สงสารแม่

ยายมีลูกทั้งหมด5คน ชาย1 หญิง4 แม่เราเป็นลูกคนทีแม่คนอื่นๆที่เป็นผู้หญิงอีก3คนก็คือไปสร้างครอบครัวแยกออกจากตากับยาย มีแค่แม่เราและน้องของแม่(น้าผู้ชาย)ที่ยังอยู่บ้านหลังเดียวกันกับตาและยาย ตั้งแต่เราเกิดมาเราก็ได้อยู่บ้านหลังนี้แล้วปัจจุบันเราอายุจะ22แล้วค่ะ เพราะฉะนั้นนิสัยใจคอใครในบ้านเรารู้ทั้งหมด ยายปัจจุบันอายุเกือบ80แล้วค่ะ แม่อายุ52 คุณตาเพิ่งเสียไปได้3ปี หลักๆก็จะมีเราแม่ยายและน้า ที่จะยังอยู่บ้านหลังนี้ แต่พอหลังจากตาเสียน้าก็ได้ทีครอบครัวใหม่ นานๆกลับมาบ้านหายายทีค่ะ ปัจจุบันก็เลยมีแค่เราแม่และยายอยู่ด้วยกัน3คน ก่อนหน้าที่ตาจะเสียงานที่บ้านจะทำเกษตรนะคะ แม่ คุณตา และน้าก็จะทำช่พอเรายังก็มีช่วยบ้างแต่ยังทำได้ไม่ได้เยอะมากค่ะ พอคุณตาเสีย น้าไปมีครองครัวกลเสาเสาหลักเลยก็จะเป็นแม่ทำ พอเราโตตอนนั้นประมาณขึ้นมอปลายเราก็ช่วยแม่ได้เยอะขึ้นมากแล้ว แล้วก็ทำจนถึงปัจจุบัน2คนแม่ลูก เงินที่ได้จากการทำเกษตรกไม่ได้เยอะมากมายค่ะ ก็พอกินพอใช้หมดไปวันๆ แม่ใช้จ่ายในครอบครัวค่าน้ำค่าไฟ จิปาถะ กลับจากสวนมากแม่ก็กลับมาทำงานบ้านแทบจะทุกอย่าง เราก็ทำในส่วนของล้างถ้วย ซักผ้า ยายตอนนั้นยังเดินสะดวกและช่วยเหลือตัวเองได้ท่านก็ก๊อกๆแก๊กๆของท่านไปค่ะ แต่5-6ปี หลังจากที่ตาเสียยายก็เริ่มไม่สบายโรคชราบ้าง โรคประจำตัวบ้าง(ความดัน) แล้วเราก็รู้สึกว่าท่านอารมณ์เสียได้ง่ายกว่าก่อนหน้านั้น5-6น่ะค่ะ ขอเล่าย้อนกลับไปตอนที่เรายังเล็กๆยายก็เป็นคนชอบบ่นอยู่แล้ว เป็นคนชอบบ่น ชอบตีสั่งสอนลูกหลและชอบออกคำสั่งค่ะ แต่ในปัจจุบันนี้ ท่านเป็นคนที่ค่อนข้างอารมณ์เสียได้ง่าย เป็นคนโมโหแล้วด่ากราด แล้วแต่งะคำพูดรุนแรงมาก ไม่ว่าจะเป็นด่าตัวเองหรือด่าคนอื่นๆหรือลูกหลาน ยกตัวอย่างท่านเดินไปเข้าห้องน้ำแบบใช้ที่พยุงเดิน แต่พอไม่สามารถยกที่พยุงข้ามสายยางได้ท่านก็ด่า แล้วก็ทำลายตะกร้าข้าวของในห้อวน้ำเพียวเพราะร่างกายไม่ได้ดั่งใจ ในตอนนี้ยิ่งแย่ค่ะ เราที่เป็นหลานเนี่ยยังรู้สึกเอือมเวบาที่ท่านด่ากราดทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่ได้ดั่งใจ รวมถึงเราและแม่ แต่ส่วนมากแม่จะเป็นคนที่ยายด่าด้วยคำที่หยาบคาย คำที่แม่ไม่ควรเอามาด่าลูกที่สุดท่านกก็สรรหามาด่า คืคที่เป็นล5ูกท่านคนอื่นๆก็โดนด่านะคะ แต่จะด่าคนละเลเวลที่ด่าเรากับแม่เลย เหมือนแม่เป็นที่รองรับอารมณ์ อาหารที่แม่เคยทำให้กินมาแต่ไหนแต่ไรก็ด่ากบ่นว่าไม่อร่อย ก็คือแม่เจอทุกอย่างเลยค่ะไม่ว่าจะเป็นสาปแช่ง คำด่าทอ การประพฤติตัวที่แย่สารพัด อาหารแม่เอามาให้กินถ้าไม่ถูกปากก็ทิ้งตามพื้น โยนออกหน้าต่าง เราแบบบางทีเราก็โมโหค่ะ ทำกับเราเหมือนเราเป็นอะไรไม่รู้ ทั้งที่แม่กับเราก็หาเงินให้ใช้ เห็นอะไรอร่อยก็คอยซื้อมากฝากยคือปัจจุบันนี้ยายเดินไปไหนไกลไม่ได้แม่ก็ดูแลทุกอย่าง โถฉี่แม่ก็ไปยืมอนามัยมาให้ ช่วงที่ใช้ไม้พยกงไม่ได้แม่กับเราก็ต้องตื่นกลางดึกทุกครั้งที่ยายเรียกไปเข้าห้อวน้ำ เราเข้าใจนว่ามันทุกอย่างที่เราพูดมาเป็นหน้าที่ของลูก แต่เราคิดว่าคนเป็นก็ไม่ได้มีสิทธิ์มาด่ามามาสาปแช่งลูกแบบนี้ คือเราสงสารแม่มาก แม่ทนมาหลายปีแล้วค่ะบางครั้งมีน้ำตา แม่ร้องไห้เพระโดนยายด่า โดนยายแช่ง รวมถึงเรายายก็ชอบสรรหาคำที่อุบาทเหบือเกินมาด่า พอแม่อธิบายยายก็หาว่าแม่เข้าข้างเรา
วันนี้เป็นงานกีฬาสีรร ประถมยุบ้านค่ะ แม่ก็ไปร่วมด้วยเพราะคนส่วนมากเขาก็ไปกัน แล้วตอนเย็นมีคอนเสิร์ตหมอลำด้วย แม่ก็เลยอยู่ต่อ เรากลับมาจากทำงานยังไม่ได้เก็บกระเป๋าเลย ยายก็ด่าเราว่าเรากับแม่น่ะ สันดานเหมือนกันเลย ไปไหนไม่รู้จักค่ำจักมืดูจะไปเฝ้าเอาอะไรในงานกีฬาสี เราก็โมโหเพราะยังไม่ได้ทำอะไรให้แกเลย เราก็เลยเถียง  ยายก็เลยโมโหด่าแม่สารพัดรวมถึงด่าเราพร้อมกับคำอุบาทๆ แล้วสาปแช่งแม่เรากับเราว่า ขอให้มันแก่ไปเป็นแบบแก ขอให้มันไปไหนไม่ได้แบบกู ฟิลแบบตัวเองไปไหนไม่ได้ก็เลยไม่อยากให้คนอื่นไปด้วย คือเราแบบโอ้ยจะบ้าสงสารแม่ที่ต้องมเจออะไรรแบบนี้ มาระบายเฉยๆค่ะ จริงๆทเยอะมากทที่บอกว่าเยอะมากๆก็เรื่องโดนด่านี่แหละทั้งแม่และเรา เข้าใจแล้วที่เขาบอกว่าคนเลี้ยง คือคนที่จะบาป