สวัสดีค่ะ วันนี้จะเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วเรารู้สึกเสียความรู้สึกนิดหน่อยค่ะ อยากถามว่าทุกคนที่อ่านคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้างคะ
เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แล้วแฟนก็รู้เรื่องนี้ แต่ก่อนเคยเป็นหนัก แต่ช่วงนี้เบาลงไปเยอะ แต่ก็มีอารมณ์ดิ่งบ้างบางทีค่ะ
เรามีเรื่องเครียดและกดดันจากครอบครัว ทำให้ดิ่งเมื่อช่วง2วันก่อน แต่ก็จัดการตัวเองได้ระดับนึงค่ะ
วันนี้ช่วงเดินเล่นกับแฟน เราก็เปรยๆคนเดียวค่ะว่า” เหนื่อย ..ไม่อยากใช้ชีวิตแล้วพอดีแฟนได้ยินค่ะ เขาก็เลยพูดตอบกลับมาว่า “ขี้เกียจ ก็ไปนอนอยู่บ้าน”
เราเงียบไปแปปนึงค่ะ แล้วเราก็ตอบกลับว่า “ขี้เกียจ กับ คำว่าไม่อยากใช้ชีวิตมันต่างกัน เค้าก็แค่อยากบ่นสุดท้ายเค้าก็ต้องใช้ชีวิตนี้อยู่ดี แต่ถ้าตายอะไม่ต้องใช้“ แล้วต่างคนก็ต่างเงียบไปค่ะ
สุดท้ายเขาก็ขอโทษค่ะ แล้วก็บอกแค่พูดเล่น
เราเป็นคนขยันมากค่ะ เวลาทำงานก็เต็มที่ตลอด ห่างไกลจากคำว่าขี้เกียจมาก
เราไม่ได้โกรธเขาหรืองอนนะคะ แค่เสียความรู้สึก คือในใจแบบถ้าปากพูดให้กำลังใจไม่ได้ ก็แค่เงียบไปเถอะ ไม่ตอบกูยังจะรู้สึกดีกว่า แบบนี้ค่ะ5555555 แต่ไม่ได้พูดออกไปนะคะ
เราอ่อนไหวเกินไปไหมคะ อยากทราบ
ทุกคนคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้คะ
เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แล้วแฟนก็รู้เรื่องนี้ แต่ก่อนเคยเป็นหนัก แต่ช่วงนี้เบาลงไปเยอะ แต่ก็มีอารมณ์ดิ่งบ้างบางทีค่ะ
เรามีเรื่องเครียดและกดดันจากครอบครัว ทำให้ดิ่งเมื่อช่วง2วันก่อน แต่ก็จัดการตัวเองได้ระดับนึงค่ะ
วันนี้ช่วงเดินเล่นกับแฟน เราก็เปรยๆคนเดียวค่ะว่า” เหนื่อย ..ไม่อยากใช้ชีวิตแล้วพอดีแฟนได้ยินค่ะ เขาก็เลยพูดตอบกลับมาว่า “ขี้เกียจ ก็ไปนอนอยู่บ้าน”
เราเงียบไปแปปนึงค่ะ แล้วเราก็ตอบกลับว่า “ขี้เกียจ กับ คำว่าไม่อยากใช้ชีวิตมันต่างกัน เค้าก็แค่อยากบ่นสุดท้ายเค้าก็ต้องใช้ชีวิตนี้อยู่ดี แต่ถ้าตายอะไม่ต้องใช้“ แล้วต่างคนก็ต่างเงียบไปค่ะ
สุดท้ายเขาก็ขอโทษค่ะ แล้วก็บอกแค่พูดเล่น
เราเป็นคนขยันมากค่ะ เวลาทำงานก็เต็มที่ตลอด ห่างไกลจากคำว่าขี้เกียจมาก
เราไม่ได้โกรธเขาหรืองอนนะคะ แค่เสียความรู้สึก คือในใจแบบถ้าปากพูดให้กำลังใจไม่ได้ ก็แค่เงียบไปเถอะ ไม่ตอบกูยังจะรู้สึกดีกว่า แบบนี้ค่ะ5555555 แต่ไม่ได้พูดออกไปนะคะ
เราอ่อนไหวเกินไปไหมคะ อยากทราบ