เราอายุ 28 ไม่เคยมีเเฟนหรือคนคุยมาก่อนเพิ่งมีคนคุยในปีนี้ 2 คน เเละโดนทิ้งเเบบเจ็บๆ
เราค่อนข้างซื่อในเรื่องคสพ. มองไม่ค่อยออกว่าใครหวังดีหวังร้าย ถ้าชอบจะให้เต็มร้อยเเต่เเรกถ้าไม่ชอบเราจะไม่คุยเชิงชู้สาวเเละเว้นระยะห่างพอสมควร ชัดเจนมากๆ
เราอยู่คนเดียวได้ดี ที่ผ่านมาก็มองหาบ้างเเต่ไม่เจอคนที่ถูกใจ จนปีนี้พระเจ้าส่งหนุ่มเนิร์ด ใส่เเว่น ตาตี๋ โปรไฟล์ดีตรง check list ทุกอย่างมาให้เเบบงงๆว่าหาตั้งนานทำไมเพิ่งเจอ แกไปอยู่ไหนมา
ตอนเเรกก็กรี๊ดมากคนนึงนอน 2 ทุ่ม ทำเเต่งาน ตื่นมาสวดมนต์ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ เเต่หารู้ไม่ว่าเขาเป็น Narcissistic จนทำเราเกือบเป็นบ้า จากคนหน้าตาสดใสกลายเป็นคนโทรมๆ หวาดกลัว ไม่กล้าพูดหรือมีปากมีเสียงในคสพ.
ส่วนอีกคนก็พูดจาดี มารยาทดีมาก เหมือนคุณชายลอยมา เราชมเช้าชมเย็น เเละเราเป็นตัวเองสุดๆ คุยกันมีเเต่เสียงหัวเราะ มีเรื่องน่ารักทุกๆวัน เราไม่เคยเห็นตัวเองในมุมที่น่ารักขนาดนี้เลย จนวันที่เขาบอกเลิกคุยถึงเพื่งรู้ว่าที่ผ่านมามันไม่จริง มีเเต่เราจริงใจอยู่ฝ่ายเดียว เขาเเค่สนุกๆมองหาบางอย่าง เขาอันฟอลเราไปไม่มีแม้เเต่คำว่าเพื่อนให้กัน ลืมสิ่งดีๆไปเลย(ต่างจากเราเห็นเขาเป็นเพื่อนผช.ที่น่ารักที่สุดในชีวิต) พร้อมกับคำพูดเเย่ๆที่ไม่คิดว่าจะออกจากปากเขา
คสพ.ที่จบไปทำให้เรากลายเป็นคนไม่อยากอยู่คนเดียว อยากมีคนโทรหาก่อนนอนทุกวัน เพราะเพิ่งเคยมี มันทำให้มีชีวิตชีวามากเเละให้บทเรียนคือการไม่ให้ใจใครง่ายเกินไป เเม้จะถูกใจเเค่ไหนก็ตาม
เเล้วทุกคนล่ะคะ กว่าจะเจอคนที่ใช่ ต้องโดนหลอกโดนทิ้งอีกสักกี่รอบ เเล้วต้องไปหาที่ไหนคะคนดีๆที่ถูกใจเนี่ย แฟนมันหายากจังเนอะ
ชวนคุย วัยทำงานหาเเฟนกันยังไงคะ กว่าจะเจอคนที่ใช่ทำไมมันยาก ต้องเจ็บอีกกี่รอบ
เราค่อนข้างซื่อในเรื่องคสพ. มองไม่ค่อยออกว่าใครหวังดีหวังร้าย ถ้าชอบจะให้เต็มร้อยเเต่เเรกถ้าไม่ชอบเราจะไม่คุยเชิงชู้สาวเเละเว้นระยะห่างพอสมควร ชัดเจนมากๆ
เราอยู่คนเดียวได้ดี ที่ผ่านมาก็มองหาบ้างเเต่ไม่เจอคนที่ถูกใจ จนปีนี้พระเจ้าส่งหนุ่มเนิร์ด ใส่เเว่น ตาตี๋ โปรไฟล์ดีตรง check list ทุกอย่างมาให้เเบบงงๆว่าหาตั้งนานทำไมเพิ่งเจอ แกไปอยู่ไหนมา
ตอนเเรกก็กรี๊ดมากคนนึงนอน 2 ทุ่ม ทำเเต่งาน ตื่นมาสวดมนต์ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ เเต่หารู้ไม่ว่าเขาเป็น Narcissistic จนทำเราเกือบเป็นบ้า จากคนหน้าตาสดใสกลายเป็นคนโทรมๆ หวาดกลัว ไม่กล้าพูดหรือมีปากมีเสียงในคสพ.
ส่วนอีกคนก็พูดจาดี มารยาทดีมาก เหมือนคุณชายลอยมา เราชมเช้าชมเย็น เเละเราเป็นตัวเองสุดๆ คุยกันมีเเต่เสียงหัวเราะ มีเรื่องน่ารักทุกๆวัน เราไม่เคยเห็นตัวเองในมุมที่น่ารักขนาดนี้เลย จนวันที่เขาบอกเลิกคุยถึงเพื่งรู้ว่าที่ผ่านมามันไม่จริง มีเเต่เราจริงใจอยู่ฝ่ายเดียว เขาเเค่สนุกๆมองหาบางอย่าง เขาอันฟอลเราไปไม่มีแม้เเต่คำว่าเพื่อนให้กัน ลืมสิ่งดีๆไปเลย(ต่างจากเราเห็นเขาเป็นเพื่อนผช.ที่น่ารักที่สุดในชีวิต) พร้อมกับคำพูดเเย่ๆที่ไม่คิดว่าจะออกจากปากเขา
คสพ.ที่จบไปทำให้เรากลายเป็นคนไม่อยากอยู่คนเดียว อยากมีคนโทรหาก่อนนอนทุกวัน เพราะเพิ่งเคยมี มันทำให้มีชีวิตชีวามากเเละให้บทเรียนคือการไม่ให้ใจใครง่ายเกินไป เเม้จะถูกใจเเค่ไหนก็ตาม
เเล้วทุกคนล่ะคะ กว่าจะเจอคนที่ใช่ ต้องโดนหลอกโดนทิ้งอีกสักกี่รอบ เเล้วต้องไปหาที่ไหนคะคนดีๆที่ถูกใจเนี่ย แฟนมันหายากจังเนอะ