ก่อนที่จะพูดถึงงบประมาณสองล้านล้านในมุมมองของผม ขอวางตารางยุทธศาสตร์และแผนงานก่อนนะครับ
แล้วขอวางรายละเีอียดการพิจารณาของคณะกรรมาธิการวิสามัญของสภาผู้แทนฯ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ในมุมมองของผม ผมคิดว่า ในงบประมาณสองล้านล้านบาทนี้ สามารถแยกงบประมาณได้ 3 กองคือ
1.โครงการที่กำลังดำเนินงานอยู่ และจริง ๆ น่าจะมีการตั้งงบประมาณไว้แล้ว แต่ยังไม่ครบถ้วน การดึงเอามาไว้รวมในงบสองล้านล้านนี้ ก็จะทำให้มีงบประมาณส่วนที่ยังขาดอยู่ ดำเนินการโครงการจนจบสิ้นได้ ซึ่งก็คงหมายถึงรถไฟฟ้าสารพัดสีในเขตกทม. ที่บางเส้นทางกำลังดำำเนินการอยู่ และบางสายกำลังจะประมูล
2.โครงการที่มีการศึกษาโครงการแล้วเสร็จแล้ว เพียงแต่รอมีงบประมาณก็จะสามารถเริ่มต้นลงมือทำได้ ซึ่งก็จะมีรถไฟทางคู่ บางเส้นทาง (5 เส้นทาง) ถนนบางสาย
3.โครงการที่ยังเป็นเพียงแนวคิด ยังไม่มีการศึกษาในรายละเอียด ยังไม่มีแผนงานชัดเจน จะศึกษาและลงทุนในช่วงระยะเวลา 7 ปีนี้
และอาจจะแบ่งรูปแบบโครงการได้ เป็น 3 ระดับความจำเป็นคือ
1.โครงการที่จำเป็นเร่งด่วน ใช้เงินจำนวนมาก และต้องการความต่อเนื่อง ดังนั้นการออกกฎหมายพิเศษ เพื่อกำหนดที่มาของเงินให้ชัดเจน ก็มีเหตุอันสมควร เช่นโครงการรถไฟทางคู่ การก่อสร้างถนนสายหลักบางเส้นทาง เพราะเรื่องพวกนี้ มีการศึกษากันมานาน แต่ไม่ได้เริ่มลงมือสักที เพราะการขาดงบประมาณในการสร้าง
2.โครงการที่จำเป็น ใช้เงินไม่มาก อันนี้จริง ๆ แล้วจากกรอบของโครงการและรูปแบบโครงการนั้น สามารถดำเนินในภายใต้งบประมาณปกติได้อยู่แล้ว เช่นการก่อสร้างด่านชายแดนต่าง ๆ จำนวน 41 แห่ง รวม ๆ แล้วมีกรอบวงเงิน 12,000 ล้านบาท หรือถ้าเฉลี่ยแต่ละแห่ง ก็ประมาณ 300 ล้านบาทเท่านั้น ซึ่งถ้าหากทยอยสร้างทยอยประมูล ในขั้นตอนปกติ ก็น่าจะสามารถสร้างได้ ขอเพียงจัดงบประมาณให้ก็พอแล้ว
เพราะการสร้างพวกอาคารสถานที่ ตลอดจนการจัดหาเครื่องมืออุปกรณ์ที่จำเป็น ก็ทำกันอยู่เป็นปกติอยู่แล้ว ก็ไม่เข้าใจถึงความจำเป็นของการนำมารวมไว้ในงบสองล้านล้าน เพื่อประโยชน์อะไร
และยังเรื่องการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานทางรถไฟ พวกราง ไม้หมอน ระบบอาณัติสัญญาณ ฯลฯ เหล่านี้ เป็นเรื่องปกติที่จำเป็นต้องปรับปรุงอย่างสม่ำเสมออยู่แล้ว และตามในแผนงานที่วาง ก็จะทยอยก่อสร้างปรับปรุงไปเรื่อย ๆ ไม่ใช่ทำทีเดียวทั้งหมด ซึ่งส่วนนี้ใช้งบประมาณ ประมาณ 2 หมื่นล้านบาท ดังนั้น ถ้าหากจัดซื้อจัดจ้าง ภายใต้ พรบ.งบประมาณก็น่าจะเหมาะสมมากกว่า
เพราะจากเอกสารข้างล่างจะเห็นว่า งบประมาณส่วนนี้ มีแผนการใช้เงินในทุกปีต่อเนื่องไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
3.โครงการที่ยังไม่ได้ศึกษาความเป็นไปได้ ยังไม่มีรายละเอียดโครงการชัดเจน มีการตั้งเพียงงบประมาณ ไว้เบื้องต้น เช่นรถไฟความเร็วสูง ตรงนี้ เนื่องจากยังไม่มีรายละเอียดชัดเจนว่าจะใช้เงินเท่าไหร่แน่ การตั้งงบประมาณทั้งก้อนไว้ก่อน ยังไม่มีอะไรเป็นประกันว่า เงินจะพอ หรือเงินจะเหลือมากน้อยเท่าไหร่ เพราะต้องรอจนสุดท้าย ที่ทำการประมูล ทำการก่อสร้าง จะจัดหาระบบเรียบร้อยแล้ว
ดังนั้นตรงนี้ จริง ๆ ความจำเป็นการใช้งบประมาณในเบื้องต้น ก็คือการใช้งบประมาณในการศึกษาออกแบบ ส่วนงบประมาณเรื่องการลงทุนถ้าถึงเวลาค่อยตั้งงบประมาณพิเศษอีกครั้งก็ยังไม่ช้าเกินไป
ดังนั้นตรงจุดนี้ ผมคิดว่า ในงบประมาณสองล้านล้านบาทนี้ ส่วนที่จำเป็นต้องออกเป็นกฎหมายพิเศษในตอนนี้ ก็มีในส่วนของรถไฟทางคู่ และถนนบางเส้นทาง ที่จำเป็นเชิงยุทธศาสตร์ (และอาจจะมีเรื่องการลงทุนทางน้ำ บางอย่าง แต่เนื่องจากไม่รู้ข้อมูลมาก เลยขอข้ามเรื่องทางน้ำ)
ส่วนเรื่องรถไฟฟ้าสารพัดสี ก็เลือกเอาเฉพาะสายที่จะเริ่มต้นและยังไม่ได้ตั้งงบประมาณเอาไว้ มาใส่ในงบนี้ อันไหนที่มีการตั้งงบประมาณไว้ และยังมีการผูกพันงบประมาณอยู่ ก็ควรเดินไปตามเดิม ส่วนสายไหนยังออกแบบไม่เสร็จ ก็เก็บไว้ไปออกพร้อมกับการสร้างรถไฟความเร็วสูงอีกครั้งก็ได้
ซึ่งถ้าตัดเหลือบางส่วนตามที่บอก ก็คิดว่า งบประมาณที่ใช้ ก็น้อยลง ความขัดแย้งด้านความคิด รูปแบบ วิธีการก็น้อยลง สามารถได้งบประมาณออกมาใช้ได้เร็วขึ้น
ส่วนเรื่องที่ขัดแย้งกัน ก็ค่อย ๆ พูดกันไป เพราะจริง ๆ กว่าจะต้องการเงินก้อนใหญ่ไปสร้างรถไฟความเร็วสูง ก็คงต้องอีกอย่างน้อย 2 ปี ในระหว่างนี้ การศึกษาออกแบบ การศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อม หรือกระทั่งการเวนคืนที่ดิน ก็สามารถดำเนินการไปเรื่อย ๆ ได้อยู่แล้ว
ถ้าหากคิดว่า จะไม่มีงบประมาณดำเนินการเรื่องพวกนี้ ก็ใส่งบสักก้อน ในกฎหมายที่พูดถึง (ที่ตัดพวกยังไม่จำเป็นเร่งด่วนออกไปก่อน) เป็นงบประมาณศึกษาเบื้องต้นและเตรียมการก่อสร้าง รถไฟความเร็วสูง สัก 5 หมื่นล้านบาทก็ได้
ตอนแรกว่าจะพูดถึงข้อเสนอแนะบางอย่าง เกี่ยวกับโครงการรถไฟความเร็วสูง แต่กระทู้ยาวเกินไปแล้ว ขอยกไว้กระทู้หน้าแล้วกันครับ
งบประมาณ สองล้านล้านบาท
แล้วขอวางรายละเีอียดการพิจารณาของคณะกรรมาธิการวิสามัญของสภาผู้แทนฯ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ในมุมมองของผม ผมคิดว่า ในงบประมาณสองล้านล้านบาทนี้ สามารถแยกงบประมาณได้ 3 กองคือ
1.โครงการที่กำลังดำเนินงานอยู่ และจริง ๆ น่าจะมีการตั้งงบประมาณไว้แล้ว แต่ยังไม่ครบถ้วน การดึงเอามาไว้รวมในงบสองล้านล้านนี้ ก็จะทำให้มีงบประมาณส่วนที่ยังขาดอยู่ ดำเนินการโครงการจนจบสิ้นได้ ซึ่งก็คงหมายถึงรถไฟฟ้าสารพัดสีในเขตกทม. ที่บางเส้นทางกำลังดำำเนินการอยู่ และบางสายกำลังจะประมูล
2.โครงการที่มีการศึกษาโครงการแล้วเสร็จแล้ว เพียงแต่รอมีงบประมาณก็จะสามารถเริ่มต้นลงมือทำได้ ซึ่งก็จะมีรถไฟทางคู่ บางเส้นทาง (5 เส้นทาง) ถนนบางสาย
3.โครงการที่ยังเป็นเพียงแนวคิด ยังไม่มีการศึกษาในรายละเอียด ยังไม่มีแผนงานชัดเจน จะศึกษาและลงทุนในช่วงระยะเวลา 7 ปีนี้
และอาจจะแบ่งรูปแบบโครงการได้ เป็น 3 ระดับความจำเป็นคือ
1.โครงการที่จำเป็นเร่งด่วน ใช้เงินจำนวนมาก และต้องการความต่อเนื่อง ดังนั้นการออกกฎหมายพิเศษ เพื่อกำหนดที่มาของเงินให้ชัดเจน ก็มีเหตุอันสมควร เช่นโครงการรถไฟทางคู่ การก่อสร้างถนนสายหลักบางเส้นทาง เพราะเรื่องพวกนี้ มีการศึกษากันมานาน แต่ไม่ได้เริ่มลงมือสักที เพราะการขาดงบประมาณในการสร้าง
2.โครงการที่จำเป็น ใช้เงินไม่มาก อันนี้จริง ๆ แล้วจากกรอบของโครงการและรูปแบบโครงการนั้น สามารถดำเนินในภายใต้งบประมาณปกติได้อยู่แล้ว เช่นการก่อสร้างด่านชายแดนต่าง ๆ จำนวน 41 แห่ง รวม ๆ แล้วมีกรอบวงเงิน 12,000 ล้านบาท หรือถ้าเฉลี่ยแต่ละแห่ง ก็ประมาณ 300 ล้านบาทเท่านั้น ซึ่งถ้าหากทยอยสร้างทยอยประมูล ในขั้นตอนปกติ ก็น่าจะสามารถสร้างได้ ขอเพียงจัดงบประมาณให้ก็พอแล้ว
เพราะการสร้างพวกอาคารสถานที่ ตลอดจนการจัดหาเครื่องมืออุปกรณ์ที่จำเป็น ก็ทำกันอยู่เป็นปกติอยู่แล้ว ก็ไม่เข้าใจถึงความจำเป็นของการนำมารวมไว้ในงบสองล้านล้าน เพื่อประโยชน์อะไร
และยังเรื่องการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานทางรถไฟ พวกราง ไม้หมอน ระบบอาณัติสัญญาณ ฯลฯ เหล่านี้ เป็นเรื่องปกติที่จำเป็นต้องปรับปรุงอย่างสม่ำเสมออยู่แล้ว และตามในแผนงานที่วาง ก็จะทยอยก่อสร้างปรับปรุงไปเรื่อย ๆ ไม่ใช่ทำทีเดียวทั้งหมด ซึ่งส่วนนี้ใช้งบประมาณ ประมาณ 2 หมื่นล้านบาท ดังนั้น ถ้าหากจัดซื้อจัดจ้าง ภายใต้ พรบ.งบประมาณก็น่าจะเหมาะสมมากกว่า
เพราะจากเอกสารข้างล่างจะเห็นว่า งบประมาณส่วนนี้ มีแผนการใช้เงินในทุกปีต่อเนื่องไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
3.โครงการที่ยังไม่ได้ศึกษาความเป็นไปได้ ยังไม่มีรายละเอียดโครงการชัดเจน มีการตั้งเพียงงบประมาณ ไว้เบื้องต้น เช่นรถไฟความเร็วสูง ตรงนี้ เนื่องจากยังไม่มีรายละเอียดชัดเจนว่าจะใช้เงินเท่าไหร่แน่ การตั้งงบประมาณทั้งก้อนไว้ก่อน ยังไม่มีอะไรเป็นประกันว่า เงินจะพอ หรือเงินจะเหลือมากน้อยเท่าไหร่ เพราะต้องรอจนสุดท้าย ที่ทำการประมูล ทำการก่อสร้าง จะจัดหาระบบเรียบร้อยแล้ว
ดังนั้นตรงนี้ จริง ๆ ความจำเป็นการใช้งบประมาณในเบื้องต้น ก็คือการใช้งบประมาณในการศึกษาออกแบบ ส่วนงบประมาณเรื่องการลงทุนถ้าถึงเวลาค่อยตั้งงบประมาณพิเศษอีกครั้งก็ยังไม่ช้าเกินไป
ดังนั้นตรงจุดนี้ ผมคิดว่า ในงบประมาณสองล้านล้านบาทนี้ ส่วนที่จำเป็นต้องออกเป็นกฎหมายพิเศษในตอนนี้ ก็มีในส่วนของรถไฟทางคู่ และถนนบางเส้นทาง ที่จำเป็นเชิงยุทธศาสตร์ (และอาจจะมีเรื่องการลงทุนทางน้ำ บางอย่าง แต่เนื่องจากไม่รู้ข้อมูลมาก เลยขอข้ามเรื่องทางน้ำ)
ส่วนเรื่องรถไฟฟ้าสารพัดสี ก็เลือกเอาเฉพาะสายที่จะเริ่มต้นและยังไม่ได้ตั้งงบประมาณเอาไว้ มาใส่ในงบนี้ อันไหนที่มีการตั้งงบประมาณไว้ และยังมีการผูกพันงบประมาณอยู่ ก็ควรเดินไปตามเดิม ส่วนสายไหนยังออกแบบไม่เสร็จ ก็เก็บไว้ไปออกพร้อมกับการสร้างรถไฟความเร็วสูงอีกครั้งก็ได้
ซึ่งถ้าตัดเหลือบางส่วนตามที่บอก ก็คิดว่า งบประมาณที่ใช้ ก็น้อยลง ความขัดแย้งด้านความคิด รูปแบบ วิธีการก็น้อยลง สามารถได้งบประมาณออกมาใช้ได้เร็วขึ้น
ส่วนเรื่องที่ขัดแย้งกัน ก็ค่อย ๆ พูดกันไป เพราะจริง ๆ กว่าจะต้องการเงินก้อนใหญ่ไปสร้างรถไฟความเร็วสูง ก็คงต้องอีกอย่างน้อย 2 ปี ในระหว่างนี้ การศึกษาออกแบบ การศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อม หรือกระทั่งการเวนคืนที่ดิน ก็สามารถดำเนินการไปเรื่อย ๆ ได้อยู่แล้ว
ถ้าหากคิดว่า จะไม่มีงบประมาณดำเนินการเรื่องพวกนี้ ก็ใส่งบสักก้อน ในกฎหมายที่พูดถึง (ที่ตัดพวกยังไม่จำเป็นเร่งด่วนออกไปก่อน) เป็นงบประมาณศึกษาเบื้องต้นและเตรียมการก่อสร้าง รถไฟความเร็วสูง สัก 5 หมื่นล้านบาทก็ได้
ตอนแรกว่าจะพูดถึงข้อเสนอแนะบางอย่าง เกี่ยวกับโครงการรถไฟความเร็วสูง แต่กระทู้ยาวเกินไปแล้ว ขอยกไว้กระทู้หน้าแล้วกันครับ