ชา .. เหลือเกิน

o ชา .. เอิร์ลเกรย์   เท่เข้าขั้น   ชั้นอังกฤษ
ละมุนพิศ  จิตละเมียด ละเลียดหอม
รสบางเบา เย้ายวน ชวนกลิ่นดอม
มะนาวพร้อม ย้อมน้ำผึ้ง .. ก็พึงใจ

o ชา .. ซีลอน ซ่อนอำพัน สีสันสด
น้ำร้อนหยด รดรินรอ  พอสวยใส
ด้วยใบชา  ศรีลังกา พาอุ่นไอ
ดับกระหาย บรรเทาให้  .. คลายร้อนรุม

o ชา .. อัสสัม ล้ำรสเข้ม เต็มความหอม
จะกลมกล่อม ก็ด้วยนม ผสมนุ่ม
หนึ่งในรัฐ จัดชื่อชา มาชุมนุม
หนึ่งในกลุ่ม ชาอินเดีย .. เชียร์ชอบชม

o ชา .. ดาร์จิลิ่ง บางเบาคล้าย ไวน์องุ่น
หวานอบอุ่น กรุ่นไอ ไล่ความขม
จิบเบาเบา หนาวคลาย ใจรื่นรมย์
แชมเปญช์แห่ง ชาบ่ม  .. สมญานาม

o ชา .. หลงจิ่ง จากหางโจว โอลือลั่น
ชื่อยิ่งชั้น พันธุ์มังกร ร่อนเกรงขาม
ล้ำรสชา เกินกว่าใคร ไหนก็ตาม
ทั่วถิ่นคาม ร่ำลือ .. คือยอดชา

o ชา .. มัทฉะ คือชาเขียว เรียวยอดอ่อน
กรรมวิธี แต่เก่าก่อน ย้อนศึกษา
ประเพณี พิธีชง ทรงคุณค่า
ขนบชา ท่าทาง .. ร่างจิตคน

o ชา .. ไทยไทย ใช้ความหวาน สานผสม
โรยรินนม  กลมกลืน ชื่นดั่งฝน
สีน้ำตาล ซ่านเย็น เป็นดั่งกล
ให้ผู้คน บ่นหา .. ถ้าได้ลอง

o วัฒนธรรม น้ำชา ค่าสูงล้ำ
หาใช่น้ำ ทำแค่จิบ รีบฉลอง
อ่านคุณค่า ชานำสื่อ คือครรลอง
สะท้อนต้อง ถ่องแท้ตน .. หนแห่งชา

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..