โตขึ้นแล้วถึงรู้ว่า เพื่อนไม่ได้หายไปไหน แค่ไม่ได้เดินไปทางเดียวกัน

เมื่อก่อนผมเป็นคนให้ความสำคัญกับเพื่อนมาก
แทบทุกช่วงเวลาสำคัญของชีวิตจะมีเพื่อนอยู่ข้างๆ
กินข้าว เที่ยว ทำงาน หรือแม้แต่วันแย่ๆ ก็ยังมีคนให้ระบาย
แต่พอเวลาผ่านไป เส้นทางชีวิตของแต่ละคนเริ่มต่างกัน
บางคนมีครอบครัว บางคนทุ่มให้กับงาน บางคนย้ายไปไกล
การนัดเจอกันจากที่เคยง่าย ก็กลายเป็นเรื่องที่ต้องวางแผน
บทสนทนาที่เคยยาว ก็เหลือแค่ทักทายสั้นๆ เป็นครั้งคราว
ไม่ได้โกรธ ไม่ได้ตัดขาด แค่ยอมรับว่าความใกล้ชิดมันเปลี่ยนไป
สุดท้ายก็ได้เรียนรู้ว่า บางมิตรภาพไม่ได้หายไป แค่เติบโตในรูปแบบที่ต่างออกไป
อยากบอกว่า คิดดถึงนะเพื่อน