สวัสดีค่ะพี่ๆหนูอยากจะมาขอคำตอบว่าเรื่องที่หนูประสบปัญหาอยู่มันคือเรื่องปกติไหมหรือเป็นที่ตัวหนูเองที่ไม่เข้าใจเขา คือหนูคบกับแฟนมาก็เกือบ3ปีแล้วค่ะก็เริ่มจากการเป็นเพื่อนก่อนคือแฟนหนูจะมีสงสรรค์กับเพื่อนทุกวันก็คือการนั่งเล่นกลางคืนจนถึงเช้าคือหนูก็นั่งด้วยนะหนูก็เป็นเพื่อนๆกับเพื่อนเขาอีกทีก็ค่อนข้างสนิทกันเลย แรกๆนั่งทุกวันยาวมาจนเข้าปีที่1-2 พอปีที่3หนูเริ่มเบื่อเริ่มรู้สึกอย่าใช้ชีวิตแบบนี่น้อยลงหลังๆมาก็เริ่มมีการทะเลาะกันหนักขึ้น เพราะสถานที่ที่เรานั่งกันคือบ้านแฟนหนู หนูบอกเขาไม่เบื่อบ้างหรอชีวิตแบบนี้เขาบอกไม่ก็ทะเลาะกันมาเรื่อยๆ จนเขสพูดว่าหนูไม่อยสกให้เขามีสังคมหรือมีเพื่อนๆเลยหรอ ซึ้งมันไม่ใช่เจตณาที่หนูจะสื่อไปคือหนูอยากให้เขานานๆทีเจอ ก็เลยมีข้อตกลงเป็นวันเว้นวัน แต่หนูก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลย แรกๆห็ถามนั่งไหม ช่วงหลังเขาก็เริ่มไม่ถามเราแล้วทำไรโดยภาระการ กลายเป็นเหมือนหนูที่ไม่เข้าใจเขาห้ามเขา คือหนูอธิบายให้พี่ๆฟังไม่ถูกเลยค่ะเรื่องมันยาวมันนานยืดเหยือ จนมาวันนี่หนูเหนื่อยท้อไม่รู้จะบอกยังไง แต่พอบอกเหตุผลหนูไปเขากลับคิดว่าหนูไม่เข้าใจเขาเลยหนูเอาแต่ใจไร้เหตุผลซึ้ง จนเราบอกว่าทนอาจจะทนไม่ได้ เลยตัดสินใจว่าจะเลิกในวันที่เขาก็นั่งอยู่กับเพื่อนเราบอกว่าเราจะกลับบ้านเรามาเก็บข้าวของจนวินาทีสุดท้ายเขาก็ไม่ได้มาสนใจหรือมาถามเราว่าจะไปจริงๆหรอ นาทีที่เราเก็บขอฃเพื่อจะไปเขาก็เลือกนั่งอยู่กับเพื่อน
แฟนติดเพื่อน จนมองข้ามความรู้สึกเรา