาณ 15 หลังเห็นจะได้ แล้วก็ไปหยุดอยู่ที่ตรอกแคบๆตรอกหนึ่ง แถวนั้นมืดมากๆเลยล่ะ ไฟก็ไม่ค่อยมี แต่ด้วยดวงตาของผมที่สามารถมองเห็นในที่มืดได้อย่างถนัด ทำให้ความมืดนั้นเป็นเรื่องจิ๊บๆเชียวล่ะ มิ๊วว
อยู่ไหนหนอ ชูใจ เมี๊ยว… ผมเรียกเบาๆด้วยความหวั่นวิตกเล็กน้อย เกรงว่าหากจำสถานที่ผิดอาจจะเจอแมวตัวอื่น ที่ไม่ใช่ชูใจ (หรือไม่ใช่แมว) ผมย่องๆเลียบกำแพงบ้านไปอย่างช้าๆ และข้างหน้าห่างออกไปเล็กน้อยนั้น..
โอ๊ะ! นั่น.. ตรงนั้นไง! แผ่นหลังสีส้มของชูใจ ทำให้ผมจำเธอได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน คาดว่าเธอกำลังจ้องมองดวงดาว ชูใจจ้ะ ปิติมาแล้วจ่ะ เมี๊ยวววววววววววววว
ชู่ววว……………………….
ดูเหมือนว่า ชูใจจะไม่มั่นใจว่าผมคือใคร บางทีเธออาจจะคิดว่าผมเป็นแมวที่มาจากโต๊ะบอล หรือมาเก็บส่วยทวงหนี้ อะไรแบบนั้น …มแววววว ชูใจครางเสียงต่ำในลำคอ เธอเหลียวหลังมามองผมด้วยสายตาของผู้ชำนาญในการศึก ดวงตาของเธอหรี่ลง หางของเธอชี้ฟู แสดงถึงสัญญาณแห่งการประลองยุทธ์
ฟ่ออ ฟ่อออ… (เอ่าละสิ ทำไงดี) เธอแยกเขี้ยว ปิติพยายามเพ่งไปที่เขี้ยว สีแดงมาก ดูน่ากลัวมากๆจ๊ะ
ชูใจหันมาอย่างเชื่องช้า แต่หนักแน่น ตอนนั้นผมรับรู้ได้เลยว่าเธอต้องจำผมไม่ได้แน่ๆล่ะ แย่แล้ว ทำยังไงดี ช่วยแมวคิดหน่อยสิ เอิ่ม ชู้.เอ้ยไม่ใช่…ชูใจ จำเราได้มั้ย เอ่อ… เอ่อ… เราคือ ปิติไงจ้ะ ที่มี จุด จุด ไง ไม่เชื่อถามครูอังคะน๊าาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!
คะน้ายังไม่ทันขาดคำ (ดีว่าแค่คำขาด ยังไม่ถึงกับคอขาด) เธอกระโจนเข้ามาที่ผมอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบเลย แม๊ววว อยู่ไม่ได้แล้วว ผมเสียหลักร่วง
ลงไปบนพื้นด้านล่าง ขาพลิก อ่ออยยย เจ็บบบอะ เมี๊ยววว น้ำตาแมวหนุ่มรินไหล
แล้วผมก็มองขึ้นไปบนกำแพง สิ่งที่ผมเห็นทำให้ผมจ้องมองอย่างไม่ละสายตา เธอกำลังวิวาทกับแมวสีดำอีกตัวหนึ่งอย่างสุดชีวิต เค้ามาอยู่หลังผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เลย
ทั้งคู่สู้กันอย่างสูสี ชูใจเปิดฉากตบๆๆๆ แมวสีดำก็พยายามถีบๆๆๆ กลับเช่นกัน แต่ด้วยทักษะและความแม่นยำของชูใจที่มีมากกว่า เธอนำไปหลายแต้ม ป้าบ ป้าบ !
ผั่วะ ผั่วะ !
เพี่ยะ เพี่ยะ !
พ๊วด พ๊วด ! พอเห้อะ..
เมี๊ยวววว แม๊วววว ม๊วยยยย มว๊ากกกก (ใครก็ได้ช่วยแปลให้แมวฟังที)
สู้เค้าน๊ะ เมี๊ยวว
อีกฝ่ายพลาดท่า ร่วงลงไปที่พื้น และวิ่งหายไปในความมืดอย่างรวดเร็วเยี่ยงผู้ปราชัย
แมวฮันเตอร์! ชูใจเอ่ยขึ้นเยี่ยงผู้ชนะ เก็กสวยเล็กน้อยประหนึ่งชีวิตรอดพ้นจากชะตาอันแร้นแค้น (หรือผมคิดไปเอง เมี๊ยว) เธอบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย (ว่าแต่แมวเบอร์เกอร์คืออะไรน๊ะ เมี๊ยว)
เจ้านี้มาป้วนเปี้ยนแถวนี้ได้สองวันแล้ว มันคงเคยเห็นเธอมาพบฉันแถวนี้ เธอต้องระวังเอาไว้ให้ดี พวกนี้หมายหัวพวกมือใหม่อย่างเธอนะจ๊ะ ชูใจกล่าว และยิ้มให้ผมในที่สุด
จริงหรอจ๊ะ น่ากลัวจังเลยจ๊ะ แมววว เอ่อ…ว่าแต่ ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยจ๊ะ ทำไมฟันแดงจังเลย
อ่อ ฉันไปสู้รบตบแป๊ะมามากมายน่ะจ๊ะ พอดีเป็นแมวชอบสร้างศัตรูร้อยเอ็ดเจ็ดหลังคา ก็จะมีเลือดติดมาบ้าง หุหุหุ
โห เยี่ยมเลย!!! เลือดศัตรูสินะจ๊ะ??
เลือดช้านนนี่แหละ!!!! ฮือออ! ฮืออออ!
ผมก็เลิกถาม เกรงว่าถามผิดจังหวะเดี๋ยวเลือดผมได้ไปติดที่เขี้ยวชูใจเพิ่ม
ในคืนนั้น ชูใจสอนวิธีจับหนูให้ผม เธอสอนว่า ผมไม่สามารถย่อตัวต่ำแล้วขยับก้นซ้ายทีขวาทีเหมือนที่ผมทำ แต่จะต้องขยับก้นด้วยและย่องอย่างเงียบกริบราวไร้ตัวตนด้วย หนึ่ง… สอง… หนึ่ง… สอง… เขยิบเข้าใกล้เหยื่อผู้กำลังโซ้ยขนมปังอย่างหิวโหย อา นั่นไง หนูน้อยตัวนั้น..กำลังอร่อยเลยใช่มั้ยล่ะครับ สายตาจ้องไปที่เป้าหมายอย่างไม่กะพริบสายตา จากนั้น ใช้กำลังขาหลังทั้งสองถีบส่งลำตัว กระโจนเข้าไปที่เหยื่ออย่างรวดเร็ว อุ้งเท้าหน้ากางกรงเล็บออกมา เล็งที่หนูผู้เคราะห์ร้ายอย่างแม่นยำ และจากนั้น!!!!!
อ่าว…มันหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เมี๊ยว
โชคดีว่าขนมปังไม่ได้หายไปด้วย คืนนั้นเลยได้กินขนมปังเย็นชืดๆแทน
ชูใจบอกว่า แมวอย่างเรา ถ้าจะมีเรื่องน่าเสียใจเพียงเรื่องเดียว ก็คือการที่แมวจรจัดต้องออกล่าหาอาหารเอง จะเป็นนก หนู จิ้งจก แมลงสาบ วันไหนเนื้อไม่ตกถึงท้อง ก็มีซากขนมปังนี่แหละ ที่ต้องกล้ำกลืนฝืนกินลงไป สุดท้ายแล้วก็ต้องทำเพื่อมีชีวิตรอดไปวันๆ
ต่างจากมนุษย์ ที่มีทุกอย่างเพียบพร้อมรับประทานไปตลอดชีวิต แต่ก็ยังออกล่ากันเองไม่เลิก เพียงเพื่อสนองกิเลสตัณหาที่ไม่มีวันอิ่ม
แมวด้อยประสบการณ์อย่างผมฟังแล้วก็อดสมเพชเวทนามนุษย์พวกนั้นไม่ได้เลย เมี๊ยว (โชคยังดีที่เจ้านายผมใจดี ล่าแต่หวยเฉยๆ )
ชูใจบอกว่า การฝึกขยำเชือกเป็นสิ่งที่ดี และควรฝึกทุกวัน รองท้งรองเท้าอะไรก็อย่าให้เหลือ เธอบอกว่ารองเท้าคนสัมผัสคล้ายๆเนื้อ (อันนี้ผมว่าไม่ดีแน่ๆเลยจ๊ะ เดี๋ยวจะถูกตีก้นลายอีก ขนาดวันก่อนแค่ทำท่าจะแทะ นายหญิงรีบเข้ามาบอกเลย “ไม่เอาน๊ะปิติ คู่นี้เฟคฟลอบเลยนะจ๊ะ โน่น ไปกัดคู่นั้นของคุณชายสิ คู่ละ 99 เอง ของถูกแบบนั้น ใส่แล้วคันแย่เลยจ๊ะ” (คงเป็นความหวังดีของนายหญิง แต่ไม่เอาหรอก เพราะคนที่ถูกตีมันจะไม่ใช่นายหญิง แต่เป็นปิตินี่สิ เฮ้อ แมวเพลีย)
อย่างไรก็ดี เคล็ดลับของชูใจ ก็ทำให้ผมพัฒนาทักษะการจู่โจมได้ดีขึ้นมากเลยล่ะ ชูใจบอกว่ามันจำเป็นที่แมวอย่างเราต้องรู้ทักษะการเอาตัวรอดไว้ให้มากที่สุด เพราะแมวเหมียวอย่างพวกเรามีศัตรูเยอะจ๊ะ ทั้งจากแมวด้วยกันเองหรือสัตว์อื่นๆ ผมก็มีความมุ่งมั่นมากๆว่าจะต้องเท่ห์แบบชูใจให้ได้ แต่ไม่เอาฟันแดงนะ ดูน่ากลัวมากๆ บังเอิญผมก็เกิดมาหน้าตาดีพอสมควรตามที่คุณ Sorceressnt ชมไว้เลยจ๊ะ จะทำอะไรก็ต้องระวังกันนิดนึง ว่าไหมจ๊ะ
เจ็บข้อเท้าจัง เดี๋ยวต้องไปยืดเส้นยืดสายกันหน่อยล่ะ ง่วงอีกต่างหาก เมี๊ยว เจ้านายดูเหมือนกำลังจะมาเล่น (ไม่รู้ทำไมพักนี้นายผู้ชายชอบเข้าห้องสยามจังนะ ตั้งกระทู้ โสดมั่ง เหงามั่ง เมี๊ยว สงสัยสาวๆจะเยอะ ผมก็แปลกใจว่ามีแฟนแล้วจะหาสาวอื่นคุยทำไมน๊อคนเรา เมี๊ยว)
///////////
แมวพิมพ์
-----------------------------------
EP 1. http://pantip.com/topic/31937190
EP 2. http://pantip.com/topic/31940541