สวัสดีครับ ขอระบายหน่อยครับ คือผมรับแมวมาเลี้ยงด้วยความคิดว่าชีวิตจะอบอุ่น มีสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ มาคลอเคลีย
แต่ความจริงคือผมกลายเป็นพนักงานประจำบ้านที่เงินเดือนเป็นศูนย์
ตื่นเช้ามายังไม่ทันลืมตา ก็มีอุ้งเท้าตบหน้าพร้อมสายตาประมาณว่า “ลุกได้แล้ว มนุษย์”
ถ้าอาหารช้าไป 3 นาที มันจะนั่งมองแบบผิดหวังในตัวผมเหมือนผมทำชีวิตมันพัง
เวลาผมเรียกชื่อ มันทำเป็นหูหนวก แต่พอผมแอบแกะขนม เสียงมันโผล่มาจากมิติไหนไม่รู้
ซื้อของเล่นให้เต็มบ้าน มันเลือกเล่นถุงพลาสติกกับกล่องพัสดุ
กลางคืนผมอยากนอน มันอยากวิ่งมาราธอนรอบห้อง
กลางวันมันนอนเหมือนเจ้าชาย ส่วนผมนั่งทำงานเหมือนทาส
มีใครบอกผมหน่อยครับ ว่าสิ่งนี้เรียก “สัตว์เลี้ยง” หรือ “ผู้จัดการชีวิต”
แต่ถึงจะโดนกดขี่แค่ไหน พอมันมานอนพุงขึ้น ผมก็ยอมแพ้ทุกครั้งอยู่ดี

ผมเลี้ยงแมว หรือแมวเลี้ยงผมกันแน่ ทำไมชีวิตทุกวันนี้ต้องขออนุญาตมันก่อน
แต่ความจริงคือผมกลายเป็นพนักงานประจำบ้านที่เงินเดือนเป็นศูนย์
ตื่นเช้ามายังไม่ทันลืมตา ก็มีอุ้งเท้าตบหน้าพร้อมสายตาประมาณว่า “ลุกได้แล้ว มนุษย์”
ถ้าอาหารช้าไป 3 นาที มันจะนั่งมองแบบผิดหวังในตัวผมเหมือนผมทำชีวิตมันพัง
เวลาผมเรียกชื่อ มันทำเป็นหูหนวก แต่พอผมแอบแกะขนม เสียงมันโผล่มาจากมิติไหนไม่รู้
ซื้อของเล่นให้เต็มบ้าน มันเลือกเล่นถุงพลาสติกกับกล่องพัสดุ
กลางคืนผมอยากนอน มันอยากวิ่งมาราธอนรอบห้อง
กลางวันมันนอนเหมือนเจ้าชาย ส่วนผมนั่งทำงานเหมือนทาส
มีใครบอกผมหน่อยครับ ว่าสิ่งนี้เรียก “สัตว์เลี้ยง” หรือ “ผู้จัดการชีวิต”
แต่ถึงจะโดนกดขี่แค่ไหน พอมันมานอนพุงขึ้น ผมก็ยอมแพ้ทุกครั้งอยู่ดี