เวลาตกใจ คุณมักอุทานเป็นคำว่าอะไรคะเคยสังเกตกันบ้างหรือเปล่า

เวลาตกใจ มักจะอุทานคำว่าอะไรกันบ้างคะ เราเห็นเพื่อนหลายคน แต่ละคนไม่ค่อยซ้ำกัน หลากแนว หลายสไตล์กันเลยทีเดียว สำหรับของเราเอง ตกใจน้อย = เงียบกริบ.. ตกใจปานกลาง = อุ้ย! ตกใจมาก = โอ๊ย! ตาเถร! ตกใจขั้

เจ้าของกระทู้จะเป็นคำว่า "ชิท" "โอ้-ชิท" ยังแก้ไม่หายซักที ของตก ของหล่น หรืออะไรที่ตกใจหนัก จะเผลออุทานตลอดค่ะ เวลาตกใจ เพื่อนๆมีอุทานกันมั้ยคะ เผลออุทานคำว่าอะไรกันบ้าง มาแชร์

ผมสงสัยว่า คำว่า"แม่เจ้าประคุนรุนช่อง" เป็นคำอุทานในสมัยโบราณจริงหรือ อีกทั้งคำว่า"ตะเถนตกแตก" นี่ก็เป็นคนที่คนสมัยก่อนใช่อุทานเวลาตกใจใช่ไหมครับ หรือเป็นคำเกิดใหม่แต่ก็มักจะได้ยิ

โดยปกติทั่วไปคำอุทานโดยส่วนมากจะเกิดจากความตกใจ ดีใจ หรืออะไรก็แล้วแต่ตามสถานการณ์ เช่น อุ๊ย แม่ร่วง อุ๊ยนู่นนี่ๆ ผมเลยอยากรู้ว่ามีคำอุทานที่แปลกไปจากนี้เยอะแค่ไหน มาแชร์กันครับขำๆ 

ได้ยินพูดกันบ่อยมากๆเวลาอุทานเวลาตกใจหรือสะเทือนใจจะมีคำว่า อกอีแป้นจะแตก แล้วมันคืออะไร อีแป้นคือใคร มาจากไหน แล้วอีแป้นอกจะแตกทำไม แล้วมันมาจากใครเริ่มหละคำนี้

คือผมสังเกตมานานแล้ว คนรุ่นที่ปัจจุบัน อายุ 60-70 ขึ้นไป มักจะไม่ค่อยขอโทษกัน เวลาตัวเองทำอะไรผิด คือบางทีจะเถียง จะตะแบง แถ จนตัวเองเหมือนถูกหรือเข้าใจไปเองว่าถูก หรือให้ดูผิดน้อยที่สุด ไม่นับว่าไป