เราเศร้าง่าย ร้องไห้ง่าย เรากลัว

สวัสดีค่ะ อาการเราตอนนี้เราระแวงทุกคนที่เข้ามาคุยด้วย ระแวงแม้กระทั่งเพื่อนตัวเองที่คบมาเป็น10ๆปี ระแวงครอบครัว ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำอะไร
เราเก็บตัวมากขึ้น หวงพื้นที่ส่วนตัวตัวเองแบบสุดขีด เรารู้สึกเศร้าตลอดเวลาเลยค่ะ หัวคิดแต่เรื่องในอดีต เหมือนภาพมันฉายมาซ้ำๆ
เราห้ามความคิดไม่ได้เลย (แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราไม่มีความสุขเลยนะคะในแต่ละวัน) เหมือนกับว่าเปลี่ยนอารมณ์ไว
ยกตัวอย่างเช่นกลางวันปกติ แต่ตกกลางคืนเราก็ร้องไห้ออกมาเลย บางทีแค่เศร้า เศร้าอะไรไม่รู้ แต่ก็พาตัวเองดิ่งไปเลย เป็นแบบนี้น่าจะ 5 เดือน
แน่นอนพอเป็นแบบนี้เรามีอาการนอนหลับยากค่ะ (อาการเพิ่มเติมก็คือร้องไห้แล้วเจ็บมือ แล้วก็จะหมดแรงง่าย) เราตกใจง่าย กลัว ใจสั่นบ่อยๆ
ความคิดลบแบบสุดๆ ประมาณว่าถ้าเราทำแบบนี้สถานการณ์แย่สุดคืออะไร เรามีสิ่งที่เราทำบ่อยๆ ไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงในความคิดทุกคน
แต่เราชอบดุนลิ้นตัวเอง ไปในจุดที่ฟันบาดได้ ให้มันเจ็บ เราจะเผลอในช่วงที่คิดเยอะๆ/เครียดจนตอนนี้เป็นรอยบาดที่ลิ้น
และเรารู้สึกว่าพลังในการใช้ชีวิตแต่ละวันน้อยลง เพลียง่าย ไม่อยากออกไปเจอใคร เห็นคนเยอะๆก็จะกลัว (กลัวแบบข้างหน้าสำคัญแค่ไหนก็กลับ)
เราก็มีคำพูดที่ให้กำลังใจตัวเองในทุกๆวัน หาความสุข เก็บเล็กประสมน้อยความสุขข้างทาง แต่มันไม่พอเลยค่ะ

เราควรทำอย่างไรดี เราคิดอยากไปพบแพทย์สักครั้งค่ะ หากอยากแนะนำโรงพยาบาลให้ เราขอราคาไม่แรงนะคะ ตอนนี้เราอยู่รังสิตคลอง6

เราขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องของเรานะคะ เราอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้าง อยากแนะนำอะไรเราก็ได้เลยนะคะ
เราอยากพูดคุยกับทุกคน อยากอ่านความคิดเห็น เราไม่ได้คุยกับใครสักพักแล้วค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่