สวัสดีค่ะ ปัจจุบันเราอายุ 25 รับราชการครูอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งได้ 1 ปีแล้ว ไม่มีเงินเก็บ มีแต่หนี้บัตรเครดิตปะปายอยู่ราวๆ 1-2 หมื่น จากการย้ายงานและรักษาตัวเองตอนป่วย
เราทำงานทันทีหลังเรียนจบอายุ 23 ที่โรงเรียนเอกชน ก่อนจะลาออกมาบรรจุข้าราชการ มีแฟน 1 คน อายุเท่ากันเป็นพนักงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง ทำงานใช้แรงงานเพราะมีวุฒิแค่ ม.3 แฟนเราเคยบอกอายไหมเป็นครูแต่มีแฟนใช้แรงงาน เราบอกไม่อายเลย เพราะตอนเราเรียนมหาวิทยาลัยแฟนเป็นคนหนึ่งที่คอยช่วยเหลือ ค่ากิน ค่าหอให้ (อยู่ด้วยกันตั้งแต่ลำบาก) ที่บ้านเรากับแฟนไม่ค่อยซัพพอร์ตค่ะ มีปัญญาเรื่องเงิน แต่เราอยากฝืนเรียนให้จบเอง แล้วมาตอนนี้เราทำงานเป็นครู เราก็อยากให้แฟนเรามีงานดีๆทำแต่งานดีๆก็เริ่มจากต้องมีการศึกษาที่ดีก่อน เราเลยคิดที่จะส่งเสียแฟนเรียนมหาวิทยาลัยต่อ ตอนนี้เรามีแค่มอเตอร์ไซค์ 1 คันที่ช่วยกันออก เวลาที่เรามองดูเพื่อนๆวัยเดียวกันที่ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว เช่น มีบ้าน มีรถ คุณภาพในชีวิตดี ทำให้เราน้อยใจในโชคชะตาตัวเองมากค่ะ ดีใจที่ตัวเองรับราชการเร็ว แต่ทำไมยังลำบากอยู่ก็ไม่รู้ค่ะ จัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี
อายุ 25 ไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง รู้สึกน้อยใจในโชคชะตา จัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี
เราทำงานทันทีหลังเรียนจบอายุ 23 ที่โรงเรียนเอกชน ก่อนจะลาออกมาบรรจุข้าราชการ มีแฟน 1 คน อายุเท่ากันเป็นพนักงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง ทำงานใช้แรงงานเพราะมีวุฒิแค่ ม.3 แฟนเราเคยบอกอายไหมเป็นครูแต่มีแฟนใช้แรงงาน เราบอกไม่อายเลย เพราะตอนเราเรียนมหาวิทยาลัยแฟนเป็นคนหนึ่งที่คอยช่วยเหลือ ค่ากิน ค่าหอให้ (อยู่ด้วยกันตั้งแต่ลำบาก) ที่บ้านเรากับแฟนไม่ค่อยซัพพอร์ตค่ะ มีปัญญาเรื่องเงิน แต่เราอยากฝืนเรียนให้จบเอง แล้วมาตอนนี้เราทำงานเป็นครู เราก็อยากให้แฟนเรามีงานดีๆทำแต่งานดีๆก็เริ่มจากต้องมีการศึกษาที่ดีก่อน เราเลยคิดที่จะส่งเสียแฟนเรียนมหาวิทยาลัยต่อ ตอนนี้เรามีแค่มอเตอร์ไซค์ 1 คันที่ช่วยกันออก เวลาที่เรามองดูเพื่อนๆวัยเดียวกันที่ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว เช่น มีบ้าน มีรถ คุณภาพในชีวิตดี ทำให้เราน้อยใจในโชคชะตาตัวเองมากค่ะ ดีใจที่ตัวเองรับราชการเร็ว แต่ทำไมยังลำบากอยู่ก็ไม่รู้ค่ะ จัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี