เป็นเสาหลักหลังแม่เสีย เจอปันหาครอบครัวพ่อคอยแต่ดูถูกลูก

เรื่องนี้ ขอเล่าตั้งแต่เริ่มช่วงตอนแม่กำลังจะปํวยเลยนะคะ ช่วงนั้นแม่ยังแข็งแรงชีวิตแม่ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่มีเพื่อนแม่คนหนึ่งเป็นผู้หญิงอายุ65ปี แม่อายุ62ปี แต่แม่แม่เป็นคนชอบทำบุญและสงสารคนง่าย จนมีผู้หญิงอายุ65ปีคนนี้เข้ามาในบ้าน ชีวิตแม่จากแข็งแรงแม่กลับเริ่มป่วยลงและทุกสิ่งทุกอย่างจากดีกลับเริ่มแย่ลงพอเพื่อนแม่คนนี้เข้ามา จุดเริ่มต้นคือก่อนที่แม่จะให้เพื่อนแม่เข้ามากินอยู่อาศัยในบ้าน แม่เห็นว่าเพื่อนแม่คนนี้มีปันหาเรื่องบ้าน เพื่อนเขาเล่าให้แม่ฟังว่าบ้านของเขากำลังจะถูกยึดเพราะลูกชายเอาโฉนดที่ดินไปขายฝากลูกเขาได้กู้เงินมาหลักล้านแต่ไม่ยอมจ่ายดอกเบี้ยตามสัญญาเงินต้นก็ไม่จ่ายจนเป็นตดีความเลยทำให้บ้านกำลังจะโดนยึด พอแม่รับฟังแม่เลยสงสารเพื่อนคนนี้ แม่เลยเอ่ยปากพูดกับเขาว่า มาอยู่ที่บ้านนี้ด้วยกัน พอเขามาอยู่ในบ้าน ทุกอย่างเริ่มแย่ลงชีวิตของแม่เริ่มแย่ลง เมื่อก่อนเคยไว้ใจและเคยคิดว่าเพื่อนแม่คนนี้เขาเป็นคนดี มีอยู่วันหนึ่งเราป่วย เราเคยคิดว่าสิ่งที่เราเจอวันนั้นเราคงตาฝาดหรือคิดไปเองก็ได้ ขอเล่าแบบเข้าใจง่ายๆ ตั้งแต่เพื่อนแม่คนนี้เข้ามาอยู่ในบ้านเรา บ้านดูแปลกๆเหมือนมีอะไรที่เราบอกไม่ถูก วันนั้นเราป่วยไม่สบายเราลงมาเข้าห้องน้ำเราเห็นเงารูปร่างใหญ่พุงเข้าไปในห้องของแม่เรา และในห้องแม่เรามีแม่กับเพื่อนของแม่และหลายชายของเพื่อนแม่นอนอยู่ในห้องนั้น พอเราเห็นเรายังไม่กล้าพูดหรือเล่าให้ใครฟัง จนมาวันหนึ่งแม่เราเริ่มป่วยหนัก แม่มีอาการท้องโตขาข้างขวาเริ่มบวม แต่แม่ไม่ยอมไปหาหมอให้เพื่อนที่สนิทกับแม่อีกคนมาพูดให้แม่ไปหาหมอ จนแม่ยอมไป วันนั้นแม่ได้นอนโรงพยาบาลหมอตรวจยังไม่รู้สาเหตุหมอเลยบอกแม่ว่ารอ11:00โมงหมอจะพาแม่ไปเข้าอุโมงตรวจร่างกายแม่ จนรู้ผลว่าแม่เป็นตับแข็ง แต่แม่เราไม่ได้กินเล่านะ ไม่สูบบุหรี่ เราก็สงสัยว่าแม่เป็นตับแข็งได้ยังไงสุดท้ายมารู้ก็สายไป รักษาไม่ทันแล้วแม่เล่าให้ฟังว่าก่อนหน้านี้แม่ได้หลงเชื่อเพื่อนด้วยกันเอง เพื่อนคนนี้แนะนำให้แม่ต้มใบขี้เหล็กกิน แม่เราก็ดันไปเชื่อและต้มกินมาเป็นเดือนจนตับเริ่มแข็งจนอาการมาออกตอนตับไม่ทำงานแล้วจนแม่มีอาการ มือสั่น ท้องแม่โตขาเริ่มบวม และเราได้มีโอกาสได้คุยกับหมอ หมอบอกว่าแม่จะอยู่กับเราได้แค่3-6เดือน ถ้าแม่กินของอย่างที่หมอแนะนำแม่ก็ยังอยู่ได้ถึงปี จนวันนั้นมันก็มาถึง ช่วงที่แม่เข้าโรงบาลเราต้องขอลาออกจากงานเฝ้าแม่เราเป็นลูกคนคนเดียวไม่มีพี่น้อง ส่วนพ่อเราก็ทำงาน มีอยู่วันหนึ่งแม่เราพูดกับเราตอนเรานั่งอยู่ข้างเตียงแม่เหมือนทุกวันแต่อยู่ดีๆ แม่พูดมาว่า ให้เราทำอะไรด้วยตัวเองไม่ต้องไปคอยใครหัดทำอะไรด้วยตัวเองบาง ไม่งั้นเอ็งจะไม่เข้มแข็งนะ เราก็มองหน้าแม่แล้วก็พยักหน้าตอบรับแม่ไป พอเข้าวันรุ้งขึ้นตกเย็นอาการแม่เริ่มทรุดหนักชีพจรแม่เริ่มลดลงแม่เริ่มหายใจด้วยตัวเองไม่ได้แล้ว ตอนนั้นเราให้พ่อเฝ้าแม่ก่อนเราขอกลับบ้านไปอาบน้ำกินข้าวแล้วรีบมาเฝ้าแม่ต่อแต่ทุกวันเราเฝ้าแม่24ชั่วโมง แต่วันนั่นเราขอให้พ่อเฝ้าแม่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแล้วเราก็รีบมาหาแม่ แต่สงสัยว่าเวลาพ่อมาหาแม่ทีไรพ่อจะอ้างกับเราและแม่ว่าต้องกลับมากินยาท่บ้านพ่อเราเขามีโรคประจำตัวแค่โรคเบาหวาน แต่เราก็คิดนะว่าทำไมก่อนพ่อจะมาหาแม่ที่โรงบาลทำไมพ่อไม่กินยาก่อนจะมาหาแม่ จนเย็นวันนั้นหมอขอย้ายแม่ไปรักษาที่ห้องไอซียูของพระราชทาน เราก็ไม่คิดเลยว่าเราจะไม่ได้คุยกับแม่เหมือนทุกวันอีกแล้วนะ แม่ต้องรักษาตัวสักระยะหนึ่งแต่วันที่รอแม่ย้ายไปรักษาตัวที่ห้องไอซียู ทำไมเหลือแค่เพียงลูกคือเราที่อยู่รอจนส่งแม่ถึงห้องไอซียูเรารอเวลาตั้งแต่6โมงเย็นจนถึงตี1รอจนแม่เข้ไปรักษาตัวต่อแต่พ่อกลับอ้างเราว่าทำงานเหนื่อยอยากกลับบ้านบางทีก็บอกว่าต้องกลับบ้านไปกินยา เราก็ปล่อยให้พ่อกลับแต่เราแอบร้องไห้อยู่หน้าห้องไอซียูจนถึงบ่านหมอบอกว่าหลังจากนี้จะไม่ได้เฝ้าแม่เหมือนทุกวันแล้วนะ แม่จะมีพยาบาลคอยดูแลแม่อย่างเต็มที่นะ มาเยี่ยมแม่ได้ทุกวันแต่เยี่ยมได้แร่5นาทีนะ เราก็ไปเยี่ยมแม่ทุกวันเช้ากลางวันและเย็นทำแบบนี้ทุกวีนไม่เคยทิ้งแม่เลยถีงจะอยู่กับแม่ได้แร่5นาทีก็ตามก็ยอมไปแบบเดิมทุกวันเวลาไปจะบอกแม่ข้างหูนลอดว่าเราต้องกลับบ้านด้วยกันนะแม่อดทนหน่อยนะแม่ แต่ถ้าแม่ไม่ไหวจริงๆแม่อย่าฝืนนะแม่เอาเท่าที่เราไหวนะแม่เราจะพูดพร้อมน้ำตาที่ค้างอยู่ในรำคอๆม่อยากร้องไห้ให้แม่รู้อยากให้แม่รู้ว่าเราเข้มแข็ง ส่วนพ่อเรามาหาแม่ตอนแม่ไม่ไหวแล้ว วันนั้นเราเอาพวงมาลัยไปกราบแม่เป็นครั้งสุดท้ายหมอโทรให้เราเอาไปกราบแม่ แต่เราไม่มีเงินซื้อไปกราบแม่ เพราะเรายังไม่ได้ทำงานเพราะแม่ยังป่วยรวมทั้งเหตุการณ์ที่เราทิ้งบ้านทิ้งแม่ไม่ได้อีกวันนั้นเราลองขอเงินพ่อซื้อพวงมาลัยไปกราบเป็นครั้งสุดท้ายตอน10:00เช้า เราขอเงินพ่อแต่พ่อกลับนิ่ง แต่เพื่อนแม่ที่อยู่บ้านเราคนนี้เขาพูดกับพ่อดราว่าเอาเงินให้ลูกมันไปซื้อพวงมาลัยไปกราบแม่มันสิ พอพ่อเราได้ยินเพื่อนแม่เราสั่ง พ่อรีบเอาแบงค์พันให้เรา เราเริ่มสงสัยและคิดในใจแต่ไม่บอกใคร จนแม่จากเราไปไม่มีวันกลับมาช่วงเย็นวันที่5ธ.ค.2567 เวลา17:16นาที แม่เราไปอย่างสงบ แต่ความรู้สึกเราตอนพ่อเข้ามาจับไหล่เราและน้ำตาพ่อที่เรารู้สึกแปลกไปเหมือนพ่อไม่ได้ออกมาจารวามรู้สึกพ่อและมือที่จับไฟล่เรา เรารู้สึกเย็นไปทั้งตัวแบบไม่อุ่นเหมือนพ่อปลอบลูกเลย และพ่อพูดอแกมาว่าเหลือเรากัน2คนพ่อลูกแล้วนะและจากวันนั้นงานแม่เพื่อนแม่คนนี้ทำตัวเข้าหาทางญาติพ่อเราเข้าหาทางพี่สะใภ้พ่อเราและน้องสาวพ่อเรา ส่วนมากรนที่เป็นเพื่อนกันเรียกว่าเขาเป็นแค่ตนอื่นแต่ทำไมเพื่อนแม่คนนี้พยามออกหน้าออกตาแสดงตัวมากเกินไป จนแม่เราเสียได้สัก1เดือน เพื่อนแม่เราเริ่มออกคือเริ่มหลุดพูดว่าอะไรที่เป็นของแม่เอ็งก็เหมือนของป้า และมีอยู่วันนึงพ่อเราแอบเอาถังแก๊สทำกับข้าวไปให้เพื่อนแม่คนนี้ที่ห้องเราสังเกตุว่าของในบ้านมีอะไรหายไปจนรู้ว่สถังแก๊สหายไป1ใบบ้านเรามีถังแก๊ส3ใบเหลืออยู่2ใบเราเลยถามพ่อว่าถังแก๊สของแม่หายไปไหน1ใบพ่อเราบอกว่าเอาไปให้เพื่อนแม่เราใช้พ่อเห็นว่าเขาไม่มีใช้ ลืมเล่าว่าตอนเพื่อนแม่คนนี้เข้าออกไปเช่าห้องอยู่ข้างนอกเขาได้ออกไปตอนงานแม่คืนที่3 เขาย้ายอแหไปตอนเช้า  และพอเรามารู้ว่าพ่อเรากับเพื่อนแม่คนนี้แอบชอบคอกันจริงๆตอนเราดูพิกัดโทรศัพท์พ่อเรา พ่อเลิกงานพิกัดตำแหน่งพ่อเราไปอยู่ที่ห้องเพื่อนแม่ทุกวันช่วงเลิกงานทุกวันแต่เรายังไม่ถามพ่อพอมารู้ก็ตอนเราแอบนามไปดูเราเจอรถพอจอดที่ห้องแถวที่เพื่อนแม่เราเช่าห้องแยู่ และหลังจากนั้นพ่อเริ่มมีนิสัยเปลี่ยนไป พ่อจะฟังและเชื่อแต่เพื่อนแม่คนนี้เวลาเราพูดอะไรหรือเตือนอะไรพ่อพ่อก็ไม่ฟังเราและพ่อเริ่มมาหาเรื่องเรา และเราก็รู้นิสัยของเพื่อนแม่คนนี้ดีก็เพราะเราเจอกับตัวเองเขาสร้างภาพทุกอย่างแล้วติดพนันมากมีวันนึงรนที่เล่นไพ่กับเพื่อนแม่คนนี้คนนั้นเขาเล่าให้เราฟังว่าอีนั้นมันเล่าไม่อายปาหเอาเรื่องพ่อเราไปเล่าในบ่อนฟังว่าพ่อเราเป็นผัวเขาแล้วตั้งแต่แม่เราเสีย  และภาระทุกอย่างมีแต่เราที่รับทั้งหมดเป็นเสาหลักแทนแม่ เพราะเรายังมียายที่ต้องเลี้ยงดู และค่าใช้จ่ายทั้งหมดเราเป็นคนหา แต่พ่อเรากลับไปพูดกับคนอื่นว่าเงินพ่อเราที่ไม่เหลือพ่อให้เราหมด แต่ความจริงเราไม่เคยยุ่งหรือขอเงินพ่อเลยเพราะรู้ว่าเราขอพ่อจะดูถูกเราเหมือนทุกครั้ฃที่ขอมาช่วยค่าไฟบ้าน พ่อจะตอบกลับมาเสมอว่า ถ้าหาเงินมาแล้วยังต้องมาเดือดร้อนเงินพ่อก็ไม่ค้องทำงานแล้ว แต่พ่อลืมไปว่าหนี้ที่เราต้องใช้คือบ้านที่แม่จำนองเขาไว้6000,000บาทที่เจ้าหนี้แม่เขาขอมา แต่พ่อกลับพูดกับเราว่าให้เราทำงานแล้วทยอยคืนให้เขาแต่พ่อไม่พูดว่าพ่อช่วยครึ่งนึงก็ยังดี แต่พ่อกลับพูดว่าให้เราทำงานแล้วเอาเงินที่เราทำงานได้ใช้เขาไป ทุกวันนี้พ่อไม่ได้กลับมานอนบ้าน พ่อจะกลับมาแค่เวลาอาบน้ำกับซักผ้า แบบเลิกงาน5โมงกลับบ้านมาอาบน้ำแล้วก็ขี่รถไปนอนบ้านเพื่อนแม่ พอตี5กลับมาอาบน้ำแล้วก็ขี่ไปห้องเพื่อนแม่ พ่อจะทำแบบนี้ทุกวัน แต่สงสัยทำไมพ่อไม่ไปอยู่กับเขาเลยก็จบจะมาให้เปลืองน้ำมันทำไม อาบน้ไบ้านเขานอนบ้านเขาอยู่แล้วก็อาบที่ห้องเขาเลยก็จบ และ2วันพ่อเริ่มมาหาเรื่องเราทั้งที่เราไม่เคยไปยุางหรือเอาเรื่องเขาไปเล่าแต่2วันนี้พ่อคงมีคนถามพ่อหรือป่าวว่าทำไมทิ้งลูก หลังยากนั้นพ่อเริ่มมาหาเรื่องเราถึงขั้นจะทำร้ายเราถึงขั้นทำประตูห้องนอนเราพังเพื่อที่จะเข้ามาทำร้ายเราแต่โชคดี ประตูเราล็อคอย่างดี แต่ข้างนอกประตูมีรวามเสียหาย แต่เราก็เฉยนะ เราไม่ตอบโต้ไม่คุยกับพ่อมานานแล้วตั้งแต่รู้ว่าพ่อเอาเพื่อนแม่มาเป็นเมียและเพื่อนแม่คอยแต่ยุให้พ่อมาหาเรื่องเรา พ่อคอยแต่ดูถูกเราและหาเรื่องเราและจะมาบังคับให้เราทำตามในสิ่งที่พ่อต้องการจะให้เป็นแต่เราไม่ยอมทำตามยอมขัดพ่อมาตลอกเพราะเรารู้ว่าเพื่อนแม่ยุพ่อ และคอยทำทุกวิธีเพื่อจะให้เรายอมรับและจะเข้ามาอยู่ในบ้านเราให้ได้ เราอยากรู้ว่าคนที่เจอปันหาแบบนี้ต้องทไยังไงถ้าพ่อเป็นแบบนี้และเจอคนที่พ่อเอามาเป็นเมียดันเป็นเพื่อนของแม่เราทั้งที่ผ่านมาแม่เราให้เข้ามาอยู่อาศัยกินนอนที่บ้านเพราะแม่สงสารแต่เพื่อนแม่กับทไกับแม่แบบนี้ จุดเริ่มต้นเราไม่รู้จะพูดกับพ่อยีงไงเพราะพ่อเขื่อฟังทางเมียใหม่พ่อมากกว่าลูกแท้ๆ และพ่อไม่ยอมไปอยู่กับเขาเลยทั้งที่นอนก็ไปนอนกับเขาทุกวันแต่เวลาอาบน้ไจะกลับมาอาบน้ำและก็ไปหาเขา  และเวลาพ่อเจอคนพูดว่าพ่อทิ้งลูกพ่อกลีบมาหาเรื่องลูกหาว่าลูกเอาเรื่องพ่อไปเล่าให้รนอื่นฟังทั้งที่รนที่เอาไปเล่าเป็นเมียพ่อเองที่เอาไปเล่าในบ่อน แต่เราพูดยังไงพ่อก็ไม่ฟังหาเรื่องเราตลอดจะทำร้ายเรา พ่อๆม่เคยโทษตัวเขาเลยมองว่าเขาดีตลอดพ่อไม่เคยมองตัวพ่อบ้างเลยว่าสิ่งที่คนอื่นเขาพูดเป็นเรื่องจริงหรือป่าว ไม่ใช่ได้ยินมาแล้วมาลงที่ลูกใช้อารมณ์มาตัดสินไม่เคยใช่เหตุผลเลย เราตัวคนเดียวเป็นผูหญิงเราไม่รู้จะปรึกษาใครเวลาเจอปันหาพ่อเป็นแบบนี้และเจอแต่คำดูถูกทั้งที่เราก็หาเงินมาเลี้ยงยายและค่าใช้จ่ายในบ้านเรารับภาระทั้งหมดคนเดียว เงินเดือนพ่อพ่อก็ให้ทางเมียเขาหมดไม่ได้ให้เราช่วยเราก็ไม่เคยช่วย แต่มากดดันมาหาเรื่องดูถูกลูกเราขอคไแนะนำปรึกษาใครสักคนที่เข้าใจปันหาเราตอนนี้จริงๆ