สวัสดีค่ะพี่ๆ หนูมีเรื่องหนักใจที่อยากเล่า อยากระบายค่ะ ในชีวิตหนูไม่มีใครรับฟังหนูเลย🥹
ถ้าสิ่งนี้เกิดกับพี่ๆ พี่ๆจะรับมือกับมันยังไงหรอคะ พ่อกับแม่หนูเลิกกันตั้งแต่หนูเด็กๆ เขาเลิกกันเพราะพ่อมีเมียน้อย แต่ปัจจุบันตอนนี้แม่หนูก็ยังถือใบทะเบียนสมรสอยู่นะคะยังไม่หย่า หนูเป็นคนติดพ่อมากตอนประมาณป.4-ป.5 หนูเลยขอมาอยู่กับพ่อซึ่งพ่อก็อยู่กับแม่เลี้ยง แรกๆก็ดีค่ะแม่เลี้ยงดูไม่ร้ายใจดี เลี้ยงดูดี แต่พอนานๆไปสักพัก ลับหลังพ่อ หรือเวลาที่พ่อไม่อยู่ หนูโดนเขาแกล้งทั้งการกระทำทั้งคำพูดเลยค่ะแต่ไม่ได้ถึงขั้นทำร้ายร่างกายจนเจ็บตัวนะคะแต่มันเป็นคำพูดแย่ๆ บั่นทอนจิตใจหนูบางคำเขาก็ไปพูดปั่นหัวพ่อหนู “คนอย่างมันให้เรียนไปก็เรียนไม่จบหรอก” “บอกว่าไปเรียนมันไปถึงโรงเรียนหรือเปล่า” ซึ่งมันเป็นปมติดตัวหนูมาตั้งแต่หนูมาอยู่กับพ่อแล้ว หนูขอบอกก่อนนะคะว่า หนูเป็นคนกลัวคน ไม่กล้าสู้คนค่ะ เวลาเขาทำอะไรหนูหนูก็เก็บไว้คนเดียว ทำได้มากสุดก็แค่ฟ้องพ่อ แต่พี่ๆรู้อะไรไหมคะ หนูบอกพ่อไปมันก็เท่านั้น เหมือนกับว่าเขาเชื่อเมียเขามากกว่ามันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลยค่ะ ตั้งแต่หนูมาอยู่กับพ่อตอนป.4 จนตอนนี้หนู ปี1แล้ว เมียเขาก็ยังไม่เลิกระรานเลิกแซะหนูค่ะ555 หนูพยายามออกไปนอกบ้าน ไปทำงาน หางานพาร์ทไทม์ทำ เพราะเวลาหนูอยู่บ้านแล้วมันจะชอบมีปัญหาทุกทีเลยค่ะ ว่าหนูขี้เกียจ ไม่เอาไหน ไม่ทำการทำงานบ้าง พอเจอคำพูดแบบนี้หนูก็ยอมซิ่วปีนึง เพื่อมาทำงานหาเงินใช้เองนะคะ แล้วทุกวันนี้หนูก็ยังอยู่กับเขาเวลาเขาบอกให้หนูช่วยจ่ายค่าน้ำค่าไฟห้องที่หนูใช้ที่หนูอยู่ ซึ่งห้องนี้ลูกเขาก็อยู่กับหนูนะคะ แต่เขามาเรียกเอาค่าน้ำค่าไฟจากหนู แต่หนูก็ไม่ได้เกี่ยงอะไร หนูก็จ่ายให้เค้าไปเพราะคิดว่ามันน่าจะได้จบ เพราะสิ่งที่หนูต้องการจากเขาคือ หนูอยากได้ความเป็นส่วนตัวบ้าง เพราะที่ผ่านมาเขาชอบมาตะโกนเรียก บางทีก็เคาะห้องดังๆหนักสุดคือหยิบกุญแจไขลูกบิดเข้ามาเลย หนูเคยพูดกับพ่อพูดกับเขาไปแล้วค่ะว่าทำแบบนี้หนูอึดอัด หนูไม่ชอบหนูเริ่มโตแล้ว ขอความเป็นส่วนตัวให้กันหน่อยไมาได้หรอ หนูพูดออกไป มันกลายเป็นปัญหาเลยค่ะพี่ๆ พ่อคิดว่าหนูต่อต้านเมียเขา คิดว่าหนูเปลี่ยนไป ยิ่งโตยิ่งต่อต้าน ส่วนเมียเขาก็ไม่คุยกับหนูนะคะ แล้วก็ไปเดินพูดให้ชาวบ้านชาวช่องคนแถวนั้นฟังว่า “จะมาเก่งเกินกูไม่ได้นะ ไม่รู้แหละกูบอกพ่อมันไปแล้ว ถ้ามาทำตัวเก่งเกินกู กูไม่เอาหรอก” หนูทั้งอึดอัด ทั้งหนักใจ ทั้งเกิดคำถามมากมายเต็มหัวหนูไปหมดเลยทั้งๆที่หนูอยู่กับพ่อตัวเองแท้ๆ แต่ทำไมพ่อช่วยอะไรหนูไม่ได้เลย แถมบางทีพ่อเป็นคนทำร้ายหนูเองด้วยซ้ำ ถึงจะไม่ใช่ทำร้ายร่างกายให้เจ็บตัว แต่คำพูดคำด่าของเขามันทำให้หนูเจ็บใจ หนูไม่รู้จะหันไปทางไหนแล้วค่ะ มันมืดไปหมด มันเหมือนหนูอยู่ตัวคนเดียว เหมือนหนูไม่มีที่พึ่ง ไมาเหลทอใครเลย
ครอบครัว
ถ้าสิ่งนี้เกิดกับพี่ๆ พี่ๆจะรับมือกับมันยังไงหรอคะ พ่อกับแม่หนูเลิกกันตั้งแต่หนูเด็กๆ เขาเลิกกันเพราะพ่อมีเมียน้อย แต่ปัจจุบันตอนนี้แม่หนูก็ยังถือใบทะเบียนสมรสอยู่นะคะยังไม่หย่า หนูเป็นคนติดพ่อมากตอนประมาณป.4-ป.5 หนูเลยขอมาอยู่กับพ่อซึ่งพ่อก็อยู่กับแม่เลี้ยง แรกๆก็ดีค่ะแม่เลี้ยงดูไม่ร้ายใจดี เลี้ยงดูดี แต่พอนานๆไปสักพัก ลับหลังพ่อ หรือเวลาที่พ่อไม่อยู่ หนูโดนเขาแกล้งทั้งการกระทำทั้งคำพูดเลยค่ะแต่ไม่ได้ถึงขั้นทำร้ายร่างกายจนเจ็บตัวนะคะแต่มันเป็นคำพูดแย่ๆ บั่นทอนจิตใจหนูบางคำเขาก็ไปพูดปั่นหัวพ่อหนู “คนอย่างมันให้เรียนไปก็เรียนไม่จบหรอก” “บอกว่าไปเรียนมันไปถึงโรงเรียนหรือเปล่า” ซึ่งมันเป็นปมติดตัวหนูมาตั้งแต่หนูมาอยู่กับพ่อแล้ว หนูขอบอกก่อนนะคะว่า หนูเป็นคนกลัวคน ไม่กล้าสู้คนค่ะ เวลาเขาทำอะไรหนูหนูก็เก็บไว้คนเดียว ทำได้มากสุดก็แค่ฟ้องพ่อ แต่พี่ๆรู้อะไรไหมคะ หนูบอกพ่อไปมันก็เท่านั้น เหมือนกับว่าเขาเชื่อเมียเขามากกว่ามันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลยค่ะ ตั้งแต่หนูมาอยู่กับพ่อตอนป.4 จนตอนนี้หนู ปี1แล้ว เมียเขาก็ยังไม่เลิกระรานเลิกแซะหนูค่ะ555 หนูพยายามออกไปนอกบ้าน ไปทำงาน หางานพาร์ทไทม์ทำ เพราะเวลาหนูอยู่บ้านแล้วมันจะชอบมีปัญหาทุกทีเลยค่ะ ว่าหนูขี้เกียจ ไม่เอาไหน ไม่ทำการทำงานบ้าง พอเจอคำพูดแบบนี้หนูก็ยอมซิ่วปีนึง เพื่อมาทำงานหาเงินใช้เองนะคะ แล้วทุกวันนี้หนูก็ยังอยู่กับเขาเวลาเขาบอกให้หนูช่วยจ่ายค่าน้ำค่าไฟห้องที่หนูใช้ที่หนูอยู่ ซึ่งห้องนี้ลูกเขาก็อยู่กับหนูนะคะ แต่เขามาเรียกเอาค่าน้ำค่าไฟจากหนู แต่หนูก็ไม่ได้เกี่ยงอะไร หนูก็จ่ายให้เค้าไปเพราะคิดว่ามันน่าจะได้จบ เพราะสิ่งที่หนูต้องการจากเขาคือ หนูอยากได้ความเป็นส่วนตัวบ้าง เพราะที่ผ่านมาเขาชอบมาตะโกนเรียก บางทีก็เคาะห้องดังๆหนักสุดคือหยิบกุญแจไขลูกบิดเข้ามาเลย หนูเคยพูดกับพ่อพูดกับเขาไปแล้วค่ะว่าทำแบบนี้หนูอึดอัด หนูไม่ชอบหนูเริ่มโตแล้ว ขอความเป็นส่วนตัวให้กันหน่อยไมาได้หรอ หนูพูดออกไป มันกลายเป็นปัญหาเลยค่ะพี่ๆ พ่อคิดว่าหนูต่อต้านเมียเขา คิดว่าหนูเปลี่ยนไป ยิ่งโตยิ่งต่อต้าน ส่วนเมียเขาก็ไม่คุยกับหนูนะคะ แล้วก็ไปเดินพูดให้ชาวบ้านชาวช่องคนแถวนั้นฟังว่า “จะมาเก่งเกินกูไม่ได้นะ ไม่รู้แหละกูบอกพ่อมันไปแล้ว ถ้ามาทำตัวเก่งเกินกู กูไม่เอาหรอก” หนูทั้งอึดอัด ทั้งหนักใจ ทั้งเกิดคำถามมากมายเต็มหัวหนูไปหมดเลยทั้งๆที่หนูอยู่กับพ่อตัวเองแท้ๆ แต่ทำไมพ่อช่วยอะไรหนูไม่ได้เลย แถมบางทีพ่อเป็นคนทำร้ายหนูเองด้วยซ้ำ ถึงจะไม่ใช่ทำร้ายร่างกายให้เจ็บตัว แต่คำพูดคำด่าของเขามันทำให้หนูเจ็บใจ หนูไม่รู้จะหันไปทางไหนแล้วค่ะ มันมืดไปหมด มันเหมือนหนูอยู่ตัวคนเดียว เหมือนหนูไม่มีที่พึ่ง ไมาเหลทอใครเลย