มาช่วยกันเล่าเรื่องตอนวิกฤตตอนปี 40 ว่าเราจะผ่านมันไปอย่างไรกับเศรษฐกิจในปีต่อไปที่ต้องช่วยกันผ่านไปได้ค่ะ

เราเคยโดนตอนปี 40 รู้ซึ้งถึงชีวิตว่าไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเอง ตอนนั้นผ่อนรถยนต์  ทาวน์เฮ้าส์  2  หลัง  ส่งลูกเรียนสองคนค่าเทอมคนโตมีสามเทอมๆละ 30000 บาทคนเล็กทั้งปีตกประมาณ 30000 บาท  สามีทำงานคนเดียวเงินเดิอนประมาณหกหลักใช้จ่ายตามสบายไม่ค่อยเก็บเงิน  พอเกิดวิกฤตสามีขอลดเงินเดือนตัวเองการผ่อนต่างๆเริ่มมีปัญหาหาแบงก์ใหม่รีไฟแนนซ์ให้ดอกถูกลง กลัวที่สุดคือกลัวติดเงินค่าเทอมลูก

                  เริ่มประหยัดอดออมให้เช่าทาวน์เฮ้าส์ทั้งสองหลังนำเงินมาจ่ายให้แบงก์ค่ะ  มีเงินเท่าไหร่ผ่อนบ้านให้มากที่สุดแต่ก็มีเงินเก็บไว้สำหรับจ่ายค่าเทอมลูก ค่ารักษาพยาบาล ลดเลิกการทานอาหารแพงตามโรงแรม  เที่ยวน้อยลง  มีเงินเก็บเพิ่มขึ้น

                  วิกฤตตอนปี 40 ช่วยให้เรามีภูมิต้านทานมากขึ้นว่าทั้งชีวิตนี้เราจะไม่กลับไปเหมือนปี 40 อีกแล้ว ไม่ทำอะไรเกินตัวอีกแล้ว เรานำหลักการเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงมาเป็นหลักการของชีวิต อยู่อย่างพอเพียง

                  การที่เจอวิกฤตก็ช่วยสอนอะไรได้มากมาย เจ็บแล้วต้องจำค่ะ