สวัสดีค่ะ คือตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ม.4 เข้าประเด็นเลยคือว่าตอนนี้มีเพื่อนเป็นคล้ายๆกลุ่มรวมเราเป็น3คน มีเพื่อนสนิทเราที่รู้จักกันมานานหนึ่งคนและเพื่อนที่เพิ่งทำความรู้จักได้แค่เทอมเดียวอีกคน บอกก่อนว่าเพื่อนสนิทเรามีสามสี่คนค่ะ แต่คนนี้แค่อยู่ห้องเดียวกับเราเลยจะไปไหนด้วยกันบ่อย แล้วไอความไม่สบายใจนี้ค่ะมันเริ่มตั้งแต่เทอมแรกแล้ว เรามองว่าคนที่เป็นเพื่อนใหม่ในกลุ่มไม่ค่อยตรงจริตเราเท่าไหร่ค่ะ ถึงจะชอบบางอย่างคล้ายกันแต่เรากับเขาค่อนข้างไลฟ์สไตล์ต่างกันเช่นเราเป็นคนรีบๆแต่เขาเป็นคนช้าๆ เราจดนู่นนี่นั่นตอนเรียนแต่เขาไม่สนใจครู(เรานั่งข้างเขาค่ะ) ส่วนเพื่อนสนิทเราแรกๆเราก็ปล่อยผ่านสิ่งที่เขาเป็นค่ะเพราะเราก็เข้าใจเขา แต่หลังๆเริ่มสงสารตัวเองค่ะ ที่ต้องรู้สึกแบบนี้บ่อยๆ คือ เขามักจะแย้งความเห็นเราเสมอค่ะ ไม่ใช่แย้งเพื่อเหตุผลที่สมเหตุสมผลน่าฟังแต่มันคือการเอาชนะยังไงไม่รู้ แล้วก็เราเหมือนแค่มีประโยชน์ค่ะ เป็นคนที่เขาพึ่งได้เฉยๆ
จากที่เล่าไม่ใช่ว่าเขานิสัยแย่เลยนะคะ เขาก็ทำอะไรให้เราหลายๆอย่างและต้องขอบคุณค่ะ เราเองก็มีข้อเสียของตัวเองเหมือนกันและเราอาจจะมองไม่เห็น แต่เราพยายามที่จะเห็นอกเห็นใจคนอื่นให้ได้มากที่สุด คีพความรู้สึกหลายๆอย่าง ไม่อยากให้ขัดแย้งกัน แต่นี่คือความรู้สึกที่เรากำลังเป็นอยู่ค่ะ
เราเป็นคนซีเรียสเรื่องเพื่อน(สังคม)มากๆ การที่ออกมาอยู่คนเดียวไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเรานะคะ สบายมาก แต่แค่เป็นห่วงเรื่องความสัมพันธ์เท่านั้นค่ะ
เขียนเท่านี้พอค่ะ น่าจะอ่านจนตาลายแล้ว555
ถ้าไม่สบายใจที่จะอยู่กับเพื่อนกลุ่มเดิม ควรออกจากตรงนั้นมาเลยมั้ยคะ?
จากที่เล่าไม่ใช่ว่าเขานิสัยแย่เลยนะคะ เขาก็ทำอะไรให้เราหลายๆอย่างและต้องขอบคุณค่ะ เราเองก็มีข้อเสียของตัวเองเหมือนกันและเราอาจจะมองไม่เห็น แต่เราพยายามที่จะเห็นอกเห็นใจคนอื่นให้ได้มากที่สุด คีพความรู้สึกหลายๆอย่าง ไม่อยากให้ขัดแย้งกัน แต่นี่คือความรู้สึกที่เรากำลังเป็นอยู่ค่ะ
เราเป็นคนซีเรียสเรื่องเพื่อน(สังคม)มากๆ การที่ออกมาอยู่คนเดียวไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเรานะคะ สบายมาก แต่แค่เป็นห่วงเรื่องความสัมพันธ์เท่านั้นค่ะ
เขียนเท่านี้พอค่ะ น่าจะอ่านจนตาลายแล้ว555