ทำไมยิ่งโตขึ้น ผมยิ่งไม่อินกับผู้หญิง??

ตอนแรกไม่คิดนะว่าตัวเองเป็น LGBTQ+ ไบหรือเกย์ อะไรต่างๆ ผมมองว่าการตกหลุมรักใครสักคนมันเป็นเรื่องของหัวใจไม่เกี่ยวกับเพศอะไรพวกนี้เลย เข้าเรื่อง ตอนนี้ผมอายุ19 ผมใช้ชีวิตแบบผู้ชายปกติ เตะบอล คบเพื่อนผู้ชาย แก๊งผู้ชาย เพื่อนผู้ชายปกติ แต่ผมสังเกตตัวเองมาแต่เด็ก สมัย ประถมมอต้น ผมแอบชอบผู้หญิงก็เยอะ และ ก็ผู้ชายก็มีบ้าง แต่มองเป็นความรู้สึกปกติ ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นนั้นนี่ ตอนมอต้นก็เคยมีคนคุยเป็นผู้หญิง พอขึ้นมอปลาย ก็เริ่มคุยกับผู้ชาย(รุ่นน้อง) คือเอาจากใจ แอบชอบน้องเขาตั้งแต่ยังไม่รู้จักกันเลย ไม่คุยกัน ตอนเจอแรกๆ ผมอยากรู้จักน้องมาก จนในที่สุด จนมาสนิทกัน ก็ถือว่าดีตรงนี้ ไปดูหนังด้วย เวลาอยู่ด้วยกันน้องชอบมานอนตัก ตอนนั้นผมก็อยู่กับกลุ่มเพื่อน แต่เพื่อนผมแทบไม่คิดอะไรเลย เพราะผู้ชายนอนตักกัน ในกลุ่มผู้ชาย มันเป็นเรื่องปกติ แต่ผมก็มองเป็นเรื่องปกติ แต่คนที่นอนตัดผม เป็นคนที่ผมแอบชอบ ผมเลยทำตัวไม่ถูก ใจผมหลุดมากตอนนั้น

ประเด็นคือตลอดที่ผ่านมาตอนอยู่ มอปลาย ผมอยากมีลูกมาก อยากมีแฟน มีครอบครัว พอตอนนี้ขึ้นปี1 ความคิดมีครอบครัวผมยิ่งหายไป ผมยิ่งเอนไปทางผู้ชายแล้ว90% เวลาเลื่อนเจอผู้หญิงสวย ในติ๊กต๊อก แต่งตัวโป๊ ผมจะไม่อินเลย จะไม่รู้สึกอะไรเลย อันนี้ไม่ได้เวอร์ แต่คือเรื่องจริง ผมไม่รู้สึกอินกับ ผญ เลย แต่จะรู้สึกหวั่นไหวกับผู้ชายมากกว่า ผมสงสัยครับ ทำไมยิ่งโต ผมยิ่งชัดเจนขึ้นครับ

ป.ล. ครอบครัว คนรอบข้างผมไม่รู้นะครับ ว่าผมมีความรู้สึกกับผู้ชาย เพื่อนใกล้ตัว จะคิดว่าผมชอบผู้หญิง เพราะผมเตะบอล ไม่ได้แค่เตะเล่นขำๆ ฮาๆ แต่ฝีมือผมดีประมาณนึงเลย แบบยังไงก็ชายแท้คนนึงเลย เล่นกีฬา แต่คิดว่าแม่ผมก็แอบรู้เบาๆ นะ เพราะผมเคยดูละครวายกับที่บ้านตอนมอปลาย แต่ผมไม่ได้ปิดกั้นตัวเองนะ ผมพยายามรีโพสต์ในไอจี เกี่ยวกับการสนับสนุน ความรักแบบ ชช BL อยู่บ่อยครั้ง

*กระทู้นี้ไม่ต้อนรับคนเหยียดเพศนะครับ*