เร็วๆนี้ เพื่อนผมได้มีโอกาสไปเวียงจันทน์ ผมรู้มาว่าเงินกีบตกเอามากๆ
ผมก็คิดว่าของที่นั่นน่าจะถูกกว่าบ้านเรา แต่ที่ไหนได้ ราคาไม่ต่างกับบ้านเราเลย
แต่ก่อนผมได้ไปเวียงจันทน์บ่อยๆ ค่าอาหารที่นั่นไม่ได้ถูก แพงกว่าบ้านเราด้วยซ้ำ
เมื่อหลายปีก่อน 5000 กีบ เท่า 25 บาท ค่าข้าวบ้านเรา 30-40 แต่เวียงจันทร์ไป 50-60 บาทแล้ว
ปัจจุบัน 5000 กีบ เท่ากับ 7-8 บาทแล้ว ของขายที่เซเว่นก็ยังขายเท่ากับบ้านเรา แพงกว่านิดนึงด้วย
ค่าเงินที่ลดลงของกีบ ไม่ส่งผลกับค่าของ แต่ค่าแรงที่นั่นได้รับผลกระทบเต็มๆ
เพื่อนผมไปสระผมอยู่นั่น ค่าบริการ 40 บาท ได้ยินแล้วตกใจ มันถูกมาก บ้านเราต้องมี 100 ขึ้น
แล้วคนลาวจะอยู่กันยังไง กับค่าแรงเท่านี้
ผมเลยมาคิดถึงบ้านเรา ค่าของขึ้นทีละนิดๆ แต่ค่าแรงยังเท่าเดิม
คนรายได้ขั้นต่ำ จะอยู่กันได้ยังไง มันเหมือนเงินหายไปทีละนิดๆ
มันจะส่งผลกับการจับจ่าย ส่งผลกับเศรษฐกิจโดยรวมแน่นอน เพราะคนกำลังซื้อน้อยลงไปเรื่อยๆ
จนตอนนี้ก็ยังไม่มีนโยบายอะไรมาช่วยตรงนี้ ผมว่าวิกฤตเศรษฐกิจซบเซา ได้เกิดแน่ๆครับ
เมื่อค่าเงินกีบตก ถึงได้รู้ซึ้งถึงเงินเฟ้อ
ผมก็คิดว่าของที่นั่นน่าจะถูกกว่าบ้านเรา แต่ที่ไหนได้ ราคาไม่ต่างกับบ้านเราเลย
แต่ก่อนผมได้ไปเวียงจันทน์บ่อยๆ ค่าอาหารที่นั่นไม่ได้ถูก แพงกว่าบ้านเราด้วยซ้ำ
เมื่อหลายปีก่อน 5000 กีบ เท่า 25 บาท ค่าข้าวบ้านเรา 30-40 แต่เวียงจันทร์ไป 50-60 บาทแล้ว
ปัจจุบัน 5000 กีบ เท่ากับ 7-8 บาทแล้ว ของขายที่เซเว่นก็ยังขายเท่ากับบ้านเรา แพงกว่านิดนึงด้วย
ค่าเงินที่ลดลงของกีบ ไม่ส่งผลกับค่าของ แต่ค่าแรงที่นั่นได้รับผลกระทบเต็มๆ
เพื่อนผมไปสระผมอยู่นั่น ค่าบริการ 40 บาท ได้ยินแล้วตกใจ มันถูกมาก บ้านเราต้องมี 100 ขึ้น
แล้วคนลาวจะอยู่กันยังไง กับค่าแรงเท่านี้
ผมเลยมาคิดถึงบ้านเรา ค่าของขึ้นทีละนิดๆ แต่ค่าแรงยังเท่าเดิม
คนรายได้ขั้นต่ำ จะอยู่กันได้ยังไง มันเหมือนเงินหายไปทีละนิดๆ
มันจะส่งผลกับการจับจ่าย ส่งผลกับเศรษฐกิจโดยรวมแน่นอน เพราะคนกำลังซื้อน้อยลงไปเรื่อยๆ
จนตอนนี้ก็ยังไม่มีนโยบายอะไรมาช่วยตรงนี้ ผมว่าวิกฤตเศรษฐกิจซบเซา ได้เกิดแน่ๆครับ