"อุบัติรัก สลัดลาย" (นิยายมโน) ตอนที่ 3 แสดงนำโดย พี่ตุ้ย - ขวัญ

ตอนที่ 3

"ผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ ณมน ดีไซน์เนอร์สาวสวยควงหนุ่มหน้าใหม่ออกเดท ดินเนอร์กันสองต่อสองในร้านหรูย่านสุขุมวิทซะแล้ว ไม่ใช่ใครที่ไหน หนุ่มเวียร์รี่ นายแบบคนดัง" ณมน เงยหน้าจากนิตยสารอย่างปลงๆ
"นี่มันอะไรกันนักกันหนา นี่ฉันแค่ไปกินข้าวกับเพื่อน ดูหน้าตาฉันซิ ซีดอย่างกับผักต้ม ผมก็ฟูอย่างกับหัวสิงห์โต ไปเดทตรงไหนกัน!" ณมนกล่าวออกมาอย่างหัวเสีย

"คุณณมนค่ะ! คุณณมน! " เลขาสาววิ่งโล่เข้ามาพร้อมกับหนังสือพิมพ์
"มีอะไรหรือค่ะ วิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว ถูกหวยรางวัลที่ 1 หรอค่ะ" ณมนกล่าวแซวยิ้มๆ แกมหัวเราะ เพราะอดขันไม่ได้กับอาการหน้าตาตื่นของเลขาเธอ

"แหม...คุณณมนก็ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีซิค่ะ ไม่ใช่หรอกค่ะ ดูข่าวนี่ซะก่อน คุณณมนงานเข้าแล้วล่ะคะ" เลขาสาวกล่าวพร้อมกับยื่นหนังสือพิมพ์ให้เธอดู


"แพนเดอร์ร่า แฟนสาวนายแบบเวียร์รี่ ให้สัมภาษณ์ถึงภาพหลุด ณมน - เวียร์รี่ ว่าตนไม่ทราบเรื่องมาก่อนว่าพี่เวียร์รี่สนิทกับณมนถึงขั้นดินเนอร์กันสองต่อสอง ตั้งแต่เกิดภาพหลุดออกมาตนยังไม่ได้คุยกับเวียร์รี่เลย" อ่านจบณมนถึงกับเซ็ง
"ฮึ...สื่อไทย ทำงานไวที่สุดในโลก! ช่างมันเถอะ! ฉันชินแล้วล่ะ เดียวคนเขาก็ลืม เดี๋ยวก็มีข่าวใหม่มาอีก" เธอเริ่มจะชาชินกับข่าวพวกนี้ซะแล้ว
"คุณณมนค่ะ อย่าลืมนะคะ พรุ่งนี้เรามีถ่ายแบบชุดแต่งงานคอลเลคชั่นใหม่ ตอน 10 โมงเช้าค่ะ" เลขาสาวกล่าว
"แล้วโทรไปคอนเฟิร์มกับนางแบบหรือยัง" ณมนเอ่ยถามอย่างห่วงๆ เพราะเธอรู้กิตติศัพ์ของนางแบบผู้นี้ว่า จอมเบี้ยวงาน และไม่ค่อยตรงเวลา
"ค่ะ ดิฉันโทรไปคอนเฟิร์ม เมื่อสักครู่นี้เอง" เลขาสาวกล่าวออกมาอย่างรู้ใจเจ้านายว่ากังวลเรื่องอะไร

วันนี้ณมนแต่งตัวทะมัดทะแมงสวยเก๋ เธอสวมเสื้อเชิร์ตแขนยาวสีขาวพับแขนถึงข้อศอก กระโปรงสั้นสลับลายขาวน้ำเงินเผยให้เห็นช่วงขาขาวนวลที่เรียวยาว มีเข็มขัดเส้นโตคาดอยู่บนเอวคอดกิ่วของเธอ ผมยาวสีนำตาลสลวยถูกรวบมวยไว้ข้างหลัง เผยให้เห็นใบหน้าอันสวยงาม หน้าผากโหนกนูน ดวงดาคมสวยชวนฝัน ขนานยาวไปกับคิ้ว จมูกเล็กโด่งรับกับใบหน้า ปากบางอมชมพูถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีเข้ม บ่งบอกถึงบุคลิกของสาวมั่นได้อย่างดี


ณมนดีใจมากเป็นพิเศษ เนื่องจากเธอได้นางแบบที่เหมาะสมกับชุดแต่งงานที่เธอได้ออกแบบไว้สมใจสักที นี่ถ้าไม่ติดว่าเธอมีใบหน้ากระเดียดไปทางฝรั่งล่ะก็ เธอคงจะต้องขอกลืนน้ำลายตัวเองเพื่อเป็นแบบซะเองเลย ไม่ต้องเสียเงินมากมายจ้างนางแบบคนนี้ ถึงเจ้าหล่อนจะเรื่องมาก และดูจะไม่ค่อยชอบหน้าเธอสักเท่าไหร่  แต่รูปร่างหน้าตาที่งามหมดจรดอย่างสาวไทยแท้ๆ นี่แหละ ที่ทำให้ณมนต้องยอมควักกระเป๋าจ่ายแบบทุ่มไม่อั้นให้กับนางแบบผู้นี้

เมื่อมาถึงสตูดิโอ ณมนรีบตรงไปยังห้องถ่ายทำทันที เมื่อพบว่าทุกสิ่งทุกอย่างจัดได้พอเหมาะ พอดีตรงกับคอนเซพต์ตามที่เธอวางไว้
"ทุกคนพร้อมแล้วนะคะ" ณมนกล่าวกับสตาฟและทีมงานอย่างอารมณ์ดี
"ครับๆ พร้อมทุกอย่าง ยังขาดแต่นางแบบที่..." ยังไม่ทันที่ช่างภาพจะพูดจบ เลขาสาวของเธอก็วิ่งหน้าตาตื่นมาทีเดียว
"คุณณมนค่ะ คุณณมน! นางแบบที่จะถ่ายชุดแต่งงานคอลเลคชั่นในวันนี้ประสบอุบัติเหตุ เข้าโรงพยาบาลเมื่อคืนนี้ค่ะ! ทางผู้จัดการของเธอเพิ่งจะโทรมาบอกเมื่อสักครู่นี้เองค่ะ" เลขาสาวของเธอบอกอย่างร้อนรน
"อะไรน่ะ!? เข้าโรงพยาบาล! ตายแล้ว!... แล้วงานที่เตรียมแล้ววันนี้ของฉันจะทำยังไงกันเล่า! ทุกอย่างก็พร้อมถ่ายหมดแล้วด้วย แต่นางดันเกิดอุบัติเหตุ บ้าจริง! แล้วนี่ฉันจะไปหานางแบบที่ไหนได้ทันกันล่ะเนี่ย" นี่ขนาดนางแบบคนนี้เธอยังใช้เวลาตั้งเป็นเดือนๆ กว่าจะได้ที่เหมาะสมขนาดนี้ แล้วนี่เธอจะทำยังไงดีล่ะ ณมนคิดไม่ตก ในหัวอื้ออึงไปหมด

"คุณณมนก็ถ่ายเองเลยซิคะ" เลขาสาวกล่าวยิ้มๆ แบบแบ่งรับแบ่งสู้
"ฮึ! ฉันอีกแล้ว คราวที่แล้วก็โดนนินทาว่าฉันเค็มมากขนาดไม่ยอมจ้างนางแบบมืออาชีพมาถ่ายให้ งกจัดถึงขนาดต้องถ่ายเอง งานนี้มีหวังโดนเมาส์อีกเป็นแน่ โอ้ย! ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย" ณมนกล่าวอย่างหัวเสีย ที่เสียทั้งเงิน ทั้งเวลา
"หรือคุณณมนจะยอมยกเลิกไปก่อน แล้วค่อยหานางแบบกันใหม่" เลขาสาวกล่าวอย่างกระหยิ่มยิ้มย่องเหมือนจะรู้ว่าเจ้านายคนสวยของเธอนั้นจะตอบเช่นไร
"ยกเลิกอย่างนั้นเหรอ? ไม่มีทางซะล่ะ ฉันลงทุนลงแรง เสียเงินเสียทองไปกับงานนี้ตั้งเท่าไหร่ ใครจะมายอมล้มเลิกง่ายๆ ถ่ายก็ถ่าย!" ณมนกล่าวอย่างหัวเสีย

"โอ้โห!....คุณณมน สวยจังเลยค่ะ" เลขาสาวบอกเจ้านายด้วยอาการตกตะลึงในความสวยงามของเจ้านายขณะที่นำแมกซีนที่เจ้านายเธอถ่ายเมื่อสัปดาห์ก่อนมาให้ดู

















"สวยมากๆ เลยนะคะ" เลขาสาวเอ่ยชมเจ้านายไม่ขาดปาก
"ฮึ! ถ้ารู้ว่าฉันจะต้องมาเป็นนางแบบซะเอง ฉันจะไม่ยอมเสียเงินจ่ายสักบาทให้ยัยนั้น นึกขึ้นมาแล้วเจ็บใจชะมัด รู้ทั้งรู้ว่ารุ่งขึ้นต้องมาถ่ายแบบ ดันดื่มซะเมาปริ้น ขับรถจนเกิดอุบัติเหตุ ฉันคงเข็ดกับยัยคนนี้ไปเลยล่ะ" ณมนกล่าวอย่างหงุดหงิด ถึงแม้เธอจะได้ค่าจ้างถ่ายแบบคืนก็ตาม

บ่ายนี้ณมนมีงานเปิดตัวห้องเสื้อใหม่ ณ สยามพารากอน มีนักข่าวและสื่อมวลชนมาทำข่าว เยอะมากมายผิดปกติ แต่จริงๆ เธอไม่ค่อยจะแปลกใจเท่าไหร่ เพราะเธอรู้ว่าคนเหล่านี้มาเพื่อจะขอสัมภาษณ์เธอเรื่องข่าวนั้นแน่ๆ เพราะวันนี้นายแบบที่ตกเป็นข่าวกับเธอก็มารวมเดินแบบในวันนี้ด้วย

NEWS: ตกลงความสัมพันธ์ของคุณทั้งคู่เป็นยังไงกันแน่คะ แล้วคุณณมนทราบมาก่อนหรือไม่ค่ะว่าคุณเวียร์รี่เป็นแฟนกับคุณแพนเดอร์ร่าอยู่" นักข่าวสายบันเทิงกล่าว

ณมน: พอจะทราบอยู่บ้างค่ะ แต่ไม่ได้สนใจอะไรนะคะ เพราะคุณเวียร์รี่กับมน ไม่ได้เป็นกิ๊กกัน หรือคบกันอะไรแต่อย่างใด วันนั้นที่มีรูปออกมาว่าไปนั่งทานข้าวกัน จริงๆ ไปกันหลายคนค่ะ วันนั้นพวกเรา ทีมงานถ่ายแบบกันจนเย็น พอเสร็จงานมนก็เลยพาไปเลี้ยงข้าวก็เท่านั้นค่ะ ถ้าจะดูให้ดีๆ จากภาพมนว่าน่าจะดูรู้นะคะว่า เราสองคนไม่ได้เป็นคนถ่าย แต่มีพี่ทีมงานที่ไปด้วยเป็นคนถ่ายค่ะ เพราะฉะนั้นข่าวที่ออกมาว่าไปเดทนี่ไม่จริงแต่อย่างใด ถ้าใครดูรูปเป็นก็จะทราบคะว่ามันไม่จริง เพราะด้านหลังที่คุณเวียร์รี่กับมนนั้งมีกระจกอยู่ ถ้าสังเกตก็จะเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเราทั้งคู่ ซึ่งก็เป็นพี่ๆ ทีมงานนั่นเอง" ณมนตอบอย่างชัดเจนชัดถ้อยชัดคำจนนักข่าวหน้าเหวอกันเลยทีเดียว

เวียร์รี่: ครับ ก็อย่างที่คุณณมนบอกน่ะครับ พวกเราไปทานข้าวกัน ไม่ได้มีอะไรอย่างที่เป็นข่าว ส่วนผมกับน้องแพนเดอร์ร่าเราเข้าใจกันดีครับ ไม่มีปัญหาครับ วันนี้น้องเค้าก็มาด้วยครับ"

พอพูดจบนางเอกสาวแพนเดอร์ร่าก็ยิ้มร่าออกมาให้นักข่าวได้ถ่ายรูปเพื่อสยบข่าวลือ


พอกลับถึงบ้านณมนแทบจะหมดแรง วันนี้เจอแต่ข่าวหนักๆ ทั้งๆที่เป็นวันเปิดร้านใหม่
"โอ้ย! เบื่อๆๆๆ เซ็งๆๆ! เมื่อไหร่ข่าวคราวบ้าๆ นี่มันจะจบสิ้นสักที ทำไมต้องมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันหนักหนา ดารานางเอกคนอื่นๆ ทำไมไม่ไปยุ่งวุ่นวายกัน ทำไมถึงมาตามๆๆ แต่ฉันห่ะ!"
"งั้นก็รีบแต่งงานเสียซะซิจ๊ะ แม่ดีไซน์เนอร์คนสวย..."
"คุณแม่!... คุณพ่อ! กลับมาแล้วหรอค่ะ โห...ไปเสียนานคิดว่าจะลืมลูกสาวซะแล้ว" ณมนกล่าวแบบน้อยใจ
"ก็ธุรกิจของพ่อที่ทำที่โน้นนะซิ มันมีปัญหาก็เลยต้องเคลียร์กันนาน ดีนะที่ได้ลูกชายของเพื่อนแม่เข้ามาช่วยไกล่เกลี่ยให้ ลูกของเพื่อนสนิทพ่อกับแม่ที่แม่เคยเล่าให้ฟังไงจ๊ะ" คุณแม่กล่าวด้วยรอยยิ้มแบบมีเลศนัย หากแต่เธอไม่รู้ว่ามันคืออะไร
"ก็ลูกสาวของพ่อไม่ยอมเรียนด้านบริหาร ทำให้พ่อต้องหาลูกชายเพื่อมาช่วยพ่อบริหารกิจการของครอบครัวเรานะซิ" คุณพ่อกล่าวติงลูกสาวคนสวยที่แสนเอาแต่ใจ
"แหม...คุณพ่อ! แล้วใครกันลูกชายของคุณพ่อ อย่าบอกนะคะว่าคุณพ่อแอบไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยจนมีลูกชายขึ้นมาน่ะ มนไม่ยอมนะคะ" ณมนกล่าวแบบกระเหง้ากระงอด เมื่อผู้เป็นพ่อและแม่เห็นต่างก็แอบอมยิ้มให้กันอย่างมีความหมาย เพราะว่าการไปต่างประเทศคราวนี้ก็เพื่อไปพบกับเพื่อนสนิทและปรึกษาหารือกันเรื่องหมั้นหมายของ ณมน กับ มหาสวัสดิ์ ลูกชายเพื่อนรักที่หมั้นหมายกันมาตั้งแต่เล็กๆ
"พ่อค่ะ แม่ค่ะ ตกลงจะบอกได้หรือยังว่าลูกชายของพ่อกับแม่เนียเป็นใครค่ะ แล้วทำไมคุณพ่อกับคุณแม่ถึงต้องรับมาเป็นลูกชาย แล้วให้ดูแลกิจการของบ้านเรา เราจะไว้ใจเขาได้หรือค่ะ" ณมนถามแบบไม่ค่อยมั่นใจในการตัดสินใจของพ่อกับแม่ที่จะรับผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาเป็นลูกแล้วมอบทรัพย์สินที่มีมูลค่ามหาศาลให้ดูแล
"ไม่ช้า..หนูก็จะพบกับเขา เขาเป็นคนดีมาก เป็นคนหนุ่มที่เอาการเอางาน มีความรับผิดชอบ แล้วที่ผ่านมาตลอดเวลา 5-6 ปีที่ผ่านมาเขาก็เป็นคนดูแลกิจการของเราทั้งหมด" ผู้เป็นพ่อกล่าวกับลูกสาวที่ดูท่าเหมือนจะไม่ค่อยชอบลูกชายคนใหม่ของเขาซะตั้งแต่ยังไม่ได้พบหน้ากัน
"ทั้งหมด!!!" ณมนอุทานออกมาด้วยความตกใจ
"นี่หมายความว่า คุณพ่อกับคุณแม่ยกสมบัติของเราให้เขาดูแลไปทั้งหมดเลย! มนไม่อยากจะเชื่อเลย นี่คุณพ่อกับคุณแม่เป็นอะไรไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็ยกทรัพย์สมบัติของเรา กิจการของเราให้เขาไปหมด นี่เท่ากับตอนนี้เราก็เหลือแต่ตัวซิค่ะ" ณมนกล่าวด้วยความเหลืออด น้อยใจ ปนตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน
"ไม่ใช่หรอกลูก ไม่ใช่ทั้งหมด พ่อกับเค้าเราถือหุ้นกันคนละ 50%" (แต่ทุกอย่างจะเป็นของเขาทันทีถ้าเขาแต่งงานกับลูก) ประโยคหลังนี้ผู้เป็นพ่อไม่ได้พูดออกมา หากแต่มีนัยหน้าที่ปลื้มปิติ และยินดีกับว่าที่ลูกเขยในอนาคตคนนี้

ณมนเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้อง ในหัวคิดไม่ตกกับสิ่งที่เพิ่งได้ยินจากผู้เป็นบิดา คุณพ่อไม่มีทางพูดเล่นแน่ๆ เลย ผู้ชายคนนั้นจะต้องพูดจาหว่านล้อมหรือใช้เล่ย์เหลี่ยมกับคุณพ่อของเธอแน่ๆ เพราะปกติแล้วคุณพ่อของเธอเป็นนักธุรกิจที่ฉลาด รอบคอบ ไม่มีทางที่จะตกหลุมใครได้ง่ายๆ แล้วนี่ทำไม? ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงทำให้พ่อของเธอรักและไว้ใจได้ถึงเพียงนี้ เธอต้องรู้ให้ได้ว่าเขาเป็นใคร และเธอจะไม่ยอมให้เขามาชุบมือเปิบเอาทรัพย์สมบัติที่ควรจะเป็นของเธอทั้งหมดไปง่ายๆ แน่นอน
"เราต้องได้เห็นดีกัน ฉันนี่แหละ! ณมนคนนี้ จะเป็นคนกระชากหน้ากากจอมปลอมของแกออกมาเอง!" ณมนสบถขึ้นมาอย่างเหลืออด นี่มันวันโลกาวินาศอะไรกับชีวิตของเธอ ทำไมหมู่นี้เธอถึงเจอกับเรื่องแย่ๆ ได้ตลอดซิ ให้ตายเถอะ


ติดตามอ่าน "อุบัติรัก สลัดลาย" นิยายมโนในตอนหน้านะคะ by ติ่งกระโจม 766
ตอนก่อนๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่