เรามีพี่น้องทั้งหมด6 คนค่ะ เราเป็นคนที่4 สมัยเด็กจนมากๆค่ะ อดมื้อกินมื้อ พ่อและเเม่เลิกกันตอน เราอายุ10ขวบ เราทำงานตั้งแต่เด็กๆค่ะ พออายุ12 ต้องออกจากบ้านไปทำงาน (เลี้ยงเด็ก1ขวบ) เงินเดือน1,000บาท
แม่เราและพี่ๆ2คนย้ายมาอยู่กรุงเทพค่ะ เหลือเรา,พี่ชายอีกคนที่ดื่มแต่เหล้า และน้องๆอีก2คนอยู่กับพ่อค่ะ พ่อเราติดพนันงอมแงม ไปเยี่ยมเราก็เอาเงินจากนายจ้างที่ละหมื่น เราก็ทำงานใช้หนี้มาตลอด พอเราอายุ15ปี เราไม่อยากเลี้ยงเด็ก เลยหนีพ่อไปอยู่กับแม่ค่ะ
และค่อยๆเริ่มเรียนต่อ กศน จากนั้นก็เรียน ปวส ภาคค่ำค่ะ พอโตเป็นสาวเต็มตัวอายุ19 ปี เราเลยย้ายไปอยู่กับเพื่อนค่ะ เพราะแม่มีผัว และผัวแม่จ้องจะมีอะไรกับเราค่ะ เราเลยมีรีบเอาผัวเพื่อจะหนีปัญหานี้ แล้วก็ไปกันกับแฟนไม่รอดค่ะอยู่ด้วยกันแค่4ปี
หลังจากนั้นเราโสดมา3ปี ระหว่างโสดเราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่ะ จนจบ ป.ตรี การตลาด
พออายุ29 เรามีแฟนใหม่และจดทะเบียนสมรสกันค่ะแต่ไม่ได้จัดงานแต่งงานกันค่ะ แฟนเราทำงานบนเรือสำราญค่ะ แต่บริษัทเรืออยู่ยุโรป เราเลยย้ายมาอยู่ยุโรปกับสามีค่ะและเราก็เรียนต่อที่ยุโรปอีก
เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่ะ ทางบ้านขอเงินจากเราตลอด บางทียืมก็ไม่คืน จนเราทะเลาะกับสามีและเลิกกัน แต่เราโชคดีที่ได้งานทำที่ยุโรปค่ะ แต่ญาติๆคิดว่าเราสบายอยู่ดีกินดีมีเงินเดือนสูงเลยขอเราใช้ตลอด บางที 5,000-20,000 บาท เราก็ให้ยืมค่ะแต่ไม่เคยคืนเลยค่ะ
พอเรากลับไทยได้ทำงานดีเพราะเรียนมาสูงผิดจากพี่น้องเราจบเพียง ป.6 และจบไม่เกิน ม.3 กศน ค่ะ น้องสาวเราจบ ป.6 ทำงานโรงงาน และยืมเงินไปทั่วค่ะเขาใช้ชีวิตกินดีอยู่ดีผิดกับเรากินน้อยกินเท่าที่จำเป็นค่ะ แม่เราบอกให้เราเอาเงินมาช่วยน้องใช้หนี้3แสน เราบอกไม่มีเงิน
มีแค่พอใช้ พ่อแม่พี่น้องโกรธเรามากและบอกว่าพี่น้องลำบากไม่ยอมช่วยเหลือ เพราะเขาคิดว่าเรามีเงินเก็บเป็นล้านๆ คิดแล้วแย่ค่ะ น้อยใจค่ะ เราลำบากมาตลอดพอตอนนี้เราอยากจะมีเงินเก็บไว้ใช้เองตอนแก่บ้างกันมองว่าเป็นพี่น้องที่เห็นแก่ตัวค่ะ พี่ชายเราไปยืมเงินคนอื่นมากินเหล้าเพราะคิดว่าเราจะใช้หนี้แทนให้ แต่เราไม่ได้ใช้หนี้แทนให้เขาเลยผูกคอตายเพราะไม่มีเงินใช้เงินกินเหล้าเลยประชดเรา ทุกคนเลยมองว่าเราเห็นแก่ตัว เอาตัวรอดคนเดียว
เราควรทำอย่างไรดีค่ะ เพื่อความสัมพันธ์พ่อแม่พี่น้องของเราจะดีขึ้น และ ปฎิเสธอย่างไรดีค่ะ
ปัญหาญาติพี่น้องยืมเงิน เราจะ "ปฏิเสธ" อย่างไรที่จะไม่ทำลาย "ความสัมพันธ์" ในครอบครัว
แม่เราและพี่ๆ2คนย้ายมาอยู่กรุงเทพค่ะ เหลือเรา,พี่ชายอีกคนที่ดื่มแต่เหล้า และน้องๆอีก2คนอยู่กับพ่อค่ะ พ่อเราติดพนันงอมแงม ไปเยี่ยมเราก็เอาเงินจากนายจ้างที่ละหมื่น เราก็ทำงานใช้หนี้มาตลอด พอเราอายุ15ปี เราไม่อยากเลี้ยงเด็ก เลยหนีพ่อไปอยู่กับแม่ค่ะ
และค่อยๆเริ่มเรียนต่อ กศน จากนั้นก็เรียน ปวส ภาคค่ำค่ะ พอโตเป็นสาวเต็มตัวอายุ19 ปี เราเลยย้ายไปอยู่กับเพื่อนค่ะ เพราะแม่มีผัว และผัวแม่จ้องจะมีอะไรกับเราค่ะ เราเลยมีรีบเอาผัวเพื่อจะหนีปัญหานี้ แล้วก็ไปกันกับแฟนไม่รอดค่ะอยู่ด้วยกันแค่4ปี
หลังจากนั้นเราโสดมา3ปี ระหว่างโสดเราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่ะ จนจบ ป.ตรี การตลาด
พออายุ29 เรามีแฟนใหม่และจดทะเบียนสมรสกันค่ะแต่ไม่ได้จัดงานแต่งงานกันค่ะ แฟนเราทำงานบนเรือสำราญค่ะ แต่บริษัทเรืออยู่ยุโรป เราเลยย้ายมาอยู่ยุโรปกับสามีค่ะและเราก็เรียนต่อที่ยุโรปอีก
เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่ะ ทางบ้านขอเงินจากเราตลอด บางทียืมก็ไม่คืน จนเราทะเลาะกับสามีและเลิกกัน แต่เราโชคดีที่ได้งานทำที่ยุโรปค่ะ แต่ญาติๆคิดว่าเราสบายอยู่ดีกินดีมีเงินเดือนสูงเลยขอเราใช้ตลอด บางที 5,000-20,000 บาท เราก็ให้ยืมค่ะแต่ไม่เคยคืนเลยค่ะ
พอเรากลับไทยได้ทำงานดีเพราะเรียนมาสูงผิดจากพี่น้องเราจบเพียง ป.6 และจบไม่เกิน ม.3 กศน ค่ะ น้องสาวเราจบ ป.6 ทำงานโรงงาน และยืมเงินไปทั่วค่ะเขาใช้ชีวิตกินดีอยู่ดีผิดกับเรากินน้อยกินเท่าที่จำเป็นค่ะ แม่เราบอกให้เราเอาเงินมาช่วยน้องใช้หนี้3แสน เราบอกไม่มีเงิน
มีแค่พอใช้ พ่อแม่พี่น้องโกรธเรามากและบอกว่าพี่น้องลำบากไม่ยอมช่วยเหลือ เพราะเขาคิดว่าเรามีเงินเก็บเป็นล้านๆ คิดแล้วแย่ค่ะ น้อยใจค่ะ เราลำบากมาตลอดพอตอนนี้เราอยากจะมีเงินเก็บไว้ใช้เองตอนแก่บ้างกันมองว่าเป็นพี่น้องที่เห็นแก่ตัวค่ะ พี่ชายเราไปยืมเงินคนอื่นมากินเหล้าเพราะคิดว่าเราจะใช้หนี้แทนให้ แต่เราไม่ได้ใช้หนี้แทนให้เขาเลยผูกคอตายเพราะไม่มีเงินใช้เงินกินเหล้าเลยประชดเรา ทุกคนเลยมองว่าเราเห็นแก่ตัว เอาตัวรอดคนเดียว
เราควรทำอย่างไรดีค่ะ เพื่อความสัมพันธ์พ่อแม่พี่น้องของเราจะดีขึ้น และ ปฎิเสธอย่างไรดีค่ะ