เมื่อวันศุกร์ที่ 29 เมษายน 2559 ที่สถานีรถเอกมัยช่วงห้าทุ่ม
เราจะต้องเดินทางไปตราดค่ะ ปกติเดินทางคนเดียวตลอด และทุกครั้งที่เดินทางไป
ก็ได้นั่งข้างๆ ผู้หญิงตลอดค่ะ ซึ่งที่นั่งจะต้องนั่งตามเลขที่เราได้ค่ะ
มีวันนี้เป็นครั้งแรก ได้นั่งข้างผู้ชาย ความรู้สึกคือ เกร็งมากค่ะ ทั้งเกร็งทั้งอึดอัด
เราที่นั่ง 7E รถเบอร์ 6 กรุงเทพ ตราดค่ะ ส่วนพี่เค้าที่นั่ง 7D คิดในใจว่า ถามคนข้างๆ ดีกว่า
ว่าเค้าลงไหน เผื่อจะลงใกล้ๆ จะได้ไม่อึดอัดนาน
เลยถามพี่เค้าว่าลงไหนคะ (ปกติก็ถามแทบจะทุกคนว่าลงที่ไหน และบทสนทนาก็จบแค่นั้น)
เรา: พี่ค่ะ ลงไหนคะ
พี่ผู้ชาย: ลงจันทบุรีคับ ละน้องลงไหนคับ
เรา: ลงตราดค่ะ
หลังจากนั้น บทสนทนาต่างๆ ก็เริ่มขึ้น เป็นระยะเวลาชั่วโมงกว่าๆ ค่ะ เป็นบทสนทนาทั่วไป คุยเรื่องเรียน เรื่องทำงาน เรื่องที่บ้าน เรื่องเที่ยว และสอนเรื่องการใช้ชีวิต พี่เค้าเป็นฝ่ายบุคคลค่ะ เรียนการบริหารทรัพยากรมนุษย์มา คุยตั้งแต่เอกมัยจนถึงแถวอมตะนครค่ะ ก็นานพอสมควร และเราก็หยุดการสนทนาเพราะง่วงนอน zZZZ
แอบคิดในใจว่าก่อนลงพี่เค้าจะขอไลน์ หรือเฟสเราไหมนะ เพราะก็คุยกันสนุกสนานดี และดูพี่เค้ามีอัธยาศัยดี ดูจะเข้ากับคนอื่นได้ง่าย คิดว่า พี่เค้าอาจจะอยากเป็นเพื่อนกับเราก็ได้ เพราะว่าเรายังอยากเป็นเพื่อนกับพี่เค้าเลย ดูจะมีแนวคิดที่ดีด้วย จากตอนที่พี่เค้าสอนการใช้ชีวิต
ก่อนลงรถทัวร์ ที่บขส จันทบุรี พี่เค้าบอกเราว่า พี่ไปก่อนนะ เราก็ยกมือไหว้พี่เค้า พร้อมกับส่งยิ้มให้
พี่เค้าทำงานเป็นฝ่ายบุคคล ที่โฮมโปรจันทุบรีค่ะ พอดีที่ทำงานให้ย้ายไปทำงานชั่วคราวแถวรามอินทรา
ขอบคุณมิตรภาพดีๆ ที่เกิดขึ้นถึงเป็นช่วงเวลาที่ได้คุยกันไม่นาน แต่เราก็คงไม่มาทางลืมง่ายๆ ค่ะ
ใครมีเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นบนรถทัวร์เหมือนเราบ้างค่ะ เอามาแชร์กันได้นะคะ
ขอบคุณมิตรภาพดีๆ บนรถทัวร์ กรุงเทพฯ - ตราดค่ะ
เราจะต้องเดินทางไปตราดค่ะ ปกติเดินทางคนเดียวตลอด และทุกครั้งที่เดินทางไป
ก็ได้นั่งข้างๆ ผู้หญิงตลอดค่ะ ซึ่งที่นั่งจะต้องนั่งตามเลขที่เราได้ค่ะ
มีวันนี้เป็นครั้งแรก ได้นั่งข้างผู้ชาย ความรู้สึกคือ เกร็งมากค่ะ ทั้งเกร็งทั้งอึดอัด
เราที่นั่ง 7E รถเบอร์ 6 กรุงเทพ ตราดค่ะ ส่วนพี่เค้าที่นั่ง 7D คิดในใจว่า ถามคนข้างๆ ดีกว่า
ว่าเค้าลงไหน เผื่อจะลงใกล้ๆ จะได้ไม่อึดอัดนาน
เลยถามพี่เค้าว่าลงไหนคะ (ปกติก็ถามแทบจะทุกคนว่าลงที่ไหน และบทสนทนาก็จบแค่นั้น)
เรา: พี่ค่ะ ลงไหนคะ
พี่ผู้ชาย: ลงจันทบุรีคับ ละน้องลงไหนคับ
เรา: ลงตราดค่ะ
หลังจากนั้น บทสนทนาต่างๆ ก็เริ่มขึ้น เป็นระยะเวลาชั่วโมงกว่าๆ ค่ะ เป็นบทสนทนาทั่วไป คุยเรื่องเรียน เรื่องทำงาน เรื่องที่บ้าน เรื่องเที่ยว และสอนเรื่องการใช้ชีวิต พี่เค้าเป็นฝ่ายบุคคลค่ะ เรียนการบริหารทรัพยากรมนุษย์มา คุยตั้งแต่เอกมัยจนถึงแถวอมตะนครค่ะ ก็นานพอสมควร และเราก็หยุดการสนทนาเพราะง่วงนอน zZZZ
แอบคิดในใจว่าก่อนลงพี่เค้าจะขอไลน์ หรือเฟสเราไหมนะ เพราะก็คุยกันสนุกสนานดี และดูพี่เค้ามีอัธยาศัยดี ดูจะเข้ากับคนอื่นได้ง่าย คิดว่า พี่เค้าอาจจะอยากเป็นเพื่อนกับเราก็ได้ เพราะว่าเรายังอยากเป็นเพื่อนกับพี่เค้าเลย ดูจะมีแนวคิดที่ดีด้วย จากตอนที่พี่เค้าสอนการใช้ชีวิต
ก่อนลงรถทัวร์ ที่บขส จันทบุรี พี่เค้าบอกเราว่า พี่ไปก่อนนะ เราก็ยกมือไหว้พี่เค้า พร้อมกับส่งยิ้มให้
พี่เค้าทำงานเป็นฝ่ายบุคคล ที่โฮมโปรจันทุบรีค่ะ พอดีที่ทำงานให้ย้ายไปทำงานชั่วคราวแถวรามอินทรา
ขอบคุณมิตรภาพดีๆ ที่เกิดขึ้นถึงเป็นช่วงเวลาที่ได้คุยกันไม่นาน แต่เราก็คงไม่มาทางลืมง่ายๆ ค่ะ
ใครมีเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นบนรถทัวร์เหมือนเราบ้างค่ะ เอามาแชร์กันได้นะคะ