ความมืดได้เข้าครอบงำ ณ ดินแดนแห่งอาณาจักร GJS เหล่าอัศวิน และนักรบ ล้มตายจำนวนมาก ประชาชนพากันหนีย้ายเมืองไปสู่เมืองอื่น ด้านทิศเหนือ กองทัพ Devil GJ เข้าปล้นสะดม ฉุดฆ่า ข่มขืน แต่ยังมีอีกหนึ่งเหล่านักรบเม่า GJ รวมสมัครพักพวก ออกสุ่มโจมตี แต่ด้วยกำลังอันน้อยนิด ก็ไม่สามารถหยุดหยั่งความชั่วร้ายได้ ในความโหดร้ายมักมีความโหดร้ายกว่า ในความชั่วมักมีความชั่วกว่า เหล่าขุนนางชั่ว นามว่า กลค. ประกาศขูดรีดภาษีสร้างความเดือดร้อน ไปทุกหย่อมหญ้า ออกกฎหมายไร้ซึ่งความยุติธรรม ผู้ใดต่อต้านไม่เห็นด้วยจะถูกขังคุกมืดก่อน เป็นเวลา 5 สัปดาห์ ก่อนนำตัวมาไต่สวน หรือจะถึงคราสิ้นแล้วแผ่นดินนี้
ท่าน เราจะทำอย่างไรกันดี กองทัพ Devil GJ เข้าตีดอยสิบสาม ใกล้แตกแล้ว เสียงนั้นตื่นตระหนก ท่าน พญาเม่า GJ ยืนจับขอบหน้าต่าง หอคอยที่ทำจากเหล็กกล้า สูง 30 เมตร ตั้งอยู่บนกำแพงเมือง สายตาเพ่งมองไปที่ซากปะหลักหักพังของเมืองที่ผ่านการรบมายาวนาน เราจะให้หน่วยองครักษ์ นักรบเม่าเหล็ก จำนวนร้อยหมื่นเข้าไปช่วยตีต้านที่ดอยสิบสามไว้ให้ได้ สายตาที่มั่นคงบ่งบอกว่าต้องชนะเท่านั้น และในความคิดฉับพลัน ถ้าเราไม่สามารถต้าน กองทัพ Devil GJ ที่ดอยสิบสามได้นั้น ไม่แคล้ว ณ ลุ่มเมืองหลวง พิกัดศูนย์จุดสิบ คงย่อยยับ ในความโชคร้ายยังมีโชคดี...พอลงเหลืออยู่บ้าง ที่โรงงานหลอมเหล็กที่ใช้ในการสร้างอาวุธ เริ่มกลับมาดำเนินการได้อีกครั้ง หลักจากที่หยุดไปในช่วงการรบครั้งก่อน ทำให้ความสามารถในการต่อกรกับ เหล่ากองทัพ Devil GJ ได้ดียิ่งขึ้น
พญาเม่า GJ ออกเดินตรวจความพร้อมขององครักษ์ นักรบเม่าเหล็ก ซึ่งอยู่ในชุดเกาะเหล็กกล้า วาววับสะท้อนแสงอาทิตย์ สว่างไสว เต็มพื้นที่จัตุรัสเมือง แต่ด้วยเพราะการรบมายาวนานภายในชุดเกาะเหล็กกล้านั้น เหล่าองครักษ์ นักรบเม่าเหล็กบอบช้ำอย่างหนัก จากสงคราม ณ ทุ่ง สามกา ในการรบครั้งนั้น เลือดแดงนองเต็มพื้น มองไกลสุดลูกหู ลูกตา ต้นหญ้าที่เคยเขียวชอุ่มไม่มีอีกแล้ว ณ ทุ่ง แห่งนี้ ใบหญ้าถูกห่อหุ้มด้วยเลือดสีแดงตั้งแต่โคนต้นถึงยอด มองไม่เห็นแม้จุดสีเขียวเพียงเล็กน้อย แต่กระนั้น องครักษ์ นักรบเม่าเหล็ก แห่ง กองทัพ พญาเม่า GJ ก็รอดชีวิตกลับมาได้พร้อมบาดแผลทุกผู้ ทุกนาย บางคนเจ็บหนัก บางคนเจ็บน้อย ตามแต่ฝีมือในการรบของแต่ละคน
เสียงประกาศก้องของ พญาเม่า GJ “เหล่าองครักษ์ นักรบเม่าเหล็กทั้งหลาย... ในการรบครั้งนี้ จะเป็นการรบที่สำคัญยิ่ง....เพื่อปกป้องแผ่นดิน ที่พี่น้อง เพื่อนฝูง ลูกเมีย อันเป็นที่รัก ได้อยู่ ได้กิน ได้อาศัย จะไม่ให้ใครมาเหยียบย่ำ...พวกเราจะปกป้องด้วยเลือด ด้วยเนื้อ ด้วยชีวิต.....” เสียงร้องไชโย พร้อม เคาะเกาะเหล็กกล้า ดังกึกก้อง ทั่วจัตุรัสเมือง....
เสาร์อาทิตย์พักผ่อนกันมากๆ นะครับ.....
องครักษ์ นักรบเม่าเหล็ก GJS ตอนที่ 1
ท่าน เราจะทำอย่างไรกันดี กองทัพ Devil GJ เข้าตีดอยสิบสาม ใกล้แตกแล้ว เสียงนั้นตื่นตระหนก ท่าน พญาเม่า GJ ยืนจับขอบหน้าต่าง หอคอยที่ทำจากเหล็กกล้า สูง 30 เมตร ตั้งอยู่บนกำแพงเมือง สายตาเพ่งมองไปที่ซากปะหลักหักพังของเมืองที่ผ่านการรบมายาวนาน เราจะให้หน่วยองครักษ์ นักรบเม่าเหล็ก จำนวนร้อยหมื่นเข้าไปช่วยตีต้านที่ดอยสิบสามไว้ให้ได้ สายตาที่มั่นคงบ่งบอกว่าต้องชนะเท่านั้น และในความคิดฉับพลัน ถ้าเราไม่สามารถต้าน กองทัพ Devil GJ ที่ดอยสิบสามได้นั้น ไม่แคล้ว ณ ลุ่มเมืองหลวง พิกัดศูนย์จุดสิบ คงย่อยยับ ในความโชคร้ายยังมีโชคดี...พอลงเหลืออยู่บ้าง ที่โรงงานหลอมเหล็กที่ใช้ในการสร้างอาวุธ เริ่มกลับมาดำเนินการได้อีกครั้ง หลักจากที่หยุดไปในช่วงการรบครั้งก่อน ทำให้ความสามารถในการต่อกรกับ เหล่ากองทัพ Devil GJ ได้ดียิ่งขึ้น
พญาเม่า GJ ออกเดินตรวจความพร้อมขององครักษ์ นักรบเม่าเหล็ก ซึ่งอยู่ในชุดเกาะเหล็กกล้า วาววับสะท้อนแสงอาทิตย์ สว่างไสว เต็มพื้นที่จัตุรัสเมือง แต่ด้วยเพราะการรบมายาวนานภายในชุดเกาะเหล็กกล้านั้น เหล่าองครักษ์ นักรบเม่าเหล็กบอบช้ำอย่างหนัก จากสงคราม ณ ทุ่ง สามกา ในการรบครั้งนั้น เลือดแดงนองเต็มพื้น มองไกลสุดลูกหู ลูกตา ต้นหญ้าที่เคยเขียวชอุ่มไม่มีอีกแล้ว ณ ทุ่ง แห่งนี้ ใบหญ้าถูกห่อหุ้มด้วยเลือดสีแดงตั้งแต่โคนต้นถึงยอด มองไม่เห็นแม้จุดสีเขียวเพียงเล็กน้อย แต่กระนั้น องครักษ์ นักรบเม่าเหล็ก แห่ง กองทัพ พญาเม่า GJ ก็รอดชีวิตกลับมาได้พร้อมบาดแผลทุกผู้ ทุกนาย บางคนเจ็บหนัก บางคนเจ็บน้อย ตามแต่ฝีมือในการรบของแต่ละคน
เสียงประกาศก้องของ พญาเม่า GJ “เหล่าองครักษ์ นักรบเม่าเหล็กทั้งหลาย... ในการรบครั้งนี้ จะเป็นการรบที่สำคัญยิ่ง....เพื่อปกป้องแผ่นดิน ที่พี่น้อง เพื่อนฝูง ลูกเมีย อันเป็นที่รัก ได้อยู่ ได้กิน ได้อาศัย จะไม่ให้ใครมาเหยียบย่ำ...พวกเราจะปกป้องด้วยเลือด ด้วยเนื้อ ด้วยชีวิต.....” เสียงร้องไชโย พร้อม เคาะเกาะเหล็กกล้า ดังกึกก้อง ทั่วจัตุรัสเมือง....
เสาร์อาทิตย์พักผ่อนกันมากๆ นะครับ.....