ป่าอุกกาบาต ตอนที่ 22

กระทู้สนทนา

ความเดิมตอนที่แล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ตอนต่อยตี ยี่สิบสอง ต้องติดตาม
ภัยคุกคาม ทำร้าย ให้ต้องหนี
งูทำเปื่อย เลื้อยไป ใจเต้นถี่
นั่งให้ดี อาจมีงู อยู่ข้างกาย

ฉันเริ่มฟื้น ตื่นตระหนก อกสั่นถี่
มืดปิ๊ดปี๋ มือนี้คว้า หาที่หมาย
แตะผนัง ข้างตัวฉัน พลันตกใจ
ผิวลื่นไหล คล้ายเกล็ดงู รู้แล้วกลัว

สัมผัสฉัน ทำมันเคลื่อน สะเทือนสั่น
แสงส่องพลัน ฉันเปิดตา น่าปวดหัว
พญานาค จากที่ไหน อยู่ใกล้ตัว
มันพันพัว รอบตัวฉัน ป้องกันภัย

นาคายักษ์ ปักหลัก สู้ยักษี
คางคกหนี ถูกผียักษ์ ดักทำร้าย
แต่มันสู้ ขู่พวกยักษ์ กระโดดไป
เข้าพงไพร หายลับ ไปกับตา

ถึงตอนนี้ ต้องหนีไป ไม่อาจสู้
เหลือฉันอยู่ คู่งู สู้ยักษา
ฉันโดดไป ชวนให้หนี ไปดีกว่า
อนิจจา ยักษาร้าย ไม่ปล่อยกัน

เจ้าผียักษ์ ผลักฉันดิ่ง พิงประตู
แต่อยู่อยู่ ประตูแย้ม แง้มช่วยฉัน
อาจต้องเสี่ยง เลี่ยงไม่ได้ ต้องไปกัน
เรียกงูพลัน ให้มันมา หาประตู

ฉันช่วยต้าน มารร้อยเล่ห์ ถ่วงเวลา
นาคามา หาฉัน เหมือนมันรู้
ฉันโดนบีบ ต้องรีบเข้า กับเจ้างู
ปิดประตู อยู่ข้างใน ใจสั่นกลัว

ในกำแพง แห่งนี้ สีสวยใส
จะปลอดภัย หรือไม่นั้น ฉันไม่มั่ว
เดินสอดส่อง ต้องหันหลัง ระวังกลัว
อาจมีตัว ชั่วร้าย หมายชีวา

หันมองดู งูตัวนั้น พลันสงสัย
เพราะเหตุใด ใยช่วยฉัน วันนี้หนา
ฉันสื่อจิต คิดคุยกัน สัญญาณมา
มองดวงตา เวลานี้ มีสองเรา

ยังไม่ทัน ฉันจะคุย ลุยสื่อสาร
เกิดมีมาร ต้านจิต คิดรุมเร้า
งูห้าหัว สองตัวชิด ฤทธิ์ไม่เบา
จะฉกเรา เอาชีวิต คิดสู้กัน

งูห้าหัว ตัวใหญ่ยาว ราวปิศาจ
สองประหลาด ปราดเข้ามา หาตัวฉัน
นาคหัวเดียว เลี้ยวเข้าขู่ สู้โรมรัน
คงไม่ทัน ฉันเกร็งขา ท้าความตาย

*** โปรดติดตาม ตอนต่อไป ***